5 Rozpoczynanie leczenia niedoczynności tarczycy w gabinecie POZ

Według metaanalizy przeprowadzonej w 2014 roku częstość występowania wcześniej niezdiagnozowanej jawnej oraz subklinicznej niedoczynności tarczycy (SCH) w Europie to odpowiednio 0,62% oraz 4,6% [1]. Jednakże według innych źródeł SCH może dotyczyć nawet 15% populacji [2]. Zdecydowanie częściej chorują kobiety (4–5-krotnie), a ryzyko wystąpienia niedoczynność tarczycy rośnie wraz z wiekiem [3]. Problem może dotyczyć nawet do 20% kobiet po 60. roku życia [4]. W związku z tym kluczowa w praktyce lekarza POZ jest znajomość wskazań do oceny funkcji tarczycy oraz do włączenia odpowiedniego postępowania. Warto pamiętać, że nie w każdej sytuacji wymagana jest ocena specjalisty endokrynologa, a dalsze leczenie i monitorowanie może być z powodzeniem prowadzone przez lekarza rodzinnego [5]. Konsultant krajowy w dziedzinie endokrynologii opracował wytyczne dla lekarzy POZ w zakresie diagnostyki i leczenia endokrynopatii [5]. Jest to niezwykle przydatny dokument w codziennej praktyce lekarza rodzinnego.

Objawy niedoczynności tarczycy – na co należy zwracać uwagę?

Spektrum objawów niedoczynności tarczycy jest bardzo szerokie, a do najważniejszych należą: nadmierne zmęczenie, osłabienie, senność, wzrost masy ciała, uczucie zimna, spowolnienie ruchowe, zmniejszona tolerancja wysiłku, zaburzenia miesiączkowania, zaparcia czy zmniejszenie kurczliwości mięśnia sercowego mogące prowadzić do niewydolności serca.

W badaniu przedmiotowym natomiast uwagę będą zwracać między innymi sucha, zimna i blada skóra, niskie ciśnienie tętnicze, bradykardia...
Pełna treść dotępna tylko dla zalogowanych użytkowników.

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta, zarejestruj się »
Zaloguj_f
Zalogowanie oznacza akceptację Regulaminu Konsylium24.pl w aktualnym brzmieniu, ostatnia aktualizacja 2024-03-07.