Transplantologia kliniczna Wiosna 2013: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Wskaż prawdziwe zdanie dotyczące techniki piggy-back oraz konwencjonalnego (ortotopowego) przeszczepienia wątroby z użyciem bypassu żylno-żylnego:
  1. technika piggy-back wykorzystywana jest częściej, gdyż zmniejsza ryzyko powikłań naczyniowych oraz ryzyko wystąpienia niewydolności nerek po przeszczepieniu wątroby.
  2. technika piggy-back wykorzystywana jest częściej, gdyż w tej grupie chorych obserwuje się mniejszą śmiertelność okołooperacyjną i rzadziej występuje pierwotny brak czynności przeszczepionej wątroby.
  3. zapotrzebowanie na przetoczenia krwi i preparatów krwiopochodnych jest większe w przypadku konwencjonalnego przeszczepienia ortotopowego z zastosowaniem bypassu żylno-żylnego.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe zdania dotyczące rutynowego profilaktycznego szynowania zespolenia moczowodowo-pęcherzowego przy przeszczepieniu nerki:
1) częstość zakażeń układu moczowego jest większa u chorych z szynowanym zespoleniem moczowodowo-pęcherzowym;
2) profilaktyczne stosowanie kotrimoksazolu powoduje zrównanie ryzyka zakażeń układu moczowego w grupach biorców z zespoleniem moczowodowo-pęcherzowym stentowanym i bez szynowania;
3) szynowanie moczowodu powoduje znaczne zmniejszenie ryzyka wystąpienia ciężkich powikłań moczowych;
4) stenty szynujące moczowód są dobrze tolerowane;
5) długość zastosowanego stentu nie wpływa na częstość występowania powikłań i tolerancję zastosowanego urządzenia.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. wszystkie wymienione.
  2. 1,2,3,4.
  3. 1,2,3.
  4. ...
  5. ...
Powrót płodności po przeszczepieniu nerki u kobiet jest ogólnie znanym zjawiskiem. Wskaż prawdziwe zdanie dotyczące mężczyzn po przeszczepieniu nerki:
  1. mężczyźni, którzy planują posiadanie potomstwa nie powinni być leczeni sirolimusem.
  2. sirolimus, inhibitory kalcyneuryny ani azatiopryna nie wpływają istotnie na stężenie wolnego testosteronu, LH i FSH.
  3. zmiany histologiczne widoczne w jądrach mężczyzn ze schyłkową niewydolnością nerek (aplazja germinalna, zanik kanalików nasiennych) ulegają niemal pełnemu odwróceniu po przeszczepieniu nerki.
  4. ...
  5. ...
Największe ryzyko zagięcia lub skręcenia naczyń przeszczepionej nerki (tzw. „kinking”) stwarza sytuacja:
  1. ułożenia nerki po wykonaniu zespoleń w kieszonce na mięśniu biodrowo-lędźwiowym.
  2. zespoleń długiej tętnicy nerkowej oraz wydłużonej (np. za pomocą fragmentu żyły głównej dolnej) żyły nerkowej, jak ma to często miejsce w przypadku przeszczepienia prawej nerki.
  3. zespolenia długiej tętnicy nerkowej oraz krótkiej żyły nerkowej (sytuacja przeszczepienia prawej nerki).
  4. ...
  5. ...
Najczęstszą przyczyną utraty przeszczepu nerki jest:
  1. ostre odrzucanie przeszczepu.
  2. przewlekła nefropatia przeszczepu.
  3. nefrotoksyczność inhibitorów kalcyneuryny.
  4. ...
  5. ...
Według kryteriów neurologicznych nie można rozpoznać śmierci człowieka gdy:
  1. występują subtelne, okresowe rytmiczne ruchy mięśni twarzy.
  2. podczas próby badania odruchu Babińskiego wystąpił objaw trójzgięcia (w stawie biodrowym, kolanowym i skokowym).
  3. w trakcie wykonywania próby bezdechu wystąpiło przywiedzenie w stawach ramiennych, zgięcie w stawach łokciowych, zgięcie tułowia i subtelny obrót głowy.
  4. ...
  5. ...
