Kardiologia Jesień 2003: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| W standardach leczenia przewlekłej niewydolności serca u chorych z objawami retencji płynów, w III/IV okresie hemodynamicznym według NYHA zaleca się stosowanie m.in. spironolaktonu. Po włączeniu tego leku powinno się kontrolować poziom potasu w surowicy: |
|
| Randomizowane, prospektywne badanie EPHESUS, do którego włączono chorych po zawale serca z EFLV£40% i przydzielono do grupy eplerenonu i placebo, wykazało w grupie aktywnie leczonej: |
|
| Operacja Dora jest to: |
|
|
Powikłaniem wspomagania czynności serca techniką kontrapulsacji wewnątrzaortalnej (IABP) może być:
1) niedokrwienie kończyny dolnej; 2) perforacja ściany aorty; 3) nasilenie wcześniej występującej niedomykalności aortalnej; 4) nagły wzrost skurczowego ciśnienia tętniczego; 5) pęknięcie serca. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Spośród niżej wymienionych, wybierz zalecenia dotyczące stosowania beta-blokerów u chorych z niewydolnością serca:
1) rozpoczynając leczenie beta-blokerem wszyscy chorzy powinni być stabilni hemodynamicznie poprzez stosowanie inhibitorów enzymu konwertującego, leków moczopędnych, spironolu i glikozydów naparstnicy; 2) leczenie należy rozpoczynać od małych dawek, a następnie je zwiększać do dawek stosowanych w dużych badaniach; 3) w przypadku wystąpienia hipotonii po pierwszych dawkach, należy w pierwszej kolejności odstawić beta-bloker; 4) w przypadku wystąpienia bradykardii, należy w pierwszej kolejności odstawić leki zwalniające czynność serca, a następnie jeśli to konieczne zmniejszyć dawkę beta-blokera; 5) dawki beta-blokera należy podwyższać co 1-2 tygodnie, jeżeli poprzednia dawka była dobrze tolerowana. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do objawów prawokomorowej niewydolności serca nie należy: |
|
| Wybierz zdanie fałszywe dotyczące niewydolności rozkurczowej lewej komory: |
|
| Chory 40-letni, bez wywiadu choroby wieńcowej, z cechami klinicznymi niewydolności serca (III grupa wg NYHA), ze znacznym powiększeniem lewej komory (wymiar późnorozkurczowy lewej komory 70 mm), z częstością rytmu serca 84/min, RR 120/80 mm Hg, minimalnymi obrzękami kończyn dolnych, zgodnie ze standardami powinien otrzymać następujące leczenie farmakologiczne: |
|
| Stymulacja resynchronizująca w leczeniu niewydolności serca ma na celu: |
|
| Z wymienionych poniżej, wybierz badanie, które ma największą użyteczność kliniczną w ocenie przyczyny oraz zaawansowania niewydolności serca: |
|
|
Nasilenie niekorzystnego zjawiska pozawałowej przebudowy mięśnia sercowego może powodować:
1) trwałe zamknięcie tętnicy odpowiedzialnej za zawał; 2) obecność krążenia obocznego; 3) dużą aktywność endogennych inhibitorów metaloproteinaz; 4) długotrwałą rehabilitację; 5) późne zastosowanie leków beta-adrenolitycznych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Stosując spironolakton u chorych z niewydolnością serca należy:
1) potwierdzić czy chory ma ciężką niewydolność serca (NYHA III-IV); 2) sprawdzić stężenie potasu i kreatyniny; 3) odstawić na 24 godziny diuretyki pętlowe; 4) zmniejszyć o połowę dawkę spironolaktonu, gdy stężenie potasu >5-5,5< mmol/l; 5) rozpocząć terapię od dawki 50 mg/dobę. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do zaostrzenia niewydolności serca dochodzi w przebiegu:
1) zaburzenia funkcji nerek (nadmierna podaż diuretyków); 2) zaburzenia funkcji tarczycy; 3) niedokrwistości (utajone krwawienie); 4) pojawienia się migotania przedsionków; 5) nadużycia alkoholu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W świetle wyników badania COPERNICUS, lekiem zalecanym do leczenia niewydolności serca w IV klasie wg NYHA jest: |
|
| 62-letnia kobieta z wcześniejszym wywiadem zawałowym, będąca w III klasie wg NYHA przebyła skuteczny zabieg PTCA. Aby poprawić jej rokowanie należałoby stosować: |
|
|
U chorego z zaawansowaną niewydolnością serca i istotnym nadciśnieniem płucnym, jako pomost do przeszczepu serca można zastosować:
1) mechaniczne wspomaganie jednej lub obu komór; 2) kontrapulsację wewnątrzaortalną; 3) amrinon dożylnie; 4) levosimendan dożylnie; 5) milrinon dożylnie. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż bezwzględne przeciwwskazania do transplantacji serca:
1) nieodwracalne nadciśnienie płucne; 2) ciężkie uszkodzenie miąższu płucnego; 3) cukrzyca insulinozależna; 4) ciężka niewydolność wątroby i nerek; 5) przebyty zator mózgowy lub płucny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Zastosowanie kontrapulsacji wewnątrzaortalnej:
1) obniża obciążenie następcze; 2) obniża rozkurczowe ciśnienie tętnicze; 3) poprawia perfuzję naczyń wieńcowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do kryteriów rozpoznanie wstrząsu kardiogennego należą:
1) objawy kliniczneb - zimna wilgotna skóra, oliguria <20 ml/godz lub anuria, stężenie sodu w moczu <3 mmol/l; 2) systemowe ciśnienie skurczowe <90 mmHg lub obniżenie wyjściowego ciśnienia o 30 mmHg, trwające przynajmniej 30 min, bez stosowania leków inotropowo dodatnich lub IABP (kontrapulsacja wewnątrzaortalna); 3) ciśnienie skurczowe >90 mmHg, lecz <110 mm Hg podczas stosowania IABP lub leków inotropowych; 4) indeks sercowy (CI) <2,5 l/min/m2; 5) ciśnienie zaklinowania w kapilarach płucnych (PCWP) >12 mmHg. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Czynnikami ryzyka wystąpienia wstrząsu kardiogennego w przebiegu zawału serca są wszystkie poniższe, z wyjątkiem: |
|
|
W ostrych zespołach wieńcowych bez uniesienia ST, następujące postępowanie jest skuteczne tylko w grupie wysokiego ryzyka,
z wyjątkiem: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące pęknięcia przegrody międzykomorowej w przebiegu zawału mięśnia sercowego:
1) zalicza się do późnych powikłań zawału serca; 2) śmiertelność bez interwencji chirurgicznej wynosi 54% w ciągu pierwszego tygodnia oraz 92% w okresie roku; 3) najskuteczniejszą formą leczenia jest zastosowanie kontrapulsacji wewnątrzaortalnej, która daje niezbędny czas na przygotowanie do zabiegu operacyjnego; 4) dla chorego w stanie wstrząsu operacja jest jedynym rozwiązaniem dającym szansę przeżycia; 5) nie ma potrzeby wykonywania przed operacją koronarografii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące bradykardii zatokowej występującej w ostrej fazie zawału ściany dolnej serca:
1) w przypadku wystąpienia hipotensji podaj atropinę 0,3-0,5 mg dożylnie w powtarzanych dawkach do dawki całkowitej 1,5-2,0 mg/dobę; 2) niekiedy bradykardię mogą wywołać opioidy; 3) pojawienie się bradykardii jest zawsze złym objawem rokowniczym; 4) pojawienie się bradykardii nigdy nie wymaga zabezpieczenia czasową stymulacją komór; 5) bradykardia w późniejszym okresie zawału serca jest zazwyczaj sygnałem dobrym rokowniczo i nie wymaga leczenia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Przystępując do interpretacji wyników oznaczeń troponin, należy pamiętać, że poza ostrym zespołem wieńcowym mogą być one podwyższone w przebiegu: |
|
| Bezpośrednie inhibitory trombiny badano w ostrych zespołach wieńcowych bez przetrwałego uniesienia ST w próbach klinicznych: |
|
|
Według definicji ACC za zawał okołozabiegowy uznajemy:
1) większy niż 3-krotny wzrost frakcji CKMB powyżej górnej granicy normy u chorego po zabiegu angioplastyki w ciągu 24 godzin od zakończenia interwencji z towarzyszącymi objawami klinicznymi lub elektrokardiograficznymi; 2) większy niż 3-krotny wzrost frakcji CKMB powyżej górnej granicy normy u chorego po zabiegu angioplastyki w ciągu 24 godzin od zakończenia interwencji nawet u chorych bez towarzyszących objawów klinicznych i zmian elektrokardiograficznych; 3) co najmniej 5-krotny wzrost wartości CKMB w stosunku do górnej granicy normy z towarzyszącymi nowymi załamkami Q w ciągu 24 godzin od zabiegu operacyjnego CABG; 4) co najmniej 10-krotny wzrost CKMB w stosunku do górnej granicy normy niezależnie od tego czy pojawiły się nowe zmiany w zapisie ekg. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U chorego z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia ST-T, bez podwyższenia poziomu troponiny, nie kwalifikowanego do leczenia interwencyjnego w świetle aktualnych wytycznych ESC oraz ACC/AHA rekomenduje się stosowanie następujących leków, z wyjątkiem: |
|
| Lekiem trombolitycznym o najdłuższym okresie półtrwania oraz największej skuteczności jest: |
|
| W ostrych zespołach wieńcowych z uniesieniem ST prawidłowe są poniższe stwierdzenia, z wyjątkiem: |
|
|
Rozważenie możliwości interwencji kardiochirurgicznej w świeżym zawale serca jest konieczne w następujących sytuacjach klinicznych:
1) nieskuteczna, planowa interwencja przezskórna na naczyniu wieńcowym (PCI), powikłana świeżym zawałem z zamknięciem naczynia; 2) nieskuteczna tromboliza i PCI z narastającym niedokrwieniem mięśnia sercowego; 3) krytyczne zwężenie pnia lewej tętnicy wieńcowej, z amputacją RCA, niestabilne hemodynamicznie; 4) ostra pozawałowa niedomykalność mitralna; 5) pęknięcie przegrody międzykomorowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Które z poniższych stwierdzeń dotyczących zastosowania abciximabu w PCI jest fałszywe: |
|
| Przy przyjęciu wynik troponiny u pacjenta z podejrzeniem ostrego zespołu wieńcowego bez uniesienia ST był ujemny. Wskazane jest: |
|
| Według standardów Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego z 2002 roku, przeciwwskazaniami bezwzględnymi do leczenia fibrynolitycznego w świeżym zawale są niżej wymienione, z wyjątkiem: |
|
| W niepowikłanym zawale serca, chory może chodzić nie przekraczając dystansu 200 m płaskiego terenu w: |
|
|
W niestabilnej dusznicy bolesnej lub zawale serca bez uniesienia ST zaleca się wczesne leczenie zabiegowe (angioplastyka wieńcowa), gdy:
1) wystąpił trwały częstoskurcz komorowy; 2) stwierdzamy podwyższony poziom troponiny I lub T; 3) stwierdzamy nowe obniżenie odcinka ST; 4) w czasie ostatnich 6 miesięcy wykonywano u pacjenta PTCA; 5) występują nawroty niedokrwienia w spoczynku pomimo intensywnego leczenia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Chory lat 71, z hypercholesterolemią i wieloletnim nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie, stosujący przewlekle aspirynę, statynę, inhibitor konwertazy i indapamid, został przyjęty do Oddziału Intensywnej Opieki Kardiologicznej z powodu zamostkowego bólu w klatce piersiowej o charakterze ucisku, trwającego od godziny. W dniu przyjęcia miał trzy epizody spoczynkowego bólu w klatce piersiowej trwające od pięciu do piętnastu minut. W badaniu EKG wykonanym na Izbie Przyjęć obserwowano poziome obniżenie odcinka ST odprowadzeniach V2-V6. W wykonanych przy przyjęciu badaniach biochemicznych bez wzrostu aktywności markerów martwicy mięśnia sercowego. Chory ten w skali ryzyka TIMI Risk Score ma: |
|
| Do ośrodka mogącego wdrożyć wczesną strategię inwazyjną w leczeniu ostrego zespołu wieńcowego zgodnie z zaleceniami Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego, skierujesz chorego z takim rozpoznaniem, jeśli: |
|
| Zgodnie z obowiązującymi stanem wiedzy i standardami Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego, co do leczenia przeciwpłytkowego pochodnymi tienopirydy w przebiegu ostrych zespołów wieńcowych bez uniesienia odcinka ST, prawdziwe są następujące stwierdzenia: |
|
| Która z niżej wymienionych wartości ciśnienia tętniczego krwi jest uznana za optymalną? |
|
| Kiedy stężenie cholesterolu nie-HDL staje się dodatkowym celem leczenia? |
|
| U pacjenta z chwiejną cukrzycą i hiperlipidemią mieszaną, najmniej właściwym lekiem hipolipemizującym będzie: |
|
| Zasady leczenia dietetycznego w hipercholesterolemii przewidują poniższe wskazania, z wyjątkiem: |
|
|
Pozalipidowe działanie statyn przejawia się:
1) stabilizacją blaszek miażdżycowych; 2) poprawą czynności śródbłonka; 3) modyfikacją reakcji zapalnych; 4) zmniejszeniem skłonności do powstawania zakrzepów. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Na podstawie zaleceń amerykańskich III NCEP (National Cholesterol Education Program) za czynniki ryzyka równoważne chorobie wieńcowej uważa się:
1) cukrzycę; 2) przemijające niedokrwienie lub udar mózgu związane z chorobą naczyń szyjnych; 3) zwężenie tętnic szyjnych powyżej 50% i tętniak aorty brzusznej; 4) miażdżycę tętnic kończyn dolnych; 5) dnę moczanową. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Nadciśnienie tętnicze przebiegające z osłabieniem siły mięśniowej, wielomoczem i wzmożonym pragnieniem sugeruje rozpoznanie objawowej postaci nadciśnienia, której przyczyną może być: |
|
| Najczęściej występującym czynnikiem ryzyka chorób układu krążenia w Polsce jest: |
|
|
Według wytycznych Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego z roku 2003:
1) ciśnieniem „wysokim prawidłowym” określamy ciśnienie skurczowe w przedziale 130-139mmHg i rozkurczowe w przedziale 85-89 mmHg; 2) celem terapii dla całej populacji pacjentów z nadciśnieniem tętniczym jest ciśnienie poniżej 140/90 mmHg, a w podgrupie chorych na cukrzycę poniżej 130/80 mmHg; 3) do leków zalecanych w monoterapii nadciśnienia tętniczego nie należą leki α-adrenolityczne. Prawdziwe stwierdzenia to: |
|
| Spośród czynników ryzyka niedokrwiennego udaru mózgu i zatorowości obwodowej u chorych z niezastawkowym migotaniem przedsionków, najwyższym ryzykiem względnym charakteryzuje się następujący parametr: |
|
| U 37-letniego pacjenta, z objawową dławicą piersiową (CCS III), zakwalifikowanego do operacyjnej rewaskularyzacji tętnic wieńcowych, zastosujesz w miarę możliwości: |
|
| Do przyczyn oporności nadciśnienia tętniczego na leczenie hipotensyjne należy: |
|
