Chirurgia onkologiczna Jesień 2013: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| U 55-letniego mężczyzny badanie PSA w styczniu 2012 roku wykazało wartość 1,5 ng/ml, a w sierpniu 2012 roku - 4,0 ng/ml. Mężczyzna nie skarży się na dolegliwości ze strony dróg moczowych. Co należy zaproponować? |
|
| Gdy badanie mikroskopowe wycinków pobranych z gruczołu krokowego wykazało obecność komórek gruczolakoraka o stopniu złośliwości w skali Gleasona 3+3=6 w lewym płacie narządu, poziom PSA wynosił 3 ng/ml a badania obrazowe nie wykazały zmian patologicznych w regionalnych węzłach chłonnych miednicy, jaki powinien być zakres limfadenektomii w trakcie radykalnej prostatektomii: |
|
| U 45-letniej chorej stwierdzono guz tkanek miękkich zlokalizowany w mięśniu trójgłowym łydki (podpowięziowo) wielkości 9 cm. Po wykonanej biopsji gruboigłowej badanie histopatologiczne wykazało alveolar soft part sarcoma. W badaniu tomografii klatki piersiowej nie stwierdzono zmian przerzutowych. Jakie jest następnie najwłaściwsze postępowanie? |
|
| Stwierdzenie w biopsji węzła wartowniczego u chorego na czerniaka skóry podudzia przerzutów do 3 węzłów chłonnych to według skali TNM - AJCC z 2009/2010 roku cecha: |
|
| 19-letni chory zgłosił się z powodu bolesnej guzowatej masy okolicy stawu biodrowego prawego zlokalizowanej w części bliższej kości udowej. W wykonanych badaniach obrazowych i biopsji chirurgicznej stwierdzono mięsaka Ewinga wielkości 9 cm z ograniczonym naciekiem tkanek miękkich. W badaniu tomografii klatki piersiowej nie stwierdzono przerzutów do płuc. Jakie jest najwłaściwsze postępowanie terapeutyczne? |
|
|
Wskaż spośród poniższych prawdziwe stwierdzenia dotyczące diagnostyki i leczenia nowotworów podścieliskowych przewodu pokarmowego:
1) postępowaniem standardowym przy lokalizacji w żołądku jest resekcja D2 (z limfadenektomią); 2) leczenie uzupełniające imatynibem u chorych na GIST o dużym ryzyku nawrotu choroby przez okres 3 lat poprawia przeżycia całkowite; 3) mutacja w eksonie 9 KIT wiąże się z największą skutecznością leczenia imatynibem; 4) leczenie imatynibem w przypadku przerzutów prowadzi się do progresji choroby lub nieakceptowalnej toksyczności w sposób ciągły; 5) w przypadkach miejscowo zaawansowanych należy rozważyć leczenie neoadjuwantowe imatynibem zamiast operacji okaleczających; 6) lokalizacja pierwotna GIST w obrębie żołądka charakteryzuje się gorszym rokowaniem niż w obrębie jelita. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 50-letniego chorego stwierdzono powiększone węzły chłonne pachwiny lewej, w wykonanej biopsji rozpoznano przerzut czerniaka. W wyniku przeprowadzonych badań nie stwierdzono ogniska pierwotnego na skórze, błonach śluzowych oraz w oku, badania obrazowe nie wykazały również innych ognisk nowotworu. Jakie jest właściwe postępowanie? |
|
| Do nowotworów, w których w ocenie stopnia zaawansowania wg TNM, jest konieczne wykonanie biopsji węzła wartowniczego, nie należy: |
|
| W świetle obecnie obowiązujących zaleceń nie ma wskazań do wykonywania badania pozytonowej emisyjnej tomografii u chorych: |
|
| Jaki typ mięsaka tkanek miękkich może stanowić wskazanie do wykonania biopsji węzła wartowniczego? |
|
| Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące mięsaków przestrzeni zaotrzewnowej: |
|
| Rak piersi o największym wymiarze 3 cm zlokalizowany w obrębie miąższu lewej piersi z potwierdzonymi przerzutami do 2 węzłów wartowniczych pachy lewej o wielkości 4 i 1 mm bez przerzutów do narządów odległych to stopień zaawansowania wg TNM/AJCC: |
|
| Wskaż stwierdzenie nieprawdziwe dotyczące raka z komórek Merkla: |
|
|
Spośród poniższych stwierdzeń dotyczących mięsaków tkanek miękkich wskaż prawdziwe:
1) biopsja wycinająca jest często równoważna z wyłuszczeniem guza i jest postępowaniem nieprawidłowym w większości przypadków; 2) chemioterapia uzupełniająca pooperacyjna jest standardowym postępowaniem we wszystkich mięskach tkanek miękkich o wielkości > 5 cm; 3) dermatofibrosarcoma protuberans związana jest z charakterystyczną translokacją chromosomalną obejmującą gen PDGFB, co determinuje skuteczność leczenia imatynibem w przypadkach zaawansowanych; 4) radioterapia w skojarzeniu z chirurgią jest standardowym postępowaniem w leczeniu oszczędzającym wszystkich mięsaków tkanek miękkich z wyjątkiem pierwotnych mięsaków o niskiej złośliwości i wielkości < 5 cm; 5) uzupełniająca radioterapia w skojarzeniu z resekcją R0/R1 mięsaka tkanek miękkich zmniejsza odsetek nawrotów miejscowych, jednak jej wpływ na przeżycia odległe nie jest pewny; 6) najczęściej rozwijającym się nowotworem u chorych na chorobę von Recklinghausena jest DFSP; 7) uzupełniająca radioterapia pooperacyjna nie wiąże się z większą liczbą późnych powikłań ze strony tkanek (np. złamań patologicznych) w porównaniu z radioterapią przedoperacyjną. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące dermatoskopii w diagnostyce zmian skóry: |
|
| W przypadku wznowy regionalnej po leczeniu raka piersi, umiejscowionej w obrębie węzłów nadobojczykowych, strategia leczenia polega na: |
|
| Leczenie uzupełniające po operacji oszczędzającej, w terapii 68-letniej chorej na raka piersi typu luminalnego A, obejmuje: |
|
| Przedoperacyjne leczenie systemowe u chorych na raka piersi ma na celu zwiększenie odsetka zabiegów oszczędzających oraz poprawienie odległych wyników leczenia. Chore z guzem o wysokiej hormonowrażliwości powinny być leczone tylko hormonami do czasu uzyskania maksymalnej odpowiedzi, ale nie krócej niż 4 do 8 miesięcy. |
|
| Mammografia trójwymiarowa (tomosynteza) w porównaniu do mammografii konwencjonalnej powoduje: |
|
| Dla obserwacji po leczeniu czerniaka prawdziwe jest twierdzenie: |
|
| Proponowana kolejność leczenia u 75-letniej, sprawnej chorej na inwazyjnego, potrójnie ujemnego raka piersi prawej o cechach T1, N0, M0 powinna wyglądać następująco: |
|
| 45-letnia chora z szybko rosnącym guzem piersi lewej. W wywiadzie rak piersi u matki i babci, rak jelita grubego w rodzinie ojca. W badaniu klinicznym guz średnicy 3,5 cm, naciekający skórę, 2 cm twardy węzeł pachowy po stronie lewej. Wskaż optymalne postępowanie: |
|
| W przypadku rozpoznania w biopsji węzła wartowniczego stanowiącej element leczenia oszczędzającego u chorej na raka piersi cechy pN1mi należy przeprowadzić: |
|
| Ryzyko nawrotu po leczeniu czerniaka skóry jest największe w ciągu pierwszych trzech lat obserwacji. Rekomendowane schematy badań kontrolnych zalecają w tym okresie intensyfikację kontroli w celu wykrycia nawrotu lokoregionalnego, który wiąże się z możliwością wyleczenia metodami chirurgicznymi. |
|
|
W raku piersi u mężczyzn:
1) leczenie opiera się na tych samych zasadach co u kobiet; 2) wyniki dotyczące przeżyć całkowitych u mężczyzn są gorsze niż u kobiet; 3) ryzyko zachorowania na raka drugiej piersi jest zwiększone od 30 do 90 razy; 4) większe jest ryzyko zachorowania na inne nowotwory złośliwe; 5) zasady obserwacji po leczeniu są takie same jak u kobiet. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Stopień zaawansowania raka piersi o cechach pT1a, pN2a, M0 oznacza:
1) raka naciekającego średnicy poniżej 5 mm; 2) raka naciekającego poniżej 1 mm; 3) obecność przerzutów w 1-3 regionalnych węzłów chłonnych; 4) stopień IIIA zaawansowania nowotworu; 5) przerzuty lub mikroprzerzuty w węzłach chłonnych piersiowych wewnętrznych przy braku przerzutów w pachowych węzłach chłonnych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W przypadku małego guza nerki (SNM -small renal mass) prawdziwe jest stwierdzenie: |
