Kolka niemowlęca – objawy, leczenie, zapobieganie
Kolka jelitowa (niemowlęca) jest zaburzeniem o charakterze czynnościowym, które dotyczy około 10-20%, a według niektórych opracowań nawet do 40%, prawidłowo rozwijających się niemowląt. Pojawia się w pierwszych tygodniach życia dziecka. Największe jej nasilenie przypada na 4.-6. tydzień życia, najczęściej ustępuje do 3.-6. miesiąca życia, nieco później pojawia się u wcześniaków [1].
Etiologia
Pomimo kilkudziesięciu lat badań przyczyny tego zaburzenia nadal nie są jasne. Dotychczasowe obserwacje wskazują, że kolka jest efektem złożonej interakcji zachodzącej miedzy dzieckiem a środowiskiem. Na ten temat jest wiele teorii; jedna z nich sugeruje, że kolki są skutkiem nadmiernego płaczu lub krzyku, typowo występującego w pierwszym kwartale okresu niemowlęcego [2].
Rozważane są także przyczyny żywieniowe [3]. Uważa się, iż nadwrażliwość na białko mleka krowiego lub nietolerancja laktozy oraz nadmierne gromadzenie się gazu w jelitach mogą prowadzić do zaburzeń motoryki i bolesnych skurczów jelit, manifestujących się niepokojem i płaczem. Innym rozważanym czynnikiem sprawczym są zaburzenia motoryki żołądkowo-jelitowej z towarzyszącą nadmier...
Etiologia
Pomimo kilkudziesięciu lat badań przyczyny tego zaburzenia nadal nie są jasne. Dotychczasowe obserwacje wskazują, że kolka jest efektem złożonej interakcji zachodzącej miedzy dzieckiem a środowiskiem. Na ten temat jest wiele teorii; jedna z nich sugeruje, że kolki są skutkiem nadmiernego płaczu lub krzyku, typowo występującego w pierwszym kwartale okresu niemowlęcego [2].
Rozważane są także przyczyny żywieniowe [3]. Uważa się, iż nadwrażliwość na białko mleka krowiego lub nietolerancja laktozy oraz nadmierne gromadzenie się gazu w jelitach mogą prowadzić do zaburzeń motoryki i bolesnych skurczów jelit, manifestujących się niepokojem i płaczem. Innym rozważanym czynnikiem sprawczym są zaburzenia motoryki żołądkowo-jelitowej z towarzyszącą nadmier...
Pełna treść dotępna tylko dla zalogowanych użytkowników.