Onkologia kliniczna Jesień 2004: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Wskazaniem do radioterapii w glejakach mózgu jest: |
|
| Radiochirurgia to: |
|
| Wskazaniem do radioterapii w raku przełyku jest: |
|
| W nowotworach regionu głowy i szyi: |
|
| W leczeniu nasieniaków jądra radioterapia jest rutynowo stosowana w następujących stopniach zaawansowania: |
|
| Wskazaniem do teleradioterapii w raku szyjki macicy w IB i IIA jest między innymi: |
|
| W czerniaku złośliwym wskazaniem do uzupełniającej radioterapii jest: |
|
| Wskazaniem do wyłącznego stosowania radioterapii na ograniczony obszar w ziarnicy złośliwej jest: |
|
| Elektrony stosowane w radioterapii charakteryzuje: |
|
| Promieniowrażliwość tkanek zależy między innymi od: |
|
|
Najczęstszymi w kolejności pierwotnymi umiejscowieniami chłoniaków złośliwych są:
1) obwodowe węzły chłonne; 2) przewód pokarmowy; 3) wątroba. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Najwłasciwszą metodą ustalenia rozpoznania w przypadku podejrzenia chłoniaka złośliwego z powodu limfadenopatii obwodowej jest biopsja aspiracyjna cienkoigłowa i badanie cytologiczne rozmazu komórkowego, ponieważ badanie histologiczne wyciętego węzła chłonnego pozwala na ocenę struktury nacieku nowotworowego i określenie typu chłoniaka: |
|
|
Do najczęstszych postaci nowotworów układu chłonnego (tzn. > 10% wszystkich chłoniaków) u dorosłych należą:
1) chłoniak z dużych komórek; 2) chłoniak grudkowy; 3) szpiczak plazmocytowy; 4) chłoniak Hodgkina; 5) chłoniak Burkitta. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 62-letniego choregow dobrym stanie ogólnym z rozpoznaniem chłoniaka z dużych komórek B (rozpoznanie w wyniku orchidektomii) z zajęciem węzłów chłonnych zaotrzewnowych, płynu mózgowo rdzeniowego i stężeniem LDH w surowicy 1.5 x powyżej normy, rokowanie co do przeżycia 5 lat po zastosowaniu chemioterapii CHOP z dokanałowym podawaniem metotreksatu wynosi: |
|
|
Czynnikami istotnie wpływającymi na szanse wyleczenia chorych na chłoniaki przy pomocy chemioterapii są:
1) wiek; 2) płeć; 3) stan zaawansowania choroby; 4) stan sprawności; 5) poziom LDH w surowicy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 62-letniego chorego w wyniku orchidektomii rozpoznano chłoniaka z dużych komórek B. Stwierdzono również zajęcie węzłów chłonnych zaotrzewnowych, płynu mózgowo-rdzeniowego oraz stężenie LDH w surowicy na poziomie 1.5-krotnej wartości prawidłowej. Stan ogólny chorego jest dobry. Właściwym leczeniem chorego jest chemioterapia wg programu CHOP (cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna i prednison) i leczenie dokanałowe (metotreksat ± cytarabina): |
|
| Leczenie mieloablacyjne z przeszczepieniem autologicznych komórek krwiotwórczych jest postępowaniem z wyboru u chorych na chłoniaki o wysokiej złośliwości (np. rozlane z dużych komórek B) nawrotowe w przypadku uzyskania powtórnej remisji, ponieważ nie ma powszechnie uznanych dowodów dłuższego przeżycia chorych, którzy otrzymali takie leczenie w okresie I remisji choroby w porównaniu z odpowiednią grupą kontrolną: |
|
| U 42-letniej kobiety, pracownika naukowego uniwersytetu, wystąpiło powiększenie węzłów chłonnych zażuchwowych (2 cm) i przedusznych (4 cm) po stronie lewej. Poza defektem kosmetycznym z powodu widocznego guza okolicy przedusznej, chora bez dolegliwości. Wykonano biopsję węzła i rozpoznano chłoniaka grudkowego G2. Dalsza diagnostyka wykazała obecność niejednoznacznych węzłów przykręgosłupowych na poziomie naczyń nerkowych (1.5 cm). Komórki chłoniaka stanowiły 12% komórek jednojądrzastych szpiku (cytometria przepływowa). Innych nieprawidłowości nie stwierdzono. Najbardziej właściwym postępowaniem jest: |
|
| U 25-letniego mężczyzny wykonano rentgenografię klatki piersiowej z powodu nietolerancji wysiłku i uporczywego kaszlu utrzymującego się po infekcji przeziębieniowej i stwierdzono duży guz śródpiersia. W badaniu komputerową tomografią guz miał największy wymiar 12 cm, naciekał osierdzie i powodował zmiany destrukcyjne mostka na obszarze 7 cm. Badanie histopatologiczne wycinka uzyskanego drogą mediastinoskopii wykazało chłoniaka rozlanego z dużych komórek B. Dalsza diagnostyka stanu zaawansowania choroby nie wykazała innych ognisk chłoniaka. Stężenie LDH w surowicy wynosiło 1.2 x normy. Zastosowano leczenie programem R-CHOP (rituximab, cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna, prednison). Po I kursie leczenia ustąpiły objawy, stężenie LDH było w normie. Po III kursie największy wymiar guza w badaniu CT wynosił 9 cm, utrzymywały się cechy destrukcji mostka. Po VI kursie leczenia guz zmniejszył się do 7.5 cm. Przeprowadzono uzupełniające napromienianie śródpiersia do dawki 35 Gy. Po zakończeniu radioterapii wielkość guza wynosiła 6.5 cm. Dalszym właściwym postępowaniem jest: |
|
| Które z niżej wymienionych badań obrazowych może być najbardziej pomocne w różnicowaniu aktywnego chłoniaka w śródpiersiu i nieaktywnych zmian resztkowych po leczeniu: |
|
| Leczenie mieloablacyjne z przeszczepieniem allogenicznych komórek krwiotwórczych od dawcy rodzinnego jest postępowaniem z wyboru u chorych na chłoniaki o wysokiej złośliwości (np. rozlane z dużych komórek B) nawrotowe w przypadku uzyskania powtórnej remisji, ponieważ ryzyko powikłań śmiertelnych takiej procedury może przekraczać 30%: |
|
| Mężczyzna 20-letni w czasie służby wojskowej zgłosił się do lekarza z powodu osłabienia i pobolewań w klatce piersiowej. W rentgenogramie klatki piersiowej stwierdzono guz śródpiersia przedniego i ślad płynu w opłucnej. W odpowiednim szpitalu wojskowym wykonano torakotomię i wycięcie guza śródpiersia (makroskopowo w całości). Po wykonaniu badania histopatologicznego chorego skierowano do szpitala onkologicznego z rozpoznaniem nasieniaka klatki piersiowej. Po konsultacji preparatów i wykonaniu barwień immunohistochemicznych rozpoznano chłoniaka prekursorowego (limfoblastycznego) z komórek T. Właściwe postępowanie w tym przypadku polega na: |
|
| Łączne zastosowanie przeciwciała monoklonalnego anty-CD20 (rituximabu) z chemioterapią standardową u chorych na chłoniaki z komórek B prowadzi do wydłużenia remisji i czasu przeżycia w porównaniu z samą chemioterapią, ponieważ w czasie podawania przeciwciała często występują odczyny zależne od uwalniania cytokin: |
|
| U 60-letniej chorej leczonej programem intensywnej chemioterapii zawierającej m. in. wysokie dawki cytarabiny i metotreksatu z powodu chłoniaka typu Burkitta w zakresie jamy brzusznej, wystąpiła hipotonia i oliguria wymagające stosowania amin presyjnych w 7 dobie neutropenii IVo po 3 kursie chemioterapii. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest w tej sytuacji: |
|
| U 32-letniej kobiety z 3-miesięcznym wywiadem dyskomfortu w jamie brzusznej i pobolewań okolicy lędźwiowej stwierdzono powiększenie węzłów chłonnych zaotrzewnowych od poziomu pnia trzewnego do rozwidlenia aorty, o największym wymiarze 4.5 cm. Wykonano laparotomię diagnostyczną i wycięto fragment węzła do badania histopatologicznego, w którym stwierdzono drobny, zgnieciony fragment tkanki łącznej, liczne pobudzone limfocyty. Obraz budził podejrzenie chłoniaka. Odczyny immunohistochemiczne były trudne do interpretacji z powodu złej jakości preparatów. W tej sytuacji należy: |
|
| Alemtuzumab, przeciwciało monoklonalne anty-CD52, jest wysoce skuteczne w leczeniu przewlekłej białaczki limfatycznej, ponieważ szybko eliminuje prawie wszystkie komórki jednojądrzaste z krwi obwodowej i szpiku: |
|
|
Chory 46-letni, który przed 3 laty zakończył intensywną chemioterapię z powodu chłoniaka Burkitta żołądka i od tego czasu pozostawał w całkowitej remisji, został przyjęty do szpitala w trybie pilnym z powodu głębokiej niedokrwistości wymagającej przetoczenia masy erytrocytarnej. W badaniu morfologii krwi wykonanym po przetoczeniu stwierdzono: hemoglobina 7.0 g/dl, leukocyty 8.6 G/l, płytki 62 G/l, w rozmazie automatycznym leukocytów - przewaga form dużych i mieszanych.
Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest u tego chorego: |
|
| Chory 80-letni, aktywny zawodowo profesor, stan sprawności 0, zgłosił się z powodu trudności w przełykaniu z powodu guza migdałka. Badanie histopatologiczne wycinka migdałka wykazało obecność chłoniaka rozlanego z dużych komórek B. Diagnostyka stanu zaawansowania nie wykazała innych ognisk choroby. Obraz żołądka w gastroskopii był prawidłowy. Dodatkowo chory przyjmował inhibitor ACE z powodu nadciśnienia tętniczego. Frakcja wyrzutowa lewej komory serca w badaniu echokardiograficznym wynosiła 65%. Optymalne postępowanie w przypadku tego chorego polega na: |
|
| Chory 52-letni zgłosił się z powodu nasilenia świądu i zmian rumieniowych skóry. Przed 7 laty rozpoznano u niego mycosis fungoides, dwukrotnie stosowano naświetlania PUVA i napromienianie okolic podeszwowych elektronami. Ostatnia seria naświetlań PUVA przed 6 tygodniami przyniosła niewielką poprawę. Obecnie stwierdzono zlewne zmiany rumieniowo-plamkowe w okolicach pachwinowo-udowych i pojedyncze plamki w innych miejscach - łącznie nieprzekraczające 5% powierzchni skóry. Węzły chłonne obwodowe nie były powiększone, narządy wewnętrzne w obrazie komputerowej tomografii były prawidłowe, szpik wolny. Optymalne postępowanie w tym przypadku polega na: |
|
|
Trzema podstawowymi czynnikami rokowniczymi w mięsakach tkanek miękkich są:
1) lokalizacja guza; 2) typ histologiczny; 3) wielkość; 4) wskaźniki proliferacyjne; 5 stopień złośliwości histologicznej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do raków zróżnicowanych tarczycy zaliczamy raka:
1) brodawkowatego; 2) rdzeniastego; 3) anaplastycznego; 4) wyspowego; 5) pęcherzykowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| System Bethesda w cytologii klinicznej stosowany jest w: |
|
|
Dwoma podstawowymi czynnikami prognostycznym w raku nerki są:
1) wiek; 2) stopień zaawansowania (TNM); 3) płeć 4) stopień złośliwości histologicznej (G); 5) ploidia DNA. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Spośród niżej wymienionych typów histologicznych raka płuca z reguły centralna lokalizacja, stosunkowo wolny wzrost i dawanie przerzutów w pierwszej kolejności do okolicznych węzłów chłonnych cechuje: |
|
|
Spośród wymienionych typów histologicznych raka płuca skłonność do tworzenia przerzutów do mózgu dotyczy:
1) raka olbrzymiokomórkowego; 2) mięsakoraka; 3) raka pęcherzykowo-oskrzelikowego; 4) gruczolakoraka; 5) raka dobnokomórkowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Określenie stopnia złośliwości według Gleasona stosuje się w: |
|