|
|
W raku nerkowokomórkowym:
1) ponad 50% wszystkich raków nerki stanowią przypadkowo wykryte zmiany typu SRM (small renal mass); 2) optymalne postępowanie z guzami w stopniu T1a polega na OPN (open partial nephrectomy); 3) złotym standardem leczenia w II stopniu TNM RCC jest radykalna nefrektomia; 4) operacja oszczędzająca miąższ nerki zapewnia równorzędne rezultaty onkologiczne przy zachowaniu czynności nerki; 5) minimalnie inwazyjna operacja oszczędzająca miąższ nerki umożliwia doszczętne usunięcie nowotworu przy poprawie parametrów okołooperacyjnych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W trakcie radykalnego leczenia czerniaka:
1) margines radykalnego wycięcia zmiany o grubości < 2 mm wynosi 1 cm; 2) stosowanie marginesu większego niż 2 cm zmniejsza odsetek wznów miejscowych; 3) stosowanie marginesu większego niż 2 cm poprawia przeżycia odległe; 4) bliznę po biopsji wycinającej czerniaka o grubości < 2 mm należy usunąć bez powięzi powierzchownej; 5) margines wycięcia w stopniu klinicznym IB wynosi 2 cm. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do biopsji węzła chłonnego wartowniczego kwalifikują się chorzy na czerniaka:
1) po biopsji wycinającej z rozpoznaniem czerniaka potwierdzonym badaniem histopatologicznym; 2) z grubością nacieku wg Breslowa >1 mm lub z owrzodzeniem na powierzchni czerniaka niezależnie od grubości nacieku lub indeksem mitotycznym >1/mm²; 3) po szerokim wycięciu ogniska pierwotnego; 4) z ogniskiem pierwotnym sklasyfikowanym jako kategoria T1b-T4b; 5) bez klinicznych cech przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych i narządach odległych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przerzutów do mózgu:
1) przerzuty nowotworowe do mózgu stanowią 20-40% nowotworów układu nerwowego; 2) przerzuty nowotworowe do mózgu najczęściej umiejscawiają się na granicy pomiędzy substancją białą i korą mózgu; 3) źródłem przerzutów w około 45% jest rak płuc; 4) w 10% przypadków nowotwór pierwotny pozostaje nieznany; 5) skłonność do krwawienia mają przerzuty czerniaka, raka nerki, złośliwego nabłoniaka kosmówkowego i raka tarczycy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wyniki leczenia zaawansowanego i rozsianego raka żołądka poprawiły się po zastosowaniu trastuzumabu u chorych z postacią HER2 dodatnią: |
|
|
Czułość testu wykorzystywanego w badaniu przesiewowym w onkologii oznacza:
1) odsetek osób chorych, u których wynik testu wykrywającego nowotwór jest dodatni; 2) odsetek osób chorych, u których wynik testu wykrywającego nowotwór jest ujemny; 3) odsetek osób zdrowych, u których wynik testu wykrywającego nowotwór jest ujemny; 4) jest miarą zdolności testu do potwierdzenia choroby; 5) jest miarą zdolności testu do wykrycia choroby. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wg danych opublikowanych przez Krajowy Rejestr Nowotworów najczęstszą przyczyną zachorowań na nowotwory w Polsce w roku 2010 są w kolejności: u kobiet - rak piersi, rak jelita grubego, rak płuca; u mężczyzn - rak płuca, rak gruczołu krokowego, rak jelita grubego. |
|
|
Badanie piersi za pomocą rezonansu magnetycznego stanowi cenne narzędzie diagnostyczne w szczególnych sytuacjach klinicznych:
1) należy je rozważyć w przypadku przerzutów do węzłów pachowych z nieznanego ogniska pierwotnego; 2) jako badanie standardowe przed leczeniem oszczędzającym; 3) wysokie ryzyko zachorowania na raka piersi, głównie u nosicielek mutacji genów BRCA1 i BRCA2; 4) wysokie ryzyko wieloogniskowości raka piersi, głównie w przypadku raka zrazikowego; 5) stan po rekonstrukcji piersi. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Pooperacyjna radioterapia u chorych po amputacji piersi jest wskazana w przypadku:
1) zajęcia przerzutami powyżej 3 węzłów chłonnych; 2) wąskich (< 1 mm) marginesów chirurgicznych; 3) guza o średnicy większej niż 2 cm (cecha T2); 4) guza o średnicy większej niż 5 cm (cecha T3); 5) każdorazowo po prawidłowo wykonanej limfadenektomii pachowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Prosta amputacja i leczenie oszczędzające są równorzędnymi metodami leczenia DCIS. Wskaż stwierdzenia prawdziwe w odniesieniu do leczenia DCIS:
1) u chorych z niskim ryzykiem nawrotu (średnica guza < 10 mm, ujemne marginesy chirurgiczne, niski lub pośredni stopień złośliwości) można rozważyć odstąpienie od uzupełniającej radioterapii; 2) wskazaniem do prostej amputacji piersi u chorych na DCIS są rozległe zmiany, za które uznaje się wieloośrodkowe ogniska lub zajęcie przez guz więcej niż jednego kwadrantu piersi; 3) biopsja węzła wartowniczego zalecana jest w przypadku DCIS u chorych kwalifikowanych do amputacji prostej z powodu dużych guzów; 4) biopsja węzła wartow¬niczego zalecana jest w przypadku zmian DCIS umiejscowionych w ogonie Spence’a; 5) uzupełniające stosowanie tamoksyfenu u chorych po leczeniu oszczędzającym nie ma żadnego uzasadnienia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Leczenie chirurgiczne naciekającego raka piersi w stopniu I i II polega na usunięciu guza pierwotnego, zabiegu węzłowym i uzupełniającej radioterapii na obszar piersi i jest równoważne mastektomii z limfadenektomią pachową lub biopsją węzła wartowniczego. Głównymi przeciwwskazaniami do leczenia oszczędzającego są:
1) wieloogniskowość zmian, których zasięg uniemożliwia wykonanie oszczędzającego zabiegu z zadowalającym efektem estetycznym; 2) rozsiane mikrozwapnienia w mammografii; 3) brak możliwości wykonania zabiegu w granicach zdrowych tkanek; 4) ciąża; 5) kolagenozy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Biopsja węzła wartowniczego u chorych na raka piersi jest:
1) procedurą diagnostyczną z wyboru w zakresie pachowych węzłów chłonnych u chorych z cechą cN0; 2) procedurą, która może być wykonywana przez niedoświadczonego chirurga; 3) w przypadku stwierdzenia w węźle wartowniczym pojedynczych komórek nowotworu lub mikroprzerzutów nie wolno odstąpić od limfadenektomii pachowej; 4) jeśli w węźle wartowniczym stwierdzi się makroprzerzuty, wymagana jest limfadektomia pachowa; 5) jeśli makroprzerzuty obecne są w więcej niż 2 węzłach wartowniczych i planowana jest teleradioterapia na obszar piersi (pola tangencjalne) z częściowym objęciem dołu pachowego, można odstąpić od limfadenektomii pachowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Leczenie operacyjne raka okrężnicy przy obecności synchronicznych przerzutów do wątroby lub płuc, polega na:
1) w przypadku resekcyjnych przerzutów do wątroby lub płuc - wycięciu odcinkowym jelita z jednoczesną lub wykonaną następnie resekcją zmian w wątrobie lub płucach; 2) w przypadku nieresekcyjnych przerzutów do wątroby lub płuc - zakwalifikowaniu chorego do opieki hospicyjnej; 3) w przypadku nieresekcyjnych przerzutów do wątroby lub płuc - rozpoczęciu indukcyjnej chemioterapii i po 2-3 miesiącach obiektywnej ocenie odpowiedzi wg kryteriów RECIST, a następnie ponownym rozważeniu możliwości wykonania radykalnego leczenia chirurgicznego; 4) drożność przewodu pokarmowego nie ma wpływu na decyzję o rozpoczęciu indukcyjnego leczenia systemowego; 5) przed rozpoczęciem chemioterapii konieczne jest chirurgiczne leczenie (wycięcie) guza pierwotnego, jeśli występuje zagrażające niedrożnością zwężenie jelita lub znaczne krwawienie. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Leczenie operacyjne raka okrężnicy bez przerzutów odległych w zależności od stopnia zaawansowania i technicznych możliwości wykonania resekcji, polega na:
1) resekcji odpowiedniego fragmentu jelita wraz z regionalnymi węzłami chłonnymi (en block), zależnie od lokalizacji guza i unaczynienia jelita; 2) resekcji segmentu okrężnicy wraz z maksymalnej długości naczyniami osiowymi krezki, zawierającymi w sąsiedztwie regionalne węzły chłonne; 3) resekcja okrężnicy powinna być wykonana w powięziowych przestrzeniach anatomicznych, co określane jest mianem całkowitego wycięcia krezki okrężnicy (complete mesocolic excision; CME); 4) konieczna jest ocena histopatologiczna minimum 12 węzłów chłonnych; 5) usuwa się także wszystkie podejrzane węzły chłonne, węzeł „szczytowy” oraz inne widoczne zmiany poza zakresem resekcji. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskaż prawdziwe sformułowanie dotyczące limfadenektomii pachowej w raku piersi: |
|
|
Operowane uprzednio chore na raka piersi z izolowaną wznową miejscową powinny być leczone z intencją radykalną:
1) optymalnym leczeniem niepowodzenia miejscowego po amputacji piersi z limfadenektomią jest wycięcie zmiany uzupełnione radioterapią na obszar ściany klatki piersiowej i regionalnego spływu chłonnego; 2) w przypadku wznowy po leczeniu oszczędzającym zaleca się wykonanie amputacji piersi z operacją węzłową w zakresie I i II piętra pachy; 3) u chorych, u których pierwotnie wykonano (negatywną) biopsję węzła wartowniczego, możliwe jest ponowne wykonanie tego zabiegu; 4) u chorych, u których pierwotnie wykonano biopsję węzła wartowni¬czego, nigdy nie ma możliwości powtórzenia tego zabiegu; 5) u chorych z nieoperacyjną wznową należy rozważyć radykalną radioterapię. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Po operacji z powodu raka piersi, uzupełniające leczenie systemowe dobiera się indywidualnie, z uwzględnieniem przewidywanej wrażliwości raka na poszczególne metody leczenia, ryzyka nawrotu, możliwych powikłań terapii i preferencji chorych. Zgodnie z krajowymi i międzynarodowymi zaleceniami:
1) rodzaj leczenia uzupełniającego zależy głównie od biologicznych cech raka, określonych na podstawie badań biomarkerów; 2) w każdym przypadku obowiązuje określenie ekspresji receptorów es¬trogenowych (ER), progesteronowych (PgR) i ekspresji/amplifikacji HER2; 3) w przypadku receptorów dla hormonów steroidowych za wynik dodatni uznaje się ekspresję receptorów w ≥ 14% komórek; 4) wynik oceny ekspresji receptorów powinien być dostępny w ciągu 2 tygodni od pobrania materiału; 5) zaleca się dodatkowo oznaczanie ekspresji Ki-67. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Niekiedy leczenie operacyjne nowotworów okrężnicy oraz odbytnicy wymaga wytworzenia przetoki okrężniczej - kolostomii, w odniesieniu do której prawdziwe są stwierdzenia:
1) wytworzenie stomii w zasadniczy sposób wpływa na jakość życia chorego, zwłaszcza na możliwości jego adaptacji psychosocjalnej po zabiegu; 2) przed każdym zabiegiem w obrębie jelita chory powinien zostać poinformowany o możliwości wytworzenia stomii i wyrazić zgodę na taką procedurę; 3) otwór stomii powinien przechodzić przez mięsień lędźwiowy większy; 4) otwór stomii powinien przechodzić z dala od linii cięcia operacyjnego, blizn i zniekształceń skórnych; 5) otwór stomii powinien być umiejscowiony na fałdzie skórnym, szczególnie u osób otyłych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Podstawowym wskazaniem do stosowania leczenia uzupełniającego po operacji raka okrężnicy jest III stopień zaawansowania nowotworu. Leczenie uzupełniające można rozważać w następujących przypadkach:
1) u chorych ze stwierdzonymi przerzutami do węzłów chłonnych zawsze stosuje się uzupełniającą chemioterapię, o ile nie występują przeciwwskazania wynikające z obecności schorzeń współistniejących lub oczekiwanej długości życia; 2) obecność cechy T4b, może stanowić wskazanie do uzupełniającej chemioterapii; 3) wysoki stopień złośliwości histologicznej, mała liczba usuniętych węzłów chłonnych (< 12), perforacja guza, zabieg wykonywany w trybie pilnym (na przykład z powodu niedrożności), naciekanie naczyń; 4) uzupełniająca chemioterapia fluoropirymidyną może pogarszać rokowanie u chorych na nowotwory w II stopniu zaawansowania, które wykazują niestabilność mikrosatelitów (MSI); 5) uzupełniająca chemioterapia fluoropirymidyną może poprawiać rokowanie u chorych na nowotwory, które wykazują niestabilność mikrosatelitów (MSI). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące chemioterapii dootrzewnowej w hipertermii (hyperthermic intraperitoneal chemotherapy; HIPEC) stosowanej w zrakowaceniu otrzewnej (M1b) u chorych na raka jelita grubego:
1) u chorych w dobrym stanie sprawności z umiarkowanym zrakowaceniem otrzewnej w przebiegu wrażliwego na chemioterapię raka jelita grubego zaleca się wycięcie wszystkich widocznych makroskopowo ognisk zrakowacenia (całkowita cytoredukcja) w połączeniu z HIPEC; 2) takie postępowanie (całkowita cytoredukcja + HIPEC) pozwala na 3-krotną poprawę rokowania w porównaniu do operacji paliatywnej lub tylko chemioterapii systemowej; 3) po wykonaniu całkowitej cytoredukcji najczęściej stosowana jest HIPEC, a następnie kontynuowana jest chemioterapia systemowa; 4) ten sposób leczenia powinien być stosowany w ośrodkach dysponujących wyspecjalizowaną kadrą (chirurg, onkolog kliniczny, perfuzjonista) oraz dedykowanym sprzętem do perfuzji dootrzewnowej; 5) dożylne leczenie systemowe chorych z ograniczonym zrakowaceniem otrzewnej lub przerzutami do jajnika w przebiegu raka jelita grubego jest bardzo skuteczne. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wczesny rak żołądka można leczyć operacyjnie lub metodami endoskopowymi:
1) T1aN0; < 2 cm; typ jelitowy/G1; bez owrzodzenia; w dalszej 1/3 części żołądka; 2) za pomocą endoskopowej podśluzówkowej dyssekcji (ESD, endoscopic submucosal dissection); 3) jeśli wynik badania histopatologicznego po ESD potwierdza resekcję R0, nie ma potrzeby dalszego leczenia; 4) u chorych na wczesnego raka żołądka (≤ T1bN0-1M0) zakres operacji nie może być mniejszy niż gastrektomia z limfadenektomią D2; 5) u chorych na wczesnego raka żołądka (≤ T1bN0-1M0) zakres operacji można ograniczyć do częściowej resekcji żołądka oraz limfadenektomii D1+ (stacje węzłowe 1-7, 8, 9). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U chorych na raka żołądka, pooperacyjna chemio-radioterapia zwiększa odsetek 3-letnich przeżyć całkowitych o 11% w porównaniu z wyłącznie leczeniem chirurgicznym. Z tego powodu właściwe jest:
1) leczenie obejmujące 1 cykl chemioterapii, następnie po 28 dniach napromienianie do dawki 45 Gy wraz z chemioterapią, a po miesiącu od zakończenia radioterapii 2 kolejne cykle chemioterapii; 2) obszar napromieniania powinien obejmować lożę żołądka i regionalne węzły chłonne; 3) chemio-radioterapia powinna być stosowana jedynie po resekcji z nieadekwatnym zakresem limfadenektomii; 4) efekt chemio-radioterapii jest nieistotny u chorych po limfadenektomii D2; 5) po resekcji R1 wskazane jest podwyższenie dawki na zajęty obszar do 50-54 Gy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskaż prawidłowe stwierdzenie dotyczące raka krtani: |
|
