Kardiologia Wiosna 2010: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Chora bezobjawowa z korzystną charakterystyką kliniczną, pole powierzchni zastawki mitralnej ocenione echokardiograficznie wynosi poniżej 1,5 cm2. W której z niżej wymienionych towarzyszących sytuacji klinicznych należy rozważyć przezskórną komisurotomię mitralną:
1) przebyty udar mózgu; 2) samoistne kontrastowanie krwi w lewym przedsionku; 3) napadowe migotanie przedsionków w wywiadzie; 4) chęć zajścia w ciążę; 5) konieczność przeprowadzenia innej operacji pozasercowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do innych niż niewydolność serca przyczyn wzrostu stężenia BNP w osoczu nie należy: |
|
| Do szpitala zgłosił się 25 letni mężczyzna, narkoman, gorączkujący od dwóch tygodni, z obrzękami kończyn dolnych, hepatomegalią i poszerzeniem żył szyjnych. W badaniu osłuchowym nad sercem słyszalny holosystoliczny szmer i III ton serca. U tego chorego najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest: |
|
| Chora lat 25, z rozpoznanym wrodzonym zespołem genetycznym związanym z istotnym niedoborem fibrylliny-1, przed planowaną ciążą zgłosiła się w celu konsultacji kardiologicznej. W tym przypadku: |
|
| Ostry zespół wieńcowy z uniesieniem odcinka ST u 15-letniego chłopca, leczonego od pół roku z powodu nawracających stanów gorączkowych i zmian skórnych o nieustalonej etiologii może być powikłaniem: |
|
| Chory lat 75, ze stabilną chorobą wieńcową, nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2. Od dwóch tygodni odczuwa kołatanie serca. W badaniu elektrokardiograficznym potwierdzono migotanie przedsionków. Jest to kolejny nawrót arytmii. Ostatnia kardiowersja elektryczna miała miejsce 5 miesięcy temu, w leczeniu antyarytmicznym zastosowano sotalol. Dalsze postępowanie u tego chorego powinno obejmować: |
|
| U pacjenta z omdleniami diagnostyczne badanie elektrofizjologiczne należy wykonać (I klasa zaleceń Europejskiego Towarzystwa Naukowego) w przypadku: |
|
| U chorego z przewlekłą niewydolnością krążenia przy zachowanej funkcji skurczowej lewej komory w przypadku migotania przedsionków z szybką akcją komór zaleca się w celu kontroli częstości rytmu (I klasa zaleceń Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego): |
|
|
U pacjenta po przebytym przed 50 dniami zawale serca, bez cech niewydolności serca, z frakcją wyrzutową lewej komory 45%, z blokiem lewej odnogi pęczka Hisa, u którego występują utraty przytomności niewyjaśnionego pochodzenia:
1) należy wykonać inwazyjne badanie elektrofizjologiczne w celu wyjaśnienia przyczyny utrat przytomności; 2) można rozważyć wszczepienie stymulatora serca, bez poprzedzającego inwazyjnego badania elektrofizjologicznego; 3) należy wszczepić automatyczny kardiowerter-defibrylator; 4) zarejestrowanie odstępu HV ≥ 100 ms w trakcie rytmu zatokowego podczas inwazyjnego badania elektrofizjologicznego jest wystarczające do rozpoznania zaburzeń przewodnictwa przedsionkowo-komorowego jako przyczyny utrat przytomności; 5) wywołanie wielokształtnego częstoskurczu komorowego w trakcie inwazyjnego badania elektrofizjologicznego jest wystarczające do rozpoznania tachyarytmii komorowych jako przyczyny utrat przytomności. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U chorego z zespołem WPW czynnikami zwiększającymi ryzyko wystąpienia nagłego zgonu sercowego są:
1) czas efektywnej refrakcji drogi dodatkowej < 270 ms; 2) najkrótszy odstęp RR podczas spontanicznego lub indukowanego migotania przedsionków < 250 ms; 3) najkrótszy odstęp RR podczas spontanicznego lub indukowanego migotania przedsionków > 270 ms; 4) obecność mnogich dróg dodatkowych; 5) obecność intermitujących cech preekscytacji w EKG. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 20-letniego pacjenta z tetralogią Fallota, po zabiegu zespolenia systemowo-płucnego, z alergią na Penicylinę i Ampicylinę przed zabiegiem kanałowego leczenia zęba: |
|
| U objawowego chorego z zespołem chorego węzła zatokowego, niewydolnością chronotropową, napadowymi tachyarytmiami przedsionkowymi i intermitującym blokiem przedsionkowo-komorowym II najlepszy tryb stymulacji to: |
|
|
W odniesieniu do kardiomiopatii przerostowej prawdziwe są następujące stwierdzenia:
1) przyczyną kardiomiopatii przerostowej są mutacje genów kodujących białka sarkomeru sercowego, najczęściej: łańcucha ciężkiego β-miozyny, białka C wiążącego miozynę i troponiny T; 2) u 25% chorych występuje zawężenie w drodze odpływu lewej komory, u kolejnych 30% ujawnia się ono po prowokacji wysiłkiem; 3) u chorych z przewlekłym migotaniem przedsionków wskazane jest leczenie przeciwkrzepliwe; 4) w prewencji wtórnej nagłego zgonu sercowego wskazane jest wszczepienie kardiowertera-defibrylatora (I/B); 5) przerost mięśnia lewej komory ≥ 30mm należy do dużych czynników ryzyka nagłego zgonu sercowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U 26-letniego chorego z rozpoznaną kardiomiopatią przerostową i ujemnym wywiadem rodzinnym występują okresowo bóle dławicowe o niewielkim nasileniu. W badaniu echokardiograficznym stwierdzono grubość przegrody międzykomorowej 22 mm bez cech zawężania drogi odpływu, także podczas prób prowokacyjnych. Prawidłowy jest wynik próby wysiłkowej, w 24-godzinnym monitorowaniu EKG metodą Holtera zarejestrowano pojedyncze skurcze dodatkowe z szerokimi zespołami QRS. Nie stwierdzono złośliwych mutacji genowych. Postępowanie u przedstawionego pacjenta powinno obejmować:
1) ograniczenie intensywnych wysiłków fizycznych; 2) metoprolol w dawce 100-200 mg fizycznych; 3) przezskórną ablację alkoholową przegrody międzykomorowej; 4) implantację kardiowertera-defibrylatora w ramach prewencji pierwotnej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W odniesieniu do arytmogennej kardiomiopatii prawej komory serca (ARVC) prawdziwe są następujące stwierdzenia:
1) ARVC jest drugą pod względem częstości przyczyną występowania nagłych zgonów sercowych u dorosłych; 2) związana jest z mutacją genów kodujących funkcję kanałów sodowych SCN5A; 3) związana jest z mutacją genów kodujących białka desmosomalne; 4) najczęstszym jej objawem są przedwczesne pobudzenia komorowe; 5) podstawowe znaczenie w rozpoznaniu schorzenia ma biopsja mięśnia sercowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W odniesieniu do udarów mózgowych, spowodowanych przez migotanie przedsionków prawdziwe są stwierdzenia:
1) migotanie przedsionków jest najczęstszą przyczyną sercowo-pochodną udarów niedokrwiennych OUN; 2) udary niedokrwienne mózgu spowodowane przez migotanie przedsionków cechują się cięższym przebiegiem klinicznym niż udary wywołane przez inne czynniki; 3) kontrola częstości migotania przedsionków ma przewagę nad kontrolą rytmu w zapobieganiu udarom mózgowym; 4) do oszacowania ryzyka zagrożenia udarem mózgowym w przebiegu migotania przedsionków służy skala CHADS2; 5) chorzy z 2 punktami w skali CHADS2 mogą otrzymywać kwas acetylosalicylowy lub doustną antykoagulację w zapobieganiu udarom mózgowym. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 49-letni mężczyzna z nawracającymi bólami w klatce piersiowej i dusznością podczas intensywniejszych wysiłków oraz uczuciem kołatania serca dotychczas nie leczył się z powodu jakichkolwiek chorób przewlekłych; przed 15 laty zakończył wyczynowe uprawianie sportu (piłki siatkowej). Aktualnie zmierzone wartości ciśnienia tętniczego wynosiły 115/72 mmHg. W zapisie EKG stwierdzono ujemne załamki T o amplitudzie 3 mm w odprowadzeniach V2-V5, a w badaniu echokardiograficznym grubości ścian lewej komory w rozkurczu 15 mm, prawidłową wielkość jam serca, wskaźnik masy lewej komory 178 g/m2, frakcję wyrzutową lewej komory 55%, zaburzenia relaksacji, nieobecny SAM (również podczas próby prowokacyjnej), brak cech dynamicznego gradientu śródkomorowego, prawidłowy obraz zastawek serca. Na podstawie koronarografii wykluczono nieprawidłowości tętnic wieńcowych. Obrazowanie przy pomocy rezonansu magnetycznego uwidoczniło obszary późnego wzmocnienia w obrębie mięśnia lewej komory i prawidłowy obraz osierdzia. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u przedstawionego pacjenta to: |
|
| Najczęściej występującymi objawami (podmiotowym i przedmiotowym) w potwierdzonej ostrej zatorowości płucnej jest: |
|
| Najczęstszą statystycznie anomalią wrodzoną obserwowaną w koronarografii jest: |
|
|
Które z informacji na temat kardiomiopatii połogowej są fałszywe?
1) występuje w III trymestrze ciąży lub w ciągu 5 miesięcy po porodzie i jest związana ze zwiększoną aktywnością katepsyny D; 2) czynniki predysponujące do jej wystąpienia to: wiek > 30 lat, ciąża mnoga, wielorództwo, niedobory żywieniowe; 3) w obrazie klinicznym dominują objawy niewydolności serca i komorowe zaburzenia rytmu, powikłania zatorowo-zakrzepowe są częstsze niż w kardiomiopatii rozstrzeniowej; 4) u wszystkich chorych zaleca się stosowanie bromokryptyny powodującej zmniejszenie wydzielania prolaktyny; 5) u kobiet, których czynność serca po przebyciu choroby znormalizowała się, ryzyko nawrotu w kolejnej ciąży wynosi 80%. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Które stwierdzenie dotyczące leczenia przeciwpłytkowego po PCI jest fałszywe? |
|
| 40-letni chory diagnozowany z powodu postępującego ograniczenia tolerancji wysiłku i nadkomorowych zaburzeń rytmu. Badanie przedmiotowe wykazało cichy szmer holosystoliczny na koniuszku przenoszący się w lewo i głośny drugi ton serca. EKG patologiczny lewogram, PQ - 0,22 s, cechy przerostu prawej komory. W rtg klatki piersiowej, między innymi, szerokie tętnice płucne z obrazem obwodowej amputacji. W przezklatkowym badaniu echokardiograficznym spodziewany obraz to: |
|
|
Ciężką niedomykalność zastawki mitralnej charakteryzuje w badaniu echokardiograficznym:
1) powierzchnia fali zwrotnej zajmująca co najmniej 20% powierzchni lewego przedsionka; 2) talia regurgitacji wynosząca ≥ 0,7 cm; 3) objętość fali zwrotnej wynosząca ≥ 20 ml; 4) frakcja regurgitacji ≥ 50%; 5) powierzchnia ujścia regurgitacji ERO ≥ 0,10 cm2. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wykonanie badania rezonansu magnetycznego aparatem 1,5 Tesla jest przeciwwskazane u pacjentów z: |
|
| Jeśli pacjent stosujący doustny lek przeciwkrzepliwy jest zakwalifikowany do pilnego zabiegu chirurgicznego wymagającego odwrócenia efektu przeciwkrzepliwego, zaleca się: |
|
|
Wskazaniem do przezskórnego zamknięcia przetrwałego kanału owalnego (PFO) jest:
1) zatorowość systemowa w mechanizmie zatorowości skrzyżowanej przez PFO; 2) wystąpienie u chorego ze zdiagnozowanym PFO nawrotowych udarów kryptogennych, bez względu na to czy wcześniej stosowane było leczenie przeciwkrzepliwe; 3) wystąpienie u chorego ze zdiagnozowanym PFO nawrotowych udarów kryptogennych, pomimo stosowania leczenia przeciwkrzepliwego; 4) uwidocznienie w przezprzełykowym badaniu echokardiograficznym drożnego PFO, bez względu na objawy neurologiczne; 5) epizod choroby dekompresyjnej u nurka ze zdiagnozowanym drożnym PFO. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które spośród twierdzeń dotyczących białka C-reaktywnego (CRP) są prawdziwe?
1) CRP jest wytwarzane w wątrobie pod wpływem cytokin prozapalnych; 2) CRP jest wytwarzane lokalnie w obrębie zmian miażdżycowych; 3) CRP bierze udział w aktywacji dopełniacza; 4) w chorobach układu krążenia stężenie CRP oznaczane metodą superczułą najczęściej przekracza wartość 10 mg/l; 5) stosowanie hormonalnej terapii zastępczej prowadzi do obniżenia stężenia CRP we krwi. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Ocena funkcji prawej komory w echokardiografii przezklatkowej powinna uwzględniać kilka wskaźników. Następujące wyniki oceny echokardiograficznej:
* procentowa zmiana pola powierzchni prawej komory (FAC) = 20%, * wymiar drogi napływu prawej komory (RVIT) = 38mm, * prędkość ruchu przypodstawnego segmentu ściany wolnej prawej komory (s’) = 9 cm/sek, * amplituda ruchu pierścienia zastawki trójdzielnej (TAPSE) = 10 mm, pozwalają rozpoznać: |
|
|
Wśród kryteriów istotnych w kwalifikacji chorych z niedomykalnością aortalną do zabiegu wymiany zastawki aorty uwzględnia się różne parametry kliniczne. W przypadku których przedstawionych poniżej chorych istnieją wskazania do zabiegu wymiany zastawki aorty?
1) 32-letnia bezobjawowa chora z dwupłatkową zastawką aortalną i umiarkowaną niedomykalnością aortalną, z prawidłowymi wymiarami i funkcją skurczową LV, poszerzeniem aorty wstępującej do 52mm; 2) 68-letni chory z umiarkowaną niedomykalnością aortalną, LVEF 55%, z nieznaczną dylatacją LV (LV EDD 65mm) i poszerzeniem aorty wstępującej do 53mm; 3) 76-letni chory w klasie NYHA II, z ciężką niedomykalnością zastawki aortalnej, z prawidłowymi wymiarami i funkcją skurczową LV, bez poszerzenia aorty wstępującej; 4) 74-letnia chora z dolegliwościami dławicowymi przy prawidłowym obrazie naczyń wieńcowych w koronarografii, z ciężką niedomykalnością zastawki aortalnej, z prawidłowymi wymiarami i funkcją skurczową LV, bez poszerzenia aorty wstępującej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U 68-letniego chorego z ciasnym izolowanym zastawkowym zwężeniem aorty najpewniej na tle procesów degeneracyjnych, aktualnie bezobjawowego, bez zmian w naczyniach wieńcowych w koronarografii, rozważamy wskazania do leczenie zabiegowego. Jakie kolejne badania diagnostyczne powinniśmy wykonać i które postępowanie jest właściwe ?
1) należy ocenić EURO-Score chorego i w przypadku wartości przekraczającej 20% skierować chorego do przeskórnej wymiany zastawki aortalnej (TAVI); 2) należy ocenić LVEF i w przypadku wartości poniżej 60% skierować chorego do zabiegu wymiany zastawki aorty; 3) przy zachowanej funkcji skurczowej LV należy odroczyć postępowanie zabiegowe na rok; 4) w przypadku LVEF powyżej 50% decyzję o leczeniu zabiegowym należy odroczyć do momentu pojawienia się objawów klinicznych lub echokardiograficznych wykładników szybkiej progresji wady; 5) w przypadku LVEF 40-50% należy wykonać próbę wysiłkową - spadek ciśnienia tętniczego w trakcie próby wysiłkowej jest wskazaniem do zabiegu wymiany zastawki aortalnej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Zgodnie z uniwersalną definicją, do rozpoznania którego z typów klinicznych zawału mięśnia serca nie wykorzystuje się podwyższenia markerów martwicy kardiomiocytów: |
|
| Ostra niedokrwienna niedomykalność zastawki mitralnej w wyniku pęknięcia mięśnia brodawkowatego jest zaliczana do następującego typu czynnościowego w klasyfikacji Carpentiera: |
|
|
Ostra niedokrwienna niedomykalność zastawki mitralnej, stanowiąca powikłanie zespołu wieńcowego z uniesieniem ST związane z pęknięciem mięśnia brodawkowatego:
1) występuje częściej w przypadku rozległego zawału ściany przedniej; 2) stanowi przeciwwskazanie do zabiegu operacyjnego w ostrej fazie niedokrwienia; 3) leczona zachowawczo charakteryzuje się skrajnie wysoką śmiertelnością (95% w okresie kilku tygodni). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 64 letniego pacjenta z dusznością podczas umiarkowanych wysiłków stwierdzono w spoczynkowym badaniu echokardiograficznym dysfunkcję skurczową lewej komory (EF 27%) oraz cechy izolowanego zwężenia zastawki aortalnej z niskim gradientem: pole otwarcia ujścia 0,8 cm2, gradient średni 34 mmHg. W badaniu echokardiograficznym z dobutaminą w niskiej dawce stwierdzono wzrost rzutu serca o 26%, wzrost pola otwarcia zastawki do wartości 0,9 cm2 i wzrost średniego gradientu przezzastawkowego do wartości 48 mmHg. Nie stwierdzono zwężeń tętnic wieńcowych podczas oceny inwazyjnej. W dalszym postępowaniu u przedstawionego chorego: |
|
|
Przyczynę odcinkowych zaburzeń kurczliwości lewej komory stwierdzanych w badaniu echokardiograficznym mogą stanowić:
1) niedokrwienie; 2) proces zapalny mięśnia sercowego; 3) stosowanie leków kardiotoksycznych; 4) cukrzyca; 5) zaburzenia rytmu i przewodnictwa. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 67-letniej pacjentki z zwężeniem zastawki mitralnej i niewydolnością serca w III klasie czynnościowej według NYHA stwierdzono: pole otwarcia ujścia mitralnego 0,9 cm2, współistnienie niewielkiej niedomykalności mitralnej, wartość 7 punktów w skali Wilkinsa, brak skrzeplin w jamach serca, prawidłowy obraz pozostałych zastawek serca, w badaniu koronarograficznym prawidłowy obraz tętnic wieńcowych. U przedstawionej chorej dalszym postępowaniem z wyboru jest: |
|
|
Dwupłatkowa zastawka aortalna:
1) występuje z częstością około 1% w populacji ogólnej; 2) współcześnie stanowi najczęstszą przyczynę zwężenia zastawki tętnicy głównej; 3) wykazuje czterokrotnie rzadszą obecność wśród mężczyzn; 4) nie prowadzi do rozwoju złożonej wady aortalnej; 5) spośród współistniejących wad wrodzonych jest związana przede wszystkim z przetrwałym przewodem tętniczym i koarktacją aorty. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 28-letniej pacjentki z idiopatycznym nadciśnieniem płucnym i dusznością podczas niewielkich wysiłków stwierdzono na podstawie cewnikowania prawostronnego średnie ciśnienie w tętnicy płucnej 51 mmHg, ciśnienie zaklinowania w kapilarach płucnych 11 mmHg, wskaźnik rzutu serca 2,1 l/min/m2. W teście wazoreaktywności z tlenkiem azotu stwierdzono spadek średniego ciśnienia w tętnicy płucnej do wartości 44 mmHg, bez obniżenia rzutu serca. W dalszym postępowaniu u przedstawionej pacjentki należy: |
|
|
U pacjentów ze stabilną dławicą piersiową leczonych farmakologicznie
i wykazujących działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego wywołane stosowaniem kwasu acetylosalicylowego (ASA): 1) możliwe jest zastąpienie ASA klopidogrelem w dawce 75 mg 1 x dziennie; 2) możliwe jest dołączenie do ASA inhibitora pompy protonowej w typowej dawce hamującej wydzielanie kwasu solnego w żołądku; 3) nie należy stosować leków przeciwpłytkowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Fala epsilon:
1) stanowi zazębienie w końcowym fragmencie zespołu QRS, najlepiej widoczne w odprowadzeniach V1-V2; 2) stanowi zazębienie na ramieniu wstępującym załamka R; 3) jest czynnikiem prognostycznym ryzyka nagłego zgonu w arytmogennej kardiomiopatii prawokomorowej; 4) jest czynnikiem prognostycznym wystąpienia arytmii związanych z preekscytacją. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) mostki mięśniowe przebiegające nad nasierdziowymi tętnicami wieńcowymi stwierdza się w badaniach autopsyjnych przeciętnie z częstością 25%; 2) stopień zaburzeń przepływu krwi w tętnicy wieńcowej zależy od szerokości mostka mięśniowego; 3) w leczeniu dławicy związanej z mostkami mięśniowymi korzystne jest stosowanie azotanów. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Nieinwazyjna angiografia tętnic wieńcowych z zastosowaniem tomografii komputerowej nie jest zalecana:
1) w celu wykrycia istotnych zwężeń tętnic wieńcowych u osób bezobjawowych z wysokim ryzykiem wystąpienia incydentów sercowo-naczyniowych; 2) w celu wykrycia istotnych zwężeń tętnic wieńcowych u osób z podejrzeniem choroby niedokrwiennej serca i pośrednim prawdopodobieństwem jej obecności; 3) w celu oceny drożności stentów w tętnicach wieńcowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Źródłem najczęściej obserwowanych w obrębie serca przerzutów nowotworowych są: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) zaciskające zapalenie osierdzia charakteryzuje się często etiologią gruźliczą; 2) prawidłowa grubość osierdzia obserwowana przy pomocy tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego pozwala wykluczyć obecność zaburzeń o typie zaciskania; 3) mechanizm zaburzeń napełniania lewej komory nie pozwala na różnicowanie kardiomiopatii restrykcyjnej i zaciskającego zapalenia osierdzia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W porównaniu z mężczyznami, do elementów obrazu charakteryzującego choroby serca u kobiet należy:
1) rzadsze występowanie spoczynkowych bólów dławicowych; 2) zmniejszona dokładność diagnostyczna wystąpienia obniżeń odcinka ST podczas elektrokardiograficznej próby wysiłkowej; 3) częstsze występowanie zespołu balonowania koniuszka. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskazania do terapii przy użyciu kwasu acetylosalicylowego w dawce 75-325 mg dziennie nie stanowi:
1) przemijający incydent niedokrwienny przebyty u pacjenta z wypadaniem płatka zastawki mitralnej; 2) migotanie przedsionków u chorych w wieku poniżej 65 lat z wypadaniem płatka zastawki mitralnej bez towarzyszącej niedomykalności mitralnej, nadciśnienia tętniczego lub niewydolności serca; 3) migotanie przedsionków u 65 letniego pacjenta z cukrzycą i frakcją wyrzutową lewej komory 30%. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Uporządkuj wymienione beta-adrenolityki wg czasu półtrwania w osoczu (od najkrótszego do najdłuższego):
1) atenolol; 2) bisoprolol; 3) esmolol; 4) metoprolol; 5) nebiwolol. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 47-letniego chorego z wieloletnim wywiadem choroby wrzodowej żołądka, hospitalizowanego z powodu STEMI ściany przedniej, leczonego pierwotną angioplastyką LAD z jednoczesną implantacją stentu wykonano w III dobie zawału kontrolne badanie echokardiograficzne. Stwierdzono odcinkowe zaburzenia kurczliwości na obszarze ściany przedniej, przegrody m.komorowej i koniuszka, EF 36% oraz ruchome, wpuklające się do światła komory echa dodatkowe sugerujące obecność skrzepliny. W dalszych etapach leczenia: |
|
|
Pęknięcie przegrody międzykomorowej jest jednym z powikłań mechanicznych świeżego zawału serca:
1) wśród czynników sprzyjających jego wystąpieniu wymienia się: podeszły wiek, angiograficzny obraz izolowanej zmiany jednonaczyniowej, brak wieńcowego krążenia obocznego oraz późne udrożnienie tętnicy dozawałowej; 2) powikłanie to występuje przede wszystkim u chorych z zawałem ściany przedniej; 3) u chorych leczonych pierwotną angioplastyką wieńcową powikłanie to pojawia się najczęściej w drugim tygodniu zawału serca; 4) pacjentom z okołozawałowym pęknięciem przegrody międzykomorowej zalecane jest pilne leczenie kardiochirurgiczne; 5) pozawałowe ubytki przegrody międzykomorowej u wybranych chorych mogą być zaopatrzone przezskórnie za pomocą okludera; 6) częstym powikłaniem zabiegu przezskórnego jest hemoliza. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do bieżącej oceny skuteczności zabiegu pierwotnej angioplastyki wieńcowej wykorzystuje się skalę TMPG (TIMI-myocardial perfusion grade) opartą o stopień zakontrastowania mięśnia sercowego. Zmatowienie obrazu utrzymujące się przez ponad 3 cykle serca odpowiada stopniowi: |
|
