3 Postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne w pokrzywce przewlekłej – opis przypadku

Pokrzywka to heterogenny zespół chorobowy o niejednorodnej etiopatogenezie, którego manifestacją kliniczną jest charakterystyczna zmiana skórna określana jako bąbel pokrzywkowy. Jego istotą morfologiczną jest pojawienie się obrzęku w obrębie skóry właściwej. Wielkość bąbli może być różna – od kilkumilimetrowych do kilkunastocentymetrowych zlewających się zmian, podobnie zabarwienie – od porcelanowobiałej, poprzez bladoróżową, do barwy czerwonej, natomiast wspólną cechą jest szybkie pojawianie się zmian oraz ich ustępowanie – zwykle do 24 godzin bez pozostawienia śladu. Typowe wykwity pokrzywkowe swędzą, są dobrze odgraniczone, otoczone rumieniem i bledną przy ucisku.

Pokrzywka jest schorzeniem często spotykanym w praktyce lekarskiej, a w szczególności w gabinecie alergologa i dermatologa. Rozpoznanie samego objawu jest proste, czasami stawiane przez samego pacjenta, natomiast ustalenie przyczyny to nie lada wyzwanie dla klinicysty, które czasem – pomimo przeprowadzenia szczegółowej diagnostyki – kończy się niepowodzeniem. Szczególny problem kliniczny stanowi pokrzywka przewlekła, w której wykwity pojawiają się codziennie przez okres ponad 6 tygodni.

W związku z tym, że występowanie zmian jest trudne do przewidzenia, pacjenci odczuwają niepokój, napięcie, rozdrażnienie, zawstydzenie. Pokrzywka wpływa niekorzystnie na kontakty społeczne...
Pełna treść dotępna tylko dla zalogowanych użytkowników.