Chirurgia naczyniowa Wiosna 2013: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Zatrzymanie krwotoku z pękniętego tętniaka aorty brzusznej można osiągnąć przez:
1) założenie zacisku naczyniowego na aortę poniżej odejścia tętnic nerkowych; 2) założenie zacisku naczyniowego na aortę pod przeponą, po przecięciu jej prawej odnogi; 3) założenie zacisku naczyniowego na aortę piersiową po wykonaniu lewostronnej torakotomii; 4) wprowadzenie do aorty przez worek tętniaka grubego cewnika Foleya; 5) założenie zacisków na obie tętnice biodrowe wspólne. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Przeciwwskazaniem do przezskórnej plastyki tętnicy szyjnej wewnętrznej z założeniem stentu jest:
1) znacznego stopnia upośledzenie czynnościowe; 2) obecność skrzepliny na blaszce miażdżycowej; 3) silnie uwapniona blaszka miażdżycowa; 4) krytyczne zwężenie tętnicy szyjnej wewnętrznej na długim odcinku (objaw struny); 5) niedrożność tętnicy szyjnej wewnętrznej po stronie przeciwnej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Zapobieganie powstawaniu zespołu stopy cukrzycowej polega na:
1) optymalnym leczeniu metabolicznym cukrzycy; 2) wieloczynnikowym zapobieganiu miażdżycy tętnic; 3) zwiększaniu siły i sprawności stóp poprzez ćwiczenia; 4) codziennej pielęgnacji stóp; 5) odbarczaniu miejsc ucisku poprzez noszenie dobranego indywidualnie obuwia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które ze stwierdzeń dotyczących zastosowania czasowego przepływu wewnętrznego (shuntu) są prawdziwe?
1) może utrudniać wykonanie udrożnienia tętnicy szyjnej wewnętrznej; 2) jego założenie może spowodować uszkodzenie tętnicy szyjnej wewnętrznej w miejscu niedostępnym chirurgicznie; 3) zakładając shunt, w pierwszej kolejności do światła tętnicy wprowadza się koniec dogłowowy a w drugiej kolejności dosercowy; 4) im większa wewnętrzna średnica wewnętrzna shuntu, tym większy przepływ w tętnicy; 5) wskazaniem do założenia shuntu nie jest wystąpienie objawów niedokrwienia mózgu po założeniu zacisków na tętnice szyjne. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 50-letnia chora skarży się na stopniowo nasilające się od kilku tygodni chromanie i ból spoczynkowy dłoni lewej. Okresowo pojawiają się silne zawroty głowy i zaburzenia równowagi. Dotychczas leczona przewlekle pentoksyfiliną i kwasem acetylosalicylowym. Różnica RR na obu ramionach wynosi 80 mmHg, nie stwierdza się tętna w miejscach typowych na tętnicach kończyny górnej lewej, przy obecnym tętnie na kończynie górnej prawej i obu tętnicach szyjnych. W tym przypadku najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest: |
|
|
W opisywanym w pytaniu nr 68 przypadku chorej należy zaproponować:
1) wykonanie arteriografii tętnic szyjnych i łuku aorty; 2) wykonanie przezskórnej plastyki balonowej z założeniem stentu; 3) pomost szyjno-podobojczykowy lub transpozycję tętnicy podobojczykowej gdy zabieg wewnątrznaczyniowy będzie niemożliwy do wykonania; 4) dalsze leczenie pentoksyfiliną i kwasem acetylosalicylowym; 5) leczenie fibrynolityczne. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Po udrożnieniu tętnicy szyjnej wewnętrznej tętnice zeszyto szwem pierwotnym. W czasie śródoperacyjnego ultrasonograficznego badania kontrolnego stwierdzono 70% zwężenie w połowie linii szwów oraz przyścienną skrzeplinę powyżej zwężenia. W takim przypadku postępowaniem z wyboru jest: |
|
|
Do czynników ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej należą:
1) wrzodziejące zapalenie jelita grubego; 2) zespół nerczycowy; 3) niewydolność serca; 4) obecność cewnika w żyle głównej; 5) rodzaj zastosowanego znieczulenia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W leczeniu zakrzepowo-zarostowego zapalenia naczyń stosuje się:
1) glikokortykosteroidy; 2) kwas acetylosalicylowy; 3) wlewy prostaglandyn (PGE, PGI); 4) cilostazol; 5) bezwzględny zakaz palenia tytoniu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Zakrzepowo-zarostowe zapalenie naczyń można rozpoznać według następujących kryteriów:
1) palenie tytoniu w wywiadzie i brak innych czynników ryzyka miażdżycy; 2) początek choroby przed 50 rokiem życia; 3) zmiany naczyniowe poniżej tętnicy podkolanowej; 4) nawracające wędrujące zapalenie żył powierzchownych w wywiadzie; 5) zajęcie naczyń kończyn górnych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskazaniem do pierwotnej dużej amputacji kończyny u chorego z zespołem stopy cukrzycowej, bez podejmowania próby ratowania kończyny jest:
1) całkowite porażenie kończyny; 2) niesprawność chorego i unieruchomienie w łóżku lub wózku inwalidzkim; 3) posocznica, której przyczyną jest zakażenie kończyny; 4) utrwalony przykurcz zgięciowy w stawie kolanowym; 5) szpotawe ustawienie stopy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Krytyczne niedokrwienie kończyn rozpoznajemy u chorych, którzy:
1) zgłaszają ból spoczynkowy nieustępujący po podaniu tradycyjnych leków przeciwbólowych i trwający co najmniej 2 tygodnie; 2) mają martwicę palców lub stopy, bądź owrzodzenie troficzne; 3) mają ciśnienie skurczowe mierzone na kostce mniejsze od 50 mmHg; 4) mają przezskórną prężność tlenu (TcPO2) w obszarze niedokrwienia niższą od 10 mmHg i niewzrastającą po inhalacji tlenu; 5) mają dystans chromania przestankowego 50 metrów. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W trakcie podawania rt-PA należy kontrolować:
1) APTT; 2) ACT; 3) INR; 4) czas krwawienia; 5) stężenie fibrynogenu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Według niektórych zaleceń skuteczne leczenie, pozwalające na uzyskanie prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego ma większe znaczenie niż rodzaj zastosowanego leku, jednakże w przypadku współistnienia choroby tętnic obwodowych należy unikać stosowania: |
|
| Wskaż wartości wskaźnika kostka-ramię (ABPI) i ciśnienia parcjalnego tlenu (TcpO2) potwierdzające prawidłowość rozpoznania krytycznego niedokrwienia kończyn dolnych: |
|
| W odniesieniu do pacjentów z chorobami sercowo-naczyniowymi prawdziwe są wszystkie poniższe stwierdzenia dotyczące leczenia zaburzeń gospodarki lipidowej, z wyjątkiem: |
|
| W odniesieniu do pacjentów z miażdżycowym niedokrwieniem kończyn dolnych prawdziwe są wszystkie poniższe stwierdzenia dotyczące leczenia, z wyjątkiem: |
|
| Określeniem prawidłowo przeprowadzonego treningu marszowego, jako podstawowej formy zachowawczego leczenia miażdżycowego niedokrwienia kończyn dolnych jest: |
|
|
73-letni pacjent z czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego został zakwalifikowany do leczenia operacyjnego tętniaka aorty brzusznej. Lekami, których wdrożenie w okresie przedoperacyjnym należy uwzględnić w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia powikłań kardiologicznych są:
1) klopidogrel; 2) statyny; 3) kwas acetylosalicylowy; 4) blokery kanału wapniowego; 5) β-blokery. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U pacjenta z ryzykiem sercowo-naczyniowym i z dużym tętniakiem aorty brzusznej implantowano stentgraft aortalno-dwubiodrowy. Przebieg operacji i okresu pooperacyjnego bez powikłań. Po upływie 30 dni należy pacjentowi zlecić, obok przeglądowego zdjęcia jamy brzusznej a-p i bocznego, wykonanie następującego badania obrazowego: |
|
