Hematologia Jesień 2011: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące pierwotnej mielofibrozy (PM):
  1. częstym objawem PM jest niedokrwistość, będąca następstwem upośledzonej erytropoezy, a także skróconego czasu przeżycia krwinek czerwonych.
  2. u chorych na PM badanie radiologiczne kości często wykazuje zmiany osteolityczne i występują złamania patologiczne.
  3. PM może współistnieć z toczniem rumieniowatym rozsianym, sklerodermią, co może wskazywać na udział mechanizmów immunizacyjnych w powstawaniu zwłóknienia.
  4. ...
  5. ...
Obecność białka monoklonalnego w surowicy mogą sugerować niespecyficzne testy laboratoryjne do których należą:
1) rulonizacja krwinek czerwonych widoczna w rozmazie krwi obwodowej;
2) utrudnione otrzymanie „dobrych” rozmazów krwi obwodowej;
3) zwiększona szybkość opadania krwinek czerwonych zbliżona lub powyżej 100 mm/godz.;
4) duże stężenie białka całkowitego w surowicy.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 1,2,4.
  3. 1,3,4.
  4. ...
  5. ...
Najbardziej typowymi markerami nowotworowej komórki plazmatycznej są antygeny powierzchniowe:
  1. CD38, CD138.
  2. CD56, CD4.
  3. CD8, CD117.
  4. ...
  5. ...
Szpiczak plazmocytowy stanowi około 10% wszystkich nowotworów złośliwych i 45% chorych w momencie rozpoznania ma mniej niż 40 lat.
  1. obydwa zdania są prawdziwe i jedno wynika z drugiego.
  2. obydwa zdania są prawdziwe ale bez związku.
  3. pierwsze zdanie jest prawdziwe, drugie zdanie jest fałszywe.
  4. ...
  5. ...
Szpiczak plazmocytowy pod postacią choroby łańcuchów lekkich stanowi następujący odsetek wszystkich przypadków szpiczaka plazmocytowego:
  1. około 1%.
  2. około 2%.
  3. około 10%.
  4. ...
  5. ...
U 55-letniego mężczyzny, który zgłosił się do szpitala z powodu występujących od ok. 10 dni silnych dolegliwości bólowych w zakresie kręgosłupa lędźwiowego w trakcie wykonanej diagnostyki uzyskano następujące wyniki badań: morfologia: WBC 6,8 G/l, gran 4,2 G/l, limf 1,8 G/l, Hb 8,1 g/dl, MCV 88 fL, PLT 167 G/l, OB. 86 mm/h, stężenie wapnia w surowicy 2,9 mmol/l, kreatyniny 1,5 mg/dl, obecność białka monoklonalnego w klasie IgA w stężeniu 25 g/l. W badaniu radiologicznym kręgosłupa lędźwiowego stwierdzono złamanie kompresyjne trzonu kręgu L3. W ramach dalszej diagnostyki wykonano nakłucie szpiku kostnego w którym stwierdzono 45% naciek plazmocytów. U tego chorego rozpoznasz szpiczaka plazmocytowego w następującym stadium zaawansowania klinicznego:
  1. I wg Durie-Salmona.
  2. II wg Durie-Salmona.
  3. III wg Durie-Salmona.
  4. ...
  5. ...
U chorego 78-letniego chorego w badaniu szpiku kostnego stwierdzono naciek plazmocytów wynoszący 15%. W badaniu krwi stwierdzono obecność białka monoklonalnego klasy IgG w stężeniu 35 g/dl, a stosunek κ/λ wyniósł 0,1. W pozostałych badaniach krwi stwierdzono: Hb 12 g/dl, stężenie kreatyniny 1,3 mg/dl, stężenie wapnia 2,2 mmol/l. w badaniu radiologicznym struktur kostnych stwierdzono zmiany osteolityczne. U chorego należy rozpoznać:
  1. gammapatię monoklonalną IgG.
  2. szpiczaka plazmocytowego bezobjawowego IgG lambda.
  3. szpiczaka plazmocytowego objawowego IgG lambda.
  4. ...
  5. ...
68-letni chory leczony w przeszłości z powodu szpiczaka plazmocytowego został przywieziony do szpitala z powodu krwawienia z nosa, objawów skazy krwotocznej, zaburzeń widzenia, bólów głowy, senności, zmęczenia, pogorszenia kontaktu słowno-logicznego. Najbardziej prawdopodobną przyczyną powyższych objawów jest:
  1. zespół nadlepkości.
  2. przerzuty szpiczaka do OUN.
  3. hipernatremia.
  4. ...
  5. ...
Do niekorzystnych czynników ryzyka wg międzynarodowej klasyfikacji prognostycznej (IPSS) w makroglobulinemii Waldenstrőma zalicza się:
1) wiek > 75 lat;       
2) stężenie Hb > 11,5 g/dl;  
3) liczba PLT < 100 G/l;
4) stężenie białka monoklonalnego > 7 g/dl;
5) stężenie β2-mikroglobuliny > 3 mg/l.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,4.
  2. 1,3,5.
  3. 2,4,5.
  4. ...
  5. ...
Ryzyko wystąpienia zespołu nadlepkości jest największe w przebiegu szpiczaka plazmocytowego typu:
  1. IgG.
  2. IgA.
  3. choroby łańcuchów lekkich typu kappa.
  4. ...
  5. ...
U chorego na szpiczaka plazmocytowego pod postacią choroby łańcuchów lekkich typu lambda po sześciu cyklach chemioterapii wg protokołu CTD (cyklofosfamid, talidomid, deksametazon) uzyskano zmniejszenie dobowego wydalania łańcuchów lekkich w moczu z 3000 mg do 190 mg utrzymujące się przez 6 kolejnych tygodni. U chorego uzyskano:
  1. odpowiedź całkowitą (CR).
  2. bardzo dobrą odpowiedź częściową (VGPR).
  3. odpowiedź częściową (PR).
  4. ...
  5. ...
Przy zastosowaniu klasycznej analizy prążkowej zaburzenia chromosomowe wykrywane są u następującego odsetka chorych na szpiczaka plazmocytowego:
  1. 0-5%.
  2. 10-15%.
  3. 20-30%.
  4. ...
  5. ...
U osoby dorosłej nawracające zakażenia górnych dróg oddechowych, prawidłowy poziom immunoglobulin klasy IgG w surowicy krwi i brak odpowiedzi (wzrostu miana swoistych przeciwciał) na szczepienie szczepionką polisacharydową przeciwko Streptococcus pneumoniae sugerują:
  1. zaburzenia odporności komórkowej.
  2. konieczność oceny odsetka i bezwzględnych wartości limfocytów CD4.
  3. wybiórczy niedobór immunoglobulin IgG2.
  4. ...
  5. ...
U chorych z niedoborami immunoglobulin klasy IgG (< 500mg/dl) w surowicy krwi i nawracającymi zakażeniami w leczeniu można zastosować substytucję IgG w postaci:
  1. preparatów dożylnych IgG podawanych w dawce 400mg/kg 1 raz w tygodniu.
  2. preparatów podskórnych IgG podawanych co 3-4 tygodnie.
  3. preparatów dożylnych IgG podawanych w dawce 3000mg/kg, co 4 tygodnie.
  4. ...
  5. ...
Krążące neutrofile stanowią następujący odsetek ogólnej ich liczby w organizmie (krążące + znajdujące się w tkankach):
  1. 65%.
  2. 30%.
  3. 20%.
  4. ...
  5. ...
W przypadku obecności u chorego zakażeń oportunistycznych i podejrzenia niedoborów odporności należy zacząć od wykonania następujących badań:
  1. morfologia z rozmazem biało krwinkowym, OB, elektroforeza białek.
  2. poziom IgA, IgG, IgM w surowicy krwi.
  3. podklasy IgG: IgG1, IgG2, IgG3, IgG4 oraz IgA i IgM w surowicy krwi.
  4. ...
  5. ...
U chorych z pierwotnymi i wtórnymi zaburzeniami odporności zalecane jest wykonanie szczepień ochronnych, z wyjątkiem:
  1. szczepień ochronnych przeciwko bakteriom otoczkowym: Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae typ b (Hib) i Neisseria meningitidis.
  2. corocznych szczepień ochronnych przeciwko grypie.
  3. szczepień ochronnych u chorych po splenektomii.
  4. ...
  5. ...
U chorych z zaburzeniami odporności nosicielstwo Giardia lambia (tzw. lambioza) jest przyczyną częstych biegunek. Wynika to z zaburzeń:
  1. odporności komórkowej.
  2. odporności humoralnej (np. wybiorczy niedobór IgA).
  3. zaburzeń funkcji komórek fagocytujących.
  4. ...
  5. ...
Na nieprawidłowość Chediaka - Higashiego składają się następujące cechy:
1) albinizm skórno - oczny;
2) skłonność do krwawień;
3) podatność do zakażeń ropnych;
4) obecność w granulocytach dużych organelli podobnych do lizosomów;
5) redukcja liczby segmentów jądra granulocytów.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 3,4,5.
  3. 1,3,4,5.
  4. ...
  5. ...
Krążące limfocyty stanowią następujący odsetek ich liczby w organizmie (tj. krążących i znajdujących się w narządach układu odpornościowego i tkankach):
  1. 40%.
  2. 25%.
  3. 15%.
  4. ...
  5. ...
O limfopenii mówimy gdy liczba limfocytów we krwi obwodowej jest mniejsza niż:
  1. 0,5 x 109/L.
  2. 1,0 x 109/L.
  3. 2,0 x 109/L.
  4. ...
  5. ...
Jeśli odsetek neutrofilów we krwi obwodowej wynosił 56%, a leukocytoza wynosiła 4,6 x 109/L to jaka jest liczba neutrofilów we krwi obwodowej?
  1. 3,82 x 109/L.
  2. 3,70 x 109/L.
  3. 3,50 x 109/L.
  4. ...
  5. ...
O eozynofili mówimy kiedy bezwzględna liczba eozynofilów przekracza wartość:
  1. 0,1 x 109/L.
  2. 0,3 x 109/L.
  3. 0,4 x 109/L.
  4. ...
  5. ...
Chłoniak pozawęzłowy typu MALT występuje najczęściej w:
  1. tarczycy.
  2. śliniance.
  3. żołądku.
  4. ...
  5. ...
Infekcyjny czynnik etiologiczny związany z chłoniakiem strefy brzeżnej śledziony (splenic marginal zone lymphoma) to:
  1. HCV.
  2. Helicobacter pylori.
  3. Chlamydia psitacci.
  4. ...
  5. ...
Wstępna rutynowa diagnostyka chorego z rozpoznanym de novo chłoniakiem rozlanym z dużych limfocytów B powinna obejmować następujące badania, z wyjątkiem:
  1. morfologii krwi z rozmazem.
  2. HIV.
  3. LDH.
  4. ...
  5. ...
Które z poniższych nie stanowi wskazania do rozpoczęcia leczenia chłoniaka grudkowego?
  1. obecność objawów B.
  2. niewydolność hematopoezy.
  3. zmiana masywna > 7 cm.
  4. ...
  5. ...
Leczenie wczesnych zmian skórnych w przebiegu ziarniniaka grzybiastego polega na stosowaniu:
  1. CHOP.
  2. PUVA (psoralen ultra-violet A).
  3. analogów purynowych.
  4. ...
  5. ...
Odsetek centroblastów stwierdzanych węźle chłonnym zajętym przez chłoniaka grudkowego w stopniu G3 wynosi:
  1. 10-30%.
  2. 6-15%.
  3. > 15%.
  4. ...
  5. ...
Komórki typowej postaci chłoniaka z komórek płaszcza (mantle cell lymphoma, MCL) cechują się nieobecnością ekspresji:
  1. CD 20.
  2. CD 5.
  3. cykliny D1.
  4. ...
  5. ...
Translokacja t (11;14) jest charakterystyczna dla:
  1. DLBCL.
  2. MCL.
  3. FL.
  4. ...
  5. ...
W skład międzynarodowego wskaźnika prognostycznego (international prognostic index, IPI) wchodzą następujące parametry:
  1. wiek > 60 l., stan sprawności ECOG, stadium kliniczne wg Ann Arbor, liczba lokalizacji pozawęzłowych > 1, aktywność LDH.
  2. wiek > 60 l., hemoglobina < 12g/dL, stadium kliniczne wg Ann Arbor > II, liczba zajętych okolic węzłowych > 4, aktywność LDH.
  3. wiek > 60 l., hemoglobina < 12g/dL, zajęcie szpiku, guz węzłowy > 6 cm, podwyższona beta2mikroglobulina.
  4. ...
  5. ...
Profilaktykę zajęcia OUN należy przeprowadzić w przypadku rozpoznania:
1) chłoniaka Burkitta;     
2) chłoniaka MALT;       .
3) zespołu Sezary’ego;
4) każdego przypadku DLBCL;
5) DLBCL z zajęciem jądra i/lub zatok
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3.
  2. 1,4.
  3. 2,4.
  4. ...
  5. ...
W chłoniaku Burkitta czas podwojenia masy węzłowej wynosi ok.:
  1. 24 godz.
  2. 72 godz.
  3. 96 godz.
  4. ...
  5. ...
Leczenie podtrzymujące rytuksymabem powinno być prowadzone po uzyskaniu przynajmniej PR u chorych na chłoniaka:
  1. rozlanego z dużych limfocytów B.
  2. z komórek płaszcza.
  3. limfocytowego.
  4. ...
  5. ...
Dla epidemiologii chłoniaka Hodgkina charakterystyczne jest:
  1. występowanie dwóch szczytów zachorowań: między 40 a 50 r.ż. oraz między 70 a 80 r.ż.
  2. częstsze występowanie u kobiet niż u mężczyzn.
  3. występowanie szczytu zachorowań: między 35 a 50 r.ż.
  4. ...
  5. ...
W patogenezie chłoniaka Hodgkina istotne znaczenie mają następujące czynniki:
1) zakażenie wirusami z grupy Parvo;
2) wrodzone predyspozycje genetyczne;
3) zakażenie wirusami z grupy Herpes;
4) ekspozycja na związki chemiczne tj. węglowodory aromatyczne, arsen, chrom;
5) zakażenie wirusem Epsteina-Barr.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 2,5.
  3. 2,4,5.
  4. ...
  5. ...
Standardową metodą leczenia pierwszej linii chłoniaka Hodgkina w stadium pośrednim jest:
  1. 6 - 8 cykli chemioterapii w układzie ABVD.
  2. 4 cykle chemioterapii w układzie BEACOPP w połączeniu radioterapią na miejsca pierwotnie zajęte w dawce 20 Gy.
  3. 4 - 6 cykli chemioterapii w układzie ABVD w połączeniu radioterapią na miejsca pierwotnie zajęte w dawce 20 Gy.
  4. ...
  5. ...
Optymalnym sposobem postępowania terapeutycznego u chorych na chłoniaka Hodgkina z opornością na leczenie pierwszej linii lub z wczesnym nawrotem po leczeniu pierwszej linii jest:
  1. wysokodawkowa chemioterapia wspomagana przeszczepieniem autologicznych komórek krwiotwórczych.
  2. allogeniczna transplantacja komórek krwiotwórczych.
  3. radioterapia.
  4. ...
  5. ...
W chorobie Addison-Biermera występuje zwiększone ryzyko zachorowania na:
  1. ostrą białaczkę szpikową.
  2. gruczołowego raka płuca.
  3. raka odbytnicy.
  4. ...
  5. ...
Niedokrwistość mikrocytowa niedobarwliwa jest charakterystyczna dla:
  1. talasemii mniejszej.
  2. niedokrwistości z niedoboru witaminy B6.
  3. niedokrwistości hemolitycznej.
  4. ...
  5. ...
Standardem leczenia immunosupresyjnego w anemii aplastycznej (aplazji szpiku) jest:
  1. skojarzenie alemtuzumabu z fludarabiną.
  2. skojarzenie mykofenolanu mofetilu z sirolimusem.
  3. azatiopryna.
  4. ...
  5. ...
Białaczka erytroblastyczna w klasyfikacji FAB to:
  1. M6.
  2. M5.
  3. M7.
  4. ...
  5. ...
Leukostaza to:
  1. sposób powstrzymywania ekspansji leukocytów w białaczkach monoklonalnych.
  2. nagromadzenie leukocytów w okolicy zapalenia.
  3. zaburzenia przepływu krwi w mikrokrążeniu związane z dużą leukocytozą.
  4. ...
  5. ...
Który z wymienionych stanów chorobowych nie jest uznanym czynnikiem ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej?
  1. choroba nowotworowa.
  2. nadciśnienie tętnicze.
  3. niewydolność serca III i IV klasy NYHA.
  4. ...
  5. ...
Najczęściej występującą przyczyną wrodzonej trombofilii w Polsce jest:
  1. niedobór antytrombiny.
  2. niedobór białka C.
  3. niedobór białka S.
  4. ...
  5. ...
Najbardziej prawdopodobną przyczyną zakrzepicy tętniczej w postaci niedokrwiennego udaru mózgu u chorego w wieku < 50 lat bez czynników ryzyka miażdżycy jest:
  1. zespół antyfosfolipidowy.
  2. niedobór antytrombiny.
  3. niedobór białka C.
  4. ...
  5. ...
Kryterium laboratoryjnym rozpoznania małopłytkowości wywołanej przez heparynę (HIT) jest obniżenie liczby płytek krwi:
  1. do ≤ 10 000/µl.
  2. do ≤ 30 000/µl.
  3. do ≤ 100 000/µl.
  4. ...
  5. ...
67-letni mężczyzna został skierowany do konsultacji w związku ze stwierdzeniem przedłużonego do 95s APTT (norma 30-38s) w badaniach laboratoryjnych, wykonanych przed planowaną alloplastyką stawu biodrowego. Pozostałe wyniki przesiewowych badań krzepnięcia (płytki krwi, czas krwawienia, czas protrombinowy) w normie. Poza sporadycznymi krwawieniami z nosa w dzieciństwie chory nie miał objawów skazy krwotocznej. W 56 r. życia przebył cholecystektomię w związku z zapaleniem pęcherzyka żółciowego na tle kamicy, bez powikłań. W 60 r.ż. z powodu zawału serca choremu wykonano angioplastykę wieńcową, od tego czasu przyjmuje kwas acetylosalicylowy w dawce 75 mg/d. W rodzinie nikt nie miał objawów skazy krwotocznej. Najbardziej prawdopodobną przyczyną przedłużenia APTT u opisanego chorego jest:
  1. wrodzona hemofilia- postać łagodna.
  2. zażywanie kwasu acetylosalicylowego.
  3. obecność antykoagulantu toczniowego.
  4. ...
  5. ...
W razie stwierdzenia przedłużenia APTT w osoczu chorego, związanego z obecnością antykoagulantu toczniowego, planowy zabieg operacyjny:
  1. jest bezwzględnie przeciwwskazany.
  2. może być wykonany, jednak bez stosowania profilaktyki przeciwzakrzepowej w okresie okołooperacyjnym.
  3. może być wykonany z zastosowaniem profilaktyki przeciwzakrzepowej w okresie okołooperacyjnym.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij