3 Inwazyjna choroba meningokokowa – epidemiologia i przebieg kliniczny
Inwazyjna choroba meningokokowa (IChM), pomimo rzadkiego występowania, jest groźnym, szybko rozwijającym się zakażeniem bakteryjnym stanowiącym realne zagrożenie dla życia i zdrowia. Jak się szacuje w skali globalnej meningokok, Neisseria meningitidis, czyli dwoinka zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, wywołuje około 1,2 miliona zachorowań i jest przyczyną 135 tysięcy zgonów rocznie (Ferreira et al., 2020).
Ludzie są jedynymi gospodarzami meningokoków, które bytują w nosogardle przyczepione do błony śluzowej. Kolonizacja utrzymuje się bezobjawowo od kilka dni do kilku miesięcy. Chorobotwórczy drobnoustrój przenosi się drogą kropelkową – zakaźne są wydzieliny dróg oddechowych nosicieli i chorych. Nosicielstwo meningokoków jest częste, natomiast w rzadkich przypadkach dochodzi do przełamania bariery śluzówkowej i rozwoju ciężkich zakażeń inwazyjnych, co zwykle następuje wkrótce, w ciągu 3-7 dni, po kolonizacji. Chorują wyłącznie ludzie, którzy najpierw byli nosicielami.
Prawie wszystkie zakażenia wywołują szczepy otoc...
Ludzie są jedynymi gospodarzami meningokoków, które bytują w nosogardle przyczepione do błony śluzowej. Kolonizacja utrzymuje się bezobjawowo od kilka dni do kilku miesięcy. Chorobotwórczy drobnoustrój przenosi się drogą kropelkową – zakaźne są wydzieliny dróg oddechowych nosicieli i chorych. Nosicielstwo meningokoków jest częste, natomiast w rzadkich przypadkach dochodzi do przełamania bariery śluzówkowej i rozwoju ciężkich zakażeń inwazyjnych, co zwykle następuje wkrótce, w ciągu 3-7 dni, po kolonizacji. Chorują wyłącznie ludzie, którzy najpierw byli nosicielami.
Prawie wszystkie zakażenia wywołują szczepy otoc...
Pełna treść dotępna tylko dla zalogowanych użytkowników.
Nie masz jeszcze konta, zarejestruj się »