Diabetologia Wiosna 2014: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| U pacjentki z wywiadem zespołu policystycznych jajników i cukrzycy ciążowej w poprzedniej ciąży, po potwierdzeniu kolejnej ciąży należy: |
|
| Wskaż które z poniższych nie jest uzasadnieniem stosowania terapii pompą insulinową u dzieci i młodzieży: |
|
| Co to jest kalkulator bolusa? |
|
|
U 6-letniego dziecka z cukrzycą typu 1, które zostało przyjęte do kliniki z powodu wymiotów stwierdzono: poziom glukozy 12,7 mmol/l, K 3,7 mEq/l, Na 131 mEq/l, Cl 110 mmol/l, Ht 44%, pH 7,15, BE 10, cechy odwodnienia. Terapię należy rozpocząć od podania:
1) 0,9% NaCl; 2) insuliny w dawce 0,1j/kg/h; 3) 5% glukozy; 4) 15% KCl; 5) wodorowęglanów. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Badanie w kierunku cukrzycy u chorych na mukowiscydozę przeprowadza się raz w roku od: |
|
|
Zgodnie z Zaleceniami PTD z 2013 roku:
1) brak jest przeciwwskazań do stosowania metforminy przy GFR ≥ 60 ml/min; 2) przy GFR 45-59 ml/min należy monitorować czynność nerek co 12 miesięcy; 3) przy GFR 30-44 ml/min możliwe kontynuowanie stosowania metforminy w zmniejszonej (do 50%) dawce; 4) przy GFR < 50 ml/min możliwe kontynuowanie stosowania metforminy w zmniejszonej (do 50%) dawce; 5) przy GFR 30-44 ml/min należy monitorować czynność nerek co 3 miesiące. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Test izometrycznego skurczu przedramienia: |
|
| Najczęstszą wadą rozwojową występującą u dzieci matek chorujących na cukrzycę ciążową jest: |
|
|
Wskaż prawdziwe zdanie dotyczące systemu ciągłego monitorowania glikemii (Continuous Glucose Monitoring System, CGMS):
1) mierzy poziom glukozy w krwi włośniczkowej; 2) mierzy poziom glukozy w płynie śródtkankowym; 3) uzyskana wartość odpowiada aktualnej glikemii; 4) fizjologiczne opóźnienie wynosi ok. 15 minut; 5) z reguły wymaga kalibracji; 6) zastępuje samokontrolę przy pomocy glukometru. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Glukometr wskaże wyższą niż w rzeczywistości wartość glikemii jeśli: |
|
|
Do powikłań, które mogą wystąpić po przeszczepieniu trzustki zalicza się:
1) infekcję i ropień wewnątrzbrzuszny; 2) zakrzepy w naczyniach przeszczepu; 3) infekcję wirusem cytomegalii; 4) insulinooporność i upośledzenie funkcji komórek β; 5) osteoporozę; 6) uszkodzenie trawienne pęcherza; 7) zwiększenie objętości i grubości mezangium w kłębuszkach nerkowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Efektem leczenia inhibitorami DPP4 nie jest: |
|
| Przyrostu masy ciała należy spodziewać się po zastosowaniu w terapii cukrzycy typu 2: |
|
|
Metformina:
1) wpływa bezpośrednio na czynność komórek β; 2) poprawia wydzielanie insuliny przez ograniczenie glukotoksyczności i lipotoksyczności; 3) hamuje (opóźnia) jelitowe wchłanianie glukozy, aminokwasów, kwasu foliowego, witaminy B12; 4) gromadzi się w ścianie jelita cienkiego, ale w znacznie mniejszym stężeniu niż w innych tkankach i narządach; 5) zmniejsza utlenianie kwasów tłuszczowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do działań niepożądanych pochodnych sulfonylomocznika II generacji zalicza się:
1) trombocytopenię i leukopenię; 2) trombocytopenię i leukocytozę; 3) znaczny wzrost stężenia AST, ALT; 4) ból głowy, osłabienie koncentracji, zaburzenia świadomości; 5) wysypkę, wykwity pokrzywkowe, osutkowe, rumień guzowaty. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Które stwierdzenie dotyczące pochodnych sulfonylomocznika jest fałszywe? |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące monitorowania glikemii u chorych z cukrzycą:
1) chorzy stosujący doustne leki przeciwcukrzycowe i/lub analogi GLP powinni wykonywać skrócony profil glikemii raz w miesiącu; 2) do samokontroli glikemii zaleca się używanie glukometrów, których deklarowany błąd oznaczenia nie przekracza 15% dla stężeń glukozy ≥ 100 mg/dl i 15 mg/dl przy stężeniu glukozy <100 mg/dl; 3) samokontrola glikemii jest integralną częścią leczenia cukrzycy; 4) kontrola glukometrów wraz z oceną poprawności posługiwania się nimi powinna być przeprowadzana raz na 2 lata; 5) oznaczenia HbA1c należy wykonywać raz na kwartał u chorych nieosiągających celów leczenia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Metformina - lek stosowany na każdym etapie leczenia cukrzycy typu 2:
1) wpływa na utlenianie glukozy wiążąc się z błoną wewnętrzną mitochondriów; 2) poprawia wydzielanie insuliny przez ograniczenie glukotoksyczności i lipotoksyczności; 3) zakłóca utlenianie substratów I kompleksu dehydrogenaz fosforylacji oksydacyjnej; 4) zmniejsza syntezę ATP; 5) aktywuje kinazę białkową aktywowaną przez AMP. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W przypadku późnej rzeczywistej nieskuteczności pochodnej sulfonylomocznika:
1) nie należy stosować dawek pochodnych sulfonylomocznika większych od maksymalnych dobowych; 2) zwiększanie dawek pochodnych sulfonylomocznika powyżej maksymalnych dobowych może spowodować paradoksalny wzrost glikemii wskutek 'down regulation' receptora SUR 1; 3) obserwuje się obniżone stężenie peptydu C, zarówno u chorych szczupłych, jak i otyłych; 4) wcześniejszemu występowaniu późnej rzeczywistej nieskuteczności pochodnych sulfonylomocznika sprzyja starszy wiek i większa masa ciała. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do przyczyn późnej nieskuteczności pochodnych sulfonylomocznika zalicza się:
1) niewłaściwą dietę; 2) małą aktywność fizyczną; 3) stres; 4) zwiększenie insulinooporności; 5) zwiększenie niedoboru insuliny endogennej; 6) pogorszenie absorpcji pochodnej sulfonylomocznika spowodowane hiperglikemią; 7) cukrzycę typu LADA. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Przeciwwskazaniem do stosowania pochodnych sulfonylomocznika są:
1) cukrzyca typu 1; 2) śpiączki cukrzycowe; 3) ciąża u chorych na cukrzycę typu 2; 4) ostre zakażenie u chorych na cukrzycę typu 2; 5) leczenie insuliną u chorych na cukrzycę typu 2. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Pochodne sulfonylomocznika są lekami hipoglikemizującymi, pobudzają komórki β wysp trzustkowych do zwiększonego wydzielania insuliny. Dodatkowo:
1) działają pozatrzustkowo zwłaszcza na wątrobę; 2) zwiększają działanie insuliny w tkankach pozawątrobowych; 3) wpływają na śródbłonek; 4) wpływają na zachodzące w śródbłonku procesy miażdżycowe; 5) wpływają na nowotworzenie komórek β u wielu gatunków zwierząt, także u człowieka. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż stwierdzenia prawdziwe na temat pioglitazonu:
1) zmniejsza glikemię na czczo i poposiłkową; 2) w 70-80% jest wydalany przez nerki; 3) powoduje wzrost cholesterolu frakcji LDL, przy czym w obrębie tej frakcji prawdopodobnie dochodzi do korzystnego przesunięcia od małych gęstych aterogennych cząsteczek w kierunku subfrakcji cząsteczek dużych o mniejszej gęstości i aterogenności; 4) obniża stężenie trójglicerydów; 5) pioglitazonu nie należy zalecać chorym z rodzinną polipowatością jelita grubego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Stosowanie antagonistów SGLT-2 oprócz poprawy glikemii może wywołać:
1) zmniejszenie cukromoczu; 2) obniżenie hematokrytu; 3) redukcję masy ciała; 4) obniżenie ciśnienia skurczowego; 5) oligurię; 6) wzrost cholesterolu LDL; 7) niedocukrzenie. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 88-letni pułkownik wojsk lądowych w stanie spoczynku choruje na cukrzycę typu 2 od 6 lat, bez istotnych przewlekłych powikłań, sprawny intelektualnie, cukrzyca jest leczona niefarmakologicznie. Pacjent jest szczupły (BMI 23,9 kg/m2), leczony ponadto jedynie z powodu nadciśnienia tętniczego i łagodnego przerostu stercza. Od czasu rozpoznania cukrzycy wartość hemoglobiny glikowanej HbA1c wahała się od 6,2 do 6,7%. Ostatnie oznaczenie wyniosło 7,3%, kilkakrotnie po obiedzie chory odnotował glikemie sięgające 205 mg/dl, chory zaniepokojony zgłosił się do lekarza. Jakie powinno być dalsze postępowanie dotyczące leczenia cukrzycy? |
|
| Wdrażanie insulinoterapii w cukrzycy typu 2 należy rozpoczynać od: |
|
|
Do klasycznych objawów niepożądanych dapagliflozyny zalicza się:
1) częstomocz; 2) wzmożone pragnienie; 3) niedocukrzenie; 4) grzybicę narządów płciowych; 5) wzrost hematokrytu; 6) zaburzenia krzepnięcia; 7) nieżyt górnych dróg oddechowych; 8) cukromocz. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Najwyższy indeks glikemiczny posiada: |
|
|
Na indeks glikemiczny wpływają m.in:
1) proces gotowania; 2) zawartość błonnika w pożywieniu; 3) rozdrobnienie pokarmu; 4) zawartość białek i tłuszczów; 5) temperatura spożywanej potrawy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Zgodnie z zasadami zdrowego żywienia, chory na cukrzycę powinien spożywać posiłki o indeksie glikemicznym wynoszącym: |
|
| Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zaburzeń potliwości w cukrzycy: |
|
|
Wskaż cechy typowe dla cukrzycy typu LADA (Latent Autoimmune Diabetes in Adults):
1) wiek zachorowania powyżej 35. roku życia; 2) wiek zachorowania poniżej 35. roku życia; 3) leczenie insuliną bezwzględnie wymagane od początku zachorowania; 4) leczenie insuliną nie wymagane bezwzględnie w ciągu pierwszych 6 miesięcy od rozpoznania; 5) wysokie stężenie C-peptydu w surowicy; 6) niskie stężenie C-peptydu w surowicy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Lekiem antypsychotycznym o najsilniejszym działaniu diabetogennym jest: |
|
|
Do leków przeciwpsychotycznych o działaniu diabetogennym należą:
1) chlorpromazyna; 2) klozapina; 3) haloperidol; 4) tiorydazyna; 5) flufenazyna. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Po operacji bariatrycznej ominięcia żołądka typu Roux-en-Y u chorych na cukrzycę typu 2 dochodzi do poprawy glikemii znacznie wcześniej niż wystąpi znacząca klinicznie redukcja masy ciała. Obserwowana poprawa kontroli glikemii jest wynikiem: |
|
| W warunkach hiperglikemii, w następstwie glikacji białek i rozwoju stresu oksydacyjnego dochodzi do wielu wymienionych poniżej wewnątrzkomórkowych zaburzeń, z wyjątkiem: |
|
| Zjawisko nasilonej glikacji białek bezpośrednio odpowiedzialne jest za wszystkie wymienione następstwa, z wyjątkiem: |
|
|
Zjawisku glikacji przypisuje się aktualnie wiodącą rolę w rozwoju powikłań cukrzycy. Wskaż prawidłowe stwierdzenia na jego temat:
1) jest to reakcja enzymatycznego łączenia grupy aminowej białek z grupą aldehydową glukozy; 2) jest to reakcja nieenzymatycznego łączenia grupy aminowej białek z grupą aldehydową glukozy; 3) w wyniku glikacji białek tworzone są reaktywne dwowęglowe pochodne, takie jak aldehyd szczawiooctowy (glioksal), methylglioksal oraz 3-deoksyglukozon, które są prekursorami nieodwracalnych, końcowych produktów glikacji (AGEs); 4) poprzez związanie się AGEs ze swoistym receptorem RAGE na powierzchni wielu komórek dochodzi do zaburzeń ich czynności; 5) krzyżowe, za pośrednictwem AGEs, wiązanie długo żyjących białek ściany naczyniowej mikrokrążenia powoduje, że staje się ona cieńsza i bardziej podatna na odkształcanie. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Zwiększone ryzyko współwystępowania cukrzycy obserwuje się w następujących chorobach:
1) raku prostaty; 2) wirusowym zapaleniu wątroby typu C; 3) celiakii; 4) raku płuc; 5) raku wątroby. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wśród proponowanych mechanizmów odpowiedzialnych za uszkodzenie komórek beta trzustki w wyniku glukotoksyczności wymienić należy:
1) nasilenie apoptozy komórek beta w warunkach hiperglikemii; 2) nasilenie stresu oksydacyjnego; 3) nasilenie nieenzymatycznej glikacji; 4) wpływ hiperglikemii na procesy transkrypcji genów odpowiedzialnych za biosyntezę insuliny; 5) wpływ hiperglikemii na procesy transkrypcji genów odpowiedzialnych za wydzielanie insuliny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Z wymienionych poniżej osób z nowo wykrytą cukrzycą wskaż osobę najbardziej zagrożoną rakiem trzustki: |
|
| Stosowanie którego z wymienionych leków nie zwiększa ryzyka wystąpienia cukrzycy? |
|
| U chorego z cukrzycą typu 2 stwierdza się na skórze tułowia brązowo-czerwone zmiany z rumieniem nekrolitycznym. Należy podejrzewać: |
|
| Bezwzględnym przeciwwskazaniem do kierowania pojazdami przez chorych na cukrzycę nie jest: |
|
| 49-letnia kobieta jest leczona metodą intensywnej funkcjonalnej insulinoterapii. Ze względów finansowych poprosiła lekarza rodzinnego o zmianę rodzaju insuliny doposiłkowej z szybko działającego analogu insulinowego na insulinę ludzką. Otrzymała preparat insuliny krótko działającej, pozostałe zalecenia (m.in. dawka insuliny) bez zmian. Od tego czasu zaobserwowała pogorszenie kontroli glikemii: hiperglikemię po 1,5-2 godzinach po posiłku z następującą po niej hipoglikemią. Jakie powinno być zalecenie lekarza, w momencie zmiany terapii? |
|
| U 69-letniego chorego z cukrzycą typu 2 od około 10 lat, leczonego dotychczas doustnie (wartość odsetka HbA1c 7,5%) stwierdzono dwukrotnie znaczną hiperlipidemię - stężenie triglicerydów 632 mg/dl (6,95 mmol/l) i 720 mg/dl (7,92 mmol/l). Prawidłowe zalecenie to: |
|
| 57-letnia aktorka teatralna, samotna, bezdzietna, chorująca na cukrzycę typu 2 od 4 lat, została przyjęta do oddziału chirurgicznego w celu przeprowadzenia laparoskopowej operacji polipa pęcherzyka żółciowego w trybie planowym, będzie to jej pierwszy poważny zabieg operacyjny w życiu. Wartość HbA1c oznaczona 10 dni wcześniej wynosiła 6,8%. W dniu wyznaczonego zabiegu rano glikemia wynosiła 289 mg/dl. Czy chora może być tego dnia operowana? |
|
|
W trakcie pierwszej wizyty w poradni diabetologicznej u 74-letniego mężczyzny, emerytowanego nauczyciela fizyki i chemii, chorującego na cukrzycę typu 2 od 14 lat, leczonego jedynie preparatami doustnymi stwierdzono w dzienniczku samokontroli glikemie na czczo 170-234 mg/dl, a po posiłkach - do 341 mg/dl. Oznaczona dwa tygodnie przed wizytą wartość hemoglobiny glikowanej HbA1c wynosiła 7,3%. Co należy wziąć pod uwagę podejmując dalsze decyzje terapeutyczne:
1) podawanie przez chorego nieprawdziwych danych w dzienniczku samokontroli; 2) wykonanie badania morfologii krwii obwodowej; 3) ostre zakażenie utrzymujące się od kilku dni; 4) błąd laboratoryjny; 5) ocenę daty ważności pasków testowych do używanego przez chorego glukometru; 6) spożywanie przez chorego sztucznych słodzików (np. ikodekstryny); 7) występowanie przewlekłego krwawienia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 55-letniego kierowca autobusu miejskiego, dotychczas zdrowego, niezgłaszającego żadnych dolegliwości, w badaniach okresowych stwierdzono z odchyleń nadwagę (BMI 29,3 kg/m2), a w badaniach laboratoryjnych w warunkach na czczo triglicerydemię 351 mg/dl, glikemię 121 mg/dl i niewielki cukromocz. Czy badany choruje na cukrzycę? |
|
|
Pacjent z zespołem stopy cukrzycowej z wyczuwalnym tętnem na tętnicach stóp i cechami neuropatii obwodowej z zainfekowaną raną przodostopia obejmującą pełną grubość skóry, a obszar zaczerwienienia sięga do 1,5 cm od granicy owrzodzenia. Cech uogólnionej infekcji nie stwierdza się. Prawidłowe postępowanie w tej sytuacji wg klasyfikacji PEDIS obejmuje:
1) badanie mikrobiologiczne wraz z antybiogramem po oczyszczeniu martwicy, radiogram kości stopy i badania laboratoryjne (oznaczenie CRP i leukocytozy); 2) badanie mikrobiologiczne wraz z antybiogramem przed oczyszczeniem martwicy, radiogram kości stopy i badania laboratoryjne (oznaczenie CRP i leukocytozy); 3) posiew krwi z antybiogramem; 4) antybiotykoterapia empiryczna doustnie uwzględniająca obecność najczęstszej flory do wyniku antybiogramu; 5) wyrównanie glikemii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
