Jesień 2010: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Triclosan zawarty w pastach do zębów, jest bardzo korzystnym ich składnikiem, stosowanym w celu chemicznej kontroli płytki nazębnej. Jednak nie posiadając ładunku elektrycznego, nie akumuluje się na strukturach jamy ustnej. Przedłużenie jego działania można osiągnąć dodając do pasty:
  1. dwuglukonian chlorheksydyny.
  2. fluorek cyny z aminofluorkiem.
  3. kopolimer kwasów maleinowego i metoksyetylowego.
  4. ...
  5. ...
Aby zachować najwyższą skuteczność zalecanej płukanki z zawartością dwuglukonianu chlorheksydyny, równocześnie nie należy stosować past zawierających:
  1. aminofluorki.
  2. triklosan.
  3. chlorheksydynę.
  4. ...
  5. ...
U dziecka siedmioletniego stwierdzono niski dziąsłowy przyczep wędzidełka wargi górnej. Wskaż postępowanie nieprawidłowe:
1) usunięcie wędzidła za pomocą noża elektrycznego;
2) plastyka wędzidła metodą Z;
3) plastyka metodą V-Y;
4) operacja metodą Nabersa;
5) zabieg metodą Kazanijana.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3,4.
  2. tylko 1.
  3. tylko 5.
  4. ...
  5. ...
Substancje stosowane w celu chemicznej kontroli płytki nazębnej powinny:
  1. hamować jej tworzenie, rozkładać lub redukować płytkę już istniejącą.
  2. szybko docierać do płytki w aktywnej biologicznie formie.
  3. mieć wysoki wskaźnik „substantivity”.
  4. ...
  5. ...
Do enzymów bakteryjnych obecnych w płytce nazębnej nie należy:
  1. hialuronidaza.
  2. kolagenaza.
  3. polisacharaza.
  4. ...
  5. ...
Przeciwwskazaniem do biostymulacji laserowej jest zapalenie dziąseł:
1) rozrostowe;  2) ziarninowe;  3) pokwitaniowe.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 2,3.
  3. 1,3.
  4. ...
  5. ...
Które ze zdań jest prawdziwe?
  1. wskazaniem do gingiwektomii jest istnienie recesji dziąsła.
  2. wszczepy alloplastyczne to przede wszystkim preparaty bydlęce.
  3. ziarniniak ciężarnych ma silną tendencję do metaplazji.
  4. ...
  5. ...
Sonda Nabersa penetruje bifurkację zęba 46 na wylot; oznacza to że:
1) wg 3-stopniowej skali utratę kości w tej okolicy można oznaczyć jako F3;
2) ząb powinien być usunięty;
3) pacjent musi stosować do oczyszczania w tej okolicy szczoteczki międzyzębowe;
4) według 3-stopniowej skali utratę kości w tej okolicy można oznaczyć jako F1;
5) ruchomość zęba jest na pewno duża.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. 1,3.
  3. 2,5.
  4. ...
  5. ...
Pojawiająca się we wczesnym dzieciństwie pigmentacja na skórze wokół ust oraz na błonie śluzowej warg i policzków, której towarzyszą zaburzenia jelitowe to typowe objawy dla:
  1. zespołu Plummera-Vinsona.
  2. choroby Crohna.
  3. zespołu Peutza-Jaghersa.
  4. ...
  5. ...
Które zdanie nie odpowiada infekcji oportunistycznej i postulatom Socranskiego, które najlepiej tłumaczą rolę drobnoustrojów w powstawaniu periodontopatii?
  1. nieznaczna liczba specyficznych periodontopatogenów po wniknięciu do kieszonki namnaża się i zawsze prowadzi do powstania periodontopatii.
  2. periodontopatogeny w aktywnych kieszonkach występują w większej liczbie niż w nieaktywnych.
  3. stabilizacja równowagi ekologicznej zależy od odpowiedzi immunologiczno-zapalnej gospodarza.
  4. ...
  5. ...
Co różnicuje ustabilizowane gingivitis od periodontitis w obrazie histopatologicznym?
  1. dominacja komórek plazmatycznych w nacieku zapalnym w tkance łącznej.
  2. obecność biofilmu bakteryjnego.
  3. kierunek proliferacji nabłonka łączącego.
  4. ...
  5. ...
Który z wymienionych wskaźników periodontologicznych służy ocenie intensywności stanu zapalnego?
  1. PI wg Silnessa i Löe.
  2. PI wg O’Leary.
  3. BOP wg Ainamo i Bay.
  4. ...
  5. ...
Jakiego rozpoznania periodontologicznego i którego chromosomu dotyczył związek polimorfizmu genu IL-1 z fenotypem periodontologicznym?
  1. chorób dziąseł nie związanych z płytka nazębną i chromosomu X.
  2. zapalenia przyzębia w przebiegu chorób ogólnych i chromosomu 21.
