Choroby zakaźne Jesień 2007: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Które ze stwierdzeń dotyczących zapobiegania i zwalczania cholery jest prawdziwe? |
|
|
30-letnia pielęgniarka, karmiąca matka 9-miesięcznego dziecka, zakłuła się igłą iniekcyjną w trakcie zabiegu operacyjnego przeprowadzanego u pacjentki zakażonej HIV. Po zdjęciu rękawiczek, w których pracowała, okazało się, że widoczny jest ślad po zakłuciu. Które z podanych niżej czynności należy podjąć w związku z zaistniałą sytuacją?
1) miejsce zranienia należy zmyć obficie wodą z mydłem; 2) jak najszybciej podać pierwszą dawkę leków antyretrowirusowych; 3) w zestawie leków stosowanych w postępowaniu poekspozycyjnym uwzględnić inhibitory wejścia, ze względu na zdolność tej grupy leków do uniemożliwiania zakażenia komórek wrażliwych; 4) zestaw leków stosowanych w postępowaniu poekspozycyjnym zmodyfikować w zależności od danych dotyczących lekooporności szczepu HIV pacjentki będącej źródłem komórek ekspozycji; 5) eksponowanej pielęgniarce zalecić przerwanie karmienia dziecka piersią. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Spośród poniższych stwierdzeń dotyczących inhibitorów proteazy prawdziwe są:
1) leki z tej grupy cechują się niską barierą genetyczną - do powstania szczepu fenotypowo opornego wystarczy mutacja jednopunktowa; 2) w większości przypadków stosowanie leków z tej grupy u pacjentów leczonych rifampicyną jest przeciwwskazane; 3) koszmarne sny są jednym z najczęstszych działań niepożądanych powodowanych przez jeden z leków z tej grupy; 4) dodanie małej dawki rytonawiru powoduje kliniczne korzystne zmiany farmakokinetyki leków należących do tej grupy; 5) leki należące do tej grupy zwiększają ryzyko krwawień u chorych na hemofilię. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Spośród podanych niżej stwierdzeń dla nienukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy (NNRTI) prawdziwe są:
1) w pewnych sytuacjach stosowanie leków z tej grupy jest przeciwwskazane u kobiet; 2) nadwrażliwość na jeden z leków z tej grupy jest uwarunkowana genetycznie; 3) leki z tej grupy cechują się niską barierą genetyczną - do powstania szczepu fenotypowo opornego wystarczy mutacja jednopunktowa; 4) koszmarne sny są jednym z najczęstszych działań niepożądanych powodowanych przez jeden z leków z tej grupy; 5) dodanie małej dawki rytonawiru powoduje klinicznie korzystne zmiany farmakokinetyki leków należących do tej grupy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Spośród podanych niżej stwierdzeń dla nukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy (NRTI):
1) większość działań niepożądanych powodowanych przez tę grupę leków wynika z ich toksycznego wpływu na mitochondria; 2) nadwrażliwość na jeden z leków z tej grupy jest uwarunkowana gentycznie; 3) leki z tej grupy cechuje niska bariera genetyczna - do powstania szczepu fenotypowo opornego wystarczy mutacja jednopunktowa; 4) część z leków należących do tej grupy wykazuje aktywność przeciw HBV; 5) dodanie małej dawki rytonawiru powoduje klinicznie korzystne zmiany farmakokinetyki leków należących do tej grupy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
30-letnia pacjentka zakażona HIV i HCV, leczona od 6 miesięcy antyretrowirusowo (ARV) zestawem abakawir (ABC, Ziagen) + tenofowir (TDF, Viread) + atazanawir (ATV, Reyataz) zgłosiła się z powodu zażółcenia białkówek. W wykonanych badaniach stwierdzono AlAT 112 IU/L, AspAT 98 IU/L, bilirubina 48 μmol/L (2,8 mg%), CD4 256 kom/mm3 (przyrost 68 kom/mm3 w stosunku do wartości sprzed terapii), HIV RNA < 50 kopii/mL, HCV RNA 6,24 x 105 IU/mL, genotyp 3. Najwłaściwszym sposobem postępowania u tej pacjentki będzie:
