Neurologia Jesień 2011: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Leki w napadach nieświadomości (w/w):
  1. karbamazepina
  2. walproinian
  3. lamotrygina
  4. ...
  5. ...
Leki przeciwpadaczkowe NIE obniżające skuteczności antykoncepcji to:
1. walproinian
2. karbamazepina
3. okskarbamazepina
4. fenobarbital
5. fenytoina
  1. Tylko 1
  2. 1, 2, 5
  3. 1, 2, 3, 4
  4. ...
  5. ...
Leki przeciwpadaczkowe powodujące jadłowstręt (w/w):
  1. karbamazepina
  2. felbamat
  3. topiramat
  4. ...
  5. ...
Leki przeciwpadaczkowe powodujące osteoporozę (w/w):
  1. walproinian
  2. karbamazepina
  3. fenytoina
  4. ...
  5. ...
W leczeniu majaczenia niewywołanego odstawieniem alkoholu stosuje się:
  1. haloperidol
  2. atypowe neuroleptyki
  3. benzodiazepiny
  4. ...
  5. ...
W diagnostyce 30-letniego pacjenta z podejrzeniem kręczu karku, najmniej przydatne jest:
  1. MRI odcinka szyjnego rdzenia kręgowego.
  2. MRI mózgowia.
  3. oznaczenie stężenia ceruloplazminy we krwi i wydalania miedzi z moczem.
  4. ...
  5. ...
W diagnostyce różnicowej 53-letniej kobiety z otępieniem i objawami móżdżkowymi, najmniej prawdopodobnym jest podejrzenie:
  1. zespołu CADASIL.
  2. choroby Alzheimera.
  3. choroby Creutzfeldta-Jakoba.
  4. ...
  5. ...
Od kilku-kilkunastu miesięcy córka zauważyła, że 62-letnia matka (nauczycielka historii) „traci zainteresowanie światem”, przestała spotykać się ze znajomymi, nie ogląda programów informacyjnych, ani nawet ulubionych seriali, miewa trudności ze znalezieniem odpowiednich słów; ma kłopoty z płaceniem rachunków, dwukrotnie zgubiła się na znajomym osiedlu. W badaniu: niewielka afazja nominalna, nieco spowolniała; bez innych objawów ruchowych, czy czuciowych;
w MMSE 24/30. Najbardziej prawdopodobne jest podejrzenie:
  1. depresji.
  2. wodogłowia normotensyjnego.
  3. choroby Alzheimera.
  4. ...
  5. ...
U 56-letniej leworęcznej kobiety od ok. 3 lat stopniowo narasta niesprawność, sztywność lewej kończyny górnej, zaburzenia pamięci. Od 7 lat leczy się z powodu nadciśnienia tętniczego, choroby niedokrwiennej serca. W badaniu m.in.: dyzartria, wzmożone plastycznie napięcie mięśniowe szczególnie w lewych kończynach, lewa kończyna górna ma tendencję do ustawienia w odwiedzeniu
i odwróceniu, apraksja ideomotoryczna. Z dokumentacji wynika, że stosowanie lewodopy 2 lata temu przestało być skuteczne. W pierwszej kolejności należy myśleć o:
  1. zwyrodnieniu korowo-podstawnym.
  2. zaniku wieloukładowym.
  3. zespole parkinsonizm-otępienie.
  4. ...
  5. ...
Obecność zaburzeń autonomicznych w zwyrodnieniu wieloukładowym można wytłumaczyć procesami zwyrodnieniowymi w:
  1. sznurach tylnych rdzenia kręgowego.
  2. sznurach pośrednio-bocznych rdzenia kręgowego.
  3. jądrze grzbietowym n. X.
  4. ...
  5. ...
Ataksja może występować w przebiegu:
  1. niedoboru witaminy E.
  2. zaniku jądra zębatego, jądra czerwiennego, gałki bladej i jądra Luysa (DRPLA).
  3. choroby Wilsona.
  4. ...
  5. ...
Najczęstszą postacią choroby Alzheimera jest postać:
  1. sporadyczna.
  2. spowodowana mutacją genu prekursorowego białka amyloidu (APP).
  3. spowodowana polimorfizmem ε4 genu apopolipoproteiny E.
  4. ...
  5. ...
W leczeniu mioklonii zasadne jest stosowanie następujących leków:
  1. levetiracetam, haloperidol.
  2. haloperidol, klonazepam.
  3. kwas walproinowy, lewodopa.
  4. ...
  5. ...
Współwystępowanie zaburzeń wyższych czynności nerwowych i biochemicznych cech uszkodzenia wątroby u 34-latka może mieć miejsce w przypadku:
  1. choroby Wilsona.
  2. zespołu uzależnienia od alkoholu.
  3. choroby Fabry’ego.
  4. ...
  5. ...
W odniesieniu do ataksji rdzeniowo-móżdżkowych o autosomalnie dominujacym dziedziczeniu prawdą jest, że:
  1. we wszystkich przypadkach mutacje polegają na zwielokrotnionych powtórzeniach trójek nukleotydowych.
  2. wystąpienie pierwszych objawów w dzieciństwie wyklucza rozpoznanie.
  3. najczęściej występują typy: 1, 2, 3.
  4. ...
  5. ...
45-letnia kobieta została skierowana przez psychiatrę z powodu ruchów mimowolnych. Od 2 lat jest leczona z powodu depresji. Kilkakrotnie traciła pracę z powodu zaniedbywania obowiązków, konfliktów ze współpracownikami i przełożonymi. O ojcu, który zmarł po wypadku komunikacyjnym w wieku 50 lat wiadomo, że również miał depresję, z wiekiem stawał się coraz bardziej wybuchowy, „dziwnie chodził”. W badaniu: ruchy mimowolne w zakresie twarzy; nie potrafi utrzymać wyciągniętego języka; bez niedowładów i zaburzeń czucia; podczas chodzenia kołysze się i zatrzymuje bez powodu, obecny jest nadmiar współruchów. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:
  1. dyskineza polekowa.
  2. choroba Wilsona.
  3. pląsawica Sydenhama.
  4. ...
  5. ...
Postać młodzieńcza choroby Huntingtona (wariant Westphala) występuje znacznie częściej, gdy:
  1. nieprawidłowy gen przekazywany jest w linii męskiej.
  2. defektowany gen przekazywany jest w linii żeńskiej.
  3. gen z wielokrotną liczbą powtórzeń przekazywany jest poprzez mitochondrialny materiał genetyczny.
  4. ...
  5. ...
Uzasadnieniem odpowiedzi na poprzednie pytanie (pytanie nr 12) jest fakt, że:
  1. mitochondrialny materiał genetyczny obfituje w znacznie większą liczbę powtórzeń nukleotydu CAG niż komórki jajowe i plemniki.
  2. liczba powtórzeń nukleotydu CAG jest stała w DNA plemników a znacznie zwiększona w materiale chromatynowym limfocytów.
  3. liczba powtórzeń nukleotydu CAG jest stała w limfocytach a znacznie zwiększona w DNA plemników.
  4. ...
  5. ...
Wynik badania metabolizmu w neuronach prążkowia, badanego przy użyciu pozytronowej tomografii emisyjnej (PET) wykazuje:
  1. wzmożony metabolizm w chorobie Huntingtona i pląsawicy Sydenhama, obniżony w neuroakantocytozie i niezmieniony w pląsawicy w przebiegu tocznia rumieniowatego układowego.
  2. obniżony metabolizm w chorobie Huntingtona i pląsawicy Sydenhama, wzmożony w neuroakantocytozie i niezmieniony w pląsawicy w przebiegu tocznia rumieniowatego układowego.
  3. obniżony metabolizm w chorobie Huntingtona i neuroakantocytozie, wzmożony w pląsawicy Sydenhama i niezmieniony w pląsawicy w przebiegu tocznia rumieniowatego układowego.
  4. ...
  5. ...
W opornym na leczenie farmakologiczne drżeniu samoistnym, jako zabieg neurochirurgiczny z wyboru stosuje się:
  1. obustronną talamotomię.
  2. stymulację gałki bladej bodźcem o wysokiej częstotliwości.
  3. palidotomię.
  4. ...
  5. ...
W różnicowaniu pomiędzy chorobą Huntingtona a zanikiem jądra zębatego, jądra czerwiennego, gałki bladej i jądra Luysa (DRPLA, MIM 12370) istotnymi objawami różnicującymi są:
  1. otępienie, drgawki i mioklonie.
  2. otępienie, ruchy pląsawicze i dyzartria.
  3. mioklonie i ataksja.
  4. ...
  5. ...
W wynikach dynamicznych badań neuroradiologicznych (SPECT, PET) dystonia reagująca na lewodopę (choroba Segawy) odróżnia się od młodzieńczej postaci choroby Parkinsona:
  1. zmniejszonym wychwytem fluorodopy i β-CIT w prążkowiu, który to wychwyt jest zwiększony w parkinsonizmie młodzieńczym.
  2. prawidłowym wychwytem znacznika w gałce bladej, przy zmniejszonym jego wychwycie w młodzieńczym parkinsonizmie.
  3. zwiększonym wychwytem znacznika w prążkowiu i gałce bladej, przy prawidłowym wychwycie w parkinsonizmie młodzieńczym.
  4. ...
  5. ...
U 90-letniej kobiety, u której od wczesnej młodości występują cechy niepostępującego zespołu parkinsonowskiego, pojawiają się, ze zmienną częstością 20-minutowe napady przymusowego spojrzenia, tiki i okresowo dysforyczne zaburzenia zachowania. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:
  1. otępienie z ciałami Lewy’ego.
  2. parkinsonizm po śpiączkowym zapaleniu mózgu (von Economo).
  3. parkinsonizm naczyniopochodny.
  4. ...
  5. ...
Charakterystyczną cechą patomorfologiczną w chorobie opisanej w pytaniu nr 18 jest:
  1. obecność mnogich ognisk zawałowych przy braku ciał Lewy’ego w neuronach istoty czarnej.
  2. obecność ciał Lewy’ego nie tylko w neuronach istoty czarnej ale również w neurocytach kory płatów skroniowego i ciemieniowego.
  3. obecność ciał Lewy’ego w neuronach istoty czarnej i zwyrodnienia neurofibryllarnego.
  4. ...
  5. ...
Jednostronny początek objawów zespołu parkinsonowskiego charakterystyczny jest dla choroby Parkinsona oraz:
  1. zwyrodnienia korowo-podstawnego.
  2. zwyrodnienia wieloukładowego.
  3. zespołu parkinsonowskiego występującego po zapaleniu mózgu.
  4. ...
  5. ...
48-letni mężczyzna zaczął skarżyć się na trudności w czytaniu i kłopoty w ocenie odległości przy schodzeniu po schodach. Po kilku miesiącach dołączyły się zaburzenia połykania, osoby z otoczenia zauważyły zmianę mowy, stała się chrapliwa i bezdźwięczna. Zauważono także nadmiernie wyprostowaną sylwetkę w czasie chodzenia, pojawiły się również zaburzenia równowagi i sporadyczne upadki - nie powodowane potknięciem. Po kolejnych kilku miesiącach zauważono spowolnienie mowy i upośledzenie jej płynności. Na tym etapie rozwoju objawów najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:
  1. zwyrodnienie korowo-podstawne.
  2. postępujące porażenie nadjądrowe.
  3. otępienie czołowo-skroniowe przebiegające z parkinsonizem.
  4. ...
  5. ...
Najlepszym sposobem leczenia w w/w postaci drżenia jest:
  1. lewodopa.
  2. antycholinergiki.
  3. propranolol w dawkach 20-40 mg na dobę.
  4. ...
  5. ...
Wybrany lek z powyższego pytania należy stosować ostrożnie u chorych:
  1. z astmą oskrzelową i blokiem przewodzenia w sercu.
  2. z czerniakiem.
  3. z zaburzeniami poznawczymi i jaskrą.
  4. ...
  5. ...
Otępienie w chorobie Parkinsona charakteryzuje się wymienionymi poniżej cechami, z wyjątkiem:
  1. wiąże się z szybszym postępem choroby.
  2. stwarza ryzyko zaburzeń psychotycznych.
  3. współwystępuje z dominującą w obrazie klinicznym sztywnością i bradykinezją.
  4. ...
  5. ...
Do lekarza zgłosił się chory w wieku 73 lat, u którego rodzina zauważyła od około roku narastające trudności w życiu codziennym związane z apatią, częstymi drzemkami w ciągu dnia oraz okresami splątania. Z powodu omamów trafił on do psychiatry, który zlecił mu pernazynę. Po jej zastosowaniu ustąpiły omamy, ale pogorszył się chód chorego i pojawiły upadki.
Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem u niego jest:
  1. PSP.
  2. choroba Alzheimera.
  3. choroba Parkinsona o nietypowym początku.
  4. ...
  5. ...
Objawy choroby Parkinsona, które można poprawić za pomocą terapii dopaminergicznej to wymienione poniżej, z wyjątkiem:
  1. sztywności.
  2. bradykinezji.
  3. dyzartrii i napadów przymrożenia.
  4. ...
  5. ...
Do lekarza zgłosił się chory z codziennymi zaburzeniami w zasypianiu, który odczuwa nieprzyjemne palenie podudzi od godzin wieczornych, często także budzi się w nocy. Poruszanie kończynami przynosi mu chwilową ulgę. Choruje od 15 lat na cukrzycę, a od 2 lat ma podwyższony poziom kreatyniny (około 3,0 mg%) i obniżony wskaźnik GFR. Najlepszym lekiem dla rozwiązania jego problemów z zasypianiem jest:
  1. pramipeksol.
  2. gabapentyna.
  3. klonazepam.
  4. ...
  5. ...
Do wczesnych objawów choroby Parkinsona, które mogą pojawić się w okresie przedruchowym należą:
  1. ortostatyczne spadki ciśnienia, zaburzenia węchowe oraz depresja.
  2. depresja, zaburzenia węchowe, zaparcia, zaburzenia snu w fazie REM.
  3. zaburzenia snu w fazie REM, pogorszenie funkcji poznawczych, depresja.
  4. ...
  5. ...
Wystąpienie objawów splątania, wahań ciśnienia, tachykardii, nadmiernej sztywności mięśni i gorączki może być efektem:
  1. włączenia flufenazyny.
  2. radykalnego zmniejszenia dawek agonisty dopaminy.
  3. podania tramadolu u chorego zażywającego leki z grupy SSRI.
  4. ...
  5. ...
Chory 75-letni z chorobą Parkinsona od 10 lat, skarży się na pogorszenie chodu, nasilenie spowolnienia i drżenia od 6 miesięcy. W godzinach rannych odczuwa splątanie i senność, 2-krotnie zdarzyło mu się zasłabnąć po szybkim wstaniu z łóżka. W nocy budzi się często z powodu sztywności, kilkakrotnie miał wtedy przywidzenia. U takiego chorego najlepszym sposobem optymalizacji leczenia zaburzeń ruchowych będzie:
  1. dołączenie do lewodopy ropinirolu.
  2. dołączenie do lewodopy pirybedilu.
  3. dołączenie do lewodopy biperidenu.
  4. ...
  5. ...
Leczenie operacyjne neurochirurgiczne krwotoków śródmózgowych zaleca się w przypadku:
1) krwotoku dokomorowego;
2) krwotoku nadnamiotowego > 3 cm;
3) krwotoku do móżdżku > 3 cm z pogarszaniem się stanu neurologicznego;
4) krwotoku do móżdżku z objawami wodogłowia;
5) krwotoku amyloidowego ze względu na ryzyko ponownego krwawienia.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 3,4.
  3. 1,2,3,4.
  4. ...
  5. ...
Leczenie operacyjne neurochirurgiczne udaru niedokrwiennego mózgu zaleca się w przypadku:
1) udaru niedokrwiennego pnia mózgu;
2) udaru niedokrwiennego móżdżku przebiegającego z wodogłowiem;
3) udaru niedokrwiennego mózgu z zakresu MCA z deficytem > 8 pkt. w skali NIHSS w ciągu 72 godzin od zachorowania;
4) udaru niedokrwiennego mózgu z zakresu ACA;
5) udaru niedokrwiennego mózgu z zakresu MCA z deficytem neurologicznym > 15 pkt. NIHSS oraz pogorszeniem stanu świadomości pacjenta.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 2,3.
  2. 3,4,5.
  3. 2,5.
  4. ...
  5. ...
W przypadku krwotoku śródmózgowego w przebiegu pękniętego tętniaka zaleca się:
1) jak najszybsze, pilne leczenie neurochirurgiczne lub endowaskularne
w zależności od morfologii i lokalizacji tętniaka;
2) leczenie zachowawcze do czasu ustabilizowania stanu chorego;
3) leczenie odroczone w 4-12 tygodniu od krwawienia po ustabilizowaniu stanu pacjenta i resorpcji krwotoku;
4) pilne wykonanie angio-CT lub klasycznej angiografii tętnic domózgowych celem określenia źródła krwawienia oraz możliwości jego zaopatrzenia;
5) podawanie świeżo mrożonego osocza oraz witaminy K.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 3,4.
  3. 1,2,3,4.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące objawowego krwotoku śródmózgowego związanego z leczeniem trombolitycznym (rt-PA):
1) występuje u 1-2% pacjentów leczonych rt-Pa w przebiegu udaru mózgu niedokrwiennego;
2) wiąże się z gorszym rokowaniem i wysoką śmiertelnością;
3) nie powinien być leczony neurochirurgicznie;
4) metody leczenia opierają się na metodach empirycznych zmierzających do poprawy hemostazy (wlew koncentratu płytek oraz krioprecypitatu);
5) ze względu na krótki czas półtrwania rt-Pa wiąże się z lepszym rokowaniem w porównaniu do krwotoków samoistnych.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3,5.
  2. 2,4.
  3. 1,2,3,4.
  4. ...
  5. ...
Materiałem zatorowym w udarze kardiogennym mogą być:
1) komórki nowotworowe;       
2) skrzeplina;         
3) tłuszcze;
4) powietrze;
5) pęcherzyki azotu.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 2,3,4.
  3. wszystkie wymienione.
  4. ...
  5. ...
Palenie tytoniu zwiększa ryzyko udaru:
1) poprzez wzrost stężenia fibrynogenu we krwi;
2) częściej u mężczyzn niż u kobiet;
3) wraz ze wzrostem liczby wypalanych papierosów;
4) tylko poprzez czynne palenie;
5) powodując aktywacje płytek krwi.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 2,4,5.
  3. 1,3,5.
  4. ...
  5. ...
W okresie ostrym udaru mózgu przyjęte jest następujące postępowanie:
1) natychmiastowa hospitalizacja w oddziale intensywnej terapii;
2) podawanie piracetamu w udarze niedokrwiennym;
3) podawanie aspiryny w udarze niedokrwiennym;
4) odroczone uruchamianie chorego do 3 tygodni w udarze krwotocznym;
5) nieobniżanie rutynowe ciśnienia krwi w udarze niedokrwiennym i krwotocznym.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 2,3,5.
  3. 3,5.
  4. ...
  5. ...
Do wczesnych zmian niedokrwiennych w badaniu tomografii komputerowej w udarze niedokrwiennym nie należy:
  1. zatarcie granic jąder podkorowych.
  2. hiperdensyjny sygnał tętnicy podstawnej.
  3. zaciśnięcie bruzd kory mózgu.
  4. ...
  5. ...
Która z wymienionych sekwencji badania rezonansu magnetycznego ma największą czułość w stosunku do zmian krwotocznych?
  1. T2.
  2. FLAIR.
  3. DWI.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta wystąpiły objawy w postaci wieloogniskowych objawów neurologicznych, postępującego zespołu otępiennego oraz drgawek. W badaniu NMR stwierdzono zmiany w ciele modzelowatym oraz ogniska w podkorowej istocie białej. Obraz przemawia za:
  1. stwardnieniem rozsianym.
  2. chorobą Marchiafavy-Bignamiego.
  3. chorobą Binswangera.
  4. ...
  5. ...
Wśród następujących objawów:
1) zmęczenie;       
2) zaburzenia funkcji poznawczych;   
3) spastyczność;
4) połowiczy kurcz twarzy;
5) objaw Hornera,

Wskaż te, które częściej niż inne widywane są w przebiegu stwardnienia rozsianego:
  1. 1,3,4.
  2. 1,2,3.
  3. 1,3,5.
  4. ...
  5. ...
Wśród następujących stwierdzeń dotyczących zmęczenia w stwardnieniu rozsianym wskaż prawdziwe:
1) występuje u ponad 50% chorych;
2) często poprzedza rzut choroby;
3) istnieje związek z depresją;
4) jest zależne od wieku;
5) zależy od stopnia niepełnosprawności fizycznej.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,5.
  2. 1,2,4,5.
  3. 1,2,3.
  4. ...
  5. ...
U 20-letniej chorej wystąpiły objawy w postaci utrzymującej się przez kilka dni ataksji. W badaniu NMR stwierdzono 2 ogniska hiperintensywne w T2 o lokalizacji okołokomorowej. U w/w pacjentki:
  1. można rozpoznać izolowany zespół objawów sugerujący stwardnienie rozsiane.
  2. można rozpoznać SM.
  3. rozpoznanie SM będzie możliwe po wystąpieniu kolejnego rzutu choroby o innej lokalizacji.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące prążków oligoklonalnych obserwowanych w płynie mózgowo-rdzeniowym u chorych z SM:
  1. występują u około 90-95% chorych.
  2. są wynikiem syntezy immunoglobulin w ośrodkowym układzie nerwowym.
  3. ich obecność jest jednym z kryteriów diagnostycznych SM.
  4. ...
  5. ...
Wśród następujących czynników, wymień te, które są niekorzystne rokowniczo w SM:
1) początkowe objawy w postaci zapalenia nerwu wzrokowego;
2) początek jednoobjawowy;
3) występowanie objawów móżdżkowych;
4) uszkodzenie dróg korowo-rdzeniowych;
5) początek choroby przed 35. rokiem życia.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3,4.
  2. 3,4,5.
  3. 3,4.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij