2 Młody pacjent z migotaniem przedsionków – kazuistyka czy chleb powszedni?
Migotanie przedsionków w grupie młodych pacjentów poniżej 40–45. roku życia jest stosunkowo rzadką arytmią. Niemniej, coraz większa częstość występowania takich schorzeń jak nadciśnienie tętnicze, otyłość, cukrzyca czy choroba niedokrwienna serca w tej populacji, automatycznie zwiększa ryzyko wystąpienia migotania przedsionków. Zarówno postępowanie diagnostyczne, jak i terapeutyczne jest takie samo jak w populacji starszej, z uwagi na brak danych z badań klinicznych dla chorych poniżej 40. roku życia. Jednak w związku z młodym wiekiem pacjentów istnieje pewna specyfika dotycząca procesu diagnostycznego oraz leczenia.
Migotanie przedsionków jest jedną z najczęstszych arytmii w praktyce klinicznej. Niestety aktualne wytyczne i zalecenia są efektem badań klinicznych i obserwacji dotyczących głównie populacji starszej, zatem większość zaleceń dla młodszej grupy chorych to efekt ekstrapolacji tych właśnie danych. Częstość migotania przedsionków (ang. atrial fibrillation, AF) w populacji <40. roku życia szacuje się na poniżej 0,1%. Pomijając grupę chorych z wrodzonymi patologiami (m.in. wrodzone wady serca, kanałopatie, kardiomiopatie itp.), ryzyko wystąpienia AF u młodych pacjentów wynika z tych samych czynników, co po 40. roku życia. Są to m.in. nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, niewydolność serca, cukrzyca, przewlekła obturacyjna choroba płuc, sarkoidoza, przewlekła choroba nerek, bezdech senny, otyłość, zaburzenia funkcji tarczycy, zapalenie przełyku, czy inne. Jak widać, etiologia jest powiązana nie tylko z kardiologią, ale także z innymi specjalizacjami. W dużej liczbie przypadków nie uda...
Migotanie przedsionków jest jedną z najczęstszych arytmii w praktyce klinicznej. Niestety aktualne wytyczne i zalecenia są efektem badań klinicznych i obserwacji dotyczących głównie populacji starszej, zatem większość zaleceń dla młodszej grupy chorych to efekt ekstrapolacji tych właśnie danych. Częstość migotania przedsionków (ang. atrial fibrillation, AF) w populacji <40. roku życia szacuje się na poniżej 0,1%. Pomijając grupę chorych z wrodzonymi patologiami (m.in. wrodzone wady serca, kanałopatie, kardiomiopatie itp.), ryzyko wystąpienia AF u młodych pacjentów wynika z tych samych czynników, co po 40. roku życia. Są to m.in. nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, niewydolność serca, cukrzyca, przewlekła obturacyjna choroba płuc, sarkoidoza, przewlekła choroba nerek, bezdech senny, otyłość, zaburzenia funkcji tarczycy, zapalenie przełyku, czy inne. Jak widać, etiologia jest powiązana nie tylko z kardiologią, ale także z innymi specjalizacjami. W dużej liczbie przypadków nie uda...
Pełna treść dotępna tylko dla zalogowanych użytkowników.