Kardiologia Wiosna 2009: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Nadciśnienie tętnicze jest powszechnie stwierdzane u pacjentów po transplantacji nerek. W leczeniu farmakologicznym pacjenta po transplantacji nerek leczonego cyklosporyną A, mykofenolanem sodu oraz prednizonem zastosujesz w pierwszej kolejności: |
|
| Nadciśnienie tętnicze jest powszechnie stwierdzane u pacjentów z przewlekłymi chorobami nerek. Jednym z podstawowych celów leczenia nadciśnienia tętniczego u tych chorych jest spowolnienie postępu przewlekłej choroby nerek. Dlatego powszechne zastosowanie w leczeniu u tych pacjentów znalazły inhibitory konwertazy i antagoniści receptora angiotensyny II. Rozpoczynając leczenie lekami z tych grup szczególnie u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek należy: |
|
| U chorych z schyłkową niewydolnością nerek leczonych hemodializami w przypadku nadciśnienia tętniczego podstawą dobrej jego kontroli jest: |
|
| 25-letnia kobieta choruje na przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek, oraz ma nadciśnienie tętnicze. Z powodu podwyższonego nadciśnienia tętniczego jest leczona enalaprilem w dawce 2 x 10 mg. Ciśnienie tętnicze jest dobrze kontrolowane - 120/80 mmHg, kreatynina wynosi 0.8mg/dl, w moczu stwierdza się jedynie niewielką erytrocyturię. Pacjentka pragnie zajść w ciążę. W tej sytuacji należy w leczeniu: |
|
| W diagnostyce nadciśnienia tętniczego wtórnego obecnie bardzo często jest stosowany rezonans magnetyczny. W badaniu tym bardzo często jako środek kontrastowy używane są związki zawierające gadolin. Wykonanie tego badania u pacjenta z przewlekłą choroba nerek i kreatyniną 3 mg/dl może spowodować: |
|
| Określenie aktywności reninowej osocza we krwi żylnej poszczególnych nerek jest: |
|
| Zalecane wartości ciśnienia tętniczego u chorego z niewydolnością nerek i białkomoczem według zaleceń Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego z 2008 roku powinny wynosić: |
|
| 60-letni pacjent z miażdżycą kończyn dolnych zgłosił się do lekarza rodzinnego z powodu bólów głowy. W wykonanym pomiarze ciśnienia tętniczego stwierdzono wysokie jego wartości-180/120mmHg. W wykonanych badaniach laboratoryjnych nie stwierdzono zmian ze strony nerek (kreatynina 1.12 mg/dl, w moczu nie stwierdzono obecności białka ani erytrocytów, stężenie K 4.5mmol/l). Lekarz zastosował w leczeniu peryndopril w dawce 5mg. Po 10 dniach pacjent przybył na wizytę kontrolną. Ciśnienie tętnicze wynosiło 140/100 mmHg, w badaniach laboratoryjnych stwierdzono wzrost stężenia kreatyniny 3.2 mg/dl. U tego pacjenta należy podejrzewać iż przyczyną nadciśnienia tętniczego jest: |
|
| U chorego z nadciśnieniem tętniczym stwierdzono policytemię (nadkrwistość). Może to nasuwać podejrzenie: |
|
|
Wskazaniem do leczenia operacyjnego niedomykalności zastawki aortalnej u chorych bezobjawowych jest:
1) ciężka niedomykalność zastawki aortalnej ze spoczynkową frakcją wyrzutową lewej komory ≤ 60%; 2) ciężka niedomykalność zastawki aortalnej z wymiarem końcoworozkurczowym lewej komory > 70 mm; 3) ciężka niedomykalność zastawki aortalnej z wymiarem końcowoskurczowym lewej komory > 55 mm; 4) poszerzenie opuszki aorty ≥ 50 mm niezależnie od stopnia ciężkości niedomykalności zastawki aortalnej; 5) poszerzenie opuszki aorty ≥ 50 mm u chorych z zastawką aortalną dwupłatkową niezależnie od stopnia ciężkości niedomykalności zastawki aortalnej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskazania do leczenia operacyjnego ciężkiej przewlekłej organicznej niedomykalności zastawki dwudzielnej występują w grupie chorych:
