Transplantologia kliniczna Wiosna 2014: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Mikroangiopatia zakrzepowa związana z allogeniczną transplantacją krwiotwórczych komórek macierzystych może być wynikiem zastosowania w leczeniu immunosupresyjnym:
1) mykofenolanu mofetylu; 2) metyloprednizolonu; 3) metotreksatu; 4) cyklosporyny; 5) azatiopryny; 6) rapamycyny; 7) takrolimusu; 8) globuliny anty-tymocytarnej (ATG). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Najważniejszym czynnikiem determinującym wskazania do wykonania allogenicznego przeszczepienia krwiotwórczych komórek macierzystych w ostrej białaczce limfoblastycznej T-komórkowej jest: |
|
| Oporna przewlekła choroba przeszczep-przeciwko-gospodarzowi po allogenicznym przeszczepieniu krwiotwórczych komórek macierzystych jest definiowana jako: |
|
| Do objawów ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi (aGvHD) nie należy/ą: |
|
|
Wśród czynników ryzyka wystąpienia ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi (aGvHD) wymienia się:
1) niezgodność w HLA; 2) starszy wiek biorcy; 3) dawca - kobieta, biorca - mężczyzna; 4) materiał przeszczepowy - szpik; 5) materiał przeszczepowy - krew obwodowa; 6) dawca rodzinny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Po allogenicznym przeszczepieniu krwiotwórczych komórek macierzystych, ryzyko wystąpienia poprzeszczepowej choroby limfoproliferacyjnej zależnej od EBV (EBV-PTLD) jest szczególnie zwiększone w następującej sytuacji: |
|
| Opóźnione (> 30. dnia) wystąpienie krwotocznego zapalenia pęcherza moczowego po allogenicznym przeszczepieniu komórek krwiotwórczych najczęściej związane jest z: |
|
|
Do czynników ryzyka rozwoju potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej (PTLD) zalicza się:
1) przeszczepienie u dzieci; 2) pozytywny status wirusologiczny EBV biorcy przy seropozytywnym statucie EBV dawcy; 3) polimorfizm genów dla interferonu gamma i interleukiny 2, prowadzący do ich obniżonej produkcji; 4) choroba podstawowa: HCV, AIH lub włóknienie torbielowate; 5) leczenie inhibitorami kalcyneuryny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W opiece potransplantacyjnej biorcy wątroby z wywiadem raka wątrobowo-komórkowego (HCC) zaleca się wykonywanie następujących badań przesiewowych w kierunku nawrotu HCC:
1) oznaczeń stężenia alfafetoproteiny (AFP) w surowicy; 2) oznaczeń stężenia antygenu Ca19-9 w surowicy; 3) oznaczeń stężenia antygenu karcynoembrionalnego (CEA) w surowicy; 4) tomografii komputerowej jamy brzusznej i klatki piersiowej; 5) pozytonowej tomografii emisyjnej (PET). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Diagnostyka trombofilii powinna być standardowym postępowaniem w kwalifikacji do przeszczepienia nerki, a na pewno jest bezwzględnie konieczna w przypadku pacjentów:
1) z nefropatią toczniową; 2) z wywiadem zakrzepicy żylnej lub zakrzepicy przetok tętniczo-żylnych; 3) z wywiadem nawracających zakażeń układu moczowego; 4) z wywiadem leczenia immunosupresyjnego; 5) kobiet z wywiadem poronień. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do względnych kryteriów wyłączenia dla potencjalnego żywego dawcy nerki należą:
1) palenie tytoniu; 2) istotne anomalie anatomiczne nerki; 3) jednorazowy epizod kamicy nerkowej; 4) przebyty zawał serca; 5) niezgodność głównych grup krwi. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Zespolenia moczowodowo-pęcherzowego podczas przeszczepienia nerki nie można wykonać metodą: |
|
| Główną przyczyną graftektomii przeszczepu trzustkowego w 2. miesiącu od przeszczepienia jest: |
|
| Właściwa kolejność pobierania narządów w trakcie pobrania wielonarządowego to: |
|
|
Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące pobrania nerki od dawcy żywego:
1) pobranie nerki od dawcy żywego metodą klasyczną jest postępowaniem „z wyboru”; 2) po pobraniu nerki metodą laparoskopową od dawcy żywego nie ma konieczności schładzania nerki, jeżeli przeszczepienie następuje bezpośrednio po pobraniu; 3) nieumiejętne manewrowanie nerką podczas pobrania może doprowadzić do skurczu tętnicy pobranej nerki; 4) do wytworzenia odmy wykorzystuje się dwutlenek węgla; 5) nerka pobrana metodą laparoskopową charakteryzuje się krótszymi naczyniami w porównaniu z nerką pobraną metodą klasyczną. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 22-letni chory ze schyłkową niewydolnością nerek w przebiegu nefropatii refuksowej otrzymał przeszczep nerki od swojego ojca. Przez kilka godzin po przeszczepieniu obserwowano w miarę prawidłową diurezę, po czym wystąpiła oliguria nieodpowiadająca na leczenie płynami i podawanie furosemidu, która szybko przeszła w anurię. Badanie dopplerowskie wykluczyło zakrzepicę naczyń przeszczepu. W leczeniu immunosupresyjnym chory otrzymuje takrolimus, mykofenolan mofetilu i prednizon. W 6. dobie po przeszczepieniu wykonano biopsję nerki przeszczepionej, w której stwierdzono obecność mikroangiopatii zakrzepowej, ale barwienie na C4d było negatywne. W tej sytuacji optymalnym postępowaniem u chorego będzie: |
|
|
Wskaż prawdziwe informacje dotyczące przeszczepienia nerki pobranej od zmarłego dawcy o rozszerzonych kryteriach:
1) każdy zmarły dawca nerki o rozszerzonych kryteriach ma co najmniej 60 lat; 2) definicja zmarłego dawcy nerki o rozszerzonych kryteriach uwzględnia wiek dawcy, wywiad nadciśnienia, stężenie kreatyniny oraz przyczynę zgonu; 3) dawca nerki o rozszerzonych kryteriach jest często nazywany dawcą „marginalnym”; 4) wybór biorcy nie musi uwzględniać tego, czy nerka pochodzi od dawcy o standardowych, czy rozszerzonych kryteriach; 5) ryzyko zgonu chorego dializowanego jest większe niż ryzyko zgonu biorcy nerki pochodzącej od dawcy o rozszerzonych kryteriach. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Chory oczekujący na przeszczepienie nerki po wszczepieniu sztucznej zastawki serca i otrzymujący przewlekle warfarynę w dawce pozwalającej na utrzymanie INR stale w granicach 2-3,5: |
|
| Chory wysokiego ryzyka immunologicznego w rok po przeszczepieniu nerki przeszedł biopsję protokolarną narządu igłą automatyczną 14G. W dobę po zabiegu w trakcie auskultacji brzucha jest słyszalny dość wyraźny szmer naczyniowy nad przeszczepionym narządem, który nie był obecny przed biopsją. Stężenie kreatyniny we krwi nie zmieniło się w porównaniu z okresem sprzed badania, a w badaniu usg z opcją Dopplera nie stwierdza się zmian. Właściwym postępowaniem jest: |
|
|
W grupie chorych ze schyłkową niewydolnością nerek zakażonych wirusem HCV przeszczepienie nerki wiąże się z:
1) pogorszeniem przeżycia przeszczepu i pogorszeniem przeżycia biorcy, ale tylko w przypadku przeszczepu pochodzącego od dawcy HCV pozytywnego; 2) podobnymi wynikami przeżycia biorców i przeszczepu (pomimo obserwowanego wzrostu wiremii HCV), jak w przypadku ogólnej populacji biorców niezakażonych wirusem HCV; 3) istotnym pogorszeniem przeżycia biorców i przeszczepu w porównaniu z biorcami niezakażonymi wirusem HCV; 4) znaczącym wzrostem ryzyka powikłań septycznych w stosunku do populacji biorców niezakażonych; 5) ryzyko wystąpienia cukrzycy po przeszczepieniu narządu (NODAT) jest istotnie większe niż w grupie chorych niezakażonych HCV. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