Przewaga pobrania nerki od dawcy żywego techniką laparoskopową nad otwartą polega na:
1) zmniejszeniu częstości występowania ATN/DGF (ostrej martwicy cewek nerkowych/opóźnionej czynności przeszczepu) po przeszczepieniu nerki pobranej metodą laparoskopową;
2) zmniejszeniu częstości występowania zakażeń rany operacyjnej;
3) zmniejszeniu częstości występowania powikłań chirurgicznych zabiegu;
4) zwiększeniu liczby potencjalnych dawców skłonnych oddać narząd;
5) skróceniu czasu wykonywania zabiegu.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. wszystkie wymienione.
  2. 1,2,4,5.
  3. 1,2,4.
  4. ...
  5. ...
U biorców przeszczepu nerki obserwuje się większą zapadalność na wiele nowotworów. Który z nowotworów rozwija się najwcześniej od przeszczepienia?
  1. guz z komórek Merkla.
  2. mięsak Kaposi’ego.
  3. chłoniak nieziarniczy.
  4. ...
  5. ...
U chorych wysokiego ryzyka immunologicznego w leczeniu indukcyjnym po przeszczepieniu narządów unaczynionych:
  1. należy zastosować leki powodujące deplecję limfocytów.
  2. nie można stosować leków powodujących deplecję limfocytów.
  3. należy zastosować inhibitory mTOR.
  4. ...
  5. ...
Wskazaniem do konwersji ze stosowanego dotychczas w leczeniu immunosupresyjnym takrolimusu na cyklosporynę jest:
  1. hirsutyzm.
  2. ginekomastia.
  3. cukrzyca insulinozależna pomimo zmniejszenia dawek takrolimusu i glikokortykosteroidów.
  4. ...
  5. ...
W procesie kwalifikacji rodzinnego dawcy nerki dla biorcy, u którego przyczyną niewydolności nerek jest atypowy zespół hemolityczno-mocznicowy (niezwiązany z Shiga toksyną) należy pamiętać, że:
  1. nawrót atypowego zespołu hemolityczno-mocznicowego po przeszczepie nerki jest częsty i prowadzi do utraty przeszczepu w ponad 90% przypadków.
  2. nawrót atypowego zespołu hemolityczno-mocznicowego po przeszczepie nerki jest rzadki (od 0 do 10%) i nie pogarsza rokowania.
  3. ze względu na bardzo małe ryzyko utraty przeszczepu można pobrać nerkę od dawcy rodzinnego.
  4. ...
  5. ...
U 57-letniego chorego rok po przeszczepieniu nerki, z prawidłową czynnością graftu, uwidoczniono w badaniu USG w obrębie nerki własnej prawej 2 torbiele proste, a w obrębie nerki własnej lewej 3 torbiele proste. Średnica żadnej z uwidocznionych torbieli nie przekraczała 3 cm. Podobne zmiany w nerkach własnych opisywano jeszcze przed zabiegiem przeszczepienia nerki. W tej sytuacji klinicznej należy zalecić:
  1. ultrasonografię nerek własnych co 2 lata.
  2. ultrasonografię nerek własnych 2 razy w roku.
  3. tomografię komputerową nerek własnych 2 razy w roku.
  4. ...
  5. ...
U 27-letniego chorego 8 miesięcy po przeszczepieniu nerki doszło do pogorszenia czynności wydalniczej nerki przeszczepionej (zwiększenie stężenia kreatyniny z 1,3 do 2,3 mg/dl). Badanie histopatologiczne bioptatu nerkowego wskazuje na rozpoznanie nefropatii BKV (spowodowanej wirusem polyoma BK). Potwierdzono również replikację wirusa BKV we krwi. W pierwszej kolejności w leczeniu pacjenta należy zastosować:
  1. uderzeniowe dawki (tzw. „pulsy”) metyloprednizolonu.
  2. azytromycynę.
  3. azatioprynę.
  4. ...
  5. ...
W leczeniu nadkrwistości u chorych po transplantacji nerki, przy wartości hematokrytu powyżej 55 % zastosowanie znajdują:
  1. upusty krwi, antagoniści wapnia.
  2. preparaty erytropoetyny.
  3. upusty krwi, statyny.
  4. ...
  5. ...
U chorego po przeszczepieniu nerki, stosującego w leczeniu immunosupresyjnym cyklosporynę, mykofenolan sodu oraz encorton rozpoznano gruźlicę płuc. Zastosowanie rifampicyny u tego chorego bez dostosowania dawki cyklosporyny może prowadzić do:
  1. zwiększonego ryzyka ostrego odrzucania w związku ze zmniejszeniem stężenia cyklosporyny.
  2. wystąpienia objawów neurotoksyczności spowodowanego zwiększeniem stężenia cyklosporyny.
  3. wzrostu ciśnienia tętniczego krwi spowodowanego zwiększeniem stężenia cyklosporyny.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące kwalifikacji potencjalnego żywego dawcy nerki:
  1. cukrzyca jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do oddania nerki.
  2. nieprawidłowa glikemia na czczo jest wskazaniem do wykonania standardowego 2-godzinnego testu doustnego obciążenia glukozą.
  3. cukrzyca ciążowa w wywiadzie u potencjalnej dawczyni nerki jest przeciwwskazaniem do oddania nerki.
  4. ...
  5. ...
Pierwszeństwo w wyborze do przeszczepienia nerki, niezależnie od liczby uzyskanych punktów mają biorcy:
  1. z ≥ 2 niezgodnymi HLA.
  2. wysoko immunizowani z PRA ≥ 80%.
  3. z PRA 50-79%.
  4. ...
  5. ...
Przed podaniem pierwszej dawki przeciwciała anty-CD25 (bazyliksymabu) należy:
  1. wykonać próbę śródskórną z lekiem w rozcieńczeniu 1:1000.
  2. podać dożylnie metamizol.
  3. podać dożylnie 500 mg metylprednizolonu.
  4. ...
  5. ...
W przypadku stosowania inhibitorów mTOR mogą wystąpić:
1) zaburzenia budowy/czynności białek błony szczelinowej podocyta;
2) zwiększone ryzyko rozwoju choroby nowotworowej;
3) zwiększone ryzyko rozwoju choroby CMV;
4) zwiększone ryzyko rozwoju powikłań ze strony układu sercowo-naczyniowego;
5) mikroangiopatia zakrzepowa/zespół hemolityczno-mocznicowy.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,5.
  2. 2,3,4.
  3. 3,4,5.
  4. ...
  5. ...
Które z poniższych zdań dotyczących nowego leku immunosupresyjnego - tofacitinibu są prawdziwe?
1) tofacitinib jest inhibitorem syntezy zasad pirymidynowych;
2) tofacitinib jest inhibitorem kinazy tyrozynowej Janus 3 (JAK3);
3) tofacitinib jest inhibitorem kinazy białkowej C;
4) stosowanie tofacitinibu zwiększa ryzyko rozwoju nefropatii BKV;
5) tofacitinib posiada potencjał mielotoksyczny.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,4.
  2. 1,4,5.
  3. 2,4,5.
  4. ...
  5. ...
Które z poniższych zdań dotyczących nowych leków immunosupresyjnych są prawdziwe?
  1. alefacept hamuje adhezję limfocytów T do komórek prezentujących antygen.
  2. voclosporyna jest pół-syntetycznym inhibitorem kalcyneuryny.
  3. 4D11 hamuje kostymulację poprzez blokowanie interakcji pomiędzy CD40/CD154.
  4. ...
  5. ...
Ryzyko rozwoju zaburzeń lipidowych będzie najwyższe w przypadku zastosowania schematu leczenia immunosupresyjnego zawierającego:
  1. cyklosporynę A + glikokortykosteroidy+ ewerolimus.
  2. takrolimus + glikokortykosteroidy+ ewerolimus.
  3. takrolimus + glikokortykosteroidy + mykofenolan mofetylu.
  4. ...
  5. ...
Deplecję zarówno limfocytów T jak i B wywołuje:
  1. eculizumab.
  2. tofacitinib.
  3. alemtuzumab.
  4. ...
  5. ...
Monoklonalne przeciwciało o nazwie rituksymab:
1) jest przeciwciałem chimerycznym skierowanym przeciwko cząsteczce CD22;
2) jest przeciwciałem ludzkim skierowanym przeciwko cząsteczce CD20;
3) zwiększa ryzyko rozwoju infekcji bakteryjnych;
4) wykazuje skuteczność w profilaktyce/leczeniu ostrego odrzucania pośredniczonego przez przeciwciała;
5) wykazuje skuteczność w leczeniu przewlekłego odrzucania pośredniczonego przez przeciwciała.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3,5.
  2. 2,3,5.
  3. 1,4.
  4. ...
  5. ...
Które ze stosowanych przeciwciał mogą wywierać korzystny wpływ na subpopulację limfocytów T regulatorowych (Treg)?

