Onkologia kliniczna Jesień 2008: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Proszę wybrać zdanie nieprawdziwe charakteryzujące zmiany nowotworowe osierdzia: |
|
| Metoda fluorescencyjnej hybrydyzacji in situ (FISH) umożliwia ocenę: |
|
| Badanie genetyczne w kierunku mutacji genu RET należy wykonać: |
|
|
Zespół dziedzicznego raka jelita grubego bez polipowatości jest związany z:
1) mutacją genów naprawy (MLH1, MSH2 lub MSH6); 2) mutacją genu APC; 3) mutacją genu K-RAS; 4) wyższym ryzykiem zachorowania na raka endometrium; 5) wyższym ryzykiem zachorowania na raka trzustki. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Receptor dla naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR):
1) ulega dimeryzacji z innymi receptorami rodziny EGFR pod wpływem związania z ligandem; 2) jest celem molekularnym sorafenibu; 3) jest celem molekularnym erlotynibu; 4) jest celem molekularnym bewacyzumabu; 5) jest celem molekularnym cetuksymabu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Bewacyzumab jest: |
|
|
U 67-letniego mężczyzny na podstawie ezofagoskopii wykryto naciek nowotworowy długości około 2 cm, rozpoczynający się w miejscu oddalonym o 20 cm od siekaczy. W KT klatki piersiowej z kontrastem i.v. stwierdzono prawidłowy zarys przełyku i nieobecność powiększenia okolicznych węzłów chłonnych oraz zmian w miąższu płuc, natomiast uwidoczniono w śródpiersiu powietrze. Wywiad ujawnił, że chory skarży się na bóle zamostkowe nasilające się podczas kaszlu, ma dreszcze i gorączkuje do
39°C. Na podstawie powyższego opisu wstępne rozpoznanie i optymalne postępowanie obejmuje: |
|
|
Po podaniu 3 cykli chemioterapii neoadiuwanowej wg schematu ECF (epirubicyna + cisplatyna + fluorouracyl), choremu na raka zlokalizowanego w trzonie żołądka (T3N1M0) należy zaproponować:
1) całkowite wycięcie żołądka z limfadenektomią D2, gdy (na podstawie KT) utrzymuje się cecha M0; 2) całkowite wycięcie żołądka z limfadenektomią D2+, gdy (na podstawie KT) utrzymuje się cecha M0; 3) w przypadku stabilizacji (SD na podstawie KT) kontynuację chemioterapii wg tego samego schematu do momentu uzyskania najlepszej odpowiedzi klinicznej i dopiero wtedy przeprowadzenie operacji; 4) w przypadku SD (na podstawie KT) zmianę chemioterapii na schemat DCF (docetaksel + cisplatyna + fluorouracyl), podanie 3 cykli i ponowną ocenę oraz ewentualnie operację; 5) w przypadku uzyskania całkowitej regresji (CR na podstawie KT) uzupełniającą teleradioterapię na obszar pierwotnie zajęty przez nowotwór. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Spośród chorych o opisanej charakterystyce (stan sprawności wg ECOG, skala Child-Pugh - C-P, barcelońska klasyfikacja klinicznego zaawansowania - BCLC) z rozpoznaniem zaawansowanego i nieresekcyjnego raka wątrobowo-komórkowego do leczenia pierwszej linii za pomocą sorafenibu kwalifikuje się sytuacja: |
|
| 63-letni mężczyzna, nadużywający alkoholu od kilkunastu lat, zgłosił się z powodu postępującego chudnięcia (> 10% masy ciała w ciągu ½ roku) i bólu w nadbrzuszu (zwłaszcza po posiłku) z promieniowaniem do pleców. W wykonanym USG jamy brzusznej stwierdzono powiększenie trzustki z poszerzeniem przewodu Wirsunga do 5 mm, nieliczne mikrozwapnienia w całej trzustce, a w głowie jednokomorową zmianę torbielowatą wielkości 32 mm. Wyniki dodatkowych badań były następujące: CA19-9 - 80 U/ml, płyn ze zmiany torbielowatej - w cytologii nieliczne komórki pochodzenia nabłonkowego bez cech atypii i niska lepkość, CEA - 70 ng/ml, aktywności amylazy i lipazy znacznie podwyższone. Na podstawie obrazu klinicznego oraz wyników badań z dużym prawdopodobieństwem można rozpoznać: |
|
| 51-letnia chora z rozsianym rakiem trzustki została przyjęta do oddziału onkologicznego w celu podania kolejnego cyklu chemioterapii. W badaniu przedmiotowym stwierdzono tachypnoe 26/min., tachykardię 124/min. i obecność tętna dziwacznego (pulsus paradoxus), ale nie wykryto nieprawidłowości osłuchując serce oraz płuca. W wykonanym EKG uwidoczniono zespół RSI rQIII i ujemne załamki T w III, V1, V2, bez innych odchyleń. W tej sytuacji należy podejrzewać: |
|
| 65-letni, wieloletni palacz papierosów, z rakiem jelita grubego, po resekcji przedniej odbytnicy i adiuwantowej chemioradioterapii 2 lata wcześniej, został przyjęty do szpitala z powodu znacznego nasilenia duszności wysiłkowej i kaszlu o typie mieszanym (wilgotny + suchy). W RTG klatki piersiowej stwierdzono obniżenie i poziome ustawienie przepony oraz guz płuca lewego o średnicy 3 cm. Wykonano także spirometrię, gazometrię tętniczą i KT klatki piersiowej i jamy brzusznej. Na podstawie wyników tych badań onkolog zadecydował, że chory nadaje się to lobektomii lewostronnej, ponieważ: FEV1 po inhalacji β2-mimetykiem = 50% wn., pO2= 60 mm Hg, pCO2 = 52 mm Hg, HCO3- = 24 mm Hg i w KT jest tylko 1 guzek w dolnym płacie płuca lewego o wymiarach 3x5 cm oraz nieliczne ogniska rozedmy środka zrazika. Właściwym postępowaniem jest: |
|
| U chorej na chłoniaka rozlanego z dużych komórek B w IV stopniu zaawansowania wg Ann Arbor, która otrzymywała chemioterapię wg schematu R-CHOP (rituksymab, cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna, prednizon), w czasie kontrolnej wizyty w 7 dniu cyklu stwierdzono w badaniach biochemicznych krwi: stężenie kwasu moczowego 10 mg/dl, stężenie fosforanów 2,2 mmol/l, stężenie wapnia całkowitego 1,7 mmol/l. Należy w tej sytuacji podejrzewać: |
|
|
U chorego na rozsianego raka wpustu żołądka podano w ramach badania klinicznego chemioterapię złożoną z bewacyzumabu, irynotekanu i cisplatyny. Po tygodniu z powodu biegunki chory otrzymał od lekarza POZ amoksycylinę z kwasem klawulanowym, którą przyjmował w domu. W kilka dni później chory zgłosił się do oddziału onkologicznego z powodu bólów brzucha, gorączki do
38°C, wodnistej biegunki z domieszką krwi (10 stolców na dobę). Należy podejrzewać: |
|
| Chora na raka trzustki jest leczona insuliną z powodu cukrzycy. Na podstawie którego z przedstawionych poniżej kryteriów można uznać, że wyrównanie cukrzycy jest właściwe: |
|
| Spośród wymienionych białek w niedrobnokomórkowym raku płuca najczęściej nadekspresja dotyczy: |
|
|
Skojarzone leczenie niedrobnokomórkowego raka płuca, polegające na zastosowaniu jednoczasowej radiochemioterapii w stosunku do leczenia sekwencyjnego wiąże się ze znamiennie wyższym ryzykiem powikłań pod postacią:
1) kardiotoksyczności; 2) pneumotoksyczności; . 3) zapalenia przełyku; 4) mielotoksyczności; 5) uszkodzenia rdzenia kręgowego Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Chory z rozpoznaniem niedrobnokomórkowego raka płuca w stadium rozsiewu (przerzuty w obu płucach i wątrobie), wyjściowo w dobrym stanie ogólnym (WHO 1), bez ubytku masy ciała, bez obciążeń internistycznych, z dusznością wysiłkową, otrzymał 4 cykle chemioterapii paliatywnej z cisplatyną i winorelbiną. Uzyskano poprawę stanu ogólnego (WHO 0) i ustąpienie duszności. Odpowiedź obiektywna na podstawie tomografii komputerowej spełniała kryteria odpowiedzi częściowej. Dalsza taktyka postępowania obejmuje: |
|
| Gefitynib może być stosowany w takich samych sytuacjach klinicznych w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca jak erlotynib, ponieważ oba leki należą do grupy inhibitorów kinazy tyrozynowej. |
|
| Badania immunohistochemiczne stosowane w diagnostyce różnicowej złośliwego międzybłoniaka opłucnej obejmują ocenę ekspresji następujących antygenów: |
|
|
Wskazaniem do stosowania erlotynibu u chorych na raka trzustki jest:
1) potwierdzenie progresji po leczeniu gemcytabiną; 2) wykazanie przeciwwskazań do leczenia gemcytabiną; 3) istnienie nadwrażliwości na gemcytabinę; 4) rozpoznanie niskozróżnicowanego raka neuroendokrynnego o wysokiej frakcji proliferacyjnej; 5) rozpoznanie raka neuroendokrynnego wykazującego ekspresję receptora dla naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Spośród wymienionych antagonistów receptora serotoninowego (5HT3) największą aktywność w zapobieganiu nudnościom i wymiotom typu późnego wykazuje: |
|
|
U 36-letniej chorej na raka piersi (pT1pN1M0) po zakończeniu pooperacyjnej chemioterapii uzupełniającej (4 cykle AC), która przestała miesiączkować podczas leczenia, rozpoczęto hormonoterapię tamoksyfenem. Po 12 miesiącach leczenia chora zgłosiła wybitnie nasilone uderzenia gorąca i rozważała przerwanie przyjmowania tamoksyfenu. W opisanej sytuacji postępowanie może polegać na:
1) zastosowaniu fluoksetyny; 2) zastosowaniu paroksetyny; 3) zastosowaniu wenlafaksyny; 4) odstawieniu tamoksyfenu i rozpoczęciu podawania inhibitorów aromatazy; 5) kontroli czynności hormonalnej jajników i w razie potwierdzenia jej wygaśnięcia (menopauza) rozpoczęcie hormonoterapii inhibitorami aromatazy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 27-letniej chorej w 13 tygodniu ciąży rozpoznano raka piersi w I stopniu zaawansowania klinicznego (T1N0M0), który potwierdzono badaniem cytologicznym. Chora zdecydowała się na kontynuację ciąży. Właściwym postępowaniem jest: |
|
|
Przed rozpoczęciem leczenia bewacyzumabem chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w stadium zaawansowanym celowe jest:
1) ustalenie rozpoznania histologicznego z określeniem typu histologicznego guza; 2) ustalenie stanu EGFR; 3) wykluczenie przerzutów do ośrodkowego układu nerwowego; 4) oznaczenie fosforylowanej postaci receptora naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu typu 2 (pVEGFR-2); 5) oznaczenie ekspresji receptora naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu typu 2 (VEGFR-2). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 37-letniego chorego na nienasieniaka jądra w stopniu zaawansowania III (T2N2M1) z dwoma przerzutami w płucu prawym (płat dolny), z AFP = 750 jm i beta-HCG = 1748 jm, z cukrzycą typu I i astmą oskrzelową, po zabiegu orchidektomii w ramach leczenia uzupełniającego zastosowano 4 cykle chemioterapii według programu BEP (cisplatyna, etopozyd, bleomycyna). Uzyskano normalizację markerów po 3 cyklach leczenia, zmniejszenie węzłów chłonnych zaootrzewnowych do 2,0 cm i zmniejszenie przerzutów w płucach o 80%. Po chemioterapii wystąpiły objawy polineuropatii w stopniu III. Przeprowadzono limfadenektomię zaotrzewnową, a badanie histologiczne usuniętych węzłów wykazało obecność łagodnego potworniaka w jednym węźle i zmiany martwicze w pozostałych. Uzasadnione jest: |
|
|
Do powikłań chemioterapii chorych na nowotwory jądra zaliczamy:
1) oligospermię i azoospermię u około 50% chorych po 2 latach; 2) oligospermię i azoospermię u około 80% chorych po 2 latach; 3) zaburzenia rozwojowe płodów poczętych po leczeniu; 4) nadciśnienie tętnicze i choroby układu krążenia; 5) zachorowania na inne nowotwory (zwłaszcza białaczki). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Sorafenib został dopuszczony do leczenia chorych na raka nerki w IV stopniu zaawansowania. Warunkiem leczenia tym preparatem jest: |
|
|
U 64-letniego chorego z rozpoznaniem raka pęcherza moczowego (cT2aN0M0) o wysokiej złośliwości (G3) z naciekiem wielkości
2,0 cm na tylnej ścianie pęcherza w cystoskopii, prawidłowym postępowaniem jest: |
|
| W dopęcherzowym leczeniu raka pęcherza moczowegonie ma zastosowania: |
|
| U 54-letniej chorej z przerzutami raka jelita grubego w kościach i wątrobie, leczonej paliatywnie irynotekanem w skojarzeniu z fluorouracylem, w szóstym dniu 5. cyklu chemioterapii wystąpiła biegunka (6 luźnych stolców na dobę bez krwi i śluzu) z towarzyszącym wzrostem ciepłoty ciała do 39,3 C. Stan ogólny i stan sprawności chorej był dobry. W kontrolnej morfologii krwi stwierdzono neutropenię 0,4 G/dl. Prawidłowe postępowanie powinno obejmować: |
|
|
Wzrastający poziom PSA w czasie leczenia hormonalnego u chorych na raka gruczołu krokowego bez dolegliwości powinien być przyczyną:
1) zastosowania chemioterapii z docetakselem; 2) zastosowania kwasu zoledronowego; 3) zastosowania strontu-89; 4) dalszej obserwacji; 5) zastosowania innego leczenia hormonalnego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Spośród wymienionych twierdzeń na temat biologii raka nerki prawdziwe jest, że: |
|
| Spośród wymienionych twierdzeń prawdziwe odnośnie do leczenia raka nerki jest, że: |
|
| Do niekorzystnych czynników rokowniczych u chorych na nienasieniaki zaliczamy: |
|
| W powierzchownym raku pęcherza moczowego (Ta - T1) leczenie polega na: |
|
| Metaanaliza 14 badań przeprowadzonych w latach 1966-2004 w USA i Europie potwierdziła zależność między zawodową ekspozycją kobiet na leki przeciwnowotworowe i: |
|
| Do czynników, które mogą wpływać na zwiększenie narażenia na leki cytotoksyczne zaliczamy: |
|
| Spośród wymienionych twierdzeń na temat transportowania leków przeciwnowotworowych prawdziwe jest, że: |
|
|
Do najczęstszych przyczyn niepowodzeń leczenia systemowego (wczesny zgon) chorych na chłoniaki agresywne w wieku 60 lat lub więcej należą:
1) zakażenia z powodu neutropenii po pierwszym kursie chemioterapii; 2) neuropatia obwodowa; 3) progresja chłoniaka w trakcie leczenia; 4) ostre zapalenie trzustki; 5) zawał serca. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W przypadku podejrzenia chłoniaka śródpiersia z współwystępującym zajęciem obwodowych węzłów chłonnych optymalnym postępowaniem diagnostycznym jest: |
|
|
Regresja chłoniaka strefy brzeżnej typu MALT żołądka w wyniku antybiotykoterapii jest mało prawdopodobna, jeżeli:
1) nie występuje zakażenie pałeczką Helicobacter pylori; 2) są zajęte węzły chłonne okołożołądkowe; 3) występuje komponent chłoniaka rozlanego z dużych komórek B; 4) występuje translokacja t(11;18); 5) wiek chorego przekracza 60 lat. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W przypadkach chłoniaka strefy brzeżnej śledzionowego wykonywanie zabiegu splenektomii jest przeciwwskazane, ponieważ często współwystępuje z chłoniakiem śledzionowym zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C. |
|
|
Do leków stosowanych obecnie w pierwszej linii leczenia chorych na szpiczaka plazmocytowego należą:
1) kortykosteroidy; 2) melfalan; 3) gemcytabina; 4) talidomid; 5) bortezomib. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 57-letnia chora, dotychczas zdrowa w stopniu sprawności PS 1, z rozpoznanym rakiem przewodowym trzonu trzustki w stadium zaawansowania T4N1M0, została przyjęta do oddziału onkologicznego w celu wyboru dalszego postępowania. Ustalono, że optymalnym sposobem leczenia, które niesie możliwość wydłużenia przeżycia, jest chemioterapia z udziałem: |
|
|
Kardiotoksyczność związaną z antracyklinami wyróżniają następujące cechy:
1) nieodwracalność zmian; 2) ryzyko wystąpienia związane z dawką kumulacyjną leku; 3) martwica komórek w biopsji mięśnia serca; 4) odwracalność zmian; 5) nieobecność martwicy komórek. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W badaniu ATAC (porównanie skuteczności i toksyczności tamoksyfenu i anastrozolu w leczeniu uzupełniającym) wykazano, że:
1) w ramieniu z anastrozolem mediana czasu do progresji była znamiennie dłuższa niż w ramieniu z tamoksyfenem; 2) w ramieniu z anastrozolem mediana czasu przeżycia całkowitego była znamiennie dłuższa niż w ramieniu z tamoksyfenem; 3) w ramieniu z anastrozolem znamiennie częściej niż w ramieniu z tamoksyfenem występowały powikłania kostno-stawowe; 4) w ramieniu z tamoksyfenem znamiennie rzadziej występował rak drugiej piersi niż w ramieniu z anastrozolem; 5) w ramieniu z tamoksyfenem znamiennie częściej niż w ramieniu z anastrozolem występował rak trzonu macicy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wartość przeciwnowotworowego leczenia określa się na podstawie oceny:
1) czasu przeżycia całkowitego; 2) czasu wolnego od nawrotu choroby; 3) wskaźników jakości życia; 4) zużycia leków przeciwwymiotnych; 5) zużycia leków przeciwbólowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do leków działających w fazie S należą:
1) mitoksantron; 2) kapecytabina; 3) topotekan; 4) gemcytabina; 5) irynotekan. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Czynnikami ryzyka zespołu ostrej lizy guza są:
1) duża masa nowotworu; 2) wysoka frakcja proliferacyjna; . 3) wysoki wskaźnik ubytku komórkowego; 4) zasadowy odczyn moczu; 5) kwaśny odczyn moczu Prawidłowa odpowiedź to: |
|