1) objawowych z frakcją wyrzutową lewej komory > 30% i wymiarem końcowoskurczowym lewej komory < 55 mm; 2) bezobjawowych z frakcją wyrzutową lewej komory ≤ 60%; 3) bezobjawowych z wymiarem końcowoskurczowym lewej komory < 45 mm; 4) bezobjawowych z prawidłową funkcją lewej komory i migotaniem przedsionków lub nadciśnieniem płucnym; 5) objawowych z frakcją wyrzutową lewej komory < 30% poddającą się leczeniu farmakologicznemu oraz brakiem możliwości wykonania zabiegu naprawczego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Ocena fizjologiczna istotności zwężenia w tętnicy wieńcowej może być wykonana w pracowni inwazyjnej przy pomocy: |
|
| U chorego wykonano inwazyjną ocenę istotności niedomykalności mitralnej. Wyliczona z wentrykulogramu objętość końcoworozkurczowa wynosi 160 ml a końcowoskurczowa 60 ml. Rzut minutowy wyliczony metodą Ficka wynosi 4,8 L /min przy częstości rytmu 60/min. Obliczona frakcja niedomykalności wynosi: |
|
|
W pierwszej klasie wskazań do wykonania biopsji endomiokardialnej należą:
1) nowo powstała niewydolność serca 2 tygodnie do 3 miesięcy od wystąpienia, z poszerzeniem LV i komorowymi zaburzeniami rytmu, blokiem p-k II i III stopnia lub brak reakcji na typowe leczenie w ciągi 1-2 tygodni; 2) niewydolność serca trwająca ponad 3 miesiące z poszerzeniem LV i nowymi zaburzeniami rytmu, blokiem p-k II i III stopnia lub brak reakcji na typowe leczenie w ciągu 1-2 tygodni; 3) niewydolność serca w razie podejrzenia kardiomiopati po antracyklinie; 4) nowo powstała niewydolność serca trwająca poniżej 2 tygodnie z LV prawidłowej wielkości lub poszerzoną i niestabilnością hemodynamiczną; 5) niewydolność serca w przebiegu kardiomiopatii rozstrzeniowej niezależnie od czasu trwania w razie podejrzenia reakcji alergicznej i/lub z eozynofilią. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do uznanych czynników zwiększonego ryzyka wystąpienia kardiomiopatii okołoporodowej zalicza się:
1) starszy wiek kobiet (> 30 lat); 2) młody wiek kobiet (< 20 lat); 3) nadciśnienie tętnicze; 4) niedowagę; 5) ciążę mnogą. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W badaniu holterowskim u pacjenta z omdleniami w wywiadzie stwierdzono epizod migotania przedsionków. Po ustąpieniu arytmii wystąpiła pauza 3,28 sekund, po której powrócił rytm zatokowy. W próbie wysiłkowej osiągnięto limit tętna należny dla wieku. Preferowaną metodą stymulacji u tego pacjenta jest: |
|
|
Wskaż, w których przypadkach pacjentów z przebytym napadem migotaniem przedsionków należy stosować przewlekłe doustne leczenie przeciwkrzepliwe:
1) przypadek 1 - napad migotania przedsionków trwający od 16 godzin, nadczynność tarczycy, stan po wymianie zastawki aortalnej na sztuczną protezę biologiczną; 2) przypadek 2 - angioplastyka wieńcowa u chorego w 78 roku życia, stan po wszczepieniu kardiowertera-defibrylatora z funkcją stymulacji resynchronizującej, astma oskrzelowa; 3) przypadek 3 - otyłość, cukrzyca typu 2, wiek 64 lat, żylaki kończyn dolnych; 4) przypadek 4 - przebyte krwawienie z wrzodu żołądka w wywiadzie, pozawałowa niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze; 5) przypadek 5 - przebyte infekcyjne zapalenie wsierdzia, stan po pomostowaniu aortalno-wieńcowym oraz resekcji tętniaka lewej komory, stan po implantacji kardiowertera-defibrylatora. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Chory 56 letni przyjęty został do oddziału kardiologii w stanie ogólnym ciężkim, z uczuciem szybkiego bicia serca, dusznością, bólem w klatce piersiowej oraz objawami wstrząsu. W badaniu EKG jednokształtny częstoskurcz komorowy 150/min. Na podstawie wywiadu i dokumentacji medycznej wiadomo że przebył zawał serca ściany dolnej 6 lat temu, 6 miesięcy temu angioplastyka pnia lewej tętnicy wieńcowej z powodu zawału bez uniesienia odcinka ST. Kilkukrotne próby kardiowersji elektrycznej skuteczne jedynie na kilka sekund a następnie nawrót ustawicznego częstoskurczu komorowego. W pilnie wykonanej koronarografii prawidłowy obraz wszczepionego stentu, zamknięta prawa tętnica wieńcowa z dobrym krążeniem obocznym, bez krytycznych zwężeń w pozostałych naczyniach. W badaniu ECHO sprzed miesiąca frakcja wyrzutowa lewej komory (EF) 25%, wymiar końcowo-rozkurczowy lewej komory (LVEDd) 60 mm; obecnie EF 15-20%, LVEDd 68mm, bez innych przyczyn wstrząsu. Zastosowane leczenie farmakologiczne wstrząsu kardiogennego bez efektu. Wybierz prawidłową kolejność postępowania: |
|
| Pacjent 52-letni uskarża się na kilkuminutowe kołatania serca od kilku miesięcy, zawsze związane z epizodami stresu lub dużą ilością pracy. Poza tym chory bezobjawowy (także w aspekcie bólów w klatce piersiowej), w badaniu fizykalnym w gabinecie lekarskim prawidłowa wartość ciśnienia tętniczego oraz tętna. W wywiadzie interwencja wieńcowa z implantacją stentu 3 lata temu z powodu dławicy niestabilnej oraz mostek mięśniowy zdiagnozowany wtedy w koronarografii. Aktualne badanie ECHO bez istotnego uszkodzenia funkcji lewej komory EF 60%, próba wysiłkowa ujemna. W badaniu holterowskim EKG jednorazowy epizod nieutrwalonego częstoskurczu komorowego 130/min., bez objawów, trwający 3 sekundy; w dniu badania holterowskiego bez epizodów kołatań serca. Wskaż twierdzenie prawidłowe odnośnie postępowania: |
|
| U osób powyżej 50 roku życia cechy zaburzonej relaksacji w fazie wczesnego napełniania lewej komory w echokardiograficznym badaniu doplerowskim wg. klasyfikacji ESC rozkurczowej niewydolności serca, charakteryzują się stosunkiem wartości skurczowego - S do rozkurczowego - D ( S/D ) przepływu w żyłach płucnych: |
|
|
U chorych ze świeżym zawałem serca z przetrwałym uniesieniem ST, leczonych metodą pierwotnej przezskórnej angioplastyki wieńcowej, towarzyszącym leczeniem przeciwkrzepliwym powinna być, według najnowszych zaleceń:
1) heparyna; 2) enoksaparyna; 3) biwalirudyna; 4) fondaparinux. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Bazując na klasie zaleceń (I, IIa, IIb, III), jak i poziomie dowodów stojących za zaleceniami (A, B, C), preferencje dla poszczególnych inhibitorów receptora płytkowego GP IIb/IIIa, które mogą być stosowane w trakcie leczenia inwazyjnego świeżego zawału serca z przetrwałym uniesieniem ST, najlepiej obrazuje zależność: |
|
| Do bezwzględnych przeciwwskazań do zastosowania leczenia fibrynolitycznego w świeżym zawale serca z przetrwałym uniesieniem ST należy: |
|
| U chorego w dobrym stanie hemodynamicznym, bez bólu w klatce piersiowej, który otrzymał leczenie trombolityczne z powodu świeżego zawału serca z przetrwałym uniesieniem ST, a leczenie to okazało się skuteczne na podstawie elektrokardiograficznych i klinicznych cech reperfuzji: |
|
| W zakresie leczenia (w odróżnieniu od prewencji) zjawiska „no reflow” w inwazyjnej terapii świeżego zawału serca z przetrwałym uniesieniem ST, najnowsze standardy postępowania rekomendują: |
|
|
W terapii wstrząsu kardiogennego (IV klasa Killipa) w przebiegu świeżego zawału serca z przetrwałym uniesieniem ST, najwyższą, I klasę zaleceń posiada zastosowanie:
1) terapii tlenem; 2) mechanicznego wspomagania wentylacji zgodnie z wynikami gazometrii; 3) dopominy; 4) dobutaminy; 5) kontrapulsacji wewnątrzaortalnej; 6) urządzeń wspomagających pracę lewej komory innych niż kontrapulsacja; 7) wczesnej rewaskularyzacji. Wybierz prawidłowe warianty. |
|
| Do kontroli szybkiej częstości rytmu komór w obrębie migotania przedsionków, w przebiegu świeżego zawału serca z przetrwałym uniesieniem ST nie powinno się generalnie stosować: |
|
|
Spośród dożylnych beta-adrenolityków wymienianych w zaleceniach dotyczących terapii świeżego zawału serca z przetrwałym uniesieniem ST, które mogą być stosowane, znajduje się:
1) atenolol; 2) propranolol; 3) metoprolol; 4) esmolol; 5) karwedilol. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W rutynowym leczeniu świeżego zawału serca z przetrwałym uniesieniem ST, nie zaleca się stosować (III klasa zaleceń):
1) azotanów; 2) dożylnych beta-adrenolityków; 3) mieszanki GIK (glukoza-insulina-potas); 4) nieselektywnych niesteroidowych leków przeciwzapalnych; 5) magnezu. 6) koksybów (niesteroidowe leki przeciwzapalne z grupy inhibitorów COX-2). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Implantowalny kardiowerter-defibrymator należy zaszczepić u chorego po świeżym zawale serca z uniesieniem ST (STEMI): |
|
| Według aktualnych zaleceń, u chorego po świeżym zawale serca z uniesieniem ST (STEMI), który nie toleruje statyn i którego triglicerydy wynoszą >150 mg/dl, a HDL-cholesterol wynosi < 40 mg/dl, należy zastosować: |
|
| Kardiomiopatia poantracyklinowa: |
|
| Kardiotoksyczność obserwowana po terapii trastuzumabem (preparat Herceptin) u kobiet leczonych z powodu raka piersi: |
|
| Dotychczas raportowane, obserwowane w praktyce klinicznej powikłania sercowo-naczyniowe w trakcie terapii nowym lekiem onkologicznym - bewacizumabem (preparat Avastin) dotyczą najczęściej: |
|
| Spośród podanych poniżej schematów wielolekowej terapii skojarzonej raka piersi, największego ryzyka kardiotoksyczności spodziewać się można po terapii: |
|
| U kobiety po przebytym raku piersi (leczenie operacyjne, chemio- i radioterapia) w ramach kilkuletniej terapii hormonalnej stosuje się preparaty antyestrogenowe, spośród których największe ryzyko powikłań zatorowo-zakrzepowych związane jest z: |
|
| Według klasyfikacji amerykańskiej ACC/AHA, pacjentka po potencjalnie kardiotoksycznej chemioterapii, uzupełnionej radioterapią w przebiegu leczenia raka piersi, jeżeli nie ma cech klinicznych niewydolności serca i nie stwierdza się u niej dysfunkcji mięśnia sercowego w badaniu echokardiograficznym, może być zaliczona do: |
|
|
Spośród biochemicznych badań diagnostycznych, pomagających w postawieniu rozpoznania niewydolności serca i/lub uwiarygodniających to rozpoznanie, najnowsze zalecenia postępowania w niewydolności serca wymieniają:
1) podwyższone stężenia BNP > 400 pg/ml; 2) stężenia NT-pro-BNP w zakresie 400-2000 pg/ml; 3) hiponatremię; 4) niewielkie podwyższenia stężeń troponiny; 5) niedokrwistość. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Za najbardziej istotny predykator złego rokowania w przewlekłej niewydolności serca, należy uznać: |
|
|
Alkohol etylowy, w przypadku pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca:
1) może wywoływać efekty inotropowo ujemne; 2) może wywoływać wzrosty ciśnienia tętniczego; 3) może wiązać się z epizodami arytmii; 4) powinien być całkowicie odstawiony. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Coroczne szczepienie przeciwko grypie zalecane jest u pacjentów z objawową, przewlekłą niewydolnością serca bez przeciwwskazań: |
|
| W zakresie zaleceń co do podróżowania osób z przewlekłą niewydolnością serca, prawdziwe jest, że: |
|
| Wśród przeciwwskazań do zastosowania antagonistów aldosteronu w przewlekłej niewydolności serca wymienia się w najnowszych zaleceniach wszystkie poniższe, z wyjątkiem: |
|
| Przeciwwskazaniem do zakwalifikowania pacjenta do transplantacji serca nie jest: |
|
| Zaznacz zdanie prawdziwe, dotyczące kacheksji w przebiegu niewydolności serca: |
|
| Chory z ostrym zespołem wieńcowym bez przetrwałego uniesienia ST, którego ryzyko oszacowano na 80 punktów w skali GRACE, to osoba: |
|
| Mężczyzna ważący 90 kg, w terapii ostrego zespołu wieńcowego bez przetrwałego uniesienia ST może otrzymać jako leczenie przeciwkrzepliwe: |
|
| Definicja tzw. dużych krwawień w skali TIMI obejmuje m.in.: |
|
| W modelu, opracowanym na podstawie międzynarodowego rejestru GRACE, dotyczącym predyktorów ryzyka krwawienia u chorych z zawałem serca bez przetrwałego uniesienia ST (model wymieniany w zaleceniach), istotnymi statystycznie predyktorami okazały się: |
|
| Spośród podanych poniżej, lekiem, który nie wymaga dostosowywania dawki do stopnia niewydolności nerek w terapii ostrych zespołów wieńcowych jest: |
|
