Ortopedia i traumatologia narządu ruchu Wiosna 2011: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Najbardziej charakterystycznym objawem podczas badania klinicznego chorego ze zwichnięciem tylnym barku jest niemal całkowite ograniczenie:
  1. zgięcia.
  2. odwiedzenia.
  3. rotacji zewnętrznej.
  4. ...
  5. ...
Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące złamań końca barkowego obojczyka:
1) występują znacznie rzadziej niż złamania trzonu, powstają zwykle w wyniku urazu wysokoenergetycznego i mogą towarzyszyć im inne uszkodzenia;
2) w badaniu klinicznym mogą przypominać uszkodzenie stawu barkowo-obojczykowego;
3) leczeniem z wyboru jest leczenie nieoperacyjne;
4) ze względu na znacznie wyższy niż w przypadku złamań trzonu obojczyka odsetek stawów rzekomych w przypadku leczenia nieoperacyjnego, należy rozważyć pierwotne leczenie operacyjne;
5) wskazaniem do leczenia operacyjnego mogłoby być tylko uszkodzenie naczyń, nerwów bądź złamanie otwarte.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 3,5.
  2. 1,2,3.
  3. 1,2,4.
  4. ...
  5. ...
Planując leczenie operacyjne chorego z niestabilnością przednią barku należy wziąć pod uwagę następujące czynniki:
1) wiek;
2) zawód;
3) uprawiany sport;
4) uszkodzenia kostne głowy kości ramiennej;
5) uszkodzenia kostne panewki;
6) liczbę zwichnięć;
7) obecność uszkodzenia SLAP w badaniach obrazowych;
8) obecność uszkodzenia obrąbka w badaniach obrazowych.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 1,2,3,6,7,8.
  3. 4,5,6,7,8.
  4. ...
  5. ...
U 23-letniego chorego, zawodnika judo, po przebytych 10 zwichnięciach przednich barku (pierwsze zwichnięcie podczas treningu przed rokiem po założeniu dźwigni za bark), z istotnymi ubytkami kostnymi brzegu przedniego panewki i towarzyszącym uszkodzeniem Hill-Sachsa głowy kości ramiennej, proponowanym sposobem leczenia jest:
  1. rehabilitacja barku.
  2. stabilizacja z rekonstrukcją tkanek miękkich (stabilizacja sposobem Bankarta).
  3. stabilizacja kostna.
  4. ...
  5. ...
Chory 60-letni, pracownik umysłowy, aktywny sportowo (biegi, rower, pływanie, narty), zgłasza ból barku po przebytym przed 8 miesiącami urazie na nartach, bez innych dolegliwości. Dotychczasowe leczenie zachowawcze - leki p-zapalne, dwukrotne iniekcje glikokortykosteroidowe i rehabilitacja - nieskuteczne. Obecnie VAS 6-7, bóle nocne, znaczne ograniczenie siły, funkcja kończyny ok. 70% w stosunku do sytuacji przed urazem. Pełny zakres ruchu, dodatnie testy świadczące o uszkodzeniu stożka rotatorów, potwierdzone w badaniu USG i MRI z kontrastem - całkowite uszkodzenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego, częściowe uszkodzenie ścięgna mięśnia podgrzebieniowego, 2. stopień retrakcji ścięgien, II stopień infiltracji tłuszczowej wg Goutallier. Zalecany sposób postępowania u tego chorego to:
  1. artroskopia barku - artroliza stawu.
  2. rekonstrukcja stożka rotatorów.
  3. leczenie glikokortykosteroidami doustnie.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące endoplastyki odwróconej barku:
1) ze względu na charakter endoprotezy jej implantacja wskazana jest raczej u chorych starszych;
2) do jej prawidłowego działania niezbędny jest prawidłowo funkcjonujący mięsień naramienny;
3) do jej prawidłowego działania niezbędny jest prawidłowo funkcjonujący stożek rotatorów;
4) jest przeciwwskazana u wszystkich chorych ze złamaniem czterofragmentowym końca bliższego kości ramiennej;
5) nie ma wskazań do implantacji endoprotezy odwróconej, bowiem zawsze można implantować endoprotezę anatomiczną - totalną.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 1,2,3.
  3. 1,2,3,4.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące złamań czterofragmentowych końca bliższego kości ramiennej:
1) są obarczone istotnym ryzykiem martwicy głowy kości ramiennej;
2) postępowaniem z wyboru jest zawsze endoplastyka połowicza barku;
3) postępowaniem z wyboru jest zawsze leczenie nieoperacyjne;
4) martwica głowy kości ramiennej po anatomicznym stabilnym zespoleniu płytą może być dobrze tolerowana przez chorego przez wiele lat;
5) w przypadku leczenia operacyjnego wskazane jest następnie unieruchomienie przez okres 6-8 tygodni ze względu na ryzyko martwicy głowy kości ramiennej;
6) w przypadku zespolenia złamania płytą kluczowe dla osiągnięcia dobrego wyniku jest prawidłowe wygojenie guzka większego i mniejszego;
7) w przypadku endoplastyki połowiczej barku kluczowe dla osiągnięcia dobrego wyniku jest prawidłowe wygojenie guzka większego i mniejszego.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 1,3.
  3. 1,4,5.
  4. ...
  5. ...
„Nieszczęśliwa” triada Hotchkissa to:
  1. zwichnięcie stawu łokciowego, uszkodzenie więzadła pobocznego bocznego, złamanie głowy kości promieniowej.
  2. złamanie wyrostka łokciowego, złamanie głowy kości promieniowej, zwichnięcie stawu łokciowego.
  3. złamanie głowy kości promieniowej, złamanie główki kości ramiennej i złamanie wyrostka dziobiastego.
  4. ...
  5. ...
Zniekształcenie trójkąta Huetera występuje we wszystkich, z wyjątkiem:
  1. złamania międzykłykciowego kości ramiennej.
  2. zwichnięcia tylnego stawu łokciowego.
  3. złamania nadkłykciowego kości ramiennej.
  4. ...
  5. ...
Złamanie głowy kości promieniowej typu II wg Hotchkissa jest wskazaniem do:
  1. leczenia czynnościowego.
  2. unieruchomienia stawu łokciowego na 2 tygodnie, następnie leczenia czynnościowego.
  3. zespolenia odłamów kostnych.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij