Ortopedia i traumatologia narządu ruchu Jesień 2005: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Właściwości osteoindukcyjne posiadają:
  1. wszczepy, które wspomagają proces tworzenia kości poprzez odpowiednią strukturę, gdzie materiał tworzy rusztowanie dla nowopowstałej kości.
  2. allogeniczne przeszczepy kości.
  3. wszczepy ceramiczne.
  4. ...
  5. ...
Wskazaniem do miejscowego podania PDGF (Płytkopochodnego Czynnika Wzrostu) jest:
  1. wrodzony staw rzekomy kości piszczelowej u 3-letniego dziecka.
  2. chrzęstniak I kości śródręcza wypełniany kostnymi przeszczepami allogenicznymi.
  3. zrost opóźniony kości udowej u 30 letniej kobiety.
  4. ...
  5. ...
Skafoldy (rusztowania w inżynierii genetycznej) to:
  1. najnowsza klasa białek morfogenetycznych kości.
  2. wszczepy osteoindukcyjne.
  3. związki kwasu hialuronowego o wysokiej masie cząsteczkowej do wiskosuplementacji w schorzeniach chrząstki stawowej.
  4. ...
  5. ...
Niesterydowe leki przeciwzapalne (NLPZ) stosowane w leczeniu zmian zwyrodnieniowych wywołują:
  1. jedynie efekt przeciwbólowy.
  2. blokują powstawanie prostaglandyn.
  3. powodują rozluźnienie mięśni jako miorelaksanty.
  4. ...
  5. ...
W złamaniu nadkłykciowym typu wyprostnego III stopnia wg podziału Gartlanda, szczelina złamania przebiega skośnie od:
  1. przodu w części proksymalnej, do tyłu i dystalnie.
  2. strony przyśrodkowej do bocznej.
  3. strony bocznej do przyśrodkowej.
  4. ...
  5. ...
Złamanie guza kulszowego u młodych dorastających:
1) jest złamaniem awulsyjnym i powinno się je leczyć operacyjnie;
2) jest złamaniem patologicznym w obrębie wtórnego jądra i powinno się je leczyć operacyjnie;
3) jest złamaniem awulsyjnym, do którego dochodzi najczęściej w wyniku nagłego skurczu mięśni grupy tylnej uda;
4) u młodych sportowców przemieszczenie oderwanego fragmentu guza kulszowego powyżej 5 mm, powinno być leczone operacyjnie;
5) przemieszczenie oderwanego fragmentu guza kulszowego powyżej 2 mm, powinno być leczone operacyjnie.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 2.
  2. tylko 1.
  3. 3,4.
  4. ...
  5. ...
Wskazaniem do operacyjnego leczenia złamania nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej u dzieci jest:
  1. przemieszczenie do stawu łokciowego.
  2. niedowład nerwu łokciowego.
  3. przemieszczenie większe niż 5 mm, z towarzyszącą przyśrodkową niestabilnością stawu łokciowego.
  4. ...
  5. ...
Rozwijającemu się zespołowi ciasnoty przedziału powięziowego po złamaniu kości przedramienia, grożącego powstaniem przykurczu Volkmanna może towarzyszyć:
1) ból palców nasilający się przy ich biernym prostowaniu;
2) zaburzenia unerwienia czuciowego skóry i sinica palców;
3) obecność tętna na tętnicy promieniowej;
4) ból palców nasilający się przy ich biernym zginaniu;
5) ból palców nasilający się przy ich czynnym zginaniu.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 1,2,4.
  3. 1,2,5.
  4. ...
  5. ...
U dzieci, najczęściej zaburzenia gojenia i przebudowy kostnej obojczyka występują po jego złamaniach w części:
  1. mostkowej nasady obojczyka, bo 80% wzrostu na długość obojczyka pochodzi od chrząstki wzrostowej mostkowego końca obojczyka.
