3 Przyczyny niedoboru witaminy D
Głównym źródłem witaminy D (VD) dla człowieka jest synteza skórna, z której pochodzi aż 80–100% witaminy D w organizmie. W keratynocytach warstwy rozrodczej naskórka, pod wpływem promieni światła słonecznego (UVB) dochodzi do przemiany 7- dehyrdocholesterolu (7-DHC) w prewitaminę D. Prewitamina D pod wpływem temperatury przekształca się do VD, która krąży w krwioobiegu w postaci związanej z białkiem (DBP) [1].
Drugie źródło witaminy D stanowi dieta, jednak pokrywa ona maksymalnie 20% dziennego zapotrzebowania na tę witaminę. Pokarmami bogatymi w VD są głównie ryby morskie i oleje rybie [1].
Witamina D nie wykazuje działania biologicznego. Jest ona substancją wyjściową, która ulega cyklowi przemian prowadzących do wytworzenia czynnych metabolitów. Pierwszy etap to hydroksylacja w wątrobie, w wyniku której powstaje 25-hydroksywitamina D [25(OH)D] – substancja o umiarkowanej aktywności biologicznej, stanowiąca główną formę witaminy D w krwiobiegu i wykładnik zaopatrzenia organizmu w VD. Drugi etap przemian odbywa się w nerkach – tu zachodzi hydroksylacja w pozycji 1α prowadząc do syntezy 1,25-dihydroksywitaminy D [1,25(OH) 2 D] – głównego, czynnego metabolitu [2]. 1,25-dihydroksywitamina D powstaje również w wielu innych tkankach, gdzie wywiera działanie lokalne (nie przedostaje się z nich do krwioobiegu).
Niedobór witaminy D stanowi globalny problem zdrowia publicznego. W Polsce niedobór VD o różnym nasileniu stwierdzono u 90%...
Drugie źródło witaminy D stanowi dieta, jednak pokrywa ona maksymalnie 20% dziennego zapotrzebowania na tę witaminę. Pokarmami bogatymi w VD są głównie ryby morskie i oleje rybie [1].
Witamina D nie wykazuje działania biologicznego. Jest ona substancją wyjściową, która ulega cyklowi przemian prowadzących do wytworzenia czynnych metabolitów. Pierwszy etap to hydroksylacja w wątrobie, w wyniku której powstaje 25-hydroksywitamina D [25(OH)D] – substancja o umiarkowanej aktywności biologicznej, stanowiąca główną formę witaminy D w krwiobiegu i wykładnik zaopatrzenia organizmu w VD. Drugi etap przemian odbywa się w nerkach – tu zachodzi hydroksylacja w pozycji 1α prowadząc do syntezy 1,25-dihydroksywitaminy D [1,25(OH) 2 D] – głównego, czynnego metabolitu [2]. 1,25-dihydroksywitamina D powstaje również w wielu innych tkankach, gdzie wywiera działanie lokalne (nie przedostaje się z nich do krwioobiegu).
Niedobór witaminy D stanowi globalny problem zdrowia publicznego. W Polsce niedobór VD o różnym nasileniu stwierdzono u 90%...
Pełna treść dotępna tylko dla zalogowanych użytkowników.
Nie masz jeszcze konta, zarejestruj się »