Radioterapia onkologiczna Wiosna 2006: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Po doszczętnym usunięciu naczyniaka płodowego móżdżku należy:
  1. napromienić lożę po guzie.
  2. napromienić tylny dół czaszki.
  3. napromienić mózgowie.
  4. ...
  5. ...
Pooperacyjne napromienianie chorych na guza Wilmsa należy wdrożyć, zgodnie z zaleceniem NWTSG w czasie:
  1. jak najprędzej jak tylko to możliwe.
  2. do 3 tygodni.
  3. do 4 tygodni.
  4. ...
  5. ...
U chorych na wysokozróżnicowane gwiaździaki mózgu, nieradykalnie usunięte napromienianie pooperacyjne wpływa korzystnie na:
  1. przeżycie całkowite.
  2. przeżycie bezobjawowe.
  3. przeżycie do wystąpienia wznowy.
  4. ...
  5. ...
Objaw Lhermitte’a towarzyszy:
  1. uszkodzeniu sznurów bocznych rdzenia.
  2. rwie kulszowej.
  3. ciężkiemu uszkodzeniu popromiennemu rdzenia.
  4. ...
  5. ...
U dorosłych chorych na rdzeniaka płodowego móżdżku teren napromieniany dawką do 55 Gy obejmuje:
  1. oś mózg-rdzeń.
  2. mózgowie.
  3. tylny dół czaszki.
  4. ...
  5. ...
Napromienianie osi mózg-rdzeń u chorych dorosłych jest standardem dla rozpoznania:
1) astrocytoma IV podnamiotowe;   
2) ependymoma II podnamiotowy;   .
3) ependymoblastoma podnamiotowy;
4) medulloblastoma podnamiotowy;
5) PNET
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3.
  2. 2,3,4.
  3. 3,4.
  4. ...
  5. ...
W którym z wymienionych poniżej przypadków mięsaków tkanek miękkich kończyny górnej nie należy stosować pooperacyjnej radioterapii?
  1. Ia,Ib.
  2. IIa,IIb.
  3. Ia.
  4. ...
  5. ...
Brachyterapia systemowa strontem 89 znalazła miejsce w leczeniu:
  1. mnogich przerzutów do węzłów chłonnych zaotrzewnowych.
  2. rozsiewu do kości w przebiegu raka stercza.
  3. mnogich przerzutów do wątroby.
  4. ...
  5. ...
Klasyczne postępowanie z chorymi na mięsaka Ewinga obejmuje:
  1. amputację kończyny.
  2. amputację kończyny z następową chemioterapią.
  3. chirurgię oszczędzającą, radioterapię, chemioterapię w kolejności uzależnionej od konkretnej sytuacji klinicznej.
  4. ...
  5. ...
Które z wymienionych poniżej powikłań może wystąpić u chorych na mięsaka Ewinga zlokalizowanego w obrębie kości udowej, leczonych w sposób skojarzony z udziałem radioterapii?
1) złamanie patologiczne kości udowej;
2) unieruchomienie stawu kolanowego;
3) skrócenie kończyny.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. tylko 2.
  3. 1,3.
  4. ...
  5. ...
Dawka całkowita u chorych na mięsaka Ewinga, w zależności od lokalizacji guza winna zawierać się w przedziale:
  1. 40-45 Gy.
  2. 46-50 Gy.
  3. 55-65 Gy.
  4. ...
  5. ...
Najczęstszym powikłaniem po radioterapii chorych na guza Wilmsa jest:
  1. rozwój wtórnych nowotworów.
  2. skrzywienie kręgosłupa.
  3. bezpłodność.
  4. ...
  5. ...
Głównym narządem krytycznym przy napromienianiu górnej połowy ciała są:
  1. gałki oczne.
  2. żebra.
  3. płuca.
  4. ...
  5. ...
Odsetek 5-letnich przeżyć bezobjawowych u dzieci chorych na mięsaka prążkowanokomórkowego oczodołu poddanych chemioradioterapii zgodnej z zasadami sztuki sięga:
  1. 25%.
  2. 40%.
  3. 50%.
  4. ...
  5. ...
Wskazaniem/wskazaniami do paliatywnej brachyterapii intraluminarnej jest/są:
1) rak oskrzela;  
2) rak przełyku;  
3) rak stercza;  
4) rak piersi;  
5) rak żołądka.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. 1,2.
  3. 1,2,3.
  4. ...
  5. ...
W jednorazowym napromienianiu mnogich przerzutów do kości stosuje się:
1) technikę wielkopolową;       
2) technikę jednopolową;       
3) radioterapię niekoplanarna;
4) radioterapię konformalną;
5) brachyterapię systemową.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 4,5.
  3. 3,5.
