Choroby płuc Jesień 2010: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Zaznacz fałszywe stwierdzenie dotyczące przeciwciał przeciwko ziarnistościom cytoplazmatycznym neutrofilów (ANCA):
1) odgrywają rolę w patogenezie ziarniniakowatości Wegenera; 2) nieobecność ANCA w surowicy podczas diagnostyki wstępnej nie wyklucza rozpoznania ziarniniakowatości Wegenera; 3) narastanie stężenia ANCA w trakcie leczenia lub remisji jest wskazaniem do intensyfikacji lub wznowienia leczenia immunosupresyjnego; 4) narastanie stężenia ANCA tylko u około połowy chorych jest związane z jednoczasowym nawrotem choroby; 5) ANCA występują tylko w ziarniniakowatości Wegenera - ich wykrycie w mianie1:160 jest równoznaczne z rozpoznaniem choroby. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Po zastosowaniu którego leku lub których leków można się spodziewać zmniejszenia hiperinflacji dynamicznej u chorych na POChP?
1) fenoterolu; 2) tiotropium; 3) formoterolu; 4) salmeterolu; 5) flutikazonu i salmeterolu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawidłowe twierdzenia dotyczące wykonywania diagnostycznej przezoskrzelowej biopsji płuca (TBLB):
1) przeciwwskazaniem do wykonania biopsji płuca TBLB jest rozedma płuc; 2) biopsja płuca TBLB jest skuteczna w ok. 50-60% przypadków diagnozowanych chorych na sarkoidozę płuc; 3) nadciśnienie płucne nie jest przeciwwskazaniem do biopsji płuca TBLB; 4) w diagnostyce sarkoidozy płuc biopsja węzłów chłonnych TBNA jest bardziej skuteczna niż biopsja płuca TBLB; 5) biopsja płuca TBLB jest skuteczna i zalecana w diagnostyce podejrzenia idiopatycznego zwłóknienia płuc (UIP); 6) ryzyko wystąpienia odmy opłucnej jako powikłania biopsji płuca TBLB jest takie samo jak w standardowej bronchofiberoskopii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż właściwe postępowanie POChP (GOLD 2009):
1) rehabilitację należy zastosować tylko w ciężkiej i bardzo ciężkiej postaci POChP; 2) β2-agonistę długo działającego należy koniecznie zastosować w stadium lekkim, bo zmniejsza rozdęcie dynamiczne; 3) w ciężkim i bardzo ciężkim stadium POChP gdy nawracają zaostrzenia należy zastosować wziewny glikokortykosteroid; 4) w każdym stadium POChP od lekkiego do bardzo ciężkiego należy unikać czynników ryzyka i stosować szczepienia przeciwko grypie i przeciwko pneumokokom; 5) tiotropium należy włączyć w bardzo ciężkiej postaci POChP bo tylko wtedy uzyskuje się korzyść. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenie odnoszące się do postępowania w POChP (GOLD 2009):
1) edukacja zdrowotna nie zmniejsza zaprzestania palenia tytoniu; 2) należy unikać przewlekłego podawania systemowo działającego glikokortykosteroidu nawet w dawce 5 mg/dobę; 3) tlenoterapia przewlekła > 15 godzin na dobę nie zwiększa przeżywalności; 4) wszyscy chorzy na POChP mają wyraźne korzyści z treningu fizycznego; 5) tylko wziewne glikokortykosteroidy zatrzymują postępujący spadek czynności płuc. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W POChP postępujący spadek FEV1 zmniejsza stosowanie:
1) długo działającego leku przeciwcholinergicznego; 2) całkowite zaprzestanie palenia tytoniu; 3) kombinacji długo działającego β2-agonisty i długo działającego leku przeciwcholinergicznego; 4) wziewnego glikokortykosteroidu w dawce ≥ 1600 μg budezonidu; 5) kombinacji wziewnego glikokortykosteroidu w małej dawce i β2-agonisty długo działającego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W POChP długotrwałe leczenie tlenem stosowane głównie jako domowa terapia tlenem, musi spełniać warunki:
1) należy stosować ponad 15 godzin na dobę, bo tylko takie postępowanie zwiększa przeżywalność; 2) zaleca się tylko wtedy, gdy obecne są objawy nadciśnienia płucnego (jest to warunek konieczny); 3) zaleca się gdy POChP jest w stadium ciężkim, z PaO2 ≤ 55 mmHg lub SaO2 ≤ 88%, z hiperkapnią lub bez hiperkapnii; 4) stosuje się gdy PaO2 ≤ 70 mmHg a SaO2 ≤ 93%; 5) tlenoterapię przewlekłą należy wprowadzić jak najwcześniej, już w stadium umiarkowanym. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia odnoszące się do zaostrzeń POChP:
1) w zaostrzeniach POChP należy koniecznie stosować leki rozszerzające oskrzela w większych dawkach niż przed zaostrzeniem, oraz steroidy systemowe (np. prednizon); 2) w zaostrzeniach koniecznie należy tylko podać teofilinę i glikokortykosteroidy dożylnie; 3) nieinwazyjna wentylacja z przerywanym dodatnim ciśnieniem pozwala w ciężkich zaostrzeniach uniknąć intubacji, skraca czas hospitalizacji; 4) w każdym zaostrzeniu POChP należy zastosować antybiotyk; 5) 80% zaostrzeń POChP jest wywołanych przez bakterie. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Badanie płukania oskrzelowo-pęcherzykowego (BAL) przydatne jest w rozpoznaniu następujących chorób płuc:
1) histiocytoza X; 2) proteinoza pęcherzykowa; 3) krwawienie pęcherzykowe; 4) sarkoidoza; 5) idiopatyczne włóknienie płuc; 6) eozynofilowe zapalenie płuc; 7) astma oskrzelowa. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż współcześnie zalecane metody diagnostyczne przydatne w rozpoznaniu sarkoidozy płuc:
1) bronchofiberoskopia z BAL-em; 2) bronchofiberoskopia z biopsją igłową (TBNA) węzłów chłonnych i/lub z biopsją miąższu płuca (TBLB); 3) endoskopowa biopsja węzłów chłonnych metodą EBUS i/lub EUS; 4) mediastinoskopia; 5) tomografia komputerowa płuc wysokiej rozdzielczości i poziom wapnia we krwi. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które leki przeciwbólowe możesz zlecić choremu na astmę aspirynową?
1) paracetamol; 2) indometacyna; 3) tramadol; 4) celekoksyb; 5) ibuprofen. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do stosowania w zaostrzeniach POChP glikokortykosteroidów:
1) w zaostrzeniach ciężkich należy podać doustnie prednizon w dawce 2x5 mg do 30 dni; 2) alternatywnym lekiem dla prednizonu może być budezonid w nebulizacji; 3) w zaostrzeniach nie wolno stosować wziewnych glikokortykosteroidów; 4) glikokortykosteroidy systemowe podawane do 14 dni do 40 mg/dobę korzystnie działają w zaostrzeniach; 5) systemowe glikokortykosteroidy skracają czas trwania zaostrzenia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe odpowiedzi dotyczące POChP:
1) bardzo częstym czynnikiem ryzyka wystąpienia POChP jest genetycznie uwarunkowany niedobór α1-antytrypsyny; 2) POChP wynika z nieprawidłowej odpowiedzi zapalnej płuc na dym tytoniowy i inne szkodliwe zanieczyszczenia powietrza; 3) w POChP dochodzi głównie do nieodwracalnej obturacji dużych oskrzeli; 4) rozedma płuc wynika ze zwiększenia przestrzeni powietrznych położonych dystalnie do oskrzelika końcowego ze zniszczeniem ścian pęcherzyków płucnych; 5) POChP jest chorobą dotyczącą tylko układu oddechowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe odpowiedzi:
1) ciężka postać POChP rozpoznawana jest wtedy, gdy FEV1 < 30% wartości należnej; 2) w POChP test odwracalności obturacji wykonuje się z bromkiem ipratropium; 3) spirometria to podstawowe badanie w rozpoznawaniu i monitorowaniu POChP; 4) umiarkowana postać POChP rozpoznawana jest wtedy, gdy FEV1 pozostaje w granicach 30-50% wartości należnej; 5) kryterium rozpoznawania POChP to FEV1/FVC < 0,70 po inhalacji leku rozszerzającego oskrzela. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe odpowiedzi dotyczące POChP:
1) w stabilnej POChP charakterystycznymi objawami klinicznymi są: obfita, ropna plwocina i duża duszność ze świstami; 2) POChP rozwija się głównie u palaczy tytoniu po co najmniej 12-15 latach palenia ³ 20 papierosów dziennie; 3) charakterystyczne dla POChP są niewielkie wahania nasilenia objawów klinicznych w ciągu dnia i z dnia na dzień; 4) badanie spirometryczne nie ma żadnego znaczenia w diagnozowaniu POChP; 5) rozpoznawanie POChP ustala się na podstawie badania komputerowego klatki piersiowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi odnoszące się do POChP:
1) bromek ipratropium należy stosować maksymalnie do 3 miesięcy, ponieważ rozwija się tolerancja na lek; 2) zaprzestanie palenia tytoniu to samodzielna metoda decydująca o zmniejszeniu spadku FEV1; 3) salbutamol w pMDI nie może być kojarzony z bromkiem ipratropium; 4) bromek ipratropium stosuje się zazwyczaj jeden raz na dobę w dawce 18 µg; 5) połączenie wziewnego glikokortykosteroidu z β2-agonistą długo działającym i bromkiem tiotropium zmniejsza ilość zaostrzeń POChP. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe twierdzenia dotyczące metod prowokacyjnych w diagnostyce astmy aspirynowej:
1) najbardziej wiarygodnym, tzn. złotym standardem w diagnostyce astmy aspirynowej jest doustny test prowokacyjny z aspiryną; 2) prostym, czułym i swoistym testem prowokacyjnym z aspiryną jest test donosowy z aspiryną lizynową, który można przeprowadzić w każdym gabinecie lekarskim; 3) test dooskrzelowy inhalacyjny i test donosowy mają taką samą czułość i swoistość jak test doustny; 4) doustny test prowokacyjny z aspiryną przeprowadza się przez dwa dni, przy czym w pierwszym dniu chorzy otrzymują doustne placebo; 5) dawkę aspiryny w doustnym teście prowokacyjnym zwiększa się 5-krotnie w czasie kolejnych prowokacji. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż nieprawdziwe twierdzenia dotyczące astmy aspirynowej:
1) przyjęcie przez chorego na astmę aspirynową aspiryny lub innego inhibitora COX-2 może wyzwolić duszność astmatyczną; 2) w większości u chorych na astmę aspirynową stwierdza się polimorfizm genu syntazy LTC4; 3) zwiększona ekspresja IL-5 w drogach oddechowych u chorych na astmę aspirynową koreluje z obserwowaną u tych chorych zwiększoną liczbą eozynofilów; 4) w astmie aspirynowej siła hamowania enzymu cyklooksygenazy jest taka sama dla różnych jego inhibitorów, a reakcje po aspirynie zależą od dawki zastosowanego leku; 5) u chorych na astmę aspirynową obserwuje się nadprodukcję leukotrienów cysteinylowych i zmniejszenie syntezy ochronnej prostaglandyny PGE2. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe twierdzenie dotyczące wykonywania przezoskrzelowej biopsji płuca (TBLB):
1) wskazaniem dla wykonania biopsji TBLB jest diagnostyka rozsianych zmian śródmiąższowych płuc lub zmian naciekowych położonych obwodowo; 2) biopsja TBLB nie jest zalecana do rutynowej diagnostyki endoskopowej zmian śródmiąższowych płuc, gdyż dzięki niej udaje się ustalić rozpoznanie jedynie u 10% badanych chorych; 3) przeciwwskazaniem do wykonania biopsji TBLB są rozedma płuc, nadciśnienie płucne, lymphangitis carcinomatosa pulmonum; 4) metoda biopsji TBLB jest zalecana w podejrzeniu samoistnego zwłóknienia płuc, szczególnie w postaci UIP, gdyż pozwala ustalić rozpoznanie u 85% chorych; 5) metoda biopsji TBLB jest przydatna w diagnostyce sarkoidozy, pierwotnych i przerzutowych nowotworów płuca, histiocytozy, gruźlicy i mykobakteriozy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
43-letni chory zgłosił się z objawami nieproduktywnego kaszlu, ogólnego osłabienia oraz gorączki przez ostatnie 6 dni. U chorego wykonano przeszczep prawego płuca przed 3 miesiącami. Chory cierpi na wrodzony niedobór alfa-1-antytrypsyny, fenotyp ZZ oraz ciężką rozedmę panlobularną. Obecnie przyjmuje cyklosporynę, azatioprynę i prednizon. W badaniu przedmiotowym gorączka
38,7 st. C, HR=104 uderzenia/min., 26 oddechów/min, bez innych odchyleń. W badaniach laboratoryjnych Hct 33%, Hgb 11 g/dl, WBC 4000 kom/ml bez odchyleń w rozmazie. W rtg P-A klatki piersiowej nieregularny naciek zapalny w płacie dolnym przeszczepionego płuca. Obraz mikroskopowy preparatu uzyskanego w trakcie biopsji transbronchialnej płuca przedstawiono na ryc. 1. Lekiem z wyboru w terapii dożylnej będzie: |
|
