1 Stosowanie miejscowe niesteroidowych leków przeciwzapalnych w chorobie zwyrodnieniowej stawów

Choroba zwyrodnieniowa stawów jest chorobą degeneracyjną, która wynika z uszkodzenia chrząstki stawowej i leżącej poniżej kości. Charakteryzuje się postępującym niszczeniem chrząstki stawowej lub całego stawu, więzadeł i kości podchrzęstnej. Jest to najczęstsza choroba stawów, chociaż dane na temat zachorowalności i chorobowości różnią się w zależności od regionu świata i populacji.

Siły biomechaniczne wpływające negatywnie na stawy jak obciążenie (np. waga ciała, nieprawidłowa postawa) lub urazy powodują postępujące uszkodzenie chrząstki, zmiany jej grubości i zachwianie równowagi między rozpadem chrząstki a naprawą. Kość podchrzęstna zostaje pozbawiona ochronny, a jako odczyn naprawczy powstają osteofity. Do typowych objawów należy ból stawu. Dodatkowo może wystąpić obrzęk, niekiedy zaś słychać trzeszczenia w stawie podczas ruchu. Wyczuwalny jest opór w czasie ruchu, a nawet – przy dużym zaawansowaniu zmian – dochodzi do przymusowego ustawienie stawu np. w przykurczu. Opisane zmiany powodują pogorszenia ruchomości stawów i dolegliwości bólowe.

Ból i sztywność stawów w ChZS często nasila się w ciągu dnia po obciążeniu stawów, czy unieruchomieniu np. dłuższym siedzeniu (sztywność startowa). Najczęściej to ból stawu jest przyczyną zgłoszenia się pacjenta z ChZS do lekarza. By lekarz mógł ocenić nasilenie...
Pełna treść dotępna tylko dla zalogowanych użytkowników.