  4. ...
  5. ...
W napromienianiu dolnej połowy ciała dawka jednorazowa wynosi:
  1. 4 GY.
  2. 5 Gy.
  3. 6 GY.
  4. ...
  5. ...
Zespół żyły próżnej górnej:
1) może towarzyszyć rozrostom układu chłonnego śródpiersia;
2) najczęściej występuje w przebiegu raka oskrzela;
3) z reguły jest wskazaniem do szybkiego wdrożenia radioterapii;
4) najczęściej występuje w przebiegu raka przełyku;
5) zawsze wymaga weryfikacji histopatologicznej.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. tylko 2.
  3. 1,2,3.
  4. ...
  5. ...
Stanem naglącym, wymagającym szybkiego wdrożenia radioterapii jest:
  1. ucisk obu moczowodów w przebiegu zaawansowanego raka prostaty.
  2. złamanie kręgu.
  3. zespół żyły próżnej górnej.
  4. ...
  5. ...
Zakres mocy dawki dla brachyterapii typu LDR (low dose rate) wynosi:
  1. 0,4-2 Gy/h.
  2. 3-5 Gy/h.
  3. 6-10 Gy/h.
  4. ...
  5. ...
O wyborze metody systemowego leczenia uzupełniającego wczesnego raka piersi decyduje przede wszystkim:
  1. cecha T.
  2. cecha N.
  3. tzw. profil molekularny.
  4. ...
  5. ...
U 56-letniej chorej na raka piersi po 6 latach od zabiegu operacyjnego ujawniło się pojedyncze ognisko przerzutowe w kości udowej. Zmiana ta powoduje umiarkowany ból. Postępowaniem z wyboru jest:
  1. dokładna ocena pozostałych narządów w celu wykluczenia innych ognisk przerzutowych i oceny resekcyjności zmiany.
  2. podanie leku z grupy bisfosfonianów.
  3. podanie izotopu strontu.
  4. ...
  5. ...
U chorego lat 56 rozpoznano raka odbytnicy. W badaniu TK widoczny jest naciek długości 8 cm w odległości 5 cm od zwieracza, bez naciekania okolicznych narządów. W badaniu per rectum na końcu palca badającego jest wyczuwalny okrężny naciek odbytnicy o ograniczonej ruchomości. Leczeniem z wyboru jest:
  1. zabieg operacyjny, a następnie chemioterapia.
  2. przedoperacyjna radioterapia.
  3. przedoperacyjna chemioterapia.
  4. ...
  5. ...
Równoczesna chemio-radioterapia stanowi standardowe postępowanie w leczeniu radykalnym następujących nowotworów:
  1. raka przełyku, krtani, piersi.
  2. raka szyjki macicy, mięsaka kościopochodnego, raka odbytu.
  3. niedrobnokomórkowego raka płuca, raka pęcherza moczowego i ziarnicy.
  4. ...
  5. ...
U chorych po amputacji piersi metodą Patey’a kwalifikowanych do pooperacyjnej radioterapii:
  1. pole napromieniania zawsze powinno objąć ścianę klatki piersiowej.
  2. w przypadku zajęcia przerzutami pachowych węzłów chłonnych pole napromieniania musi objąć pachę.
  3. w przypadku zabrodawkowej lokalizacji guza konieczne jest objęcie polem napromieniania węzłów pachowych, nadobojczykowych i zamostkowych.
  4. ...
  5. ...
Radioterapia uzupełniająca doszczętną resekcję miąższu płucnego z powodu niedrobnokomórkowego raka płuca:
  1. zmniejsza ryzyko nawrotu miejscowego, ale nie ma wpływu na czas przeżycia.
  2. zmniejsza ryzyko nawrotu i wydłuża czas przeżycia.
  3. ma szczególne zastosowanie u chorych na raka płaskonabłonkowego.
  4. ...
  5. ...
U 60-letniej chorej po amputacji piersi metodą Patey’a doszło do nawrotu w postaci guzka skórnego średnicy 0,6 cm zlokalizowanego w obrębie ściany klatki piersiowej. Guz pierwotny zawierał receptory receptory estrogenowe i progesteronowe.
Postępowaniem z wyboru jest:
  1. wycięcie zmiany.
  2. wycięcie zmiany i radioterapia ściany klatki piersiowej i okolicznych węzłów chłonnych.
  3. wycięcie zmiany i hormonoterapia.
  4. ...
  5. ...
Skojarzenie chemioterapii i radioterapii w miejscowo zaawansowanym niedrobnokomórkowym raku płuca:
1) wydłuża czas do nawrotu, ale nie ma wpływu na czas przeżycia;
2) wydłuża czas do nawrotu i czas przeżycia;
3) leczenie równoczesne jest skuteczniejsze od sekwencyjnego;
4) najczęstszym powikłaniem w przypadku leczenia równoczesnego jest popromienne zapalenie przełyku;
5) najbardziej skutecznym preparatem promieniouczulającym jest karboplatyna.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3,5.
  2. 2,3,4.
  3. 2,4,5.
  4. ...
  5. ...
U 70-letniej chorej 7 lat po amputacji piersi z powodu raka doszło do rozsiewu nowotworu w postaci licznych ognisk zlokalizowanych w skórze i tkance podskórnej w obrębie ściany klatki piersiowej i powłok brzucha. Receptory steroidowe: ER++, PgR+++. Proponowane postępowanie to:
  1. próba chirurgicznego usunięcia wszystkich zmian nowotworowych i chemioterapia.
  2. wyłącznie chemioterapia.
  3. napromienianie wszystkich ognisk rozsiewu.
  4. ...
  5. ...
U 62-letniego mężczyzny rozpoznano drobnokomórkowego raka płuca. W badaniu radiologicznym klatki piersiowe guz obejmuje przywnękową część lewego płuca oraz węzły chłonne śródpiersia po stronie zmiany. W badaniach dodatkowych brak cech rozsiewu do innych narządów. Postępowaniem z wyboru jest:
  1. rozpoczęcie chemioterapii opartej na antracyklinach i równoczesnej radioterapii, a następnie elektywne napromienianie OUN.
  2. rozpoczęcie chemioterapii opartej na pochodnych platyny i równoczesnej radioterapii, a następnie elektywne napromienianie OUN.
  3. zastosowanie 5-6 cykli chemioterapii i podjęcie radioterapii klatki piersiowej i OUN wyłącznie w przypadku uzyskania regresji zmian w klatce piersiowej.
  4. ...
  5. ...
Promieniowanie fotonowe generowane przez akcelerator liniowy 6MV, stosowane z odległości ognisko-skóra (SSD) 100 cm, cechuje:
  1. maksymalna moc dawki na głębokości 1.5 cm pod napromienianą powierzchnią skóry.
  2. wyższa odsetkowa dawka w głębi w porównaniu z telegammaterapią 60Co.
  3. duży półcień.
  4. ...
  5. ...
W celu podania odpowiedniej dawki na powierzchni napromienianej w megawoltowej terapii fotonowej i elektronowej nakładamy na skórę materiał tkankopodobny (bolus), który powinien cechować się:
  1. gęstością odpowiadającą tkankom miękkim.
  2. efektywną liczbą atomową odpowiadającą tkankom miękkim.
  3. średnią gęstością elektronów odpowiadającą tkankom miękkim.
  4. ...
  5. ...
Jedno ze zdań dotyczących radioterapii chorych z założonym rozrusznikiem serca jest niezgodne obecnym stanem wiedzy. Wskaż, które:
  1. należy ocenić stan kardiologiczny chorego przed i po radioterapii.
  2. rozrusznik powinien znajdować się poza napromienianym terenem.
  3. całkowita dawka promieniowania rozproszonego na rozrusznik nie może przekroczyć 2 Gy.
  4. ...
  5. ...
Histogram dawka-objętość (dose-volume histogram, DVH) pozwala ocenić:
  1. wysokość i równomierność rozkładu dawki w obrębie zaplanowanego obszaru napromieniania (planning target volume, PTV).
  2. wysokość dawki w obrębie narządów krytycznych.
  3. wysokość dawki scałkowanej otrzymywanej przez całe ciało pacjenta.
  4. ...
  5. ...
Radioterapia z modulowaną mocą dawki (IMRT) jest stosowana w celu jednorodnego napromieniania wysoką dawką nieregularnego obszaru:
  1. guza (gross tumour volume, GTV).
  2. klinicznego obszaru napromieniania (clinical target volume, CTV).
  3. zaplanowanego obszaru napromieniania (planning target volume, PTV).
  4. ...
  5. ...
Do nowotworów charakteryzującym się na ogół niskim współczynnikiem α/β według modelu liniowo-kwadratowego zaliczamy:
  1. czerniaka skóry.
  2. raka stercza.
  3. raka skóry.
  4. ...
  5. ...
Jedno ze zdań dotyczących napromieniania połowy ciała jest niezgodne z obecnym stanem wiedzy. Wskaż, które:
  1. napromienianie połowy ciała jest stosowane u chorych na rozsiane nowotwory o niewielkiej podatności na leczenie chemiczne.
  2. wyróżnia się napromienianie górnej, środkowej oraz dolnej części („połowy”) ciała.
  3. najczęściej stosowana dawka w jednorazowej radioterapii górnej połowy ciała wynosi 6 Gy, środkowej i dolnej 8 Gy.
