Współistnienie astmy i przewlekłej obturacyjnej choroby płuc – opis przypadku
Astma i przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) są przewlekłymi schorzeniami układu oddechowego, ale pomiędzy tymi chorobami istnieją zasadnicze różnice zarówno w zakresie patogenezy, jak i patofizjologii zmian w układzie oddechowym. Astmę definiuje się jako heterogenną jednostkę chorobową związaną z przewlekłym stanem zapalnym w drogach oddechowych, charakteryzującą się określonym zespołem objawów klinicznych, takich jak świszczący oddech, duszność, ucisk w klatce piersiowej, napadowy kaszel o zmiennej częstości i nasileniu, którym towarzyszy różnego stopnia obturacja [1]. POChP jest przewlekłą chorobą układu oddechowego o złożonej etiologii, uwarunkowanej wieloma czynnikami zarówno osobniczymi, jak i środowiskowymi (przede wszystkim narażeniem na działanie szkodliwych pyłów i gazów), poddającą się prewencji i leczeniu. Obraz kliniczny POChP wynika z niecałkowicie odwracalnego ograniczenia przepływu powietrza przez drogi oddechowe [2]. Astma najczęściej rozpoznawana jest w dzieciństwie i ludzi młodych, ale jej pierwsze objawy mogą pojawić się w każdym wieku. Na POChP chorują najczęściej osoby po 40. roku życia, palące papierosy, chociaż w statystykach wskazuje się na wyraźny odsetek tej choroby u osób nigdy niepalących. Zwraca też uwagę na niejednorodny i zmien...
Pełna treść dotępna tylko dla zalogowanych użytkowników.