1 COVID-19 a zaburzenia krzepnięcia. Profilaktyka zakrzepicy
Zakażenie SARS-CoV-2 (severe acute respiratory syndrome coronavirus 2) ma szerokie spektrum kliniczne – od bezobjawowej, skąpoobjawowej do umiarkowanej lub ciężkiej choroby z niewydolnością wielonarządową. Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (ŻChZZ), czyli zakrzepica żył kończyn dolnych i zatorowość płucna, jest częstym powikłaniem ciężko przebiegającego zakażenia SARS-CoV-2. Rozpowszechnienie czynników ryzyka ŻChZZ (Tab. 1) oraz utrzymujący się stan nadkrzepliwości krwi, często także przez wiele dni po wypisie, pogarsza rokowanie pacjentów i skłania lekarzy do stosowania profilaktyki przeciwzakrzepowej, co przy braku danych z randomizowanych badań klinicznych może wzbudzać pewne kontrowersje. Nie wiadomo, czy przełożenie zasad prowadzenia profilaktyki z innych sytuacji klinicznych (np. chorzy internistyczni) jest skuteczne i zarazem bezpieczne w tej szczególnej grupie pacjentów o zmiennej ciężkości choroby, pozostających w izolacji domowej albo leczonych w warunkach oddziałów zachowawczych czy intensywnej terapii.
Tabela 1. Czynniki wysokiego ryzyka incydentów zakrzepowo-zatorowych, które należy uwzględnić, wybierając dawkowanie heparyny drobnocząsteczkowej w prewencji.
Tabela 1. Czynniki wysokiego ryzyka incydentów zakrzepowo-zatorowych, które należy uwzględnić, wybierając dawkowanie heparyny drobnocząsteczkowej w prewencji.
Pełna treść dotępna tylko dla zalogowanych użytkowników.