Diabetologia Jesień 2013: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Do defektów genetycznych działania insuliny nie należą:
1) krasnoludkowatość (leprechaunizm); 2) zespół fosfolipidowy; 3) insulinooporność typu A (defekt genetyczny receptora insulinowego); 4) insulinooporność typu B (defekt genetyczny cząsteczki insuliny); 5) cukrzyca lipohipertroficzna. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące roli czynników dietetycznych w rozwoju cukrzycy o podłożu autoimmunologicznym:
1) patogenne działanie enterowirusów na komórki beta ujawnia się jedynie u osób z prodiabetogennymi allelami HLA-DR i DQ; 2) obecność allelu HLA-DR3 wiąże się z krótkotrwałym utrzymywaniem się infekcji wirusowej; 3) wpływ na immunologiczną odpowiedź skierowaną przeciwko specyficznym typom wirusa warunkowany jest przez różne odmiany haplotypowe HLA; 4) prospektywne badania kohortowe DAISY oraz BABYDIAB wykazały istotną rolę antygenów mleka krowiego w inicjacji procesu autoimmunologicznego; 5) prospektywne badania kohortowe DAISY oraz BABYDIAB udowodniły istotnie częstsze występowanie przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom komórek beta u genetycznie predysponowanych niemowląt, u których do diety wcześnie wprowadzono produkty zbożowe. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Zgodnie z Zaleceniami PTD z 2013 roku, przy eGFR 30-44 ml/min/1,73 m2:
1) możliwe jest kontynuowanie stosowania metforminy w zmniejszonej (do 50%) dawce; 2) nie należy stosować metforminy; 3) nie należy rozpoczynać leczenia metforminą u nowych chorych; 4) wskazane zachowanie szczególnej uwagi przy stosowaniu metforminy; 5) należy monitorować czynność nerek co 6 miesięcy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) u każdego pacjenta z nowo rozpoznaną cukrzycą typu 2 i u pacjentów z trwającą już chorobą, u których do tej pory nie wykonano badań w kierunku oceny czynności hormonalnej tarczycy, zaleca się oznaczenie stężenia fT4; 2) u osób z cukrzycą typu 2 i stężeniem TSH ≥ 2 mIU/ml, należy oznaczyć miano TPOAb; 3) u osób z cukrzycą typu 2 i mianem TPOAb powyżej wartości referencyjnych oraz TSH ≥ 2mIU/ml, zaleca się oznaczenie stężenia fT4; 4) u osób z cukrzycą typu 2 i mianem TPOAb powyżej wartości referencyjnych oraz TSH ≥ 2mIU/ml, zaleca się oznaczenie stężenia TSH raz w roku; 5) u osób z cukrzycą typu 2 i mianem TPOAb powyżej wartości referencyjnych oraz TSH ≥ 2mIU/ml, zaleca się oznaczenie stężenia TSH co 2 lata. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) metformina obniża glikemię na czczo średnio o 60-70 mg/dl; 2) metformina obniża poziom HbA1c średnio o 1-2%; 3) agoniści receptora GLP-1 obniżają glikemię na czczo średnio o 60-70 mg/dl; 4) agoniści GLP-1 obniżają HbA1c średnio o 0,5-1,0%; 5) agoniści GLP-1 obniżają HbA1c średnio o 1-2%. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) cukrzyca występuje u około 6-7% dorosłych; 2) w cukrzycy związanej z mukowiscydozą często występuje cukrzycowa kwasica ketonowa; 3) cukrzyca związana z mukowiscydozą rozwija się powoli i zwykle przez wiele lat; 4) coroczne badania w kierunku cukrzycy należy przeprowadzać u osób z mukowiscydozą w wieku ≥ 10 lat; 5) coroczne badania w kierunku cukrzycy należy przeprowadzać u osób z mukowiscydozą w wieku ≥ 5 lat. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) u chorych na cukrzycę typu 2 szybkość wydalania albumin mierzona w nocnej porcji moczu (AER) jest silnym czynnikiem prognostycznym umieralności całkowitej; 2) stężenie albuminy w moczu w granicach 30 i 140 mg/l prognozuje rozwój klinicznego białkomoczu; 3) choroba niedokrwienna serca jest czynnikiem prognostycznym mikroalbuminurii u chorych na cukrzycę typu 2; 4) u chorych na cukrzycę typu 2 szybkość wydalania albumin mierzona w nocnej porcji moczu (AER) jest silnym czynnikiem prognostycznym umieralności z powodu schyłkowej niewydolności nerek; 5) wewnątrzosobniczy współczynnik zmienności wydalania moczu wynosi 40-60%. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskaż zdanie fałszywe dotyczące osi inkretynowej: |
|
| O czym mówi teoria „oszczędnego genotypu”? |
|
| Wcześniejszemu występowaniu rzeczywistej późnej nieskuteczności pochodnych sulfonylomocznika sprzyja: |
|
| Do niedoboru kwasu foliowego i witaminy B12 dochodzi podczas długiego stosowania: |
|
| Wskazaniami do fotokoagulacji laserowej siatkówki są niżej wymienione, z wyjątkiem: |
|
| Zwiększone ryzyko współistnienia cukrzycy obserwuje się w następujących chorobach, z wyjątkiem: |
|
| Cukrzycę mogą wywołać następujące schorzenia endokrynologiczne, z wyjątkiem: |
|
|
Do ustalenia rozpoznania neuropatii cukrzycowej wystarczające jest:
1) występowanie typowych objawów podmiotowych; 2) stwierdzenie odchyleń w przedmiotowym badaniu neurologicznym; 3) stwierdzenie typowych zaburzeń w wynikach badań elektrofizjologicznych; 4) wykluczenie innych przyczyn uszkodzenia układu nerwowego u pacjenta z cukrzycą. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Tiazolidynediony są lekami obarczonymi istotnymi działaniami niepożądanymi. Które z nich wykryto dopiero w trakcie dużego badania klinicznego porównującego skuteczność i bezpieczeństwo rosiglitazonu z metforminą i glibenklamidem (ADOPT)? |
|
| Poniżej podano akronimy pięciu dużych badań klinicznych w diabetologii. Wskaż badanie, które nie dotyczyło cukrzycy typu 2: |
|
| Lek, który wykazał korzystne działanie w prewencji makroangiopatii w cukrzycy typu 2 u osób otyłych w pierwotnej analizie badania UKPDS (rok 1998) to: |
|
|
W pierwotnej analizie badania DCCT (rok 1993) wykazano, że intensywna kontrola glikemii w cukrzycy typu 1 jest korzystna w:
1) prewencji pierwotnej retinopatii; 2) zapobieganiu progresji retinopatii; 3) prewencji pierwotnej nefropatii; 4) zapobieganiu progresji nefropatii; 5) prewencji epizodów sercowo-naczyniowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wolniejsze wchłanianie insuliny z tkanki podskórnej może być związane z: |
|
| Fałszywie zawyżone wyniki HbA1c mogą występować w niżej wymienionych stanach, z wyjątkiem: |
|
|
Cukrzycę MODY 2 charakteryzuje:
1) wielopokoleniowy wywiad; 2) nieobecność peptydu C po kilku latach trwania choroby; 3) dominująca hiperglikemia na czczo; 4) obecność haplotypów DR3 i DR4; 5) zredukowana synteza wątrobowa glikogenu, nasilona glukoneogeneza oraz zmniejszona supresja produkcji glukozy w wątrobie w warunkach hiperglikemii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Zmiany skórne towarzyszące cukrzycy to:
1) acantosis nigricans; 2) necrobiosis lipoidica; 3) atopowe zapalenie skóry; 4) rogowacenie okołomieszkowe; 5) rumień wielopostaciowy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż stwierdzenia fałszywe dotyczące zaburzeń lipidowych u chorych na cukrzycę:
1) lipoproteina (a) składa się z cząsteczki LDL i specyficznego dla Lp (a) glikowanego białka apo(a), związanego z apo B mostkami dwusiarczkowymi; 2) obserwowano związek wysokiego stężenia Lipoproteiny (a) z nefropatią cukrzycową; 3) chorzy na cukrzycę typu 1 mają korzystniejszy profil lipidowy HDL i LDL niż pacjenci bez cukrzycy, jednak w chorych na cukrzycę typu 1 obserwuje się zaburzenia jakościowe cząstek lipoprotein; 4) cząstki HDL są wzbogacone w triglicerydy, które są hydrolizowane głównie przez lipazę wątrobową. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do objawów klinicznych związanych z hiperglikemią zalicza się:
1) wielomocz, wzmożone pragnienie, zmniejszenie masy ciała, osłabienie; 2) balanitis, nawracające infekcje dróg moczowych, zaburzenia widzenia; 3) ograniczenie ruchomości stawów, parestezje twarzy, impotencję; 4) szum w uszach, egzemę, biegunki, zaparcia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W przypadku podejrzenia neuroartropatii Charcota należy:
1) wykonać badanie radiologiczne pierwsze w fazie ostrej, następnie należy je powtarzać; 2) rozważyć wykonanie rezonansu magnetycznego; 3) w fazie ostrej odciążyć kończynę przez 12 godzin/dobę; 4) rozważyć stosowanie bifosfonianów, witaminy D i preparatów wapnia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Neuropatia cukrzycowa w układzie wzrokowym może charakteryzować się:
1) zwolnioną reakcją źrenic na światło; 2) rozszerzeniem źrenic; 3) zaburzeniem ruchomości gałek ocznych; 4) podwójnym widzeniem. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U pacjentów z mukowiscydozą:
1) wartość hemoglobiny glikowanej jest dobrym wskaźnikiem wyrównania cukrzycy; 2) doustny test obciążenia 75 g glukozy powinien być wykonywany od 10 roku życia 1x/rok; 3) leczeniem z wyboru jest insulina; 4) częstość zaburzeń w metabolizmie węglowodanów maleje wraz z wiekiem. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wybierz określenia prawdziwe dotyczące terapii dyslipidemii w cukrzycy:
1) kontrola stężenia lipidów, przy rozpoczęciu terapii hipolipemizującej, powinna sie odbywać raz na pół roku; 2) u chorych ze współistniejącymi schorzeniami układu sercowo-naczyniowego należy rozpocząć leczenie statyną, niezależnie od wartości stężenia lipidów; 3) zła kontrola glikemii może wpływać na stężenie triglicerydów w surowicy; 4) hipertriglicerydemia powyżej 400 mg/dl wymaga stosowania fibratów; 5) zaprzestanie palenia tytoniu nie jest istostnym elementem terapii dyslipidemii w cukrzycy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskaż prawidłową kolejność reakcji organizmu w odpowiedzi na narastającą hipoglikemię: |
|
| 27-letnia pacjentka leczona insuliną lispro przy pomocy osobistej pompy insulinowej zgłosiła się do Poradni Diabetologicznej na rutynową wizytę. Stężenie glukozy we krwi zmierzone w gabinecie zabiegowym wynosiło 40 mg/dl. Chorej należy wstrzymać podaż insuliny i: |
|
|
U 37-letniego pacjenta z cukrzycą typu 1 (leczonego metodą funkcjonalnej intensywnej insulinoterapii przy użyciu insulin analogowych do głównych posiłków i insulin ludzkich bazowych rano i przed snem) lekarz diabetolog podejrzewa zjawisko Somogyi. Najwłaściwszym postępowaniem jest:
1) zlecenie dodatkowego pomiaru glikemii ok godziny 2.- 3. w nocy; 2) zmniejszenie porannej dawki insuliny NPH; 3) zwiększenie porannej dawki insuliny NPH; 4) zwiększenie dobowej dawki analogów insulinowych; 5) zmniejszenie wieczornej dawki insuliny NPH; 6) zwiększenie wieczornej dawki insuliny NPH. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wg „Zaleceń…” Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego hipoglikemia w cukrzycy to stężenie glukozy we krwi poniżej: |
|
|
Wskaż stwierdzenia prawdziwe dotyczące hipoglikemii:
1) hipoglikemię rozpoznaje się przy obniżeniu stężenia glukozy we krwi niezależnie od wystąpienia objawów klinicznych; 2) przy długo trwającej cukrzycy typu 1, objawy hipoglikemii mogą się pojawiać przy znacznie wyższych stężeniach glukozy we krwi; 3) hipoglikemia może prowadzić do zaburzeń rytmu serca; 4) u osób starszych z cukrzycą typu 2 hipoglikemie mogą prowadzić do upośledzenia zdolności poznawczych; 5) objawy hipoglikemii mogą wystąpić przy wyższych wartościach stężenia glukozy (>100mg/dl), jeśli dochodzi do jej gwałtownego obniżenia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące nieświadomości hipoglikemii:
1) wiąże się z brakiem odczuwania objawów hipoglikemii przy stężeniach glukozy < 55 mg/dl; 2) czynnikiem ryzyka są nawracające hipoglikemie; 3) może być spowodowana upośledzoną odpowiedzią układu adrenergicznego na hipoglikemię; 4) wiąże się z terapią analogami insulin ludzkich; 5) nie dotyczy chorych z cukrzycą typu 1. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Po stwierdzeniu u 57-letniego chorego infekcji 4. stopnia wg PEDIS w przebiegu zespołu stopy cukrzycowej (ZSC) należy zastosować: |
|
|
Które stwierdzenia dotyczące choroby wieńcowej u chorych z cukrzycą są prawdziwe?
