3 Jak można „oszukać” starość? Wysiłek fizyczny a sprawność motoryczna organizmu

Autor: Joanna Gójska-Wojtuniak

Ocena wpływu ćwiczeń na sprawność motoryczną w oparciu o test 3 S – Analiza wyników


Stamina – wytrzymałość

Analiza wyniki przedstawione w poniższej tabeli pozwala jednoznacznie stwierdzić pozytywny wpływ prowadzonych ćwiczeń na osiągnięcia osób uczestniczących w badaniu. Po 6 miesiącach ćwiczeń 2/3 grupy poprawiło swoja wytrzymałość i uzyskało ocenę doskonałą, a 1/3 grupy utrzymała swoja pozycje.

TABELA 1 WYTRZYMAŁOŚĆ
Tabela 1


WYKRES 1 WYTRZYMAŁOŚĆ- MARSZ NA 400m
Wykres 1


WYKRES 2 WYTRZYMAŁOŚĆ- MARSZ W MIEJSCU
Wykres 2


Strength – siła

Wyniki uzyskane przez ćwiczące w próbie oceniającej siłę mięśni brzucha i ramion wskazują na poprawę lub utrzymanie doskonałego poziomu przez badane kobiety.

TABELA 2 SIŁA
Tabela 2

WYKRES 3 SIŁA MIĘŚNI BRZUCHA
Wykres 3

WYKRES 4 SIŁA MIĘŚNI RAMION
Wykres 4

Suppleness –gibkość

Porównując wyniki zakresu ruchu w stawach barkowych osiągniętych prawa i lewą kończyną górną w 1 i 2 badaniu należy stwierdzić, że u 35 % kobiet w obydwu stawach zwiększył się zakres ruchomości. Osoby te uzyskały ocenę wyższą po półrocznym cyklu ćwiczeń. Dla gibkości kręgosłupa w dwóch płaszczyznach: strzałkowej ( skłon w przód) oraz czołowej ( skłon w bok) osiągnięte wyniki przy drugim badaniu przeszeregowały ocenę ponad połowy osób o jedną lub dwie kategorie wyżej.
TABELA 3 GIBKOŚĆ
Tabela 3

WYKRES 5 GIBKOŚĆ SKŁON BOCZNY W PRAWO
Wykres 5

WYKRES 6 GIBKOŚĆ SKŁON BOCZNY W LEWO
Wykres 6

WYKRES 7 GIBKOŚĆ SKŁON W PRZÓD
Wykres 7

TABELA 4 GIBKOŚĆ
Tabela 4

WYKRES 8 GIBKOŚĆ STAW BARKOWY PRAWY
Wykres 8

WYKRES 9 GIBKOŚĆ STAW BARKOWY LEWY
Wykres 9


Podsumowując regularne ćwiczenia prowadzone przez 6 miesięcy spowodowały:

  • wzrost wytrzymałości u około 50 % badanych

  • wzrost siły mięśni brzucha u 94 % ćwiczących

  • wzrost siły ramion u 76 % badanych

  • wzrost ruchomości kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej u 59 % a w płaszczyźnie strzałkowej u 41 % kobiet.

Wnioski


Jak wskazują zaprezentowane wyniki badań, założona hipoteza została potwierdzona – regularne ćwiczenia wpływają znacząco na zmianę, poprawę cech motorycznych ( wytrzymałości, siły i gibkości), a co za tym idzie ogólną poprawne sprawności fizycznej ćwiczących.

Starzenie się jest funkcją czasu, a zmiany starcze są nieodwracalne i następują stopniowo. Są to zmiany fizjologiczne osiągając w różnych narządach ciała różny poziom. Ponieważ proces ten jest nieunikniony, każdy człowiek powinien podjąć działania profilaktyczne opóźniające ten proces. Jednym z najważniejszych czynników wpływających na dynamikę procesów starzenia i zapobiegających jego następstwom jest aktywność ruchowa. Ogólnie panujące mniemanie jest takie, ze praca zawodowa i zajęcia domowe są wystarczająco męczące, więc wypoczynek powinien być bierny. Mając jednak na uwadze, że przy pracy zawodowej aktywne sa tylko pewne grupy mięśniowe, a postawa przy pracy jest często nieprawidłowa co prowadzi do przeciążenia tych grup mięśni i stawów, nieodzowny jest ruch i uprawianie odpowiednich ćwiczeń. Utrzymywanie aktywności fizycznej przez całe życie sprawi, ze starzenie zaczyna się od wyższego pułapu zdrowia i sprawności, co opóźnia i osłabia ten proces.

BIBILIOGRAFIA


  1. Starzenie się społeczeństwa polskiego i jego skutki, Kancelaria Senatu, Biuro Analiz i Dokumentacji, Opracowania tematyczne OT-601, Warszawa kwiecień 2011
  2. GUS, Przeciętne dalsze trwanie życia 1950-2014, Departament badań demograficznych, http://demografia.stat.gov.pl/bazademografia/TrwanieZycia.aspx [19.06.2016]
  3. GUS, Prognoza ludności na lata 2014-2050, Studia i analizy statystyczne, http://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/ludnosc/prognoza-ludnosci/prognoza-ludnosci-na-lata-2014-2050-opracowana-2014-r-,1,5.html [19.06.2016]
  4. MSD. Podręcznik geriatrii, W.B. Abrams (red.), M.H. Beers (red.), R.Berkow (red.), Urban & Partner, Wrocław 1999
  5. Wprowadzenie do fizjologii, S. Kozłowski (red.), K. Nazar (red.), PZWL, Warszawa 1999
  6. Patofizjologia, S. Maśliński, J. Ryżewski, PZWL, Warszawa 2012
  7. Kozłowski S.: Aktywność ruchowa człowieka i jego wydolność fizyczna w starszym wieku. Kultura Fizyczna 1969, 7, s. 323
  8. Kozdroń E., Program Rekreacji Ruchowej Osób Starszych: skrypt dla studentów wychowania fizycznego i instruktorów rekreacji ruchowej, Warszawa 2004

Joanna Gójska-Wojtuniak

mgr fizjoterapii