2 Duszność u dzieci – postępowanie
Duszność to subiektywne odczucie trudności w oddychaniu. Jest to objaw złożony, który ostrzega przed krytycznym zagrożeniem dla homeostazy ustrojowej [1]. Objawy duszności mogą pojawiać się nagle (duszność ostra) lub też narastać przez dłuższy czas (duszność przewlekła). Klinicznie, ze względu na fazę oddechową, w której występują objawy, możemy wyróżnić duszność wdechową, wydechową lub mieszaną wdechowo-wydechową. Duszność jest objawem mogącym świadczyć o wielu zaburzeniach, nie tylko dotyczących układu oddechowego [2, 3].
Ze względu na subiektywny charakter odczuwanych dolegliwości, co w szczególności dotyczy dzieci, w ocenie duszności należy analizować obiektywne objawy, które dają możliwość oceny nasilenia duszności. Należą do nich: tachypnoe, ortopnoe, ruchy skrzydełek nosa, udział dodatkowych mięśni oddechowych, wciąganie dołka jarzmowego, przestrzeni międzyżebrowych lub podżebrzy, spadek tolerancji wysiłku, postękiwanie, sinica, trudności w karmieniu u dzieci młodszych i mówieniu u dzieci starszych [2, 4]. Duszności mogą towarzyszyć takie objawy, jak: kaszel, świszczący oddech, asymetria ruchów klatki piersiowej.
Obraz kliniczny pozawala na rozpoznanie duszności, natomiast badania pomocnicze są niezbędne w celu postawienia ostatecznego rozpoznania.
U dziecka z dusznością przydatnymi badaniami różnicującymi przyczyny wystąpienia dolegliwości są: pomiar saturacji, badania laboratoryjne (gazometria, morfologia krwi, badania biochemiczne), badania obrazowe układu oddechowego (RTG, USG, TK, MRI), bronchoskopia, EKG, ECHO serca.
Do najczęstszych przyczyn wystąpienia nagłej duszności w populacji pediatrycznej należą: ostre podgłośniowe zapalenie krtani, zapalenie oskrzeli z obturacją oraz zaostrzenie astmy oskrzelowej [5].
W niniejszym artykule omówiono najczęstsze przyczyny duszności u dzieci w zakresie układu oddechowego.
Ostre podgłośniowe z...
Ze względu na subiektywny charakter odczuwanych dolegliwości, co w szczególności dotyczy dzieci, w ocenie duszności należy analizować obiektywne objawy, które dają możliwość oceny nasilenia duszności. Należą do nich: tachypnoe, ortopnoe, ruchy skrzydełek nosa, udział dodatkowych mięśni oddechowych, wciąganie dołka jarzmowego, przestrzeni międzyżebrowych lub podżebrzy, spadek tolerancji wysiłku, postękiwanie, sinica, trudności w karmieniu u dzieci młodszych i mówieniu u dzieci starszych [2, 4]. Duszności mogą towarzyszyć takie objawy, jak: kaszel, świszczący oddech, asymetria ruchów klatki piersiowej.
Obraz kliniczny pozawala na rozpoznanie duszności, natomiast badania pomocnicze są niezbędne w celu postawienia ostatecznego rozpoznania.
U dziecka z dusznością przydatnymi badaniami różnicującymi przyczyny wystąpienia dolegliwości są: pomiar saturacji, badania laboratoryjne (gazometria, morfologia krwi, badania biochemiczne), badania obrazowe układu oddechowego (RTG, USG, TK, MRI), bronchoskopia, EKG, ECHO serca.
Do najczęstszych przyczyn wystąpienia nagłej duszności w populacji pediatrycznej należą: ostre podgłośniowe zapalenie krtani, zapalenie oskrzeli z obturacją oraz zaostrzenie astmy oskrzelowej [5].
W niniejszym artykule omówiono najczęstsze przyczyny duszności u dzieci w zakresie układu oddechowego.
Ostre podgłośniowe z...
Pełna treść dotępna tylko dla zalogowanych użytkowników.