Kardiologia Jesień 2012: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Wskaż prawidłowe stwierdzenie dotyczące rehabilitacji kardiologicznej po zawale serca: |
|
| U pacjentów z zespołem metabolicznym lub/i zagrożonych wystąpieniem cukrzycy nie zaleca się stosowania leków: |
|
| 10-letnie ryzyko zgonu z powodu chorób sercowo-naczyniowych 65-letniego, palącego mężczyzny w naszym kraju, mającego nieleczone nadciśnienie tętnicze (ciśnienia skurczowe do 180 mmHg) i hipercholesterolemię (cholesterol całkowity >300 mg/dl) wynosi blisko: |
|
| Prawidłowa dawka tenekteplazy dla 102-kilogramowego mężczyzny ze świeżym zawałem serca z przetrwałym uniesieniem ST wynosi: |
|
| Nawet po skutecznym leczeniu fibrynolitycznym świeżego zawału serca z przetrwałym uniesieniem ST, zaleca się wykonanie badania koronarograficznego: |
|
| Niedowagę pacjenta stwierdzisz w przypadku wskaźnika BMI: |
|
| Młody mężczyzna z ryzykiem <1% w skali EUROSCORE, bez chorób przewlekłych, z kontrolnie wykonanym lipidogramem i wynikiem LDL-cholesterolu 188 mg/dl powinien: |
|
| W jakiej sytuacji klinicznej spośród wymienionych, nie ma potrzeby natychmiastowej terapii statynowej, obok zmiany stylu życia? |
|
| Jaki jest cel terapeutyczny dla LDL-C u pacjenta z miażdżycą tętnic obwodowych (PAD)? |
|
| Chory lat 55 z migotaniem przedsionków utrwalonym, z frakcją LK ok 35%, NYHA II, po OZW STEMI przed około 2 laty, poza tym bez innych epizodów niedokrwiennych ani udaru mózgu. Nie podaje nadciśnienia tętniczego, nie przyjmuje leków przeciwzapalnych. Parametry biochemiczne wyrównane. |
|
| Kobieta lat 60 z napadowym migotaniem przedsionków, z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą, po przebytym zawale serca, długotrwale dializowana, rozpatrywana jest pod kątem włączenia leczenia przeciwzakrzepowego. W skalach: CHA2DS2-VASc i HAS-BLED winna otrzymać odpowiednio: |
|
| Występowanie u pacjenta objawów, które można przypisać incydentom migotania przedsionków i powodujących zaburzenie codziennej aktywności wskazuje na: |
|
|
Skala oceny ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych CHA2DS2-VASc u pacjentów z migotaniem przedsionków uwzględnia:
1) wiek równy lub większy niż 75 lat; 2) wiek pomiędzy 65 i 74 lat; 3) przebyty udar mózgu; 4) przebyty zawał mięśnia sercowego; 5) przebyty zabieg rewaskularyzacji z powodu miażdżycy zarostowej kończyn dolnych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W przypadku migotania przedsionków o niedawnym początku, kiedy preferowana jest kardiowersja farmakologiczna i nie występuje strukturalna choroba serca, w celu przywrócenia rytmu zatokowego zaleca się podanie dożylne: |
|
| Pacjentka lat 67 ma utrwalone migotanie przedsionków, nadciśnienie tętnicze, cukrzycę, kreatyninę 250 umol/L, z powodu problemów stawowych okresowo przyjmuje niesteroidowe leki przeciwzapalne. Jaką ma punktację w stali CHA2DS2-VASc i HAS-BLED? |
|
| Najlepszą odległą (10-15 lat) drożnością po zabiegach pomostowania aortalno-wieńcowego charakteryzują się pomosty wykonane przy użyciu: |
|
| U pacjenta w 48 godzinie po zabiegu CABG dochodzi do zawału mięśnia sercowego ze znacznym wzrostem biomarkerów i niestabilnością hemodynamiczną. W pilnie wykonanej koronarografii stwierdzono niewydolność żylnego pomostu aortalno-wieńcowego z brakiem możliwości poszerzenia śródnaczyniowego tętnicy wieńcowej w obszarze pomostowanym. Preferowanym sposobem postępowania w takiej sytuacji jest: |
|
| Pacjentka w wieku 74 lat z obustronnym bezobjawowym 80% zwężeniem tętnic szyjnych wewnętrznych jest planowana do zabiegu pomostowania tętnic wieńcowych. Najlepszym sposobem postępowania w tej sytuacji będzie: |
|
| Czynnikiem najbardziej podnoszącym ryzyko operacji kardiochirurgicznej według skali EuroScore jest: |
|
|
Bezwzględnym przeciwwskazaniem do użycia tętnicy piersiowej wewnętrznej w trakcie zabiegu pomostowania tętnic wieńcowych jest/są:
1) deformacja klatki piersiowej; 2) stan po radioterapii klatki piersiowej; 3) stan po operacji klatki piersiowej; 4) brak pulsacyjnego wypływu krwi po jej pobraniu w trakcie zabiegu; 5) wiek podeszły chorego (>80 roku życia). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Czynnikiem ryzyka powstania tętniaka aorty piersiowej nie jest: |
|
| Operacyjne leczenie bezobjawowego pacjenta z tętniakiem aorty wstępującej o wymiarze 45 mm należy rozważyć w przypadku tempa wzrostu tętniaka: |
|
| Międzynarodowa skala Euroscore II, oceniająca ryzyko zabiegów kardiochirurgicznych zawiera wszystkie wymienione czynniki, z wyjątkiem: |
|
| Które z poniższych jest względnym przeciwwskazaniem do zastosowania kontrapulsacji wewnątrzaortalnej? |
|
| Niskie wyjściowe stężenie hemoglobiny jest niezależnym czynnikiem ryzyka niedokrwienia i zdarzeń krwotocznych u pacjentów z NSTEMI. W związku z powyższym zaleca się: |
|
|
Które ze stwierdzeń dotyczących wysokoczułego testu troponinowego (hsTn) są prawdziwe?
1) w diagnostyce ostrych zespołów wieńcowych bez uniesienia odcinka ST zalecane jest zastosowanie szybkiego protokołu wykluczającego, który polega na oznaczeniu markera wyjściowo i po upływie 3 godzin; 2) możliwe jest wykrycie niskich stężeń omawianego biomarkera u osób zdrowych; 3) przyczyną wzrostu wartości omawianego biomarkera może być uszkodzenie mięśnia sercowego niezwiązane z chorobą wieńcową. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U chorych po przebytym ostrym zespole wieńcowym przyjmujących leki przeciwpłytkowe, u których konieczne jest wykonanie w trybie planowym poważnego zabiegu chirurgicznego oraz gdy pozwala na to sytuacja kliniczna i o ile nie występuje wysokie ryzyko zdarzeń wieńcowych:
1) należy rozważyć odroczenie operacji o co najmniej 5 dni po przerwaniu stosowania tikagreloru lub klopidogrelu; 2) należy rozważyć odroczenie operacji o co najmniej 7 dni po zaprzestaniu przyjmowania prasugrelu; 3) większość procedur chirurgicznych jest możliwa do przeprowadzenia z akceptowalnym poziomem ryzyka krwawień bez konieczności zaprzestania terapii kwasem acetylosalicylowym. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Badanie echokardiograficzne w diagnostyce ostrych zespołów wieńcowych bez uniesienia odcinka ST:
1) jest aktualnie zalecane u wszystkich pacjentów; 2) jest aktualnie zalecane jedynie przed planowanym postępowaniem inwazyjnym; 3) nie jest zalecane, gdy w spoczynkowym zapisie elektrokardiograficznym (EKG) występują obniżenia odcinka ST przekraczające 1 mm. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U chorych z zawałem serca i utrzymującymi się objawami wstrząsu kardiogennego inwazyjne leczenie rewaskularyzacyjne za pomocą przezskórnej interwencji wieńcowej jest przeciwwskazane jeżeli od początku zawału serca upłynęło więcej niż: |
|
| Wśród leków przeciwpłytkowych i przeciwkrzepliwych, u chorych z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 20 ml/min) i ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST przeciwwskazane są: |
|
| U 55-letniego mężczyzny po przebytym przed 14-dniami ostrym zespole wieńcowym z uniesieniem odcinka ST (STEMI) ściany przedniej leczonym pierwotną angioplastyką, z aktualną frakcją wyrzutową lewej komory 35%, który przed zawałem prowadził siedzący tryb życia, optymalnym badaniem dla oceny czynnościowej i zaplanowania treningu wysiłkowego jest: |
|
|
U chorego ze zawałem STEMI ściany dolnej doszło do ostrej niedomykalności zastawki mitralnej w przebiegu pęknięcia mięśnia brodawkowatego; RR 90/60, HR 100/min. Postępowanie powinno uwzględniać stabilizację hemodynamiczną, co pozwala na przygotowanie do pilnego leczenia kardiochirurgicznego (m.in. wykonanie pilnej koronarografii). W tym celu należy:
1) zastosować wlew amin presyjnych, np. dobutaminy; 2) przy braku normalizacji RR zastosować kontrapulsację wewnątrzaortalną; 3) podać wlew nitroprusydku sodu pod kontrolą RR; 4) podać ACE-I w celu zmniejszenia obciążenia następczego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W zaawansowanej niewydolności serca najczęstszym zaburzeniem funkcji tarczycy jest tzw. zespół niskiego T3, który charakteryzuje się:
1) nikimi wartościami T3 wolnej i całkowitej; 2) niskimi wartościami T4; 3) podwyższonymi stężeniami TSH; 4) prawidłowymi stężeniami T4; 5) prawidłowymi stężeniami TSH. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż wszystkie zmiany w parametrach czynności skurczowej i rozkurczowej wspólne dla niewydolności serca skurczowej oraz niewydolności serca z zachowaną frakcją wyrzucania:
1) obniżenie frakcji wyrzucania; 2) obniżenie szybkości aktywnej relaksacji mięśnia lewej komory; 3) wzrost ciśnienia końcowo-rozkurczowego w lewej komorze; 4) wzrost średniego ciśnienia w lewym przedsionku; 5) powiększenie objętości końcowo-rozkurczowej lewej komory. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 56-letnia kobieta jest leczona z powodu niewydolności serca od kilku miesięcy, obecnie w II klasie czynnościowej. Bez obrzęków, bez cech zastoju, HR miarowa ok. 65/min. Parametry biochemiczne: kreatynina 1,1 mg%, potas 4,3 mEq/l. Otrzymuje leczenie inhibitorem konwertazy (enalapril 20 mg na dobę), bisoprololem w dawce 10 mg dobę, hydrochlorothiazydem 25 mg. Od momentu włączenia pełnych dawek wymienionych leków nie zauważyła istotnej poprawy klinicznej. Obecnie należy: |
|
|
U chorego z niewydolnością serca leczonego przewlekle amiodaronem z powodu komorowych zaburzeń rytmu serca rozpoznano nadczynność tarczycy związaną ze stosowaniem amiodaronu. Nie stwierdzano wcześniej patologii tarczycy. W USG tarczycy nie zaobserwowano wola guzowatego.
1) u chorego najbardziej prawdopodobną postacią jest typ 1 nadczynności tarczycy związany z nadmiarem jodu; 2) postępowaniem z wyboru u tego chorego jest stosowanie tiamazolu; 3) najbardziej prawdopodobną postacią jest typ 2 (destrukcyjne zapalenie tarczycy); 4) leczeniem z wyboru u tego chorego jest stosowanie glikokortykosteroidów ze względu na nieskuteczność tiamazolu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskazania do stosowania betablokerów u pacjentów z niewydolnością serca obejmują: |
|
| Farmakoterapia pacjentów z rozkurczową niewydolnością serca powinna obejmować: |
|
| Wskazania do cewnikowania tętnicy płucnej w ostrej i przewlekłej niewydolności serca obejmują: |
|
| Główne przyczyny dysfunkcji nerek u pacjentów z niewydolnością serca to: |
|
| Wskazania dotyczące terapii resynchronizującej (CRT) mięśnia serca obejmują: |
|
| Przeciwwskazania do stosowania antagonistów aldosteronu u chorych z niewydolnością serca obejmują: |
|
| Do niekorzystnych czynników prognostycznych w niewydolności serca należy: |
|
| Cewnikowanie prawego serca: |
|
| Wykonywanie testów wysiłkowych u chorych z niewydolnością serca: |
|
| Wskazania do wykonania echokardiografii przezprzełykowej u chorych z niewydolnością serca obejmują: |
|
| Echokardiogram przezklatkowy u chorego z podejrzeniem niewydolności serca informuje lekarza o: |
|
|
Do najbardziej specyficznych objawów niewydolności serca w badaniu fizykalnym należy:
1) trzeci ton nad sercem (rytm cwałowy); 2) szmer nad sercem; 3) rzężenia nad płucami; 4) przesunięcie uderzenia koniuszkowego w bok; 5) przesięk w opłucnej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Bezwzględnym przeciwwskazaniem do rehabilitacji ruchowej u chorych z niewydolnością serca nie jest: |
|
|
Które z poniżej przedstawionych stwierdzeń dotyczących znaczenia elektrokardiogramu spoczynkowego (EKG) u chorych z niewydolnością serca (HF) jest prawdziwe?
1) rozpoznanie niewydolności serca jest mało prawdopodobne (2%) u osób z ostrą postacią i prawidłowym zapisem krzywej EKG; 2) u osób z postacią nieostrą, prawidłowy EKG ma nieco niższą ujemną wartość predykcyjną (prawdopodobieństwo 10-14%); 3) zapis EKG jest istotny dla podejmowania decyzji o leczeniu; 4) EKG może dawać informacje co do etiologii HF; 5) zapis EKG u chorych z HF pozwala na precyzyjne ustalenie przyczyny niewydolności serca. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
