1 Eradykacja Helicobacter pylori, cz. I – wskazania do diagnostyki
Autor: Prof. dr hab. n. med. Barbara Skrzydło-Radomańska
Helicobacter pylori to bakteria, która towarzyszyła ludzkości od tysięcy lat i uważa się ją za drobnoustrój najczęściej wywołujący zakażenie – liczba osób zainfekowanych nią na całym świecie wynosi bowiem 4,23 miliardy, czyli ok. 50% populacji. W Polsce natomiast zakażonych H. pylori jest ok. 66,6% społeczeństwa.
Z tego powodu – mimo ogromnej wiedzy na temat tej bakterii – wciąż trwają starania, aby wdrożyć nowoczesne i skuteczne metody postępowania z zakażeniem. Ostatnim konsensusem europejskim, na którym w tej kwestii specjaliści mogą się opierać, był Konsensus Maastricht V/Florence z 2016 roku. Grono ekspertów zajęło stanowisko na temat usystematyzowania wiedzy dotyczącej diagnostyki, wskazań i sposobów leczenia zakażenia. Wytyczne oparto o Evidence Based Medicine, gdzie dowiedziono związek obecności H. pylori z wystąpieniem wrzodu trawiennego żołądka w ok. 65–70% i dwunastnicy w ok. 80–90%, z dyspepsją niezdiagnozowaną, z rakiem żołądka, a także ze wzrostem ryzyka chłoniaka MALT. Wykazano także związek patogenu ze stanami chorobowymi poza przewodem pokarmowym, m.in. niewyjaśnioną anemią z niedoboru żelaza, idiopatyczną małopłytkowością i niedoborem witaminy B12. Z tego powodu w ustaleniach konsensusu zakażenie H. pylori zostało uznane za chorobę zakaźną, bez względu na objawy czy etap zakażenia. Ponadto wskazano, że eradykacja bakterii jest pierwszą linią leczenia low-grade chłoniaka MALT w żołądku, uznano ją też za główny czynnik etiologiczny raka żołądka.
Czy jednak można i należy wykryć infekcję, jeśli u pacjenta nie występują żadne lub występują niespecyficzne objawy? Kiedy i jak przeprowadzić diagnostykę? Na czym ona polega? Na te pytania odpowiada w wykładzie wideo prof. dr hab. n. med. Barbara Skrzydło-Radomańska z Katedry i Kliniki Gastroenterologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie.
Obejrzyj materiał!
Z tego powodu – mimo ogromnej wiedzy na temat tej bakterii – wciąż trwają starania, aby wdrożyć nowoczesne i skuteczne metody postępowania z zakażeniem. Ostatnim konsensusem europejskim, na którym w tej kwestii specjaliści mogą się opierać, był Konsensus Maastricht V/Florence z 2016 roku. Grono ekspertów zajęło stanowisko na temat usystematyzowania wiedzy dotyczącej diagnostyki, wskazań i sposobów leczenia zakażenia. Wytyczne oparto o Evidence Based Medicine, gdzie dowiedziono związek obecności H. pylori z wystąpieniem wrzodu trawiennego żołądka w ok. 65–70% i dwunastnicy w ok. 80–90%, z dyspepsją niezdiagnozowaną, z rakiem żołądka, a także ze wzrostem ryzyka chłoniaka MALT. Wykazano także związek patogenu ze stanami chorobowymi poza przewodem pokarmowym, m.in. niewyjaśnioną anemią z niedoboru żelaza, idiopatyczną małopłytkowością i niedoborem witaminy B12. Z tego powodu w ustaleniach konsensusu zakażenie H. pylori zostało uznane za chorobę zakaźną, bez względu na objawy czy etap zakażenia. Ponadto wskazano, że eradykacja bakterii jest pierwszą linią leczenia low-grade chłoniaka MALT w żołądku, uznano ją też za główny czynnik etiologiczny raka żołądka.
Czy jednak można i należy wykryć infekcję, jeśli u pacjenta nie występują żadne lub występują niespecyficzne objawy? Kiedy i jak przeprowadzić diagnostykę? Na czym ona polega? Na te pytania odpowiada w wykładzie wideo prof. dr hab. n. med. Barbara Skrzydło-Radomańska z Katedry i Kliniki Gastroenterologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie.
Obejrzyj materiał!