1) w celu wykrycia niedokrwienia mięśnia sercowego, wśród metod anatomicznych „złotym standardem” jest koronarografia; 2) chorzy na cukrzycę zaliczają się najczęściej do grupy pośredniego i dużego ryzyka występowania choroby wieńcowej; 3) wielorzędowa tomografia komputerowa charakteryzuje się wysoką, dodatnią wartością predykcyjną i jest przydatna w celu wykluczenia istotnych zwężeń w tętnicach wieńcowych; 4) próba wysiłkowa jest najczęściej wykonywanym testem, jednak jego czułość i swoistość w wykrywaniu niedokrwienia są ograniczone, zwłaszcza u kobiet. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U chorego z cukrzycą, u którego wystąpił ostry zespół wieńcowy należy w pierwszej dobie:
1) odstawić doustne leki przeciwcukrzycowe; 2) rozpocząć dożylny wlew insuliny wówczas, gdy wartość glikemii przekroczy 180 mg/dl; 3) utrzymać stężenie glukozy w osoczu krwi w zakresie 100-180 mg/dl odpowiednio regulując wlew insuliny; 4) równocześnie stosować dożylny wlew 5% glukozy i w przypadku wystąpienia glikemii powyżej 180 mg/dl należy przejściowo przerwać dożylny wlew glukozy, ponownie go rozpocząć po obniżeniu glikemii do wartości 180 mg/dl. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 70-letniego chorego z BMI 28 kg/m2, leczonego dotychczas z powodu nadciśnienia tętniczego rozpoznano cukrzycę typu 2. W samokontroli glikemię na czczo do 150 mg/dl, po posiłkach do 230 mg/dl. HbA1c 7,6%, kreatynina 1,67 mg/dl i eGFR 38 ml/min/1,73 m2. Preferowanym leczeniem farmakologicznym w 1. etapie terapii cukrzycy jest: |
|
|
U 59-letniego pacjenta z cukrzycą typu 2 od 8 lat, posiadającego prawo jazdy kategorii B i wykorzystującego je do celów prywatnych, ze względu na złe wyrównanie metaboliczne zadecydowano o wprowadzeniu insulinoterapii. Bezwzględnym przeciwskazaniem do kierowania pojazdem jest:
1) wywiad wieloletniej, choć niepowikłanej cukrzycy; 2) leczenie insuliną (niezależnie od sposobu terapii); 3) leczenie insuliną (w modelu wielokrotnych wstrzyknięć); 4) incydent hipoglikemii wymagający hospitalizacji; 5) nawracająca ciężka hipoglikemia (tzn. co najmniej dwa przypadki ciężkiej hipoglikemii w okresie ostatnich 12 miesięcy). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 35-letnia chora w 8 tygodniu ciąży I skierowana do poradni diabetologicznej z powodu wartości glikemii na czczo 117 mg/dl. Bez zaburzeń gospodarki węglowodanowej przed ciążą. Wywiad rodzinny ujemny. Objawy hiperglikemii nie występują. BMI 24 kg/m2. Cukrzyca w rodzinie nie występuje. Zlecono test doustnego testu obciążenia glukozą 75 g. Wyniki: na czczo- 120 mg/dl, 2h- 202 mg/dl. Jaki typ cukrzycy należy podejrzewać i jakie postępowanie powinno się wdrożyć? |
|
| Pacjentka w 27 tygodniu ciąży zgłosiła się do Poradni Diabetologicznej z wynikiem doustnego testu obciążenia glukozą 75 g: na czczo- 96 mg/dl 1h- 182,0 mg/dl 2h- 127 mg/dl (w osoczu krwi żylnej). Jakie powinno być rozpoznanie i postępowanie u tej chorej? |
|
