Hematologia Jesień 2011: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Eliminacja leukocytów z koncentratów krwinek czerwonych i płytkowych ma na celu zapobieganie:
1) niehemolitycznym reakcjom gorączkowym; 2) alloimmunizacji antygenami HLA; 3) przeniesieniu wirusa cytomegalii; 4) powikłaniom hemolitycznym; 5) poprzetoczeniowej chorobie „przeszczep przeciw biorcy” (TA-GVHD). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Podgrzewanie przetaczanego koncentratu krwinek czerwonych zaleca się:
1) jeżeli szybkość przetoczenia przekracza 50 ml/min (u dorosłych) albo 15 ml/min (u dzieci); 2) u noworodków w przypadku przetoczenia wymiennego; 3) u chorych z wykrytymi przeciwciałami anty-HLA; 4) u biorców z klinicznie znaczącymi przeciwciałami typu zimnego; 5) u chorych po niedawno przebytym zabiegu operacyjnym. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Przemywanie koncentratów krwinek czerwonych i płytkowych stosuje się w celu: |
|
| Przetaczanie koncentratu granulocytarnego może być brane pod uwagę w przypadku wybranych chorych: |
|
| Operację siatkówki oka u chorego z małopłytkowością można wykonać przy liczbie płytek wynoszącej przynajmniej około: |
|
| Jaki składnik krwi można przetoczyć 25-letniej kobiecie, jeżeli konieczne jest natychmiastowe wykonanie transfuzji, nie jest jednak znana grupa krwi chorej? |
|
|
Do wczesnych reakcji poprzetoczeniowych (czas wystąpienia do 24 h) należą:
1) poprzetoczeniowa skaza małopłytkowa; 2) odczyn hemolityczny; 3) poprzetoczeniowa choroba „przeszczep przeciw biorcy” (TA - GvHD); 4) ostre poprzetoczeniowe uszkodzenie płuc (TRALI); 5) poprzetoczeniowe przeciążenie krążenia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Zabiegi leczniczej wymiany krwinek czerwonych metodą aferezy mogą być stosowane w leczeniu:
1) niedokrwistości aplastycznej; 2) niedokrwistości autoimmunohemolitycznej; 3) zakrzepowej plamicy małopłytkowej (TTP); 4) ciężkich przypadków malarii; 5) niedokrwistości sierpowatokrwinkowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Jakie objawy powinny budzić podejrzenie reakcji poprzetoczeniowej, jeżeli występują w czasie lub po przetoczeniu krwi? |
|
|
Do metod postępowania alternatywnych wobec transfuzji krwi allogenicznej zaliczają się:
1) techniki autotransfuzji; 2) leki pobudzające erytropoezę (erytropoetyna); 3) farmakologiczne metody ograniczania utraty krwi (np. leki antyfibrynolityczne, dezmopresyna); 4) transfuzja składników krwi pobranych od członków rodziny chorego; 5) ograniczenie w miarę możności pobierania próbek krwi do celów badań laboratoryjnych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Zespół mielodysplastyczny 5q- można rozpoznać jeśli stwierdzi się: |
|
| Zespół RAEB 2 (Refractory anemia with excess of blasts - anemia oporna na leczenie z nadmiarem blastów) wg klasyfikacji WHO 2008 można rozpoznać w następujących przypadkach: |
|
| Która z wymienionych metod leczenia może doprowadzić do wyleczenia chorych na zespoły mielodysplastyczne? |
|
| Zwiększone ryzyko zachorowania na zespoły mielodysplastyczne wiąże się z narażeniem na działanie: |
|
| Na zespoły mielodysplastyczne chorują najczęściej osoby w wieku: |
|
| Które z poniżej wymienionych nieprawidłowości cytogenetycznych należą do niekorzystnych cech wg IPSS (Międzynarodowy Indeks Prognostyczny)? |
|
| Kto kwalifikuje się do leczenia azacytydyną (wskazanie zarejestrowane w Europie)? |
|
| Do leczenia niedokrwistości czynnikami stymulującymi erytropoezę kwalifikują się chorzy na zespoły mielodysplastyczne: |
|
| Mutacja V617F genu JAK 2 występuje w następujących chorobach: |
|
| Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące badań cytogenetycznych u pacjentów z MDS: |
|
|
W badaniu cytologicznym krwi obwodowej u pacjenta z zespołem mielodysplastycznym można dostrzec następujące zmiany,
z wyjątkiem: |
|
| Spośród poniższych stwierdzeń dotyczących definicji zespołów mielodysplastycznych (myelodysplastic syndromes, MDS) wskaż nieprawdziwe: |
|
| U pacjentów z MDS odsetek erytrocytów zawierających hemoglobinę płodową (HbF) z reguły: |
|
| W badaniu histopatologicznym trepanobioptatu szpiku kostnego stwierdzono: m.in. zwiększoną komórkowość szpiku, rozproszenie przybeleczkowej strefy promielocytarnej z obecnością niedojrzałych prekursorów mieloidalnych w przestrzeniach międzybeleczkowych, upośledzenie wyspowej lokalizacji komórek erytroidalnych. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem (przy zgodności danych klinicznych i laboratoryjnych) jest: |
|
| W leczeniu objawowym u pacjentów z MDS zależnych od przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych istotną rolę odgrywa leczenie chelatujące żelazo. Wskazaniami do stosowania desferioksaminy są: |
|
| W klasyfikacji MDS wg Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) odsetek mieloblastów w szpiku w Niedokrwistości opornej na leczenie z nadmiarem komórek blastycznych II (Refractory Anaemia with Excess of Blasts, RAEB II) wynosi: |
|
|
Które z poniżej wymienionych stwierdzeń dotyczących leczenia immunosupresyjnego w MDS są prawdziwe?
1) uważa się, że u niewielkiego odsetka pacjentów z MDS niskiego ryzyka, z podtypami RA i RCMD uszkodzenie szpiku może mieć podłoże autoimmunizacyjne, jak to ma miejsce w anemii aplastycznej; 2) kilka międzynarodowych prób klinicznych wykazało, że leczenie immunosupresyjne (polegające na podawaniu globuliny antytymocytowej (ATG), w niektórych badaniach skojarzonej z cyklosporyną (CyA) u pacjentów z RA i RCMD) powoduje odsetek odpowiedzi rzędu 30%; 3) pozytywnymi czynnikami wskazującymi na możliwość odpowiedzi na leczenie immunosupresyjne wydają się być: hipoplastyczny szpik, mł-dy wiek i krótki czas zależności od przetoczeń, choć te obserwacje są oparte o niewielką liczbę pacjentów. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U pacjenta 40-letniego zdiagnozowano MDS: niedokrwistość oporną na leczenie bez wieloliniowej dysplazji. Kariotyp tego pacjenta jest prawidłowy, liczba neutrofili ok. 1,2 G/l, liczba płytek krwi na dolnej granicy normy lub nieznacznie poniżej. Pacjent jest zależny od przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych w ilości ok. 2 jednostek na 4 tygodnie. Jakie jest najwłaściwsze postępowanie lecznicze u tego pacjenta? |
|
| Optymalne leczenie u 35-letniego pacjenta z niedokrwistością oporną na leczenie z nadmiarem blastów II (RAEB II), odsetkiem komórek blastycznych w szpiku kostnym ok. 17% licznymi zmianami w kariogramie oraz liczbą płytek krwi 15 G/l to: |
|
| W obrazie klinicznym MDS dominują następujące objawy, z wyjątkiem: |
|
| W większości klasyfikacji prognostycznych MDS czynnikami prognostycznymi o niezależnej wartości są: |
|
| W diagnostyce różnicowej zespołów mielodysplastycznych należy uwzględnić: |
|
| W klasyfikacji MDS wg Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) odsetek mieloblastów w szpiku w niedokrwistości opornej na leczenie z nadmiarem komórek blastycznych I (Refractory Anaemia with Excess of Blasts, RAEB I) wynosi: |
|
| Według zmodyfikowanych zaleceń ASCO profilaktyczne stosowanie G-SCF jest uzasadnione w następującej sytuacji: |
|
| Według zmodyfikowanych zaleceń ASCO lecznicze stosowanie G-CSF jest uzasadnione w następującej sytuacji: |
|
| Czynniki stymulujące granulopoezę nie znajdują klinicznego zastosowania: |
|
| Która z cytokin nie wpływa na proliferację i różnicowanie prekursorów krwiotwórczych? |
|
|
Które z białek należą do grupy cytokin o działaniu przeciwnowotworowym?
1) interleukina-6; 2) interleukina-2; 3) interferon-alfa; 4) interleukina-11. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Erytropoetyna nie znajduje klinicznego zastosowania: |
|
|
Do objawów ubocznych mogących wystąpić w czasie leczenia erytropoetyną zalicza się niżej wymienione, z wyjątkiem:
1) zespołu grypopodobnego (flu-like syndrom); 2) wzrostu ciśnienia tętniczego; 3) osoczowej skazy krwotocznej; 4) powikłań zakrzepowo - zatorowych; 5) małopłytkowości. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż zdania prawdziwe:
1) głównym wskazaniem do stosowania rekombinowanej erytropoetyny (rEPO) jest niedokrwistość towarzysząca przewlekłej niewydolności nerek; 2) uzasadnione jest profilaktyczne stosowanie białek stymulujących erytropoezę u chorych bez niedokrwistości; 3) skuteczność rEPO w leczeniu niedokrwistości chorych na MDS jest większa niż u chorych na szpiczaka mnogiego i na chłoniaki nieziarnicze; 4) rEPO znalazła zastosowanie w leczeniu niedokrwistości chorób przewlekłych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Która z cytokin nie ma zastosowania klinicznego w leczeniu chorób układu krwiotwórczego? |
|
|
Dla rozpoznania czerwienicy prawdziwej nie jest celowe wykonanie następujących badań:
1) objętość krwi krążącej; 2) USG j. brzusznej; 3) morfologia krwi z oznaczeniem płytek; 4) gazometria krwi tętniczej; 5) immunofenotyp krwi obwodowej; 6) fosfataza alkaliczna granulocytów; 7) stężenie wit B12 surowicy krwi; 8) HLA I klasy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wykonanie trepanobiopsji szpiku jest niezbędne dla rozpoznania czerwienicy prawdziwej ponieważ ocena histologiczna szpiku jest jednym z tzw. większych kryteriów rozpoznawczych choroby. |
|
| U chorego z czerwienicą z hematokrytem wynoszącym 60% i współistniejącą nadpłytkowością (liczba płytek krwi 1.2 G/l) istnieją wskazania do pilnej flebotomii, ponieważ leczenie to pozwoli na szybkie zmniejszenie liczby płytek krwi. |
|
|
U chorych z pierwotną mielofibrozą w momencie rozpoznania można stwierdzić następujące nieprawidłowości:
1) nadkrwistość; 2) niedokrwistość; 3) leukopenia; 4) leukocytoza; 5) nadpłytkowość; 6) małopłytkowość. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Objaw przesądzający o rozpoznaniu czerwienicy prawdziwej według Amerykańskiego Zespołu Badania Czerwienicy Prawdziwej (choć rzadko wykorzystywany w Polsce) to: |
|
| Które z poniższych stwierdzeń dotyczących nadpłytkowości samoistnej jest prawdziwe? |
|
| W przebiegu nadpłytkowości samoistnej zakrzepy mogą występować u ok. 70% chorych i mogą dotyczyć zarówno drobnych, jak i dużych naczyń zarówno żylnych jak i tętniczych, następstwem może być bardzo różnorodny obraz kliniczny. |
|
|
Główne zagrożenia dla chorego z nadpłytkowością samoistną stanowią:
1) powikłania zakrzepowe; 2) powikłania krwotoczne; 3) ewolucja w inny zespół mieloproliferacyjny; 4) u młodych kobiet powtarzające się poronienia i opóźnienie wzrastania płodu; 5) jednoczesne występowanie powikłań zakrzepowych i krwotocznych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
