Neurochirurgia Jesień 2014: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Zabieg chirurgiczny w przypadku chłoniaka mózgu ma na celu: |
|
| Strumieniem protonów można leczyć szczególnie skutecznie: |
|
| Wszystkie wymienione niżej czynniki są czynnikami ryzyka wystąpienia krwawienia podpajęczynówkowego, z wyjątkiem: |
|
| Która z niżej wymienionych tętnic najczęściej daje unaczynienie do oponiaków namiotu móżdżku? |
|
| Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zespołu von Hippel-Lindau: |
|
| Ośrodek ruchowy mowy (Brocka) w klasyfikacji Brodmann’a oznaczony jest jako pole: |
|
| Uszkodzenie nerwów czaszkowych X i XI w zakresie patologii tzw. „Jugular foramen syndromes” określane jest jako syndrom: |
|
| Przez szczelinę oczodołową górną przechodzą następujące nerwy: |
|
| U ilu procent (%) pacjentów z nadciśnieniem śródczaszkowym jest spotykana pełnoobjawowa triada Cushinga? |
|
|
W ostatnich latach powróciło zainteresowanie starą, aczkolwiek również kontrowersyjną koncepcją wykonywania kraniektomii dekompresyjnej, m.in. po ciężkich urazach czaszkowo-mózgowych, czy po udarach mózgu. W dyskusji o teoretycznych i empirycznych podstawach wykonywania tego zabiegu padają różne argumenty. Które z poniższych stwierdzeń na temat tych podstaw należy uznać za uzasadnione?
1) wieloośrodkowe badania kliniczne z ostatniego 10-lecia wyłoniły środki neuroprotekcyjne o udowodnionej skuteczności, zapewniające efekt zbliżony do kraniektomii odbarczającej; 2) kraniektomia dekompresyjna przesuwa w lewo krzywą ciśnienie-objętość w jamie czaszki; 3) w przeprowadzonych badaniach nie stwierdzono, aby dekompresyjna kraniektomia zmniejszała częstość i amplitudę fal ciśnienia wewnątrzczaszkowego; 4) badania eksperymentalne wykazały, że kraniektomia dekompresyjna poprawia mózgowe ciśnienie perfuzyjne, stan neurologiczny, oraz częstość przeżycia, jak też zmniejsza obszar zawału mózgu po doświadczalnym udarze niedokrwiennym; 5) zaletą kraniektomii dekompresyjnej w stosunku do leczenia farmakologicznego jest to, że potencjalnie powoduje ona mniej niepożądanych efektów ogólnoustrojowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Kwalifikacja do kraniektomii dekompresyjnej powinna ważyć pomiędzy zbyt późnym oraz przedwczesnym lub nawet niepotrzebnym wykonaniem tego rozległego zabiegu operacyjnego. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących wskazań do wykonania tego zabiegu należy uznać za prawdziwe?
1) z wykonaniem kraniektomii należy czekać, aż w badaniu obrazowym stwierdzi się brak uwidocznienia zbiorników podstawy; 2) stopień przemieszczenia struktur środkowych (shift) koreluje ujemnie z przewidywanym wynikiem operacji; 3) pacjenta należy kwalifikować do kraniektomii dopiero po upewnieniu się, że zachodzi ucisk na pień mózgu, a podwyższone do 40 mmHg ciśnienie wewnątrzczaszkowe nie da się obniżyć leczeniem zachowawczym; 4) obustronnie sztywne i poszerzone źrenice wraz z 3 pkt. w skali Glasgow stanowią przeciwwskazanie do wykonania kraniektomii dekompresyjnej; 5) do wykonania kraniektomii należy przystąpić, jeżeli pomiar ciśnienia wewnątrzczaszkowego wskaże jego wartości w granicach 40 mmHg, utrzymujące się w ciągu 4 godzin, pomimo prowadzonego leczenia zachowawczego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Zgodnie ze współczesnym stanem wiedzy formowanie się i narastanie przewlekłego krwiaka podtwardówkowego zazwyczaj odbywa się na skutek:
1) kolejnych krwawień z fizjologicznych, ale uszkodzonych przez uraz cienkościennych żył wpustowych; 2) dyfuzji wody do wnętrza krwiaka poprzez jego torebkę, zgodnie z gradientem stężeń osmotycznych; 3) incydentów krwawienia z patologicznych, nowo tworzonych naczyń w obrębie torebki krwiaka; 4) oddziaływania czynników krzepnięcia i fibrynolizy oraz prozapalnych, wydzielanych przez torebkę krwiaka; 5) lokalnej utraty równowagi pomiędzy krzepnięciem i fibrynolizą, skutkującej upłynnieniem pierwotnego skrzepu krwi. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Jednym z kluczowych mechanizmów występujących we wtórnym urazie mózgu jest pobudzenie toksyczności. Mechanizm ten jest wyzwalany przez:
1) nadmierne uwalnianie do szczeliny synaptycznej glutaminianu oraz niewydolność jego zwrotnego wchłaniania; 2) proteolizę cytoszkieletu neuronów w wyniku zahamowania przepływu aksoplazmy w aksonach; 3) uwolnione mediatory reakcji zapalnej (np. cytokiny); 4) nadmierne, patologiczne pobudzenie receptora NMDA; 5) nadmierne, patologiczne pobudzenie receptora GABA. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Bariera krew-mózg pełni ważną rolę fizjologiczną, a jej uszkodzenie przyczynia się do pogorszenia przebiegu klinicznego przy urazach i guzach mózgu. Jednakże bariera ta nie jest całkowicie integralna, przez co umożliwia m.in. przechodzenie do mózgu biologicznie czynnych substancji wydzielanych przez komórki układu odpornościowego. Brak bariery stwierdzono m.in. w:
1) torebce wewnętrznej; 2) spoidle wielkim; 3) splocie naczyniowym mózgu; 4) guzie popielatym; 5) opuszce węchowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Glejaki tzw. „niskiego stopnia złośliwości”: |
|
|
W obrazowaniu rezonansem magnetycznym „glejaków niskiego stopnia złośliwości” typowe są następujące cechy:
1) większość tych guzów jest hiperintensywnych w obrazach T1-zależnych; 2) większość tych guzów jest hipointensywnych w obrazach T1-zależnych; 3) w obrazach T2-zależnych w lokalizacji guza stwierdza się osłabienie sygnału; 4) w obrazach T2-zależnych stwierdza się często zmianę o podwyższonym sygnale, która jest mniejsza od objętości guza wyznaczonej w innych sekwencjach MR; 5) w obrazach T2-zależnych stwierdza się często zmianę o podwyższonym sygnale, która wykracza poza obszar guza, wyznaczony w innych sekwencjach MR. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Bromokryptyna - półsyntetyczna pochodna ergokryptyny stosowana w terapii gruczolaków laktotropowych przysadki mózgowej: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zakrzepicy żył/zatok żylnych mózgu:
1) grupą największego ryzyka są mężczyźni w wieku > 60 lat; 2) infekcja bakteryjna stanowi najczęstszą przyczynę, stwierdzaną w ponad 90% przypadków zakrzepicy; 3) jest to choroba wieku starszego, wyjątkowo tylko stwierdzana u dzieci i osób młodych; 4) prawdopodobieństwo istnienia zakrzepicy jest większe u chorych z przetoką tętniczo-żylną w obrębie opony twardej; 5) hormonalna terapia zastępcza u kobiet oraz połóg stanowią czynniki ryzyka zakrzepicy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W ciągu ostatnich kilkunastu lat nastąpił istotny postęp w technikach endowaskularnych, który pozwolił m.in. na istotną redukcję częstości powikłań po wykonaniu angioplastyki/stentowania tętnicy szyjnej wewnętrznej z powodu zmian miażdżycowych. Niemniej jednak ryzyko to wciąż istnieje i powinno być rozważone przy kwalifikacji do zabiegu. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących ryzyka niepowodzenia angioplastyki szyjnej jest nieprawdziwe?
1) zawał mięśnia sercowego jest jednym z głównych zagrożeń z zakresu „ryzyka ogólnomedycznego”; 2) chirurgiczna trombendarteriektomia jest procedurą obarczoną z natury większym ryzykiem w porównaniu do angioplastyki; 3) pacjenci ze świeżym zawałem mózgu w obszarze ukrwienia tętnicy szyjnej mogą być poddani zabiegowi po upływie około 6 tygodni od udaru; 4) pacjenci bez obciążeń kardiologicznych, nawet jeżeli przebyli pojedynczy incydent przejściowego niedokrwienia, stanowią grupę o stosunkowo niskim ryzyku angioplastyki/stentowania tętnicy szyjnej; 5) stenoza obejmująca bifurkację tętnicy szyjnej wspólnej stanowi czynnik zwiększający ryzyko angioplastyki/stentowania. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W większości procedur neurochirurgicznych powinna być zastosowana profilaktyka antybiotykowa. Które z poniższych zasad jej stosowania są zgodne z obecnym stanem wiedzy na ten temat?
1) przy procedurach o znanym małym ryzyku infekcji (np. trombendarteriektomia) i przy braku czynników ryzyka prewencję można pominąć; 2) dobór antybiotyku powinien być taki, aby uwzględniał tylko określone spektrum szczepów bakteryjnych, których rola w powodowaniu infekcji okołooperacyjnych jest znana; 3) nie zostało stwierdzone, aby jednorazowo zastosowana profilaktyka antybiotykowa powodowała powstanie antybiotykooporności oraz istotne modyfikacje własnej flory bakteryjnej; 4) antybiotyk powinien być obecny w tkance w czasie operacji, a zatem powinien zostać podany godzinę przed jej rozpoczęciem; 5) przedłużanie profilaktyki ponad pierwszy dzień pooperacyjny (pomijając chorych z drenażem układu komorowego) nie zwiększa efektu protekcyjnego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
