Hematologia Jesień 2014: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Komórki chłoniaka z komórek płaszcza w typowych przypadkach wykazują ekspresję:
  1. CD19+, CD20+, CD22+, CD23+, cyklina D1+.
  2. CD19+, CD20+, CD22+, CD23+, CD5+.
  3. CD19+, CD20+, CD22+, CD5+, cyklina D1+.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta poddanego allogenicznej transplantacji macierzystych komórek krwiotwórczych niepowikłanej chorobą przeszczep przeciw-gospodarzowi leczenie immunosupresyjne:
  1. stosuje się dożywotnio, z próbą redukcji dawek po roku.
  2. stosuje się do dwóch lat, z redukcją dawki po roku.
  3. stosuje się do roku, z redukcją dawki po 6 miesiącach.
  4. ...
  5. ...
Które z poniższych zmian molekularnych są związane z korzystnym rokowaniem u chorych na ostrą białaczkę szpikową?
1) RUNX1/RUNX1T1;
2) CBFβ/MYH11;
3) MLT3/MLL;
4) RPN1/EVI1;
5) mutacja NPM1;
6) mutacja CEBPA;
7) wewnętrzna tandemowa duplikacja FLT3.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3,5,7.
  2. 1,2,5,6.
  3. 2,3,5,6.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta poddanego allogenicznej transplantacji macierzystych komórek krwiotwórczych od zgodnego w zakresie HLA dawcy niespokrewnionego, w 18. dobie po zabiegu wystąpiły następujące objawy: ból w prawym podżebrzu, przybór masy ciała o 15% w ciągu dwóch dni, żółtaczka. W badaniu USG stwierdzono wodobrzusze i hepatomegalię. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:
  1. ostra choroba przeszczep-przeciw-gospodarzowi.
  2. przewlekła choroba przeszczep-przeciw-gospodarzowi.
  3. zespół niedrożności zatoki wątrobowej.
  4. ...
  5. ...
U 62-letniego chorego na chłoniaka rozlanego z dużych komórek B, z wyjściowym stadium zaawansowania IIIB wg Ann-Arbor i podwyższoną aktywnością LDH w surowicy zastosowano 8 kursów R-CHOP. Po zakończeniu leczenia w badaniu PET stwierdza się obecność dwóch aktywnych metabolicznie węzłów chłonnych w prawym dole pachowym o długich wymiarach 17 mm i 20 mm. Właściwym postępowaniem jest:
  1. obserwacja i wykonanie powtórnego badania PET po trzech miesiącach.
  2. chemioterapia drugiej linii, a w przypadku uzyskania całkowitej remisji - obserwacja.
  3. chemioterapia drugiej linii, a w przypadku uzyskania całkowitej remisji - podtrzymywanie rytuksymabem.
  4. ...
  5. ...
U 62-letniej chorej z nowym rozpoznaniem szpiczaka plazmocytowego stwierdzono 25% nacieczenie szpiku klonalnymi plazmocytami oraz stężenie białka monoklonalnego w surowicy 38 g/l. Stężenie kreatyniny w surowicy wynosiło 54 µmol/l, a hemoglobiny - 13,2 g/dl. Nie stwierdzono hiperkalcemii ani zmian kostnych. W ciągu poprzedzających 12 miesięcy nie występowały nawracające infekcje, objawy zespołu nadmiernej lepkości ani skrobiawicy. U chorej nie stwierdza się istotnych schorzeń współistniejących. Właściwym postępowaniem jest:
  1. włączenie leczenia indukującego CTD (cyklofosfamid, talidomid, deksametazon), a następnie autologiczna transplantacja macierzystych komórek krwiotwórczych z zastosowaniem dużych dawek melfalanu.
  2. włączenie leczenia indukującego CTD (cyklofosfamid, talidomid, deksametazon), a następnie podwójna autologiczna transplantacja macierzystych komórek krwiotwórczych z zastosowaniem dużych dawek melfalanu.
  3. włączenie leczenia indukującego VD (bortezomib, deksametazon), a następnie autologiczna transplantacja macierzystych komórek krwiotwórczych z zastosowaniem dużych dawek melfalanu.
  4. ...
  5. ...
Który z poniższych leków nie jest stosowany w leczeniu indukującym ostrej białaczki limfoblastycznej u dorosłych?
  1. daunorubicyna.
  2. winkrystyna.
  3. imatynib.
  4. ...
  5. ...
Jakie leczenie jest zalecane dla chorego na ostrą białaczkę limfofoblastyczną Ph+ w wieku 49 lat?
  1. indukcja standardowa, konsolidacja standardowa, następnie leczenie inhibitorem kinazy tyrozynowej (TKI) i monitorowanie choroby resztkowej (transkrypt BCR/ABL). W razie jej obecności na poziomie > 10-3 przeszczepienie allogenicznego szpiku.
  2. indukcja z dodaniem TKI + standardowa konsolidacja, a po uzyskaniu remisji przeszczepienie allogenicznego szpiku od dawcy rodzinnego lub niespokrewnionego.
  3. indukcja standardowa jak w ALL Ph (-), następnie konsolidacja z dodaniem TKI, następnie przeszczepienie allogenicznego szpiku od dawcy rodzinnego lub alternatywnego, następnie monitorowanie choroby.
  4. ...
  5. ...
Leczeniem z wyboru chorych na białaczkę włochatokomórkową jest/są:
  1. interferon.
  2. splenektomia.
  3. analogi puryn.
  4. ...
  5. ...
Aktualna klasyfikacja cytogenetyczna i molekularna pomaga w określeniu ryzyka. Które z podanych stwierdzeń jest prawdziwe?
  1. mutacja NPM1 i współistniejąca mutacja FLT3 ITD wpływają korzystnie na rokowanie.
  2. obecność wewnętrznej duplikacji FLT3 ITD rokuje lepiej, gdy współistnieje mutacja CEBPA.
  3. mutacja FLT3 ITD i CEBPA nie wpływają na rokowanie.
  4. ...
  5. ...
Aktualna klasyfikacja WHO zawiera zmiany wartości progowych odsetka blastów przy badaniu cytologicznym szpiku, które pozwalają na rozpoznanie zespołu mielodysplastycznego (MDS) lub ostrej białaczki (OB). Które wartości są prawdziwe?
  1. do 3% - norma, 4-30% MDS, powyżej 30% - OB.
  2. do 5% - norma, 6-19% MDS, 20% i powyżej - OB.
  3. do 5% - norma, 6-25% MDS, powyżej 25% - OB.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące leczenia ostrej białaczki szpikowej u dorosłych w wieku do 60 lat (z wyłączeniem PML z t(15:17)):
1) leczenie indukujące remisję DAC (daunorubicyna, Ara-C, cladrybina) nie poprawia wskaźnika CR i nie przedłuża przeżycia całkowitego -OS, ale wydłuża przeżycie wolne od choroby (DFS) w porównaniu z DA (daunorubicyna, Ara-C) lub DAF (daunorubicyna, Ara-C, fludarabina);
2) po leczeniu indukującym remisję DAC (daunorubicyna, Ara-C, cladrybina) wskaźniki przeżycia są statystycznie znamiennie wyższe w porównaniu z DA tylko w podgrupie w wieku 50-60 lat i w podgrupie o wysokim ryzyku;
3) leczenie indukujące remisję DAC (daunorubicyna, Ara-C, cladrybina) pozwala uzyskać wyższy wskaźnik CR i dłuższe przeżycie całkowite niż leczenie samym DA (daunorubicyna, Ara-C) lub DAF (daunorubicyna, Ara-C, fludarabina);
4) leczenie indukujące remisję DAF (daunorubicyna, Ara-C, fludarabina) pozwala uzyskać wyższy wskaźnik CR, dłuższe przeżycie wolne od choroby (DFS) jednak nie przedłuża przeżycia całkowitego w porównaniu z DA (daunorubicyna, Ara-C) lub DAC (daunorubicyna, Ara-C, cladrybina);
5) leczenie indukujące remisję DAF (daunorubicyna, Ara-C, fludarabina) pozwala uzyskać wyższy wskaźnik CR i dłuższe przeżycie całkowite -OS niż leczenie DAC (daunorubicyna, Ara-C, cladrybina).
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. tylko 2.
  3. 3,5.
  4. ...
  5. ...
Zespół mielodysplastyczny 5q- wg klasyfikacji WHO 2008 rozpoznaje się, gdy stwierdza się:
  1. izolowaną delecję 5q i odsetek blastów w szpiku > 5%.
  2. izolowaną delecję 5q i odsetek blastów w szpiku < 5%.
  3. delecję 5q + dodatkowe zmiany cytogenetyczne i odsetek blastów w szpiku > 5%.
  4. ...
  5. ...
Do działań niepożądanych deferazyroksu (lek chelatujący żelazo) należy/ą:
  1. uszkodzenie hematopoezy.
  2. wzrost stężenia kreatyniny w surowicy.
  3. cytopenie.
  4. ...