| 63-letni chory z cukrzycą typu 2 trwającą 6 lat ze współistniejącym nadciśnieniem tętniczym, hipercholesterolemią skarży się na kłujące bóle w okolicy V żebra w linii środkowo-obojczykowej lewej, występujące zarówno w czasie intensywnego wysiłku, jak i w spoczynku. W celu diagnostyki choroby wieńcowej u chorego wykonano próbę wysiłkową na bieżni. W wykonanej próbie wysiłkowej obserwowano obniżenie odcinka ST o 1 mm w odprowadzeniach II, III, aVF przy obciążeniu 8 MET. W trakcie testu chory nie zgłaszał dolegliwości stenokardialnych. Dalszym krokiem u chorego powinno być: |
|
|
U chorego z cukrzycą, który posiada prawo jazdy kategorii B, nieużywane do celów służbowych i zgłasza się do lekarza diabetologa w celu uzyskania opinii o istnieniu lub braku przeciwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami:
1) należy bezwzględnie oznaczyć HbA1c; 2) zaleca się skierowanie chorego na konsultację okulistyczną; 3) należy ustalić obecność powikłań związanych z cukrzycą wykluczających możliwość kierowania pojazdami; 4) istnieją przeciwwskazania do kierowania pojazdami, gdy u chorego wystąpiła w ciągu ostatnich 12 miesięcy ciężka hipoglikemia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
48-letni pacjent z 30-letnim wywiadem cukrzycy typu 1, powikłanej retinopatią, cukrzycową chorobą nerek oraz gastroparezą, zgłosił się z powodu biegunek oraz częstych hipoglikemii. Jakie leczenie możesz zaproponować choremu?
1) częste i małe posiłki; 2) erytromycynę; 3) metoklopramid; 4) inhibitor pompy protonowej; 5) szybko działające analogi insuliny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Jakie postępowanie będzie najwłaściwsze u 20-letniej pacjentki (BMI-19,6 kg/m2) z przypadkowo stwierdzonymi nieprawidłowymi wartościami glikemii (na czczo- od 110% do 130 mg%, po posiłkach od 150% do 210 mg%, pH -7,39)? W wywiadzie okresowo gorsze samopoczucie, senność, bez wzmożonego pragnienia, wielomoczu, utraty masy ciała. Wywiad rodzinny: siostra lat 23, cukrzyca typu 1 od 5 lat (w chwili rozpoznania bez objawów kwasicy ketonowej), leczona insuliną; ojciec lat 50, rozpoznana cukrzyca typu 2 od 12 lat, leczony metforminą i pochodną sulfonylomocznika. |
|
| 63-letnia pacjentka, z 7-letnim wywiadem cukrzycy typu 2, otyła (BMI: 38 kg/m2), leczona intensywną czynnościową insulinoterapią, zapotrzebowanie na insulinę 2j./kg m.c./dobę. Jakie optymalne leczenie, oprócz próby wyjaśnienia tego zjawiska, należy zalecić pacjentce? |
|
| 86-letni pacjent, z 25-letnim wywiadem cukrzycy typu 2, po zawale mięśnia sercowego, z niewydolnością serca (frakcja wyrzutowa 39%), cukrzycową chorobą nerek (GFR 62 ml/min/1,73 m2), po udarze niedokrwiennym mózgu; leczony mieszankami insulinowymi oraz metforminą o przedłużonym czasie uwalniania w dawce 500 mg na noc; ostatnie pomiary HbA1c - pomiędzy 8% a 9%. Jakie leczenie należy wdrożyć u pacjenta? |
|
| U 48-letniej kobiety dotychczas nieleczonej przewlekle, a hospitalizowanej dziś z powodu ostrego zespołu wieńcowego, należy włączyć insulinoterapię jeżeli glikemia przekroczy: |
|
| Lekiem stosowanym w terapii cukrzycy typu 2, którego działanie może powodować obniżenie stężenia insuliny w osoczu jest: |
|