  2. barkowej nasady obojczyka, bo 80% wzrostu na długość obojczyka pochodzi od chrząstki wzrostowej barkowego końca obojczyka.
  3. 1/3 środkowej obojczyka.
  4. ...
  5. ...
Przy leczeniu złuszczeń typu III i IV wg Saltera Harrisa, aby zespolić odłamy, łączniki zespalające ( druty K. śruby) należy wprowadzić:
  1. równolegle do chrząstki wzrostowej i usunąć je po 2-3 tygodniach.
  2. równolegle do chrząstki wzrostowej i usunąć je po 4-5 tygodniach.
  3. skośnie do chrząstki wzrostowej pod kątem 50 stopni i usunąć je po 4-5 tygodniach.
  4. ...
  5. ...
Przebyte urazy chrząstki wzrostowej w złamaniach typu III, IV i V. wg podziału Saltera-Harrisa częściej prowadzą do powikłań w obrębie dystalnej nasady kości strzałkowej niż kości udowej. Stwierdzenie to jest:
1) prawdziwe, gdyż chrząstka wzrostowa dystalnej kości strzałkowej jest bardziej aktywna;
2) prawdziwe, gdyż chrząstka wzrostowa kości strzałkowej jest bardziej aktywna i ma większą nieregularna powierzchnię;
3) nieprawdziwe, gdyż chrząstka wzrostowa dystalnej nasady kości udowej jest bardziej aktywna;
4) nieprawdziwe, gdyż chrząstka wzrostowa dystalnej nasady kości udowej jest bardziej aktywna, oraz ma znacznie większą i nieregularną powierzchnię.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. 1,2.
  3. 3,4.
  4. ...
  5. ...
Złamania kości długich częściej występują u dzieci z:
1) przepukliną oponowo-rdzeniową;
2) wrodzona łamliwością kości;
3) nerwiakowłókniakowatością Recklinghausena;
4) młodzieńczym reumatoidalnym zapaleniu stawów;
5) achondroplazją.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 1,2,3.
  3. 1,2,3,4.
  4. ...
  5. ...
W złamaniach kości długich u dzieci z wrodzoną łamliwością kości, preferowanym sposobem leczenia jest:
  1. leczenie zachowawcze; powolna repozycja na wyciągu pośrednim lub bezpośrednim.
  2. leczenie zachowawcze; powolna repozycja na wyciągu pośrednim lub bezpośrednim i unieruchomienie w opatrunku gipsowym.
  3. repozycja złamania i stabilizacja odłamów przy użyciu stabilizatora zewnętrznego typu klamrowego.
  4. ...
  5. ...
Cechą charakterystyczną złamania kości długich u dzieci z przepukliną oponowo-rdzeniową jest:
1) bezbolesny przebieg i miejscowy wzrost ucieplenia skóry;
2) obecność twardego obrzęku skóry;
3) w obrazie radiologicznym występowanie obfitej kostniny w 3-4 tygodniu po złamaniu;
4) możliwość wystąpienia ponownych złamań;
5) częste występowanie stawów rzekomych.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 1,2,3.
  3. 1,2,4,5.
  4. ...
  5. ...
W typie przywiedzeniowym złamania kości ramiennej:
1) przełom złamania przebiega proksymalnie do przyczepu mięśnia naramiennego do kości ramiennej i dystalnie do przyczepu mięśnia mięśnia piersiowego większego i mięśnia kruczo-ramiennego;
2) przełom złamania przebiega poniżej przyczepu mięśnia naramiennego;
3) odłam bliższy przemieszczony jest do przyśrodka, a odłam dalszy na zewnątrz;
4) odłam bliższy przemieszczony jest do boku, a odłam dalszy do dołu.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. tylko 2.
  3. 1,3.
  4. ...
  5. ...
Złamania nadkłykciowe kości ramiennej III˚ wg podziału Gartlanda, u dzieci powinny być leczone w następujący sposób:
  1. zamknięta repozycja złamania i unieruchomienie w opatrunku gipsowym śródręczno-ramiennym.
