• Jakie są aktualne zalecenia dotyczące postępowania w ostrej biegunce infekcyjnej u dzieci.
• Od czego rozpocząć ścieżkę diagnostyczną i jak ją dobrze zaplanować.
• Jak dokonać oceny stopnia odwodnienia.
• Kiedy należy wdrożyć płynoterapię.
• Co mówią wytyczne ESPGHAN na temat wskazań do hospitalizacji.
• Jakie są możliwości leczenia.
• W jaki sposób można zapobiegać biegunce infekcyjnej.

Ostra biegunka infekcyjna jest częstą przyczyną konsultacji w gabinecie pediatrycznym oraz jedną z najczęstszych przyczyn hospitalizacji u dzieci w wieku poniżej 5 lat. Ze względu na ryzyko szybkiego pogorszenia się stanu zdrowia pacjentów, szczególnie w tej grupie wiekowej, wymaga wczesnego włączenia skutecznego leczenia oraz wykrycia stanów będących wskazaniem do hospitalizacji.


Ostrą biegunkę definiuje się jako zmianę konsystencji stolca na luźną lub płynną (najbardziej wiarygodne kryterium) i/lub zwiększenie częstotliwości wypróżnień (zwykle ≥ 3/24 h). Mogą jej towarzyszyć gorączka lub wymioty. Ostra biegunka zwykle trwa krócej niż 7 dni i nie dłużej niż 14 dni (1).

Kryterium częstości wypróżnień jest mniej wiarygodne u niemowląt ze względu na fizjologicznie większą ilość stolców oddawanych przez dzieci w tym wieku. Zdrowe niemowlę może, szczególnie w pierwszym miesiącu życia, oddawać do 12 stolców/dobę (2).


Na ostrą biegunkę najbardziej narażone są małe dzieci, według danych światowych występuje u nich 68% przypadków tej choroby (3). W Europie częstość występowania biegunki u dzieci poniżej 3. roku życia waha się od 0,5 do 2 epizodów rocznie. Nieżyt żołądkowo-jelitowy jest również jedną z głównych przyczyn hospitalizacji w tej grupie wiekowej (1). W krajach rozwiniętych według badań epidemiologicznych wirusy są odpowiedzialne za 75‒90% przypadków ostrego zakaźnego ...