) ATG;  
2) anty-CD25;  
3) belatacept;  
4) alefacept;  
5) efalizumab.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,5.
  2. 1,2,3,4.
  3. 2,3,4.
  4. ...
  5. ...
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących bortezomibu są prawdziwe?
1) bortezomib jest lekiem pierwszego rzutu do leczenia odrzucania pośredniczonego przez przeciwciała;
2) stosowanie bortezomibu zwiększa ryzyko rozwoju neuropatii obwodowej;
3) u chorych leczonych bortezomibem istotnie częściej obserwuje się niedokrwistość;
4) bortezomib wywołuje deplecję komórek CD20+;
5) bortezomib powoduje deplecję komórek CD20-.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,4.
  2. 2,3,4.
  3. 2,3,5.
  4. ...
  5. ...
Do podstawowych działań zmierzających do ograniczenia możliwości przeniesienia chorób nowotworowych i zakaźnych występujących u dawcy narządów należą:
  1. badanie podmiotowe i przedmiotowe.
  2. badania laboratoryjne i obrazowe.
  3. ocena śródoperacyjna i histopatologiczna.
  4. ...
  5. ...
Największe ryzyko rozwoju nowotworu przeniesionego od dawcy występuje w przypadku:
  1. podstawnokomórkowego raka skóry.
  2. czerniaka.
  3. nowotworu mózgu o typie oponiaka łagodnego.
  4. ...
  5. ...
Dawca lat 36 ma następujący status serologiczny:
HbsAg (-), Anty- HBs (+), Anty- HBc (+).
W związku z powyższym ryzyko transmisji zakażenia:
  1. jest bardzo małe, gdyż niemożliwa jest obecność HBV- DNA w krwi, zatem można przeszczepiać wątrobę i pozostałe narządy.
  2. jest zdecydowanie większe dla potencjalnego biorcy wątroby, niż dla biorców innych narządów.
  3. obecność przeciwciał anty-HBs ma znaczenie tylko dla biorców innych niż wątroba narządów.
  4. ...
  5. ...
Dodatni wynik badania serologicznego dawcy w kierunku zakażenia wirusem Ebstein-Barr ma znaczenie dla biorcy:
  1. pediatrycznego.
  2. seronegatywnego, czyli biorcy bez obecnych przeciwciał anty EBV.
  3. nie ma znaczenia dla leczenia biorcy.
  4. ...
  5. ...
Pacjent lat 26, po urazie czaszkowo-mózgowym, przyjęty w stanie ciężkim na OIT, w wywiadzie stosowanie dożylnych środków narkotycznych, po leczeniu w poradni chorób zakaźnych z nieznanej przyczyny. W związku z powyższym:
  1. nie może być kwalifikowany jako dawca.
  2. należy wykonać badania anty-HIV, anty-HCV, HbsAg i w przypadku wyników ujemnych może być kwalifikowany jako dawca.
  3. należy wykonać testy HCV RNA, HIV RNA lub DNA, a także HBV DNA i na tej podstawie podjąć decyzję o dalszym trybie postępowania.
  4. ...
  5. ...
Celem przedtransplantacyjnego screeningu chorób zakaźnych, wykonywanego u potencjalnych dawców i biorców narządów unaczynionych jest:
  1. identyfikacja zakażeń, które mogą dyskwalifikować biorcę od przeszczepienia narządu.
  2. identyfikacja i leczenie aktywnego zakażenia przed przeszczepieniem narządu.
  3. określenie ryzyka infekcji.
  4. ...
  5. ...
W zakresie obowiązków szpitalnego koordynatora pobierania narządów od zmarłych dawców leży m.in.:
1) alokacja i dystrybucja narządów;
2) zgromadzenie dokumentacji medycznej zmarłego dawcy i przedłożenie jej zespołom biorącym udział w pobraniu narządów;
3) koordynacja pobrania wielonarządowego wraz z koordynatorem regionalnym i koordynatorem Poltransplantu;
4) powołanie komisji ds. orzekania śmierci mózgu;
5) podjęcie ostatecznej decyzji o pobraniu i wykorzystaniu poszczególnych narządów do przeszczepienia.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 2,3.
  3. 3,4.
  4. ...
  5. ...