  2. na wyciągu pośrednim (plastrowym).
  3. repozycja złamania pod kontrolą monitora RTG z jednoczasową przezskórną czasową stabilizacją odłamów kostnych dwoma krzyżującymi się drutami K, wprowadzonymi od strony kłykcia przyśrodkowego i bocznego. Kończynę należy unieruchomić w opatrunku gipsowym śródręczno-ramiennym.
  4. ...
  5. ...
Wskazaniem do leczenia operacyjnego (otwartej repozycji) złamania nadkłykciowego u dzieci jest:
1) niemożność nastawienia zachowawczego złamania II˚ i III˚ wg podziału Gartlanda;
2) złamania otwarte;
3) uszkodzenie tętnicy ramiennej;
4) uszkodzenia nerwów okolicy stawu łokciowego;
5) wiek dziecka powyżej 10 roku życia.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. 1,2,4.
  3. 1,3.
  4. ...
  5. ...
U dzieci w złamaniach nadkłykciowych kości ramiennej z przemieszczeniem odłamów, komplikacje neurologiczne niedowłady, dotyczą najczęściej (wymień wg częstości i przyczyny występowania):
1) nerwu międzykostnego przedniego, w złamaniach typu wyprostnego;
2) nerwu promieniowego, w wyniku przemieszczenia odłamu dystalnego do tyłu i do przyśrodka;
3) nerwu promieniowego, w wyniku przemieszczenia odłamu dystalnego do tyłu i do boku;
4) nerwu łokciowego, w złamaniach typu wyprostnego;
5) nerwu łokciowego, w złamaniach typu zgięciowego.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3.
  2. 1,2,5.
  3. 1,3,6.
  4. ...
  5. ...
Leczenie złamań kłykcia bocznego kości ramiennej II˚ i III˚ stopnia wg trójstopniowego podziału Fowelsa powinno być:
  1. zachowawcze-zamknięta repozycja, unieruchomienie kończyny w opatrunku gipsowym ramienno-dłoniowym, przy wyprostowanej kończynie w stawie łokciowym, aby zapobiec rozwojowi deformacji typu „cubitus varus”.
  2. zachowawcze-zamknięta repozycja, unieruchomienie kończyny w opatrunku gipsowym ramienno-dłoniowym, w zgięciu w stawie łokciowym 90˚ aby zapobiec rozwojowi deformacji typu „cubitus valgus”.
  3. operacyjne, przy przemieszczeniu kłykcia powyżej 2 mm, aby zapobiec rozwojowi deformacji typu „cubitus valgus”.
  4. ...
  5. ...
Zasadniczo przyjmuje się, że szansą na naukę chodzenia, po odpowiednim zaopatrzeniu w ortezy, maja pacjenci z uszkodzeniem całkowitym rdzenia poniżej poziomu:
  1. C7.
  2. Th1.
  3. Th4.
  4. ...
  5. ...
Wiotkie porażenia mięśni poniżej miejsca uszkodzenia rdzenia kręgowego, którym zniesienie wszystkich rodzajów czucia, zatrzymanie moczu i stolca są objawami przemawiającymi za:
  1. wstrząśnieniem rdzenia.
  2. stłuczeniem rdzenia.
  3. zranieniem rdzenia.
  4. ...
  5. ...
W porażeniach i niedowładach mięśni stosuje się metodę:
  1. Kabat-Kaiser.
  2. Grucy.
  3. Eggersa.
  4. ...
  5. ...
Możliwość chodzenia o kulach łokciowych w wysokich aparatach mają chorzy z uszkodzeniem rdzenia na poziomie:
  1. C5.
  2. C7.
  3. Th1.
  4. ...
  5. ...
Uszkodzenie komórek ruchowych rogów przednich rdzenia kręgowego lub wypustek osiowych tych komórek powoduje w następstwie:
  1. porażenie lub niedowład wiotki.
  2. porażenie wiotkie.
  3. porażenie lub niedowład spastyczny.
  4. ...
  5. ...
Powszechnie stosowany w pokrywaniu ubytków skóry kończyny górnej płat pachwinowy oparty jest na:
  1. tętnicy okalającej biodro powierzchownej.
  2. tętnicy okalającej biodro głębokiej.
  3. tętnicy nadbrzusznej powierzchownej.
  4. ...
  5. ...
Ciśnienie w opasce pneumatycznej stosowanej przy operacjach kończyny górnej powinno wynosić:
  1. 50 mmHg.
  2. 100 mmHg.
  3. 150 mmHg.
  4. ...
  5. ...
Termin ,,double crush syndrome” stosowany jest w celu określenia:
1) ucisku nerwu kończyny górnej na różnych poziomach;
2) jednoczesnego ucisku dwóch nerwów kończyny górnej na tym samym poziomie;
3) ucisku nerwu kończyny dolnej na różnych poziomach;
4) jednoczesnego ucisku dwóch nerwów kończyny dolnej na tym samym poziomie.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1 i 2.
  2. 1 i 3.
  3. 2 i 4.
  4. ...
  5. ...
Prawdą jest, że złamanie dalszej nasady k. promieniowej typu Bartona jest złamaniem:
1) śródstawowym;       
2) pozastawowym;       5
3) niestabilnym;
4) stabilnym;
) najczęściej wymaga operacji.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3,5.
  2. 2,4.
  3. 1,2,3.
  4. ...
  5. ...
Przyczyną niestabilności złamań Collesa jest:
  1. zgniecenie grzbietowej blaszki korowej i k. gąbczastej nasady z trójkątnym ubytkiem po resekcji.
  2. uszkodzenie więzadłowe.
  3. obydwie wymienione możliwości.
  4. ...
  5. ...
Ubytek nerwu (po resekcji kikutów) większy niż 3 cm winien być rekonstruowany za pomocą:
  1. szwu neuralnego koniec do końca.
  2. fascikularnego szwu koniec do końca.
  3. pomostawania przeszczepem nerwowym.
  4. ...
  5. ...
Neurotyzację nerwowo-mięśniową wykonuje się przy:
  1. uszkodzeniu gałązki nerwowej.
  2. awulsyjnym uszkodzeniu nerwu (wyrwanie nerwu z brzuśca mięśniowego).
  3. w zespołach uciskowych.
  4. ...
  5. ...
Outlet syndrom to:
  1. zespół uciskowy rozworu obojczykowo-żebrowego.
  2. zespół uciskowy na poziomie otworu międzykręgowego.
  3. zespół uciskowy na poziomie arkady Frasha.
  4. ...
  5. ...
65-letni chory doznał oparzenia elektrycznego łokcia, które spowodowało nekrozę wszystkich tkanek do stawu promieniowo-ramiennego. Zaopatrzenie płatem lokalnym odpada z racji oparzenia a płaty wolne okazują się zbyt ryzykowne z racji arteriosklerozy. Najbardziej pewnym sposobem zamknięcia rany i uzyskania akceptowalnego ruchu jest:
  1. rozdzielenie m. brachioradialis przy jego ścięgnisto-mięśniowym połączeniu i zagięcie jego tak by połączył odkryty staw + przeszczep skóry na mięsień.
  2. resekcja głowy kości promieniowej + oczekiwanie na pokrycie tkanek ziarniną.
  3. artrodeza łokcia.
  4. ...
  5. ...
W świeżym złamaniu główki k. ramiennej w zależności od morfologii złamania można wykonać:
1) repozycję ręczną;           
2) repozycję otwartą i fiksację;
3) resekcję.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. wszystkie wymienione.
  2. tylko 1.
  3. tylko 2.
  4. ...
  5. ...
