Opryszczka narządów płciowych, jako bardzo powszechny problem zdrowotny, stanowi częstą przyczynę zgłaszania się pacjentów do gabinetu lekarza dermatologa-wenerologa.

Choroba ta jest jedną z najczęstszych infekcji przenoszonych drogą płciową, będąc jednocześnie najczęstszą przyczyną powstawania nadżerek oraz owrzodzeń w okolicy genitalnej. Czynnikiem etiologicznym schorzenia są wirusy opryszczki zwykłej typu 1 (HSV-1/HHV-1) i typu 2 (HSV-2/HHV-2) należące do rodziny Herpesviridae. Wirusy te wykazują tropizm do komórek naskórka, nabłonka i tkanki nerwowej.

Zakażenia HSV dzielimy na pierwotne, niepierwotne (gdy osoba z przeciwciałami przeciwko jednemu serotypowi HSV infekuje się drugim serotypem) i nawrotowe, a każde z nich może być objawowe lub bezobjawowe. Przebieg atypowy oraz skąpoobjawowy przyczynia się do trudności w rejestracji faktycznej liczby chorych, co wpływa na zróżnicowane i niepełne dane epidemiologiczne dotyczące tej choroby.

Różnice w materiale genetycznym HSV-1 i HSV-2 wynoszą około 5%, ale wpływają na znaczące odrębności w przebiegu zakażenia [1]. W okolicy genitalnej przyczyną zakażenia najczęściej jest HSV-2, jednak stopniowo rośnie udział zakażeń genitalnych spowodowanych przez HSV-1, głównie z powodu zmiany zachowań seksualnych [2, 3]. Dotyczy to przede wszystkim krajów ro...