| Określenie stopnia zaawansowania nowotworu na podstawie badania klinicznego i radiologicznego oznaczamy skrótem: |
|
| Badania genetyczne muszą bezwzględnie być wykonane u członków rodziny chorego, u którego rozpoznano: |
|
|
Do czynników predykcyjnych w raku piersi należą:
1) wiek pacjenta; 2) status receptorów ER i PGR; 3) liczba węzłów chłonnych z przerzutami; 4) status receptora HER2; 5) wielkość ogniska pierwotnego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Cechami charakterystycznymi nowotworów ośrodkowego układu nerwowego są:
1) przerzuty krwiopochodne zlokalizowane są głównie w płucach; 2) przerzuty powstają głównie drogą układu limfatycznego; 3) rozsiew drogą płynu mózgowo-rdzeniowego; 4) często współistniejąca im desmoplazja; 5) częstsze występowanie u dzieci. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Spośród niżej wymienionych zmian w zespole mnogich nowotworów endokrynnych typu MEN1 występują:
1) gruczolaki przysadki; 2) gruczolaki lub przerost przytarczyc; 3) barwiaki chromochłonne; 4) nerwiaki błon śluzowych; 5) wyspiaki. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Nowotworami, które cechuje złośliwość miejscowa (brak skłonności do dawania przerzutów odległych) są:
1) dermatofibrosarcoma protuberans; 2) carcinoma basocellulare cutis; 3) carcinoma spinocellulare cutis; 4) tumor mixtus parotis; 5) fibroadenoma mammae. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W zespole Li-Fraumeni oprócz raka piersi często występują:
1) rak płuca; 2) guz Wilmsa; 3) białaczka; 4) chłoniaki; 5) nowotwory mózgu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Jednoznaczne rozpoznanie nowotworu podścieliskowego (GIST) wymaga:
1) badania genetycznego; 2) badania histopatologicznego; 3) oceny immunohistochemicznej; 4) badania endoskopowego; 5) badania mikroskopowo-elektronowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Cechami, które są niezbędne dla oceny potencjalnej złośliwości mięsaka typu GIST są:
1) martwica; 2) polimorfizm komórkowy; 3) liczba mitoz w utkaniu guza; 4) wielkość guza; 5) bogatokomórkowość utkania. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W diagnostyce patomorfologicznej metody immunohistochemiczne znalazły największe zastosowanie w klasyfikacji:
1) nowotworów tkanek miękkich; 2) nowotworów układu nerwowego; 3) chłoniaków; 4) guzów płuc; 5) guzów skóry. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W przypadku podejrzenia raka rdzeniastego tarczycy należy wykonać ocenę następującego markera we krwi: |
|
|
W przypadku mutacji genu BRCA2 oprócz raka piersi i raka jajnika stwierdza się również często:
1) raka sutka u mężczyzn; 2) raka nerki; 3) raka trzustki; 4) guz mózgu; 5) nerwiaki. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Czynnikami predysponującymi do powstania raka trzonu macicy są:
1) otyłość; 2) cukrzyca; 3) infekcja HPV; 4) niepłodność; 5) palenie tytoniu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Przesłanki uzasadniające jednoczasowe kojarzenie radioterapii i chemioterapii ograniczonej do cisplatyny u chorych na nowotwory nabłonkowe narządów głowy i szyi obejmują:
1) addytywny efekt cytotoksyczny cisplatyny i napromieniania; 2) hamowanie napraw uszkodzeń potencjalnie letalnych i subletalnych komórek nowotworowych pod wpływem cisplatyny; 3) ograniczenie ryzyka repopulacji komórek klonogennych dzięki niewydłużaniu całkowitego czasu leczenia; 4) dystrybucję komórek nowotworowych do promieniowrażliwych faz cyklu komórkowego (G2/M). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