W algodystrofii kończyny górnej należy liczyć się z występowaniem objawów:
  1. ból i obrzęk.
  2. ograniczenie ruchów i zaburzenie czucia.
  3. zmiany koloru skóry i potliwość.
  4. ...
  5. ...
Na kości sześciennej swój przyczep końcowy ma ścięgno mięśnia:
  1. piszczelowego przedniego.
  2. piszczelowego tylnego.
  3. strzałkowego długiego.
  4. ...
  5. ...
Przy wysokich uszkodzeniach nerwów w kończynie górnej (bliższa 1/3 ramienia) jako najskuteczniejszą naprawę należy rozważyć:
  1. naprawę nerwów w trybie odroczonym.
  2. pierwotną naprawę nerwów z jednoczesnymi transferami ścięgien na obwodzie kończyny.
  3. pierwotną naprawę nerwów.
  4. ...
  5. ...
W niestabilności wtrąconej grzbietowej nadgarstka (DISI) można stwierdzić następujące odchylenia w radiogramie:
1) kość księżycowata zrotowana w zgięciu grzbietowym;
2) kość główkowata przemieszczona grzbietowo;
3) zrotowana k. łódeczkowata;
4) przemieszczona k. trójgraniasta.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 3,4.
  3. 1,2,3.
  4. ...
  5. ...
W niestabilności wtrąconej dłoniowej nadgarstka VISI zasadniczym objawem na radiogramie jest:
  1. zrotowana dłoniowo kość księżycowata.
  2. zrotowana kość łódeczkowata.
  3. przemieszczona kość trójgraniasta.
  4. ...
  5. ...
Dla odtworzenia ruchu zgięciowego łokcia w nieodprowadzalnym neurogennym porażeniu można do transferu wykorzystać mięsień:
  1. najszerszy grzbietu.
  2. piersiowy większy.
  3. triceps.
  4. ...
  5. ...
Złamanie szyjki k. ramiennej u 80-letniej kobiety z osteoporozą i obciążeniami kardiologicznymi wymaga:
  1. leczenia operacyjnego.
  2. leczenia unieruchomieniem w opatrunku gipsowym Dessaulte’a.
  3. leczenia na temblaku/chuście trójkątnej + leki przeciwbólowe + ruch.
  4. ...
  5. ...
Podwichnięcia i chwilowe zwichnięcia stawów międzykręgowych można rozpoznać radiologicznie na podstawie:
  1. standardowego zdjęcia przeglądowego.
  2. zdjęć pod skosem 45°.
  3. zdjęcia czynnościowego w maksymalnym zgięciu i wyproście kręgosłupa.
  4. ...
  5. ...
Tylne usztywnienie kręgosłupa zgodnie z techniką Ramadiera-Bombarta uwzględnia przeprowadzenie pętli drutu:
1) nad łukiem zwichniętego kręgu i zapętlenie drutu za wyrostek kręgu leżącego powyżej;
2) pod łukiem zwichniętego kręgu Zapętlenie drutu za wyrostek kręgu leżącego poniżej;
3) przez więzadło międzykolcowe nad wyrostkiem kolczystym kręgu wyższego od zwichniętego, a następnie ósemkami przez przestrzenie międzywyrostkowe pozostałych 3 kręgów;
4) przez więzadło międzykolcowe nad wyrostkiem kolczystym kręgu niższego od zwichniętego, a następnie ósemkami przez przestrzenie międzywyrostkowe pozostałych 3 kręgów;
5) przez więzadło międzykolcowe nad wyrostkiem kolczystym kręgu niższego od zwichniętego, a następnie ósemkami przez przestrzenie międzywyrostkowe pozostałych 2 kręgów.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,4.
  2. 1,3.
  3. 2,4.
  4. ...
  5. ...
Złamania niestabilne kręgosłupa powstają z mechanizmu:
1) zgięciowego;       
2) kompresyjnego;       
3) wyprostno-skrętnego;
4) zgięciowo-skrętnego;
5) wyprostnego.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,4.
  2. 1,3,5.
  3. 2,3,4.
  4. ...
  5. ...
Wykonując przednie usztywnienie kręgosłupa szyjnego:
1) cięcie skórne wykonuje się poprzecznie w fałdzie skóry;
2) cięcie skórne wykonuje się skośnie 1-2cm ku przodowi od obrysu mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego;
3) w krążek uszkodzony wprowadza się igłę;
4) w krążek najbliższy uszkodzonego wprowadza się igłę;
5) po wbiciu przeszczepu w górną część łożyska bardzo ostrożnie wbija się go w część dolną.
6) po wbiciu przeszczepu w dolną część łożyska bardzo ostrożnie wbija się go w część górną.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3,5.
  2. 2,4,5.
  3. 2,3,5.
  4. ...
  5. ...
Wykonując spondylodezę śrubą transpedikularną wprowadza się:
  1. w miejscu przecięcia linii biegnącej pionowo przez boczną krawędź powierzchni dolnego wyrostka stawowego i linii biegnącej przez środek podstawy wyrostka poprzecznego, 1 mm bocznie.
  2. w miejscu przecięcia linii biegnącej pionowo przez górną krawędź powierzchni dolnego wyrostka stawowego i linii biegnącej przez środek podstawy wyrostka poprzecznego, 1 mm przyśrodkowo.
  3. w miejscu przecięcia linii biegnącej pionowo przez środek dolnego wyrostka stawowego, 1 mm poniżej wyrostka i linii biegnącej przez środek podstawy wyrostka poprzecznego.
  4. ...
  5. ...
Podczas leczenia złamań kręgosłupa za pomocą wyciągu zalecane obciążenie wynosi odpowiednio:
  1. dla C1 2,0-5,5 kg, C4 6,1-9,2 kg, C7 7,1-12,4 kg.
  2. dla C1 3,3-4,0 kg, C4 5,5-6,4 kg, C7 6,4-9,2 kg.
  3. dla C1 2,8-4,9 kg, C4 4,9-10,1 kg, C7 6,6-13,7 kg.
  4. ...
  5. ...
Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące leczenia operacyjnego uszkodzeń kręgosłupa szyjnego:
  1. tylne dostępy są zwykle wskazane w niestabilności więzadłowej.
  2. przednia dekompresja i spondylodeza są najczęściej wskazane w złamaniach wybuchowych kręgów z udokumentowanym uciskiem rdzenia przez przesuniętą ku tyłowi kość.
  3. przednia dekompresja i spondylodeza są najczęściej wskazane w złamaniach wybuchowych kręgów z udokumentowanym uciskiem rdzenia przez fragmenty dysku w przypadku niepełnego uszkodzenia neurogennego.
  4. ...
  5. ...
Technika tylnobocznej dekompresji kanału kręgowego jest skuteczna w złamaniach:
  1. odcinka piersiowego kręgosłupa.
  2. połączenia piersiowo-lędźwiowego kręgosłupa.
  3. odcinka lędźwiowego.
  4. ...
  5. ...
W złamaniach kręgosłupa ze stenozą kanału kręgowego:
1) istnieje wyraźna korelacja pomiędzy stopniem deficytu nerologicznego, a stopniem stenozy;
2) brak wyraźnej korelacji pomiędzy stopniem deficytu nerologicznego, a stopniem stenozy;
3) objawy retropulsji fragmentów kostnych i dysku do kanału kręgowego są wyraźniejsze na poziomie połączenia piersiowolędźwiowego;
4) uszkodzenia cauda equina rokują gorzej niż uszkodzenia conus medullaris;
5) przy niemal całkowitej kompresji kanału kręgowego możliwa jest normalna funkcja układu nerwowego.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3,5.
  2. 2,4,5.
  3. 1,3,4.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij