Wskazania do terapii trójlekowej u chorych na POChP - opis przypadku

WSTĘP

POChP jest przewlekłą chorobą układu oddechowego o złożonej etiologii, uwarunkowanej wieloma czynnikami zarówno osobniczymi jak i środowiskowymi (przede wszystkim narażeniem na działanie szkodliwych pyłów i gazów), poddającą się prewencji i leczeniu. Obraz kliniczny wynika z niecałkowicie odwracalnego ograniczenia przepływu powietrza przez drogi oddechowe (1). Na POChP chorują najczęściej osoby palące papierosy, ale w niektórych badanych populacjach u ponad 20% objętych analizą wywiady w kierunku palenia tytoniu były negatywne (2,3).
Raport GOLD zwraca też uwagę niejednorodny i zmienny przebieg schorzenia u poszczególnych chorych oraz potrzebę określenia tzw. fenotypu, co daje możliwość doboru optymalnego sposobu leczenia (1,4). U większości pacjentów leczeniem z wyboru jest tzw. podwójna bronchodilatacja przy użyciu długodziałąjacego beta2 -mimetyku i długodziałającego blokera receptorów muskarynowych (LABA+LAMA). Zwrócono uwagę, że część pacjentów z określonym fenotypem choroby będzie wymagać podawania leków z trzech grup w celu zapobiegania zaostrzeniom POChP i utrzymaniu kontroli objawów. Pojawienie się możliwości zastosowania terapii trójlekowej w formie jednego inhalatora zapewnia znaczne uproszczenie schematu terapii i wychodzi na przeciw indywidualizacji leczenia w określonych przypadkach (1). Ostatnie badania wykazały wyższą skuteczność w zapobieganiu zaostrzeń wziewnej terapii trójlekowej w sto...
Pełna treść dotępna tylko dla zalogowanych użytkowników.