Podczas stwierdzania śmierci mózgu na etap wykluczeń składają się:
1) wykluczenie zatrucia i wpływu niektórych środków farmakologicznych (narkotyki, neuroleptyki, środki nasenne, usypiające, uspokajające, zwiotczające m. poprzecznie prążkowane);
2) wykluczenie hipotermii wywołanej czynnikami zewnętrznymi (< 35°C ciepłoty powierzchniowej);
3) wykluczenie zaburzeń metabolicznych i endokrynologicznych;
4) wykluczenie uogólnionego zakażenia;
5) wykluczenie istnienia sprzeciwu na pobranie po śmierci komórek, tkanek i narządów;
6) wykluczenie obecności odruchów rdzeniowych.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 2,3,4.
  3. 3,4,5.
  4. ...
  5. ...
Brak sprzeciwu w Centralnym Rejestrze Sprzeciwów umożliwia pobranie tkanek od osoby zmarłej:
  1. po równoległym wykluczeniu istnienia sprzeciwu w innych, przewidzianych prawem formach.
  2. w każdym przypadku zamiaru pobrania.
  3. po decyzji dyrektora podmiotu leczniczego, w którym przebywa dawca.
  4. ...
  5. ...
W skład Komisji ds. śmierci osobniczej stwierdzającej śmierć mózgu u pacjenta w oddziale neurologicznym nie może wchodzić:
  1. lekarz specjalista neurolog - ordynator tego oddziału neurologicznego.
  2. lekarz specjalista neurolog - lekarz prowadzący badanego pacjenta.
  3. lekarz dyżurny OIT w trakcie specjalizacji.
  4. ...
  5. ...
Do pobierania narządów w celu przeszczepiania jest uprawniony:
  1. lekarz specjalista w dziedzinie transplantologii klinicznej posiadający specjalizację z chirurgii ogólnej.
  2. lekarz specjalista chirurgii ogólnej.
  3. lekarz odbywający specjalizację z chirurgii ogólnej pod nadzorem lekarza specjalisty w dziedzinie transplantologii klinicznej.
  4. ...
  5. ...
Krwiotwórcze komórki macierzyste pozyskiwane z krwi obwodowej w porównaniu do uzyskiwanych ze szpiku dają:
  1. mniejsze ryzyko GvHD.
  2. przyspieszoną regenerację neutrofili.
  3. większe ryzyko wznów.
  4. ...
  5. ...
Późno występujące krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego zazwyczaj spowodowane jest:
  1. bezpośrednim działaniem cyklofosfamidu na pęcherz moczowy.
  2. działaniem wielu czynników toksycznych uszkadzających pęcherz moczowy.
  3. infekcją wywołaną wirusem polioma.
  4. ...
  5. ...
Deplecja limfocytów T w materiale przeszczepowym jest:
  1. związana u wszystkich pacjentów z dłuższym czasem przeżycia w porównaniu z przeszczepieniem materiału bez deplecji.
  2. związana ze zwiększonym ryzykiem cGvHD.
  3. skuteczną profilaktyką aGvHD, lecz związaną ze zwiększonym ryzykiem odrzucenia przeszczepu/wznowy/zakażeń oportunistycznych.
  4. ...
  5. ...
Które z poniższych jest najbardziej prawdopodobne po transplantacji nie-mieloablacyjnej?
  1. wszyscy pacjenci wykażą pełny chimeryzm dawcy.
  2. żaden z pacjentów nie wykaże pełnego chimeryzmu dawcy.
  3. częstym zjawiskiem jest mieszany chimeryzm.
  4. ...
  5. ...
Najrzadziej rozpoznawaną formą odrzucania przeszczepu wątroby jest ostre odrzucanie humoralne. Które z poniższych czynników najlepiej opisują wystąpienie tego powikłania?
1) niezgodność w grupie głównej krwi dawcy i biorcy;
2) nagłe pojawienie się zaburzeń ukrwienia wątroby bezpośrednio po rewaskularyzacji;
3) ciężki przebieg kliniczny;
4) zespół zanikania przewodzików żółciowych;
5) zmiany histologiczne w obrębie naczyń tętniczych graftu.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3,4.
  2. 1,3,4,5.
  3. 2,3,4,5.
  4. ...
  5. ...
Pierwotny brak czynności wątroby po przeszczepieniu jest powikłaniem relatywnie rzadkim. Częstość występowania tego powikłania ocenia się na 1-7%. Które z poniższych objawów i wyników wskazują na wystąpienie tego powikłania?
1) hiperglikemia wymagająca suplementacji insuliny;
2) hipotermia u biorcy;
3) zaburzenia krzepnięcia pomimo suplementacji FFP;
4) narastająca hiperbilirubinemia;
5) niewydolność oddechowa i śpiączka pooperacyjna.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3,4.
  2. 1,3,4,5.
  3. 2,3,4,5.
  4. ...
  5. ...
Zakrzep żyły wrotnej po przeszczepieniu wątroby najlepiej opisują poniższe stwierdzenia:
1) jest najczęściej wynikiem błędu technicznego;
2) wystąpieniu tego powikłania sprzyja zakrzepica żyły wrotnej biorcy w okresie przed przeszczepieniem;
3) jest rzadkim powikłaniem naczyniowym;
4) w badaniach laboratoryjnych dominuje wzrost stężenia transaminaz;
5) najczęściej spowodowana jest nagłym skorygowaniem zaburzeń krzepnięcia i mechanizmami humoralnymi.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3,4.
  2. 1,3,4,5.
  3. 2,3,4,5.
  4. ...
  5. ...
Uporządkuj według malejącej częstości wskazania do przeszczepienia wątroby z listy elektywnej:
1) rak pierwotny wątrobowo-komórkowy w marskości;
2) rodzinna polineuropatia amyloidowa;
3) alkoholowa marskość wątroby;
4) stwardniające zapalenie dróg żółciowych - PSC;
5) pozapalna (HCV/HBV) marskość wątroby.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 5,4,1,2,3.
  2. 1,2,3,4,5.
  3. 2,3,4,5,1.
  4. ...
  5. ...
Powikłania żółciowe we wczesnym okresie po przeszczepieniu wątroby bywają określane mianem „pięty Achillesowej” tej metody leczenia (cyt. Roy Calne). Występowanie tych powikłań związane jest z kilkoma czynnikami ryzyka. Wskaż najczęstsze przyczyny:
1) wydłużony czas zimnego niedokrwienia lub zatrzymanie krążenia u dawcy wątroby;
2) wczesny nawrót pierwotnego stwardniającego zapalenia dróg żółciowych;
3) zwężenie/zakrzep tętnicy wątrobowej przeszczepu;
4) błąd techniczny - zwężenie/przeciek w miejscu zespolenia;
5) usunięcie drenu żółciowego.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3,4.
  2. 1,3,4,5.
  3. 2,3,4,5.
  4. ...
  5. ...
Aktualne przeżycie roczne biorców przeszczepu allogennego wątroby i przeżycie graftu wynoszą:
  1. 40-50%.
  2. 50-60%.
  3. 50-70%.
  4. ...
  5. ...
Wybierz z poniższej listy przeciwwskazania (względne i bezwzględne) do przeszczepienia wątroby ze zwłok:
1) czynna choroba alkoholowa;
2) zakrzepica układu wrotnego obejmująca spływ żyły krezkowej górnej i żyły śledzionowej;
3) zespół więzadła łukowatego z 90% zwężeniem pnia trzewnego;
4) nowotwór złośliwy o lokalizacji pozawątrobowej;
5) niewyrównana niewydolność krążenia w chorobie niedokrwiennej serca.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3,4,5.
  2. 2,3,4,5.
  3. 1,2,3,4.
  4. ...
  5. ...
Kwalifikacja chorych leczonych z powodu marskości wątroby powikłanej guzem HCC do przeszczepienia wątroby jest przeprowadzana z zastosowaniem różnych modeli diagnostycznych jednak za podstawowy i najważniejszy obecnie algorytm uważane są nadal tzw. kryteria mediolańskie. Wskaż właściwe kryteria mediolańskie:
  1. pojedynczy guz o maksymalnej średnicy 7 cm lub suma obwodów kilku guzów do 7 cm.
  2. guz wątroby nie przekracza połowy objętości płata wątroby.
  3. guz zlokalizowany jest centralnie w płacie wątroby i nie nacieka torebki narządu oraz dużych naczyń.
  4. ...
  5. ...
Przeszczepienie wątroby ze zwłok jest obecnie uznawane za najlepszą metodę leczenia chorych z nowotworem pierwotnym wątroby (HCC). Jakie jest i powinno być obecnie przeżycie 5-letnie chorych spełniających kryteria Mediolańskie leczonych przeszczepieniem wątroby?
  1. 10%.
  2. 30%.
  3. 70%.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij