Onkologia kliniczna Wiosna 2009: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Badania przesiewowe w kierunku wykrycia raka płuca, obejmujące konwencjonalną rentgenografię i badanie cytologiczne plwociny, pozwalają na:
1) zwiększenie częstości rozpoznań nowotworu we wczesnej fazie; 2) zwiększenie wskaźnika resekcyjności; 3) poprawę wskaźnika 5-letnich przeżyć; 4) zmniejszenie umieralności związanej z rakiem płuca; 5) zmniejszenie ogólnej umieralności. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 68-letniego chorego, nałogowego palacza tytoniu, wykonano wycięcie górnego płata lewego płuca i limfadenektomię z powodu niedrobnokomórkowego raka płuca. Badanie histologiczne wykazało utkanie gruczolakoraka o średnim stopniu zróżnicowania, średnicy 3,3 cm i nieobecność przerzutów w węzłach chłonnych. Margines odcięcia wynosił 8 mm. Dalszym postępowaniem powinna być: |
|
|
W odniesieniu do międzybłoniaka opłucnej prawdziwe jest, że:
1) podstawową metodą diagnostyczną jest badanie cytologiczne płynu z jamy opłucnej lub z cienkoigłowej biopsji aspiracyjnej; 2) najwyższą zachorowalność notuje się w grupie wiekowej 40-60 lat; 3) zachorowalność u mężczyzn i kobiet jest podobna; 4) najlepiej rokuje typ mięsakowaty; 5) nowotwór rozwija się w wyniku kontaktu z azbestem na ogół po około 5-10 latach od początku ekspozycji. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 54-letniej kobiety w przesiewowym badaniu mammograficznym piersi stwierdzono zmiany określone jako BIRADS 3. Odpowiada to: |
|
| U 49-letniej chorej w wycinku z lewej piersi stwierdzono ogniska przedinwazyjnego raka zrazikowego. Wywiad rodzinny nie wykazał obciążeń. W tej sytuacji zalecanym postępowaniem jest: |
|
| U 66-letniej chorej stwierdzono guz lewej piersi o średnicy 2 cm. Węzły chłonne lewej pachy były niewyczuwalne w badaniu palpacyjnym. W badaniu mammograficznym stwierdzono obraz typowy dla raka. Przeprowadzono zabieg oszczędzający z biopsją węzła wartowniczego, która dała ujemny wynik. Badanie materiału pooperacyjnego wykazało następujące cechy nowotworu: guz o największej średnicy 1,8 cm, I stopień w klasyfikacji Richardsona-Blooma, ekspresja ER i PgR w skali Allreda odpowiednio 6 i 3, ekspresja HER2 1+. Leczenie uzupełniające powinno obejmować: |
|
| Inhibitory aromatazy nie powinny być stosowane u kobiet po menopauzie, ponieważ w porównaniu z tamoksyfenem zwiększają ryzyko osteoporozy. |
|
| Badanie piersi metodą rezonansu magnetycznego jest szczególnie wskazane u: |
|
| Przeciwwskazaniem do leczenia kwasem zoledronowym u chorych na raka piersi z przerzutami do kości jest: |
|
| W leczeniu skojarzonym z udziałem doksorubicyny i paklitakselu: |
|
| Farmakogenomika jest: |
|
| Trastuzumab w leczeniu uzupełniającym chorych na raka piersi o dodatnim stanie HER2 - zgodnie z obowiązującymi zaleceniami - może być stosowany: |
|
| Według molekularnej klasyfikacji raka piersi najlepsze rokowanie mają chore należące do typu: |
|
| Najczęstszą przyczyną niepowodzenia leczenia chorych na raka przełyku jest: |
|
| Pod pojęciem mikroprzerzutu należy rozumieć ognisko nowotworowe które: |
|
| Wyniki metaanalizy z 2007 roku dotyczącej przedoperacyjnego leczenia raków przełyku wskazują, że: |
|
| Na podstawie wyników rejestracyjnego badania SHARP leczenie sorafenibem chorych na wątrobowokomórkowego raka kwalifikują się chorzy: |
|
| W odniesieniu do raka trzustki prawdziwe jest, że: |
|
| U chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w stopniach I-IIIA, w przypadku przeciwwskazań medycznych lub braku zgody na chirurgiczne leczenie, alternatywnym postępowaniem jest: |
|
| W ustalaniu stopnia zaawansowania drobnokomórkowego raka płuca przy braku objawów klinicznych można zrezygnować z następujących badań diagnostycznych: |
|
| Paliatywna chemioterapia niedrobnokomórkowego raka płuca: |
|
| Proporcja występowania raka płuca u mężczyzn w aglomeracjach miejskich wobec zachorowań na wsi wynosi: |
|
| Powikłanie aspiracyjnej biopsji cienkoigłowej (BAC) przez ścianę klatki piersiowej pod postacią odmy opłucnej występuje w około: |
|
|
Histologiczny podział rakowiaków obejmuje następujące podtypy:
1) rakowiak typowy; 2) rakowiak mięsakowaty; 3) rakowiak atypowy; 4) rakowiak anaplastyczny; 5) rakowiak złożony. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Zastosowanie topotekanu w postaci dożylnej lub doustnej w ramach drugiej linii leczenia drobnokomórkowego raka płuca pozwala uzyskać odpowiedź u 10-40% chorych i medianę czasu przeżycia wynoszącą około: |
|
| U chorych powyżej 70. roku życia w ramach pierwszej linii chemioterapii z powodu niedrobnokomórkowego raka płuca w stadium zaawansowanym należy zawsze stosować schematy 2-lekowe zawierające karboplatynę, ponieważ dwie metaanalizy porównujące cisplatynę z karboplatyną wykazały wydłużenie mediany przeżycia chorych leczonych z udziałem karboplatyny. |
|
| Mutacje w kodonie 19 i 21 genu kodującego receptor naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR) są pozytywnym czynnikiem predykcyjnym przy kwalifikacji do leczenia chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w stadium rozsiewu z udziałem cetuksymabu, ponieważ ich obecność wiąże się z wyższym odsetkiem odpowiedzi obiektywnych na wymieniony lek. |
|
| Wystąpienie u kobiety naciekania otrzewnej i rozpoznanie gruczolakoraka jest w przypadku braku identyfikacji pierwotnego ogniska wskazaniem do postępowania analogicznego do stosowanego w raku: |
|
| Zastosowanie wielolekowej chemioterapii opartej na pochodnych platyny w grupie chorych na drobnokomórkowego raka płuca z zespołem żyły głównej górnej prowadzi do uzyskania odpowiedzi obiektywnej u ponad 80% chorych, ponieważ wymieniony nowotwór należy do grupy nowotworów wybitnie chemiowrażliwych. |
|
| Do korzystnych czynników rokowniczych u chorych z przerzutami nowotworowymi o nieznanym umiejscowieniu pierwotnym nie należy: |
|
|
Rozpoznanie przerzutu nowotworu o niskim zróżnicowaniu u młodego mężczyzny przy nieznanym umiejscowieniu ogniska pierwotnego jest bezwzględ-nym wskazaniem do wykonania oznaczenia:
1) CEA; 2) CA 19-9; 3) PSA; 4) AFP; 5) HCG. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wśród wymienionych twierdzeń na temat stosowania czynników pobudzających rozwój kolonii granulocytów (G-CSF) nieprawdziwe jest, że: |
|
|
W przypadku wynaczynienia doksorubicyny należy:
1) podjąć próbę aspiracji wynaczynionego leku i przed wyjęciem igły lub kaniuli podać 150 jednostek hialuronidazy; 2) podjąć próbę aspiracji wynaczynionego leku i usunąć igłę lub kaniulę; 3) miejscowo zastosować zimne okłady i DMSO (dimetylsulfotlenek) i ewentualnie dożylnie podać deksrazoksan; 4) miejscowo zastosować ciepłe okłady i ewentualnie dożylnie podać deksrazoksan; 5) kończynę, w której doszło do wynaczynienia, ułożyć w pozycji uniesionej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wśród wymienionych twierdzeń na temat brodawkowatego raka tarczycy prawdziwe jest, że:
1) jest to najczęstsza postać raka tarczycy; 2) w postępowaniu podstawowe znaczenie ma leczenie chirurgiczne; 3) leczenie chirurgiczne u większości chorych wymaga leczenia uzupełniającego w postaci jodu promieniotwórczego i leczenia hormonalnego supresyjnymi dawkami tyroksyny; 4) rak brodawkowaty w przeciwieństwie do raka pęcherzykowego tarczycy nie wychwytuje jodu i dlatego w leczeniu uzupełniającym stosuje się tylko leczenie hormonalne; 5) gdy rak brodawkowaty nie wychwytuje jodu i istnieją dodatkowe czynniki ryzyka (na przykład przerzuty w węzłach chłonnych szyi), w leczeniu uzupełniającym stosuje się chemioterapię uzupełniającą. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U 45-letniej kobiety z małym wolem guzkowym wykonano biopsję aspiracyjną cienkoigłową pod kontrolą ultrasonografii. Bezwzględne wskazanie do leczenia operacyjnego stanowi następujące rozpoznanie:
1) rak brodawkowaty; 2) rak rdzeniasty; 3) guz pęcherzykowy o średnicy > 1 cm, guzek nieczynny („zimny”) w scyntygrafii; 4) guz pęcherzykowy o średnicy < 1 cm wykazujący czynność autonomiczną w scyntygrafii; 5) rak anaplastyczny tarczycy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Chory cierpi na dziedziczny zespół nowotworowy, którego najczęstszą przyczyną jest mutacja germinalna w genie supresorowym(11q13) kodującym białko meninę. Zespół ten charakteryzuje się występowaniem gruczolaków lub hiperplazją przytarczyc z towarzyszącymi rakowiakami, guzami przysadki, trzustki, gruczolakami kory nadnerczy i tłuszczakami. Scharakteryzowany powyżej został zespół: |
|
|
Prawidłowa diagnostyka patomorfologiczna guzów neuroendokrynych układu pokarmowego (GEP NET) wymaga:
1) badania mikroskopowego H+E; 2) oceny immunohistochemicznej z użyciem markerów komórek neuroendokrynnych; 3) oceny immunohistochemicznej ekspresji substancji czynnej (hormon); 4) oceny aktywności proliferacyjnej komórek guza z przeciwciałem MIB1; 5) określenia stopnia zróżnicowania (G). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do objawów zespołu rakowiaka należą: |
|
| U 54-letniego chorego rozpoznano nieoperacyjny nowotwór neuroendokrynny (rozpoznanie na podstawie aspiracyjnej biopsji zmian przerzutowych w wątrobie, +CgA, +SST, Ki67 35%) o nieznanym punkcie wyjścia. Scyntygrafia receptorowa SST wykazała liczne ogniska wychwytu w wątrobie. Klinicznie stwierdzono tachykardię, nadmierne pocenie, biegunkę. Optymalnym postępowaniem jest: |
|
| Wskaż prawidłowy zestaw I rzutu antybiotyków w gorączce o nieustalonej etiologii u chorych z neutropenią (neutrofile < 0,5 G/l): |
|
|
Chory 55-letni był operowany z powodu guza nerki. Guz zlokalizowany był w górnym biegunie nerki (średnica 2 cm). Wykonano radykalną operację (nefrektomia i adrenelektomia); w badaniu histopatologicznym stwierdzono raka jasnokomórkowego z przerzutem w pojedynczym węźle chłonnym. W leczeniu uzupełniającym zalecane jest zastosowanie:
1) radioterapii; 2) immunoterapii INFa; 3) immunoterapii z zastosowaniem wysokich dawek interleukiny 2; 4) sunitynibu; 5) obserwacji. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Prawidłowym twierdzeniem na temat oznaczenia PSA w surowicy jest, że:
1) spowodowało zmniejszenie zachorowalności na raka gruczołu krokowego; 2) spowodowało zwiększenie wykrywalności raka gruczołu krokowego; 3) w ostatnim czasie rysuje się tendencja do obniżania górnej granicy normy u mężczyzn >70. roku życia; 4) dynamika przyrostu stężenia PSA może wyprzedzać na kilka lat diagnozę raka gruczołu krokowego; 5) do monitorowania po radykalnej prostatektomii przydatne jest fPSA. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Chora 84-letnia była operowana z powodu wola tarczycy (obustronne wycięcie subtotalne). W pooperacyjnym badaniu histologicznym stwierdzono pojedyncze ognisko raka brodawkowatego o średnicy 2 mm. Najlepszym postępowaniem jest:
1) powtórna operacja i całkowite wycięcie tarczycy z ewentualnym wycięciem węzłów chłonnych szyi (węzły środkowe szyi); 2) po wykluczeniu przerzutów do węzłów chłonnych i przerzutów odległych można odstąpić od powtórnego zabiegu operacyjnego; 3) w zależności od stanu ogólnego chorej i wyniku scyntygrafii rozważyć celowość leczenia uzupełniającego jodem radioaktywnym; 4) ze względu na małe ryzyko i wiek chorej można zrezygnować z supresyjnego leczenia hormonalnego; 5) konieczne jest leczenie hormonalne supresyjnymi dawkami tyroksyny do końca życia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U chorego 63-letniego po radykalnej prostatektomii z powodu raka (T2a, Gleason 8) stężenie PSA po operacji wynosi 12ng/ml. Operacja przeprowadzona była 6 tygodni wcześniej. Przed operacją wykluczono przerzuty odległe. Prawidłowe postępowanie pooperacyjne obejmuje: |
|
| Prawidłowe postępowanie u 30-letniego chorego po orchidektomii z powodu raka jądra (yolk sac tumor) w stopniu T3N0M0 polega na: |
|
| W odniesieniu do stosowania bisfosfonianów w leczeniu przerzutów raka piersi do kości nie jest prawdziwe, że u otrzymujących bisfosfoniany: |
|
| U 35-letniej kobiety rozpoznano chłoniaka Hodgkina (typ NS) z zajęciem szyjnego węzła chłonnego po stronie prawej, śródpiersia i pachwinowych węzłów chłonnych oraz ogólnymi objawy choroby. W dodatkowych badaniach stwierdzono leukocytozę 15 G/L i limfopenię 1,2 G/L. Chora otrzymała 6 cykli chemioterapii według schematu BEACOPP w dawkach eskalowanych. Po zakończeniu leczenia stwierdzono radiologiczne i laboratoryjne cechy częściowej remisji, potwierdzone powtórnym badaniem histopatologicznym miejsc wzmożonego metabolizmu glukozy (węzły chłonne szyjne i śródpiersia). W przedstawionej sytuacji optymalnym postępowaniem jest: |
|
| Dla chłoniaka angioimmunoblastycznego (AILD) charakterystyczne jest występowanie: |
|
| W przebiegu białaczki włochatokomórkowej często występują: |
|
| Rutynowym wskazaniem do podania granulocytarnego czynnika wzrostu jest: |
|