  5. ...
Do niekorzystnych czynników cytogenetycznych wg klasyfikacji IPSS (Międzynarodowy Indeks Prognostyczny) zalicza się:
  1. nieprawidłowości chromosomu 5, defekty dotyczące ≥ 2 chromosomów.
  2. 20q-, +8.
  3. -Y, t(3;3).
  4. ...
  5. ...
Metodą leczenia z wyboru zespołu mielodysplastycznego 5q- z objawową niedokrwistością, oporną na czynniki stymulujące erytropoezę jest:
  1. azacytydyna.
  2. decytabina.
  3. allotransplantacja macierzystych komórek krwiotwórczych.
  4. ...
  5. ...
Badanie cytologiczne szpiku kostnego jest istotne dla diagnostyki zespołu mielodysplastycznego, gdyż pozwala na ustalenie:
  1. dyshematopoezy poszczególnych linii komórkowych.
  2. zwłóknienia szpiku.
  3. hipoplazji utkania krwiotwórczego.
  4. ...
  5. ...
Leczenie przeciwpłytkowe w czerwienicy prawdziwej powinno być stosowane:
  1. tylko w przypadku współistniejącej nadpłytkowości.
  2. wyłącznie u chorych z więcej niż jednym incydentem zakrzepowym w wywiadzie.
  3. u wszystkich chorych z zastosowaniem aspiryny.
  4. ...
  5. ...
Celem upustów stosowanych w czerwienicy prawdziwej jest uzyskanie:
  1. hematokrytu poniżej 50%.
  2. hematokrytu poniżej 45%.
  3. hematokrytu poniżej 50% u osób powyżej 60. r.ż. i 45% u chorych młodszych.
  4. ...
  5. ...
45-letnią pacjentkę z czerwienicą prawdziwą po przebytym zakrzepowym zapaleniu żył kończyny dolnej lewej należy zaliczyć do grupy:
  1. niskiego ryzyka powikłań zakrzepowych ze względu na wiek.
  2. niskiego ryzyka powikłań zakrzepowych ze względu na wiek i tzw. mały incydent zakrzepowy.
  3. niskiego lub wysokiego ryzyka zależnie od współistniejących, innych czynników.
  4. ...
  5. ...
Podstawą etiopatogenezy samoistnego włóknienia szpiku jest:
  1. klonalny rozrost fibroblastów.
  2. klonalny rozrost komórek hematopoetycznych.
  3. klonalny rozrost komórek podścieliska szpiku.
  4. ...
  5. ...
W leczeniu niedokrwistości, przy prawidłowej liczbie leukocytów i płytek w przebiegu samoistnego włóknienia szpiku nie stosuje się:
  1. androgenów.
  2. glikokortykosteroidów.
  3. talidomidu.
  4. ...
  5. ...
Obowiązujący obecnie zakres szczegółowych badań diagnostycznych wykonywanych przy rozpoznaniu ostrej białaczki limfoblastycznej z wysoką leukocytozą u wszystkich pacjentów powinien obejmować następujące badania:
1) trepanobiopsję;
2) oznaczenie immunofenotypu komórek blastycznych;
3) badanie cytogenetyczne/kariogram;
4) badanie biomolekularne.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. wystarczające jest badanie nr 1.
  2. prawidłowe i wystarczające jest badanie nr 1+2.
  3. prawidłowe i wystarczające jest badanie nr 1+3.
  4. ...
  5. ...
Występowanie zespołu DIC z wtórną fibrynolizą u 28-letniego pacjenta z ostrą białaczką z wysoką leukocytozą we krwi obwodowej, po pobraniu badań do szczegółowej diagnostyki, oprócz stosowania leczenia objawowego DIC, jest wskazaniem do:
  1. natychmiastowego rozpoczęcia chemioterapii cytoredukcyjnej niskimi dawkami cytarabiny.
  2. natychmiastowego rozpoczęcia leczenia indukującego daunorubicyną i Ara-C, w okresie oczekiwania na wyniki szczegółowej diagnostyki.
  3. natychmiastowego rozpoczęcia leczenia tretinoiną (ATRA), po ocenie morfologicznej rozmazu krwi obwodowej, przy podejrzeniu białaczki promielocytowej, w okresie oczekiwania na wyniki szczegółowej diagnostyki cytogenetycznej/molekularnej.
  4. ...
  5. ...
U 67-letniego pacjenta z ostrą białaczką limfoblastyczną z dodatnim wynikiem badania chromosomu Filadelfia /BCR-ABL dodatni, imatinib należy wdrożyć do leczenia w okresie:
  1. leczenia indukującego.
  2. leczenia podtrzymującego.
  3. tylko u pacjenta zakwalifikowanego do allotransplantacji szpiku.
  4. ...
  5. ...
W ostrej białaczce szpikowej, stwierdzenie obecności której z następujących aberracji kwalifikuje pacjenta do grupy niekorzystnego rokowania cytogenetycznego?
  1. -7/del(7q).
  2. inv(16)(p13;q22).
  3. t(15;17).
  4. ...
  5. ...
Spośród podanych, wybierz wskazania do alloprzeszczepienia szpiku u 48-letniego pacjenta z ostrą białaczką szpikową:
1) całkowita pierwsza remisja białaczki z bialleliczną mutacją CEBPA, bez obecności FLT3-ITD;
2) całkowita pierwsza remisja w grupie białaczek wysokiego ryzyka cytogenetycznego;
3) całkowita pierwsza remisja w białaczce szpikowej z obecnością genu fuzyjnego PML-RARα;
4) uzyskanie drugiej i kolejnej remisji bez względu na grupę ryzyka cytogenetycznego;
5) obecność zgodnego w HLA rodzinnego dawcy komórek krwiotwórczych.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 2,3,4.
  3. 3,4,5.
  4. ...
  5. ...
Z eozynofilią mamy do czynienia ze zwiększeniem bezwzględnej liczby eozynofilów powyżej:
  1. 0,5 x109/L.
  2. 0,8 x109/L.
  3. 1,0 x109/L.
  4. ...
  5. ...
Glikokortykosteroidy podawane dożylnie zwiększają liczbę neutrofilów wskutek:
  1. uwolnienia rezerwy szpikowej.
  2. pobudzenia produkcji szpiku.
  3. uwolnienia granulocytów z tkanek.
  4. ...
  5. ...
Wybiórcza aplazja układu czerwonokrwinkowego może powstać wskutek:
  1. niedoboru witaminy B12.
  2. niewydolności nerek.
  3. braku prekursorów erytroidalnych.
  4. ...
  5. ...
Wśród przyczyn wtórnej niedokrwistości aplastycznej należy wymienić:
1) wirusy;
2) niektóre leki;
3) trucizny środowiskowe;
4) przekarmianie;
5) zażywanie anabolików.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,4,5.
  2. 1,2,3.
  3. 3,4,5.
  4. ...
  5. ...
Anemię aplastyczną należy różnicować z:
1) nocną napadową hemoglobinurią;
2) hipoplastycznym zespołem mielodysplastycznym;
3) niedokrwistością z niedoboru żelaza;
4) niedokrwistością megaloblastyczną;
5) niedokrwistością hemolityczną.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 3,4.
  2. 4,5.
  3. 1,2.
  4. ...
  5. ...
Wskaż stwierdzenie fałszywe w odniesieniu do choroby von Willebranda:
  1. dziedziczona jest autosomalnie.
  2. typ 1 choroby występuje najrzadziej.
  3. jest to najczęstsza wrodzona skaza krwotoczna.
  4. ...
  5. ...
U 73-letniego chorego, w 15. dniu stosowania heparyny niefrakcjonowanej (wieprzowej) po zabiegu ortopedycznym liczba płytek krwi zmniejszyła się w stosunku do wyjściowej o ponad 50% i wynosiła 65 G/l. Wskaż właściwe postępowanie:
  1. podawać dalej niefrakcjonowaną heparynę.
  2. odstawić niefrakcjonowaną heparynę i włączyć drobnocząsteczkową heparynę.
  3. odstawić niefrakcjonowaną heparynę i włączyć lek z grupy antagonistów witaminy K np. acenokumarol.
  4. ...
  5. ...
Wskaż lek mogący powodować małopłytkowość:
  1. heparyna.
  2. niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ).
  3. chinidyna.
  4. ...
  5. ...
Wskaż kryteria brane pod uwagę przy rozpoznawaniu związku przyczynowego między wystąpieniem małopłytkowości a stosowaniem danego leku:
  1. małopłytkowość wystąpiła w czasie stosowania leku oraz ustąpiła całkowicie i trwale po odstawieniu leku.
  2. pacjent otrzymywał wyłącznie podejrzany lek lub równocześnie stosował inne leki, które były kontynuacją leczenia lub zostały ponownie włączone po ustąpieniu wcześniej występującej małopłytkowości, a mimo to liczba płytek pozostawała w normie.
  3. wykluczenie innych przyczyn małopłytkowości.
  4. ...
  5. ...
Dominującym objawem u większości chorych na białaczkę prolimfocytową B-komórkową jest/są:
  1. limfadenopatia obwodowa.
  2. objawy ogólne.
  3. leukopenia.
  4. ...
  5. ...
Najbardziej typowym odchyleniem w wyniku morfologii krwi obwodowej chorych na białaczkę włochatokomórkową jest:
  1. podwyższona leukocytoza.
  2. pancytopenia.
  3. podwyższona liczba monocytów.
  4. ...
  5. ...
Leczeniem pierwszej linii młodych dotychczas zdrowych chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową jest:
  1. chemioterapia wg schematu CHOP.
  2. chemioimmunoterapia wg schematu RCHOP.
  3. chemioimmunoterapia wg schematu RDHAP.
  4. ...
  5. ...
Wskaż badania laboratoryjne wystarczające dla postawienia rozpoznania przewlekłej białaczki limfocytowej:
1) morfologia krwi obwodowej bez rozmazu;
2) morfologia krwi z rozmazem;
3) cytologia szpiku kostnego;
4) cytometryczna ocena immunofenotypu limfocytów krwi obwodowej;
5) cytometryczna ocena immunofenotypu limfocytów szpiku.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3,4.
  2. 1,3,5.
  3. 1,3,4,5.
  4. ...
  5. ...
Wskaż niekorzystne czynniki rokownicze w przewlekłej białaczce limfocytowej:
1) okres kliniczny 0 wg Raia;
2) czas zdwojenia liczby limfocytów > 12 miesięcy;
3) obecność delecji 17 chromosomu;
4) obecność delecji 13 chromosomu;
5) obecność delecji 11 chromosomu;
6) zwiększone stężenia beta2-mikroglobuliny;
7) małopłytkowość.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3,5.
  2. 4,5,6,7.
  3. 1,2,4.
  4. ...
  5. ...
Najczęstszym powikłaniem autoimmunologicznym w przebiegu przewlekłej białaczki limfocytowej jest:
  1. agranulocytoza immunologiczna.
  2. małopłytkowość immunologiczna.
  3. niedokrwistość autoimmunohemolityczna.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zakrzepowej plamicy małopłytkowej:
  1. cechuje się niedokrwistością hemolityczną, znacznie zmniejszonym stężeniem i aktywnością ADAMTS-13, obecnością p-ciał anty ADAMTS-13.
  2. najskuteczniejsze leczenie to przetoczenie FFP z plazmaferezą.
  3. dominuje w obrazie klinicznym uszkodzenie nerek.
  4. ...
  5. ...
Który zestaw wyników badań laboratoryjnych jest charakterystyczny dla niedokrwistości występującej w przebiegu chorób przewlekłych?
  1. obniżone poziomy żelaza i ferrytyny, wysoki poziom transferyny.
  2. obniżone poziomy żelaza, ferrytyny i transferyny.
  3. obniżone poziomy żelaza i transferyny, zwiększony poziom ferrytyny.
  4. ...
  5. ...
Do wskaźników zwiększonego rozpadu krwinek czerwonych zalicza się:
  1. podwyższony poziom LDH, obniżony poziom haptoglobiny.
  2. zwiększone stężenie urobilinogenu w moczu.
  3. podwyższony poziom bilirubiny całkowitej.
  4. ...
  5. ...
W niedokrwistości w przebiegu chorób nerek:
  1. MCV jest podwyższone, Ret podwyższone.
  2. MCV jest w normie, Ret obniżone.
  3. EPO wysoka, Ret obniżone.
  4. ...
  5. ...
Które z wymienionych niżej czynników zalicza się do niekorzystnych czynników ryzyka wg Indeksu Prognostycznego dla makroglobulinemii Waldenströma?
  1. wiek > 65 lat.
  2. stężenie Hb ≤ 11,5 g%.
  3. liczba płytek ≤ 100 G/I.
  4. ...
  5. ...
Do czynników dużego ryzyka cytogenetycznego (high risk) w przebiegu szpiczaka plazmocytowego nie należy:
  1. t(4;14).
  2. t(14;20).
  3. t(11;14).
  4. ...
  5. ...
Ekspresja BCL-2 jest wynikiem translokacji:
  1. t(9;22).
  2. t(14;18).
  3. t(6;11).
  4. ...
  5. ...
β2-mikroglobulina jest częścią składową niżej wymienionych cząsteczek:
  1. antygenów HLA klasy pierwszej.
  2. antygenów HLA klasy drugiej.
  3. monoklonalnych immunoglobulin.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij