Nefrologia Jesień 2004: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Jaki rodzaj przeszczepu będzie optymalny u chorego z cukrzycą typu 1 i przewlekłą niewydolnością nerek? |
|
|
Powikłania leczenia glikokortykoidami obejmują:
1) krwawienie z przewodu pokarmowego; 2) upośledzenie procesu gojenia się ran; . 3) osteoporozę; 4) cukrzycę; 5) zaćmę Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W moczu o c.g. 1,025 stwierdzono pojedyncze wałeczki szkliste, wydalanie białka 40 mg/dobę, osad L 2-3, E 1-2 w polu widzenia. Obraz ten wskazuje na obecność: |
|
| Leukocyturia przy ujemnym posiewie moczu może występować w: |
|
| Kobiecie z zakażeniem dróg moczowych będącej w 5 miesiącu ciąży możesz podać: |
|
|
Do czynników ryzyka wystąpienia ostrej niewydolności nerek w następstwie zażywania niesteroidowych leków przeciwzapalnych,
nie należy: |
|
| W zapobieganiu i leczeniu nefropatii cukrzycowej zasadnicze znaczenie mają m.in.: |
|
| Do powikłań stosowania azatiopryny należą: |
|
|
Do objawów klinicznych, które mogą wystąpić w przebiegu przewlekłej niewydolności nerek zaliczamy:
1) drżenia mięśniowe i metaboliczne; 2) krwawienia z przewodu pokarmowego; 3) obrzęk płuc; 4) skłonność do zakażeń; 5) zapalenie osierdzia. Prawdziwa odpowiedź to: |
|
| W leczeniu przełomu nadciśnieniowego u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 40 ml/min.) nie stosuje się: |
|
| Typowym objawem tzw. zespołu nefrytycznego w przebiegu ostrego popaciorkowcowego kłębuszkowego zapalenia nerek nie jest: |
|
|
Spośród wymienionych najczęstszymi przyczynami krwinkomoczu są:
1) nefropatia IgA; 2) zespół Alporta; 3) amyloidoza nerek; 4) wrodzone tubulopatie. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Najczęstszym czynnikiem etiologicznym zakażeń układu moczowego jest: |
|
| Typową zmianą w badaniu ogólnym moczu w przebiegu choroby Schoenleina-Henocha jest: |
|
| Najczęstszą postacią ostrego cewkowo-śródmiąższowego zapalenia nerek jest: |
|
| Którego z poniższych związków nie zaliczamy do inhibitorów krystalizacji w drogach moczowych? |
|
|
Typowymi biochemicznymi cechami nieleczonej wtórnej nadczynności przytarczyc w przebiegu przewlekłej niewydolności nerek są
1) wysokie stężenie parathormonu; 2) hipofosfatazja; 3) hiperkalcemia; 4) hiperfosfatemia; 5) niskie stężenie 1,25 (OH)2D3. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W leczeniu hiperkaliemii i jej następstw ze strony układu krążenia znajdują zastosowanie wszystkie poniższe metody, z wyjątkiem: |
|
| W leczeniu przełomu hiperkalcemicznego znajdują zastosowanie wszystkie poniższe metody, z wyjątkiem: |
|
| Przyczynami hiponatremii prawdziwej nie jest: |
|
| Przy leczeniu ciężkiej (stężenie sodu w surowicy poniżej 115 mmol/l), objawowej hiponatremii należy podawać dożylnie hipertoniczne roztwory chlorku sodu tak, aby nie zwiększyć stężenia sodu w surowicy o więcej niż: |
|
| Leczenie nefropatii w przebiegu szpiczaka mnogiego (nerki szpiczakowej) obejmuje wszystkie wymienione sposoby, z wyjątkiem: |
|
| Wartość diagnostyczną w rozpoznawaniu tzw. kłębuszkowych przyczyn krwinkomoczu posiada stwierdzenie w mikroskopie kontrastowo-fazowym zniekształconych (dysmorficznych) erytrocytów w ilości, co najmniej: |
|
|
U chorych na toczeń trzewny stwierdza się:
1) upośledzenie funkcji supresorowych limfocytów; 2) aktywację pomocniczych limfocytów T oraz limfocytów B; 3) defekty usuwania krążących kompleksów immunologicznych; 4) nieprawidłowości w przebiegu apoptozy limfocytów; 5) wrodzony niedobór leukocytów i płytek krwi. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Nefropatię IgA rozpoznaje się na podstawie: |
|
| Osoba zdrowa i chory ze stabilną schyłkową (krańcową) niewydolnością nerek (o zbliżonej masie ciała i porównywalnym wieku) wydalają w moczu na dobę: |
|
|
Mikroangiopatyczna niedokrwistość hemolityczna charakteryzuje się:
1) obecnością w rozmazie krwi obwodowej schistocytów (fragmentocytów); 2) małopłytkowością; 3) leukocytopenią; 4) niedokrwistością i prawidłową liczbą płytek krwi; 5) limfocytozą. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
„Luka anionowa” zwiększa się:
1) w przypadku hipomagnezemii, hipokalcemii i hipokaliemii; 2) gdy wzrasta stężenie w surowicy kwasów acetooctowego, mlekowego, fosforowego i siarkowego; 3) u chorych z hipoalbuminemią; 4) w zatruciach paraldehydem, metanolem, glikolem etylowym lub salicylanami; 5) u chorych z hiperkaliemią, hiperkalcemią i w gammapatiach monoklonalnych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Leki o działaniu diuretycznym zwiększające przesączanie kłębuszkowe to: |
|
| Układowe zapalenia naczyń związane z ANCA i zajęciem nerek charakteryzują się w badaniu immunofluorescencyjnym bioptatu nerki: |
|
| U chorych z utajoną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny poniżej 90-60 ml/min) zalecana zawartość białka w diecie wynosi: |
|
| Kiedy należy bezwzględnie zastosować leczenie dietetyczne z ograniczeniem białka w diecie do 0,8 g/kg/dobę u chorych z przewlekłą chorobą nerek? |
|
| Ryzyko powikłań sercowo naczyniowych u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek jest najmniejsze, gdy: |
|
| Jaka jest przydatność oznaczania glikozurii dobowej dla monitorowania cukrzycy u chorych na cukrzycę z niewydolnością nerek? |
|
| Zaburzenia lipidowe w okresie przeddializacyjnym u chorych z przewlekłą niewydolnością nerek charakteryzują się: |
|
|
Gwałtownie postępujące kłębuszkowe zapalenie nerek (RPGN) jest to:
1) kłębuszkowe zapalenia nerek, w którym tworzenie półksiężyców jest podstawową, dominującą zamianą histopatologiczną stwierdzaną w biopsji nerek i dotyczy, co najmniej 50 % kłębuszków nerkowych; 2) ustępująca faza ostrego, rozplemowego kłębuszkowego zapalenia nerek; 3) postać kliniczna kłębuszkowego zapalenia nerek charakteryzująca się szybkim pogarszaniem czynności nerek; 4) nazywane jest też inaczej chorobą Bergera; 5) błoniaste kłębuszkowe zapalenie nerek występujące w chorobach ogólnoustrojowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wśród czynników, które mogą z dużym prawdopodobieństwem wskazywać na cukrzycową patogenezę nerczycowego białkomoczu u chorego na cukrzycę należy wymienić: |
|
| Do grup leków hipotensyjnych, które można podawać w monoterapii w ramach leczenia początkowego nadciśnienia tętniczego (wg zaleceń WHO/ISH i ESH/ESC oraz PTNT z 2003 roku), nie należą: |
|
| Wśród sposobów leczenia stosowanych rutynowo u chorych z rozpoznaniem gwałtownie postępującego kłębuszkowego zapalenia nerek z obecnością przeciwciał przeciwko błonie podstawnej kłębuszków nerkowych wymienić należy oprócz metyloprednizolonu: |
|
| W przypadku chorych z rozpoznaniem zespołu Goodpasteura, którzy rozpoczęli przewlekłą dializoterapię, zaleca się obecnie przed zgłoszeniem do przeszczepu nerki okres karencji wynoszący: |
|
| Do sposobów leczenia zalecanych w przypadku zaostrzenia toczniowego zapalenia nerek w czasie ciąży należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem: |
|
| Wystąpienie zespołu hemolityczno-mocznicowego de novo po przeszczepieniu nerki może być spowodowane stosowaniem w schemacie leczenia immunosupresyjnego: |
|
|
Dwa kluczowe zaburzenia, które pozwalają na rozpoznanie zespołu hemolityczno-mocznicowego/zakrzepowej plamicy małopłytkowej (HUS/TTP) to:
1) mikroangiopatyczna niedokrwistość hemolityczna; 2) zmniejszenie liczby płytek krwi; 3) ostra niewydolność nerek; 4) hipersplenizm; 5) zwiększone stężenie produktów degradacji fibrynogenu we krwi. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Typowym oodchyleniem w badaniu moczu u chorego z rozpoznaniem tzw. choroby (nefropatii) cienkich błon podstawnych jest: |
|
|
Objawami klinicznymi hipokaliemii są m.in:
1) zaparcia; 2) biegunki; 3) zaburzenia rytmu serca; 4) wielomocz; 5) senność. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Najczęstszą przyczyną hipofosfatemii jest: |
|
|
W utrzymaniu izohydrii w organizmie biorą głównie udział:
1) układy buforowe krwi i tkanek; 2) płuca; 3) nerki; 4) śledziona; 5) szpik kostny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Najważniejszymi układami buforowymi krwi biorącymi udział w utrzymywaniu względnie stałego stężenia jonów wodorowych jest układ: |
|
| Podstawą prawidłowego rozpoznawania zaburzeń gospodarki kwasowo-zasadowej jest znajomość równania Hendersona-Hasselbacha. Aby wyliczyć pH należy do tego równania wprowadzić ciśnienie cząsteczkowe: |
|
| Przy wyrównywaniu przewlekłej hiponatremii leczenie prowadzimy przy pomocy podawania roztworu zawierającego: |
|