  4. ...
  5. ...
Przy napromienianiu całego mózgowia z zastosowaniem konwencjonalnej frakcjonacji nie należy przekraczać dawki całkowitej:
  1. 30 Gy.
  2. 40 Gy.
  3. 50 Gy.
  4. ...
  5. ...
W rozpoznaniu różnicowym popromiennego zapalenia płuca (pneumonitis radiologica) należy uwzględnić:
  1. nawrót nowotworu.
  2. przerzuty do płuc i/albo węzłów chłonnych śródpiersia.
  3. zapalenie płuca o innej etiologii.
  4. ...
  5. ...
Radioterapia jest wysoce zalecaną i często stosowaną metodą leczenia następujących nowotworów skóry:
  1. mięsaka Kaposiego.
  2. ziarniniaka grzybiastego.
  3. chłoniaków skóry.
  4. ...
  5. ...
Radioterapia raka skóry jest wskazana w następujących sytuacjach klinicznych:
  1. guz jest nieruchomy w stosunku do podłoża.
  2. wycięcie rozległego nacieku nowotworowego spowodowałoby znaczne okaleczenie chorego.
  3. stwierdza się przerzuty w okolicznych węzłach chłonnych.
  4. ...
  5. ...
U chorych na płaskonabłonkowego raka krtani w III stopniu zaawansowania klinicznego, zakwalifikowanych do radiochemioterapii, najlepsze wyniki uzyskujemy stosując cytostatyki:
  1. przed napromienianiem.
  2. podczas radioterapii.
  3. po zakończeniu napromieniania.
  4. ...
  5. ...
Hipofrakcjonacja znajduje zastosowanie w radioterapii:
  1. paliatywnej.
  2. nowotworów cechujących się niskim współczynnikiem α/β.
  3. nowotworów cechujących się wysokim współczynnikiem α/β.
  4. ...
  5. ...
Teleradioterapia raka wargi dolnej może być prowadzona:
  1. w warunkach radioterapii konwencjonalnej 100-200 kV.
  2. wiązką elektronów 6-9 MeV z bolusem.
  3. wiązką elektronów 2-4 MeV bez bolusa.
  4. ...
  5. ...
Powtórne napromienianie chorych ze wznową raka nosowej części gardła:
  1. pozwala na uzyskanie trwałej remisji raka u niektórych chorych, zwłaszcza u chorych napromienianych pierwotnie zbyt niską dawką i/albo u których pierwotnie napromieniano za mały obszar.
  2. należy ograniczyć obszar napromieniany, najlepiej poprzez zastosowanie radioterapii z modulowaną mocą dawki (IMRT).
  3. dawka całkowita powinna wynosić 40-60 Gy (frakcjonacja konwencjonalna), w zależności od objętości napromienianego bloku tkanek i dawki podanej podczas pierwszego leczenia.
  4. ...
  5. ...
Szczękościsk u chorych na raka ustnej części gardła świadczy o:
  1. uszkodzeniu drugiej gałązki nerwu trójdzielnego.
  2. naciekaniu mięśnia żwacza i/albo mięśni skrzydłowych.
  3. naciekaniu nosowej części gardła.
  4. ...
  5. ...
Optymalna dawka na guz u chorych na raka ustnej części gardła zależy od stopnia klinicznego zaawansowania nowotworu i wynosi:
  1. 65 Gy - stopień T1.
  2. 70 Gy - stopień T2.
  3. 70 - 75 stopień T3.
  4. ...
  5. ...
U chorych na raka krtaniowej części gardła przerzuty do węzłów chłonnych szyjnych występują najczęściej po stronie guza pierwotnego, w obrębie:
  1. I grupy węzłów.
  2. II grupy węzłów.
  3. III grupy węzłów.
  4. ...
  5. ...
Palenie tytoniu przez chorych po radioterapii raka krtani:
  1. zwiększa ryzyko nawrotu raka.
  2. zwiększa ryzyko rozwoju drugiego tytoniozależnego nowotworu, przede wszystkim w terenie dróg oddechowych.
  3. zwiększa ryzyko wystąpienia późnych powikłań popromiennych.
  4. ...
  5. ...
Radioterapia jest metodą leczenia z wyboru chorych na odosobniona postać szpiczaka plazmocytowego (plasmocytoma solitare) zlokalizowanego w obrębie błony śluzowej górnych dróg oddechowych:
  1. dawka na guz powinna wynosić 50-60 Gy (frakcjonacja konwencjonalna).
  2. dawka na guz powinna wynosić 30-40 Gy (frakcjonacja konwencjonalna).
  3. u około 20-30% chorych dochodzi do rozwoju szpiczaka mnogiego.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij