Onkologia kliniczna Wiosna 2005: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Zolendronian u chorych na raka gruczołu krokowego z przerzutami do kości:
1) wykazuje aktywność porównywalną do bisfosfonianów podawanych drogą doustną; 2) jest pierwszym bisfosfonianem o naukowo udokumentowanej aktywności w tej grupie chorych; 3) pozwala na uzyskanie wyraźnego zmniejszenia nasilenia bólu i częstości występowania innych powikłań kostnych oraz wydłużenia czasu do ich wystąpienia; 4) prowadzi do znamiennego zmniejszenia biochemicznych objawów resorpcji kości; 5) wymaga przeprowadzenia badań w celu uzyskania dowodów świadczących o korzystnym stosunku kosztów jego stosowania do jego skuteczności klinicznej. Prawdziwe są odpowiedzi: |
|
| Niekorzystnym czynnikiem predykcyjnym dla chemioterapii chorych na zaawansowanego lub uogólnionego raka pęcherza moczowego jest: |
|
| Standardem postępowania pooperacyjnego w raku nerki jest: |
|
|
Octan megestrolu stosowany w zespole wyniszczenia nowotworowego:
1) zwiększa łaknienie i powoduje przyrost tkanki tłuszczowej; 2) obniża stężenie czynnika martwicy guza (TNF), interleukiny 6 (IL-6) i serotoniny; 3) ma silniejsze działanie w sytuacji jednoczesnego stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych; 4) nie powinien być wykorzystywany u chorych ze współistniejącymi zaburzeniami układu krzepnięcia; 5) w Polsce jest zarejestrowany w opakowaniach po 120 i 240 ml. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Ból przebijający: |
|
|
Poprawa wyników hormonoterapii uzupełniającej w raku piersi w ciągu ostatniej dekady dokonała się dzięki:
1) wprowadzeniu oceny stanu receptorów estrogenowych i progesteronowych; 2) uzależnieniu wyboru metody leczenia hormonalnego od stanu receptora HER2; 3) optymalizacji czasu trwania hormonoterapii; 4) upowszechnieniu metod farmakologicznego zapobiegania; 5) nowym strategiom postępowania w niektórych podgrupach chorych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Chemioterapię kapecytabiną w uogólnionym raku jelita grubego można rozważyć u chorych: |
|
| U chorych z rozpoznaniem nienasieniaka w I stopniu zaawansowania klinicznego, u których w ramach leczenia uzupełniającego po orchidektomii zastosowano limfadenektomię zaotrzewnową, chemioterapię (dwa cykle według programu BEP) lub obserwację prawdopodobieństwo wyleczenia wynosi odpowiednio: |
|
| U chorej z rozpoznaniem raka jajnika w stopniu zaawansowania IA kryterium włączenia uzupełniającej chemioterapii po radykalnym zabiegu chirurgicznym stanowi: |
|
| U chorych na raka piersi w stadium uogólnienia leczonych trastuzumabem w skojarzeniu z lekiem cytotoksycznym, w przypadku progresji możliwą opcją postępowania jest kontynuacja leczenia trastuzumabem w monoterapii lub w skojarzeniu z innym lekiem. Spodziewany odsetek odpowiedzi na leczenie w takiej sytuacji wynosi w przybliżeniu: |
|
|
Kardiotoksyczność związana z leczeniem trastuzumabem:
1) zależy od kumulacyjnej dawki leku; 2) zależy od czasu trwania leczenia i jej ryzyko wzrasta po 9 miesiącach terapii; 3) jej ryzyko wzrasta przy kojarzeniu trastuzumabu z antracyklinami; 4) jej ryzyko nie zmienia się przy kojarzeniu trastuzumabu z taksoidami; 5) ma patomechanizm identyczny do kardiotoksyczności związanej z leczeniem antracyklinami. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Systemowe leczenie metotreksatem w wysokich dawkach (HD MTX) w skojarzeniu z radioterapią ośrodkowego układu nerwowego (OUN) zwiększa ryzyko powikłań neurologicznych, dlatego w leczeniu pierwotnych chłoniaków ośrodkowego układu nerwowego:
1) chemioterapia z HD MTX stosowana jest przed napromienianiem OUN; 2) chemioterapia z HD MTX stosowana jest po napromienianiu OUN; 3) chorzy leczeni skojarzoną chemioradioterapią nie powinni otrzymywać HD MTX; 4) u chorych starszych (> 65 roku życia) leczonych HD MTX uzasadnione jest odstąpienie od radioterapii OUN; 5) u chorych starszych (> 65 roku życia) chemioterapia z HD MTX bezwzględnie nie powinna być stosowana. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U chorego z rozpoznaniem raka jądra po podaniu I kursu BEP w 12. dniu cyklu przypadkowo stwierdzono neutropenię (200/mL), której nie towarzyszyły objawy infekcji lub inne powikłania. Prawidłowym postępowaniem jest: |
|
| Podwyższone stężenie alfa-fetoproteiny (AFP) nie towarzyszy: |
|
| W odniesieniu do objawów neurotoksyczności po oksaliplatynie nieprawdziwym twierdzeniem jest, że: |
|
|
W stałych (tzw. „sztywnych”) dawkach podaje się:
1) metotreksat dokanałowo; 2) metotreksat w wysokich dawkach systemowo; 3) imatinib; 4) rituksymab; 5) bisfosfoniany. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W odniesieniu do chemioterapii z udziałem fluorouracylu stosowanej w raku jelita grubego prawdziwym twierdzeniem jest, że:
1) modulacja folinianem wapnia podwaja odsetek odpowiedzi nie wpływając na czas przeżycia; 2) modulacja folinianem wapnia podwaja odsetek odpowiedzi i czas przeżycia; 3) modulacja folinianem wapnia obniża ryzyko toksyczności związanej z działaniem fluorouracylu; 4) podawanie fluorouracylu we wlewie przedłużonym obniża ryzyko wystąpienia toksyczności ze strony przewodu pokarmowego oraz szpiku; 5) podawanie fluorouracylu w krótkotrwałym wlewie obniża ryzyko wystąpienia toksyczności skórnych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W leczeniu nowotworów litych stosuje się:
1) rituksymab; 2) imatinib; 3) ibritumomab; 4) cetuksymab; 5) gefitynib. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Konieczność modyfikacji dawki lub niemożność stosowania u chorych z niewydolnością wątroby dotyczy:
1) doksorubicyny; 2) paklitakselu; 3) karboplatyny; 4) ifosfamidu; 5) trastuzumabu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Dziedziczny niepolipowaty rak jelita grubego charakteryzuje zachorowanie na raka jelita grubego w młodym wieku oraz współistnienie lub podwyższone ryzyko zachorowania na: |
|
| U chorego na raka pęcherza moczowego (wieloogniskowość, naciekanie warstwy podśluzówkowej, stopien złośliwości G2, wielkość 4 cm) po wykonaniu elektroresekcji przezcewkowej należy: |
|
| W systemie RECIST, w przypadku całkowitej remisji wszystkich zmian docelowych i pojawienia się nowego ogniska w płucach o największym wymiarze 10 mm stwierdzonego przy pomocy komputerowej tomografii konwencjonalnej, ogólną odpowiedzią na leczenie jest: |
|
| U chorego na zaawansowanego raka gruczołu krokowego z rozległymi przerzutami do kości, u którego zastosowano analog LHRH (agonista gonadoliberyny) należy w celu przeciwdziałania powikłaniom spowodowanym przejściowym wzrostem testosteronu: |
|
| U chorej z wszczepionym centralnym cewnikiem naczyniowym (w systemie całkowicie implantowanym - port), u której stwierdzono ropień w kieszonce podskórnej w okolicy komory portu, prawidłowym postępowaniem jest: |
|
| U chorego z rozpoznaniem nasieniaka w stopniu zaawansowania IIA (pT2N2M0) z AFP-2.2 UI i beta HCG-720 UI prawidłowym postępowaniem jest: |
|
| U chorej stwierdzono utkanie raka gruczołowego w węźle chłonnym pachowym. Badanie ER/PgR nie wykazało ich obecności. W badaniu klinicznym cech guza nie stwierdzono, mammografia nie wykazała odchyleń od normy, a w pozostałych badaniach obrazowych i laboratoryjnych nie stwierdzono innych ognisk nowotworowych. W tej sytuacji wskazane jest: |
|
| Stopień zróżnicowania histologicznego jest uwzględniany w określeniu stopnia zaawansowania klinicznego: |
|
| Spośród wymienionych skojarzeń leków przeciwbólowych nieprawidłowe jest połączenie: |
|
| U 37-letniej chorej po 3 miesiącach od zakończenia o czasie ciąży rozpoznano ciążową chorobę trofoblastyczną z rozsiewem do płuc (2 ogniska o średnicy 1 cm) przy stężeniu beta-HCG 890 UI (według klasyfikacji FIGO 2000: III/3). Prawidłowe postępowanie polega na: |
|
|
U chorego na rdzeniastego raka tarczycy należy wykonać:
1) oznaczenie kwasu 5-hydroksyindolooctowego w próbce z 24-godzinnej zbiórki moczu; 2) oznaczenie katecholamin oraz kwasu wanilinomigdałowego w próbce z 24-godzinnej zbiórki moczu; 3) profil dobowy kortyzolu; 4) test stymulacji TSH tyreoliberyną; 5) badanie genetyczne w kierunku mutacji genu RET. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Spośród twierdzeń na temat hormonoterapii w raku piersi prawdziwe jest, że: |
|
| Według obowiązującej klasyfikacji oceny stopnia zaawansowania raka piersi (TNM z 2003 roku) u chorej na raka piersi, u której w badaniu histologicznym wielkość guza wynosiła 3,0 cm i stwierdzono przerzuty w 12 węzłach chłonnych, zaawansowanie patologiczne nowotworu należy określić jako: |
|
|
Paliatywna chemioterapia chorych w podeszłym wieku z rozpoznaniem niedrobnokomórkowego raka płuca w stadium zaawansowanym:
1) z założenia powinna polegać na stosowaniu wielolekowych schematów w zmniejszonych dawkach; 2) zawsze powinna polegać na stosowaniu karboplatyny zamiast cisplatyny; 3) powinna polegać na stosowaniu monoterapii lub schematów wielolekowych w zależności od stanu sprawności chorych i ich chorób towarzyszących; 4) powinna polegać wyłącznie na monoterapii z wykorzystaniem jednego z leków nowej generacji; 5) w ogóle nie powinna być stosowana. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U chorych z rozpoznaniem mięsaka Ewinga nie ma rokowniczego znaczenia: |
|
| Rakiem płuca, dla którego charakterystyczne jest występowanie na obwodzie płuca i skłonność do dawania przerzutów do mózgu jest: |
|
| Zasadniczym celem badania śródoperacyjnego jest: |
|
| Mianem mikroprzerzutu w węźle chłonnym określamy ognisko nowotworowe: |
|
| Określenie stopnia złośliwości histologicznej według Gleasona stosuje się w: |
|
|
Spośród wymienionych metod określenia stopnia zaawansowania nowotworu do czerniaka złośliwego odnoszą się klasyfikacje:
1) Dukesa (Astlera-Colera); 2) Breslowa; 3) Blooma i Richardsona; 4) Clarka; 5) van Nuys. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Badania genetyczne muszą być bezwzględnie wykonane u członków rodziny chorego, u którego rozpoznano: |
|
|
Spośród wymienionych niżej dla podścieliskowego nowotworu układu pokarmowego do charakterystycznych należą:
1) przerzuty do wątroby; 2) przerzuty do węzłów chłonnych; 3) promieniowrażliwość; 4) dodatni odczyn na CD117; 5) występowanie u dzieci. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do czynników predykcyjnych w raku piersi zaliczamy:
1) stan receptora HER2; 2) stan receptorów ER i PgR; 3) obecność przerzutów do węzłów chłonnych; 4) wiek chorej; 5) wielkość ogniska pierwotnego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do podstawowych czynników prognostycznych w raku gruczołu krokowego należą:
1) stopień złośliwości histologicznej; 2) ekspresja markerów proliferacji; 3) poziom przedoperacyjny PSA w surowicy krwi; 4) stopień zaawansowania według klasyfikacji TNM; 5) stopień różnicowania neuroendokrynnego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Centralna lokalizacja, stosunkowo wolny przebieg i malejąca częstość występowania są charakterystyczne dla: |
|
|
Czynnikami prognostycznymi w raku tarczycy są:
1) wiek; 2) typ histologiczny nowotworu; 3) płeć; 4) ekspresja markerów proliferacji; 5) stopień nasilenie angiogenezy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Określenie stopnia zaawansowaniu nowotworu na podstawie badania patomorfologicznego przeprowadzonego po uprzednio stosowanym leczeniu (np. chemioterapii) oznacza się skrótem: |
|
| Stopień złośliwość histologicznej (G) w nowotworach określa się na podstawie: |
|
| Zaburzenia w zakresie genów BRCA1 i BRCA2 stwierdza się w Polsce w następującym procencie raków piersi: |
|
|
Nowotwory mózgu charakteryzuje:
1) brak skłonności do dawania przerzutów drogą krwi; 2) najczęstsze pochodzenie z komórek glejowych; 3) pochodzenie zwykle z komórek nerwowych; 4) częstsze występowanie u dzieci i osób młodych; 5) typowe występowanie w wieku starszym. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Spośród niżej wymienionych klasyfikacji lub systemów określania stopnia zaawansowania do raka piersi odnoszą się:
1) klasyfikacja Blooma i Richardsona; 2) system Nothingam; 3) system van Nuys; 4) klasyfikacja Gleasona; 5) klasyfikacja Aslera-Colera. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
