3 Gliflozyny - nowe możliwości terapii w leczeniu cukrzycy

Cukrzyca zaliczana jest do chorób społecznych. Ocenia się, że w Polsce choruje na cukrzycę około 3 miliony osób. Etiologia cukrzycy typu 2 w której głównymi zaburzeniami są insulinooporność i zaburzenia wydzielania insuliny jest znacznie bardziej złożona. Jednym z narządów mających wpływ na homeostazę glukozy są nerki, w których następuje zużytkowanie glukozy na potrzeby metaboliczne, glukoneogeneza i wchłanianie zwrotne w cewkach nerkowych. Na wystąpienie cukrzycy mają wpływ predyspozycje genetyczne i czynniki środowiskowe (otyłość, starzenie się organizmu, zmniejszona aktywność fizyczna). Cukrzyca jest chorobą progresywną, co oznacza, że wraz z czasem trwania choroby nasilają się głównie zaburzenia w zakresie wydzielania insuliny, co powoduje konieczność modyfikacji i intensyfikacji terapii, dołączanie kolejnych grup leków w celu wyrównania metabolicznego.

Główną przyczyną śmiertelności w cukrzycy zarówno typu 1 jak i typu 2 są choroby sercowo-naczyniowe. W związku z tym wszystkie nowe leki hipoglikemizujące powinny być oceniane pod kątem wpływu na zdarzenia sercowo-naczyniowe. Nową grupą leków, które zostały włączone do terapii cukrzycy są gliflozyny. Mechanizm działania tych leków polega na selektywnym blokowaniu kotransporterów sodowo-glukozowych 2 (SGLT-2), które odpowiadają za resorpcję glukozy i sodu z proksymalnej części kanalika nerkowego. Zablokowanie transporterów SGLT2 skutkuje wyst...
Pełna treść dotępna tylko dla zalogowanych użytkowników.