1) odstawienie ATV, najbardziej prawdopodobnie przyczyny hyperbilirubinemii; 2) zastąpienie atazanawiru Kaletrą (LPV/r, lopinawir wzmacniany rytonawirem); 3) zaoferowanie pacjentce leczenia przeciw-HCV pegylowanym interferonem z rybawiryną); 4) zaoferowanie pacjentce leczenia przeciw-HCV pegylowanym interferonem z rybawiryną po wykonaniu biopsji wątroby, pod warunkiem, że nasilenie włóknienia w bioptacie (staging) będzie ocenione na co najmniej 2 (w skali od 0 do 4). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 30-letni mężczyzna, dotychczas zdrowy, zgłosił się do szpitala z powodu utrzymujących się od 3 dni stanów podgorączkowych, suchego kaszlu i bólów w okolicy przedsercowej promieniujących do pleców. Bóle nasilają się w pozycji leżącej, a zmniejszają się w pozycji siedzącej przy pochyleniu do przodu. Radiogram klatki piersiowej tego chorego wykazuje prawidłowy obraz płuca i serca. W badaniach krwi: morfologia w normie, stężenie jonów Na i K w surowicy w normie, stężenie D-dimeru we krwi w normie, stężenie troponiny I - 0,01 ng/ml (norma: 0,00-0,08), ASO < 100 j.Gazometria krwi tętniczej prawidłowa. W badaniu EKG uogólnione poziome uniesienie odcinka ST oraz poziome obniżenie odcinka PQ we wszystkich odprowadzeniach. Jakie jest najbardziej prawdopodobnerozpoznanie u tego pacjenta? |
|
| 80-letnia pacjentka, z patologią przewodu pokarmowego (przepuklina w bliźnie po cholecystektomii i uchyłkowatość jelita grubego), leczona od 5 tygodni dietą z powodu cukrzycy typu II. Obecnie glikemia na czczo 98 mg/dl, 2 godz. po posiłku 190 mg/dl, stężenie hemoglobiny glikowanej we krwi HbA1c = 7%. W badaniu ogólnym moczu nie stwierdzono obecności ciał ketonowych. Jaką terapię cukrzycy należy zastosować u tej pacjentki? |
|
|
Spośród podanych niżej stwierdzeń odnoszących się do toksyczności leków antyretrowirusowych (ARV) prawdziwe są:
1) indynawir (Crixivan) i atazanawir (Reyataz) są obciążone największym ryzykiem spowodowanie ciężkiego, miąższowego uszkodzenia wątroby, ponieważ są inhibitorami UDP-glukonylotransferazy; 2) głównym mechanizmem toksycznego uszkodzenia wątroby w przebiegu stosowania nienukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy (NNRTI) jest uszkodzenie mitochondriów; 3) inhibitory proteazy (PI) są jedyną grupą leków ARV wpływającą niekorzystnie na gospodarkę lipidową; 4) stopień zaburzeń lipidowych wywołanych przez PI, a zwłaszcza przez PI wzmacniane małą dawką rytonawiru (PI/r) dodatnio koreluje ze skutecznością przeciwwirusową tej grupy leków; 5) jałowa martwica kości jest efektem toksycznego działania leków ARV i nie występuje u chorych nieleczonych antyretrowirusowo. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
24-letni homoseksualny mężczyzna został zgwałcony (stosunek analny) w czasie imprezy w klubie gejowskim. Zgłosił się do izby przyjęć szpitala zakaźnego w 3 godziny od incydentu. Poszkodowany podaje, że od 8 miesięcy ma stałego partnera seksualnego, nie miewa przypadkowych kontaktów seksualnych, nie jest zakażony HIV, nie będzie w stanie zidentyfikować sprawcy gwałtu. W aspekcie niezawodnego postępowania poekspozycyjnego właściwym działaniem będzie:
1) nie podejmować żadnych działań - uczestnicząc w imprezach w klubie gejowskim mężczyzna wykazuje powtarzalne zachowania ryzykowne; 2) zaproponować stosowanie leków antyretrowirusowych (ARV) przez 4 tygodnie; 3) zaproponować stosowanie leków ARV przez 3 miesiące; 4) podanie leków ARV uzależnić od ujemnego wyniku testu na obecność przeciwciał anty-HIV; 5) w przypadku podjęcia decyzji o włączeniu profilaktyki poekspozycyjnej w zestawie leków należy uwzględnić nevirapinę (NVP, Viramune). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 47-letnia kobieta zakażona HIV i HBV od 12 lat leczona antyretrowirusowo (ARV), od 3 lat skutecznie zestawem stawudyna (d4T, Zerit) + lamiwudyna (3TC, Epivir) + lopinwir/ritonawir (LPV/r, Kaletra) zgłosiła się z powodu utraty łaknienia, nudności, uczucia pełności w jamie brzusznej i osłabienia bólów mięśni. W wykonanych badaniach stwierdzono: Erytrocyty 3,89 T/L; Hemoglobina 12,0 g/dL; MCV 110 fl, Leukocyty 4,5 G/L; płytki 132 K/L; AlAT 438 IU/L, AspAt 386 IU/L, bilirubina 16 μmol/L, Na 137 mmol/L, K 4,1 mmol/L, CPK 440 U/L, mleczany 5 mmol/L; cholesterol 7,99 mmol/L; trójglicerydy 3,0 mmol/L. Spośród podanych niżej stwierdzeń odnoszących się do tego przypadku najwłaściwszą interpretacją stwierdzanych zaburzeń i najbezpieczniejszym sposobem postępowania jest: |
|
|
Spośród poniższych stwierdzeń odnoszących się do leczenia antyretrowirusowego (ARV) prawdziwe są:
1) niepowodzenie wirusologiczne jest zawsze związane z rozwojem zmutowanych, opornych na stosowane leki szczepów wirusa; 2) ze względu na poprawę sprawności układu immunologicznego zwiększającą prawdopodobieństwo opanowania zakażenia oportunistycznego, leczenie ARV powinno mieć zawsze pierwszeństwo przed terapią zakażeń oportunistycznych; 3) ze względu na ryzyko sumowania bądź potęgowania działań niepożądanych leków, rozpoczęcie terapii ARV powinno być przesunięte do czasu zakończenia leczenia ostrej fazy zakażenia oportunistycznego; 4) określenie „nowotwory definiujące AIDS” stosowane jest wobec tych nowotworów, których rozpoznanie umożliwia rozpoznanie zespołu nabytego niedoboru odporności i których częstość występowania uległa obniżeniu po wprowadzeniu skojarzonego leczenia ARV (HAART). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
28-letnia pacjentka, imigrantka z Kamerunu, z zakażeniem HIV rozpoznanym 4 lat wcześniej na podstawie badań serologicznych, została przyjęta w celu diagnostyki stanów gorączkowych, potów nocnych i osłabienia. Do momentu hospitalizacji chora nie przyjmowała żadnych leków. Przy przyjęciu stwierdzano: wyniszczenie i kandydozę jamy ustnej. W wykonanych badaniach:
* liczba limfocytów CD4 = 37 kom/mm3 * ilościowe oznaczenie HIV RNA-1 - nieoznaczalny * hemoglobina 7,8 g/dL * aktywność fosfatazy alkalicznej 432 IU/L * badanie radiologiczne klatki piersiowej - bez odchyleń od stanu prawidłowego * 3-krotnie bezpośrednie badanie plwociny na obecność prątków kwasoodpornych - wynik ujemny; w ciągu pierwszych 14 dni obserwacji posiewy na podłożach stałych i płynnych - brak wzrostu * posiewy krwi na podłożach tlenowych i beztlenowych - brak wzrostu * posiew krwi na podłożu MBbacT - po 9 dniach uzyskano wzrost prątków kwasoopornych * badanie prątków wyhodowanych z krwi metodą MTD (Mycobacterium Tuberculosis Direct Test) dało wynik ujemny Które z poniższych interpretacji przedstawionego wyżej przypadku są prawdziwe? 1) pacjentka nie jest zakażona HIV, test oznaczający HIV RNA jest testem weryfikującym, należy szukać innej przyczyny immunosupresji; 2) pacjentka może być zakażona HIV-2, należy sprawdzić wynik testu western-blot z analizą, przeciwciał które zostały wykryte; 3) przy prawidłowym wyniku badania radiologicznego klatki piersiowej i negatywnych wynikach bakterioskopii plwociny, wzrost prątków z krwi należy traktować jako zanieczyszczenie i pominąć przy diagnostyce różnicowej; 4) wyhodowane prątki należy identyfikować dalej z zastosowaniem metody Accu-Probe lub wysokociśnieniowej chromatografii (HPLC) oraz oznaczyć ich lekowrażliwość, a do czasu uzyskania wyników zastosować leczenie empiryczne klarytromycyną z etambutolem i ryfabutyną; 5) wyhodowane prątki należy identyfikować dalej z zastosowaniem metody Accu-Probe lub wysokociśnieniowej chromatografii (HPLC) oraz oznaczyć ich lekowrażliwość, a do czasu uzyskania wyników zastosować leczenie empiryczne rifampicyną z izoniazydem, etambutolem i pyrazynamidem; 6) wyhodowane prątki należy identyfikować dalej z zastosowaniem metody Accu-Probe lub wysokociśnieniowej chromatografii (HPLC) oraz oznaczyć ich lekowrażliwość i z podjęciem decyzji o terapii poczekać do czasu uzyskania tych wyników. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 45-letni chory zakażony HIV, u którego 6 tygodni wcześniej rozpoczęto leczenie antyretrowirusowe (ARV) zestawem azydotymidyna (AZT, Retrovir) + lamiwudyna (3TC, Epivir) + sakwinawir/rytonawir (SQV/r, Invirase/Norvir) jest hospitalizowany obecnie z powodu trwającej od tygodnia gorączki oraz powiększenia węzłów chłonnych szyjnych i pachowych po stronie prawej. Badanie radiologiczne klatki piersiowej i USG jamy brzusznej nie wykazały istotnych nieprawidłowości. Na podstawie badania histopatologicznego węzła chłonnego oraz badania metodą MTD (Mycobacetrium Tuberculosis Direct Test) pobranej tkanki rozpoznano gruźlicę węzłów chłonnych. Bakterioskopia plwociny 3-krotnie nie wykazała obecności prątków kwasoopornych. Zmodyfikowano leczenie ARV zamieniając SQV/r na efawirenz (EFV, Stocrin) i włączono 4 leki przeciwprątkoweL ryfampicynę (RMP) + etambutol (ETB) + pyrazynamid (PZA) + izoniazyd (INH). Po tygodniu terapii uzyskano ustąpienie stanów gorączkowych, ale po kolejnych 2 tygodniach gorączka nawróciła ponadto chory zgłaszał pogorszenie tolerancji wysiłku, duszność. W badaniu przedmiotowym stwierdzano tachykardię 120/min i ściszenie tonów serca. W wykonanym wówczas badaniu rtg klatki piersiowej obserwowano powiększenie sylwetki serca. Badanie echokardiograficzne potwierdziło obecność płynu w worku osierdziowym. Bakterioskopia osadu tego płynu wykazała obecność prątków kwasoopornych wykazujących dodatnią reakcję w teście MTD. Spośród podanych niżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku: |
|
|
38-letniego chorego zakażonego HIV, z wywiadem nadwrażliwości na sulfonamidy diagnozowano z powodu zaburzeń świadomości i niedowładu lewej kończyny dolnej. W badaniu CT OUN stwierdzono obecność 3 zmian ogniskowych ulegających wzmocnieniu po podaniu kontrastu, otoczonych strefą obrzęku. Zastosowano leczenie empiryczne klindamycyną w dawce 1200 mg/dobę z pyrymetaminą w dawce 50 mg/dobę oraz leczenie przeciwobrzękowe. Po tygodniu uzyskano poprawę kliniczną, a w kontrolnym badaniu CT wykonanym w 3 tygodniu terapii stiwerdzono regresję 2 zmian i stabilizację w obrębie 1 zmiany. Z poniższych stwierdzeń odnoszących się do tego chorego:
1) uzyskana poprawa jest związana jedynie ze stosowaniem leczenia przeciwobrzękowego i niezależnie od jej uzyskania należy dążyć do wykonania stereotaktycznej biopsji mózgu w celu ustalenia ostatecznego rozpoznania; 2) jeśli w badaniu CT wykonanym po kolejnych 3-4 tygodniach obserwowana będzie całkowita regresja zmian, leczenie należy zakończyć; 3) stosowane leczenie stanowi skuteczną profilaktykę PCP - w czasie jego podawania można zrezygnować z innych form profilaktyki PCP; 4) należy niezwłocznie zaproponować choremu rozpoczęcie terapii antyretrowirusowej (ARV); 5) rozpoczęcie terapii ARV należy odroczyć do czasu zakończenia leczenia ostrej fazy choroby. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U pacjenta wykonano appendektomię. Pooperacyjne badanie histopatologiczne wykazało obecność guza o charakterze „rakowiaka”. Średnica guza wynosiła 3 cm, był on zlokalizowany blisko podstawy wyrostka. Usunięcie guza patolog określił jako „doszczętne”. Właściwym postępowaniem w tym przypadku jest: |
|
| Oznaczenie poziomu cgA (chromograniny A) w surowicy może być przydatne w ustaleniu rozpoznania: |
|
|
U chorej w 11 dobie po operacji radykalnego usunięcia macicy stwierdza się zastój moczu w nerce. Co może być powodem takiego stanu?
1) torbiel limfatyczna; 2) podwiązanie moczowodu; 3) infekcja w układzie moczowym. 4) przetoka moczowodowo-pochwowa; 5) afunkcja pęcherza moczowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