  3. uogólnionej postaci agresywnego zapalenia przyzębia i chromosomu 20.
  4. ...
  5. ...
Dla której z chorób układowych periodontopatia jest czynnikiem ryzyka jej niekorzystnego przebiegu, a choroba ta jest jednocześnie czynnikiem ryzyka niekorzystnego przebiegu periodontopatii?
  1. białaczka.
  2. miażdżyca naczyń i incydenty zawałowo-udarowe.
  3. cukrzyca.
  4. ...
  5. ...
Dla poniższego opisu zmian klinicznych należy wybrać najbardziej odpowiednie rozpoznanie:W październiku do dentysty zgłosił się 18-letni mężczyzna. Z wywiadu ustalono, że jest nikotynistą, często zapadał w przeszłości na grzybicę jamy ustnej, a obecne dolegliwości utrzymują się uporczywie już kilka miesięcy. W badaniu klinicznym stwierdzono: halitozę, owrzodzenia dziąseł, maksymalne wartości wskaźników higieny jamy ustnej, ruchomość zębów. Nie można było określić głębokości kieszonek z powodu bólu i masywnego krwawienia dziąsłowego.
  1. martwiczo-wrzodziające zapalenie dziąseł.
  2. martwiczo-wrzodziające zapalenie przyzębia.
  3. zapalenie przyzębia w przebiegu neutropenii cyklicznej.
  4. ...
  5. ...
Która z wymienionych cech pewnie różnicuje zapalenie dziąseł od zapalenia przyzębia?
  1. wartość wskaźnika BOP.
  2. wartość wskaźnika API.
  3. występowanie objawów ogólnoustrojowych.
  4. ...
  5. ...
Co jest jedną z głównych determinant rodzaju kieszonki przyzębnej (nadzębodołowa, kostna)?
  1. odpowiedź immunologiczno-zapalna gospodarza zdeterminowana genetycznie.
  2. biotyp dziąsła.
  3. choroby układowe np. osteoporoza.
  4. ...
  5. ...
Do opisu statusu periodontologicznego należy dopasować najbardziej odpowiednie rozpoznanie kliniczne: wartość PI wg O’Leary 83%, wartość API 95%, wartość BOP 90%, średnia wartość PBI wg Saxera Mühlemanna 3,1, średnia głębokość kieszonek 4,9 mm, średnia utrata przyczepu 5,8 mm, ruchomość drugiego stopnia 6 zębów, na zdjęciu rtg poziome ubytki kostne.
  1. ciężkie zapalenie dziąseł związane z płytką nazębną.
  2. umiarkowana postać przewlekłego zapalenia przyzębia.
  3. ciężka postać przewlekłego zapalenia przyzębia i recesje przyzębia w IV klasie Millera.
  4. ...
  5. ...
Co ułatwia wyznaczenie szerokości dziąsła zrogowaciałego w zdrowym przyzębiu?
  1. wybarwienie połączenia szkliwno-cementowego płynem Lugola.
  2. wybarwienie okolicy granicy śluzówkowo-dziąsłowej płynem Lugola.
  3. wybarwienie dziąsła błękitem toluidyny.
  4. ...
  5. ...
Który z wymienionych czynników nie znalazł się w berneńskim modelu heksagonalnym zindywidualizowania profilu ryzyka złego przebiegu zapalenia przyzębia?
  1. procentowa wartość wskaźnika API.
  2. procentowa wartość wskaźnika BOP.
  3. liczba utraconych zębów.
  4. ...
  5. ...
Jeżeli Kornman i wsp. w pierwszych badaniach dotyczących związku genotypu IL-1 z przebiegiem przewlekłego zapalenia przyzębia wykazali, że osoby z odpowiednim polimorfizmem tego genotypu mają prawie 19-krotnie większe ryzyko rozwoju ciężkiej postaci tej periodontopatii niż postaci lekkiej, to iloraz szans (OD) wynosił:
  1. - 1,89.
  2. 0,89.
  3. 8,9.
  4. ...
  5. ...
100% likwidację recesji za pomocą metod chirurgicznych można uzyskać w przypadku:
  1. I,II,III,IV.
  2. I,IV.
  3. II,III.
  4. ...
  5. ...
Co najlepiej uzupełni w miejscu znaku zapytania znaną rycinę ilustrującą patogenezę zapalenia przyzębia wg Page i Kornmana?
  1. LPS.
  2. granulocyty obojętnochłonne.
  3. przeciwciała dla Porphyromonas gingivalis.
  4. ...
  5. ...
U chorych na lokoregionalnie zaawansowanego płaskonabłonkowego raka narządów głowy i szyi, zastosowanie cetuksymabu w skojarzeniu z radioterapią prowadzi do:
  1. skrócenia całkowitego czasu przeżycia chorych.
  2. wydłużenia całkowitego czasu przeżycia chorych.
  3. nie ma wpływu na czas przeżycia chorych.
  4. ...
  5. ...
U kobiet chorych na raka piersi, napromienianych po oszczędzającym leczeniu chirurgicznym, porównanie wyników hipofrakcjonowanej radioterapii (42.5 Gy/16 frakcji/22 dni) z konwencjonalnie frakcjonowaną radioterapią (50 Gy/25 frakcji/35 dni), prowadzi do następujących wniosków:
  1. ryzyko miejscowego nawrotu w ciągu 10 lat po leczeniu jest podobne w obu porównywanych grupach, napromienianych z zastosowaniem różnych schematów frakcjonowania dawki.
  2. odsetki chorych, u których uzyskano korzystny efekt kosmetyczny są podobne w obu porównywanych grupach, napromienianych z zastosowaniem różnych schematów frakcjonowania dawki.
  3. ryzyko miejscowego nawrotu w ciągu 10 lat po leczeniu jest wyższe w grupie chorych napromienianych metodą hipofrakcjonowaną.
  4. ...
  5. ...
Zalecana całkowita dawka promieniowania (frakcjonowanie konwencjonalne, dawka frakcyjna 1.8-2 Gy) na guz o charakterze pojedynczego szpiczaka kości, wynosi:
  1. 30-35 Gy.
  2. 35-40 Gy.
  3. 45-50 Gy.
  4. ...
  5. ...
Standardowe leczenie szpiczaka pojedynczego (plasmocytoma solitare) kości polega na:
  1. samodzielnej chemioterapii.
  2. samodzielnej radioterapii.
  3. indukcyjnej chemioterapii i napromienianiu ogniska nowotworu w kości.
  4. ...
  5. ...
U chorych na chłoniaka związanego z błoną śluzową (MALT) żołądka radioterapia jest wskazana:
  1. u chorych z naciekiem zajmującym ponad 50% powierzchni błony śluzowej żołądka.
  2. w przypadku wznowy po uprzednim leczeniu.
  3. w przypadku braku remisji nowotworu po standardowym leczeniu farmakologicznym.
  4. ...
  5. ...
U chorych na ziarnicę złośliwą (chorobę Hodgkina) pierwotnie oporną na standardowe leczenie, największe szanse wyleczenia stwarza zastosowanie:
  1. chemioterapii lekami drugiego rzutu.
  2. wysokodawkowej chemioterapii pod osłoną przeszczepienia macierzystych komórek szpiku.
  3. radioterapii protonowej.
  4. ...
  5. ...
Jakie objawy powodują zakwalifikowanie chorego na ziarnicę (chorobę Hodgkina) do grupy „X” (to jest cechującej się obecnością masywnych nacieków, „bulky disease”)?
  1. węzły albo pakiety węzłów o największym wymiarze ponad 10 cm.
  2. naciek śródpiersia o największym wymiarze przekraczającym ⅓ szerokości klatki piersiowej.
  3. naciek szpiku kostnego.
  4. ...
  5. ...
Odsetek całkowitych 5-letnich przeżyć chorych na mięsaka Ewinga, ograniczonego do jednej kości, wynosi około:
  1. 20-30%.
  2. 30-40%.
  3. 40-50%.
  4. ...
  5. ...
Zalecana całkowita dawka w warunkach konwencjonalnie frakcjonowanej (dawka frakcyjna 1.8 Gy) radioterapii po oszczędzającym kończynę, niedoszczętnym mikroskopowo (R1) wycięciu mięsaka Ewinga, wynosi:
  1. 36 Gy.
  2. 45 Gy.
  3. 50.4 Gy.
  4. ...
  5. ...
Samodzielna, radykalna chemio-radioterapia chorych na mięsaka Ewinga jest uzasadniona w następujących sytuacjach klinicznych:
  1. gdy lokalizacja nowotworu uniemożliwia doszczętne usunięcie guza (np. kości czaszki, kręgi, miednica).
  2. gdy chory nie został zakwalifikowany do leczenia chirurgicznego z innych powodów.
  3. u wszystkich chorych.
  4. ...
  5. ...
Pierwotną lokalizację mięsaka Ewinga stanowią najczęściej kości:
  1. czaszki.
  2. kończyny górnej.
  3. kończyny dolnej.
  4. ...
  5. ...
Zalecane standardowe leczenie dzieci chorych na zarodkowego mięśniako-mięsaka prążkowanokomórkowego (rhabdomyosarcoma embryonale) ograniczonego do oczodołu, polega na:
  1. wypatroszeniu oczodołu.
  2. wypatroszeniu oczodołu i chemioterapii pooperacyjnej.
  3. indukcyjnej chemioterapii, a następnie radioterapii.
  4. ...
  5. ...
Pierwotną lokalizacją zwojaka zarodkowego (neuroblastoma) jest najczęściej:
  1. nadnercze.
  2. nerka.
  3. śródpiersie.
  4. ...
  5. ...
Standardowe leczenie dzieci chorych na guz Wilmsa po niedoszczętnej operacji (R1 i R2 - III stopień zaawansowania klinicznego wg klasyfikacji NWTS-5) polega na:
  1. samodzielnej chemioterapii.
  2. radioterapii, a następnie uzupełniającej (adiuwantowej) chemioterapii.
  3. równoczesnej radiochemioterapii.
  4. ...
  5. ...
Negatywnymi czynnikami rokowniczymi u chorych na mięsaka Ewinga są:
  1. lokalizacja w obrębie kości miednicy, tułowia i proksymalnych odcinków kości kończyn.
  2. średnica guza powyżej 8 cm.
  3. wiek powyżej 17 roku życia.
  4. ...
  5. ...
U dzieci chorych na guz Wilmsa po niedoszczętnej operacji (R1 i R2) należy napromieniać wysoką dawką obszar:
  1. który zajmowała nerka wraz z guzem (określony na podstawie badań obrazowych wykonanych przed operacją) z 1-centymetrowym marginesem tkanek zdrowych.
  2. który zajmowała nerka wraz z guzem (określony na podstawie badań obrazowych wykonanych przed operacją) z 5-centymetrowym marginesem tkanek zdrowych.
  3. połowę jamy brzusznej po stronie guza.
  4. ...
  5. ...
Wskazaniem do uzupełniającej radioterapii po laryngektomii totalnej nie jest/nie są:
1) niedoszczętność mikroskopowa;   
2) cecha N+;        
3) zaawansowanie T3;
4) stopień zróżnicowania G1.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. 2,4.
  3. 1,2.
  4. ...
  5. ...
Radioterapia z jednoczesną i uzupełniającą chemioterapią Temozolomidem u chorych na glejaka wielopostaciowego mózgu pozwala na uzyskanie 2-letnich przeżyć u około:
  1. 25% leczonych.
  2. 35% leczonych.
  3. 45% leczonych.
  4. ...
  5. ...
PTV w przypadku nieradykalnie usuniętego glejaka wielopostaciowego obejmuje:
  1. mózg.
  2. pozostałość guza z marginesem 0,5 cm.
  3. pozostałość guza z marginesem 2-3 cm.
  4. ...
  5. ...
Standardowym postępowaniem u chorych na raka gruczołowo-torbielowatego ślinianki przyusznej w stopniu zaawansowania T1N0, jest resekcja gruczołu z:
  1. oszczędzeniem nerwu twarzowego i obserwacją.
  2. nerwem twarzowym i obserwacją.
  3. nerwem twarzowym i uzupełniającą radioterapią.
  4. ...
  5. ...
U chorej na raka piersi po zabiegu oszczędzającym (pT1cN0) wdrożysz:
  1. leczenie systemowe.
  2. radioterapię całej piersi.
  3. radioterapię całej piersi z „boostem” na lożę po guzie +/- leczenie systemowe.
  4. ...
  5. ...
W którym z wymienionych poniżej guzów ślinianki, radioterapia pooperacyjna jest obligatoryjna bez względu na zakres resekcji?
1) guz Whartona;       ;
2) rak zrazikowo-komórkowy;     
3) rak z przewodów ślinowych;
4) rak gruczołowo-torbielowaty
5) gruczolak mieszany.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,4.
  2. 2,3.
  3. 1,4,5.
  4. ...
  5. ...
Wskazaniem do uzupełniającej radioterapii po całkowitym usunięciu raka krtani jest/są:
1) niedoszczętność mikroskopowa;     ;
2) zmienione przerzutowo węzły chłonne;   
3) zaawansowanie miejscowe T3
4) wysoki stopień zróżnicowania.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. 1,2.
  3. tylko 3.
  4. ...
  5. ...
Dla elektronów o energii 9 MeV dawka maksymalna znajduje się na głębokości:
  1. 1 cm.
  2. 3 cm.
  3. 4 cm.
  4. ...
  5. ...
Po doszczętnym usunięciu naczyniaka płodowego móżdżku należy:
  1. napromienić lożę po guzie.
  2. napromienić tylny dół czaszki.
  3. napromienić mózgowie i rdzeń do poziomu C2.
  4. ...
  5. ...
Stopień nasilenia odczynu popromiennego zależy od:
  1. wysokości dawki całkowitej.
  2. energii promieniowania jonizującego.
  3. wysokości dawki frakcyjnej.
  4. ...
  5. ...
Optymalny czas rozpoczęcia radioterapii po wycięciu guza Wilmsa powinien wynosić około:
  1. 2-3 dni po zabiegu.
  2. 9 dni po zabiegu.
  3. 2-3 tygodni po zabiegu.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij