Ortopedia i traumatologia narządu ruchu Wiosna 2004: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Które ze stwierdzeń dotyczących złamania szyjki kości udowej u chorych reumatoidalnych nie jest prawdziwe:
  1. często do złamania szyjki kości udowej dochodzi w wyniku banalnego urazu.
  2. jedną z przyczyn złamania jest osteoporoza.
  3. jedną z przyczyn obniżenia wytrzymałości mechanicznej tkanki kostnej może być przewlekła steroidoterapia.
  4. ...
  5. ...
Jaki rodzaj zniekształcenia kolana reumatoidalnego nie jest charakterystyczny dla tej choroby
  1. szpotawość stawu kolanowego.
  2. koślawość stawu kolanowego.
  3. przykurcz zgięciowy stawu.
  4. ...
  5. ...
Stosując artroskopową synowektomię stawu kolanowego u chorych reumatycznych można osiągnąć następujące efekty terapeutyczne, z wyjątkiem:
  1. zniesienia bólu.
  2. zwiększenia zakresu ruchu stawu.
  3. usunięcia przeszkód mechanicznych utrudniających ruch.
  4. ...
  5. ...
Protruzja stawu biodrowego zajętego procesem reumatoidalnym jest zjawiskiem charakterystycznym dla reumatoidalnego zapalenia stawów i stwierdzamy ją w następującym odsetku operowanych stawów biodrowych:
  1. 20%.
  2. 40%.
  3. 50%.
  4. ...
  5. ...
Przeciwwskazaniem do totalnej endoprotezoplastyki stawu biodrowego u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów jest/są:
  1. przykurcz zgięciowo-przywiedzeniowy stawu biodrowego.
  2. podeszły wiek chorego.
  3. rozległe zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych.
  4. ...
  5. ...
W badaniu ultrasonograficznym stawu biodrowego noworodka, określenie typu II b wg klasyfikacji Grafa oznacza:
  1. prawidłowo rozwinięty stawu biodrowy.
  2. dysplazję stawu biodrowego bez przemieszczenia głowy kości udowej z panewki u dziecka do 3 miesiąca życia.
  3. dysplazję stawu biodrowego bez przemieszczenia głowy kości udowej z panewki u dziecka powyżej 3 miesiąca życia.
  4. ...
  5. ...
Stwierdzenie występowania następujących objawów: skrócenie i ustawienie w rotacji zewnętrznej kończyny dolnej, ograniczenia odwodzenia kończyny w stawie biodrowym oraz objawu Drehmana, jest podstawą do rozpoznania klinicznego:
  1. jałowej martwicy głowy kości udowej.
  2. młodzieńczego złuszczenia głowy kości udowej.
  3. zapalenia stawu biodrowe tzw. coxitis fugax.
  4. ...
  5. ...
Przemieszczenie krętarza większego kości udowej ku górze powyżej linii Roser-Nelatona spotykamy w:
1) zwichnięciu stawu biodrowego;
2) wrodzonym biodrze szpotawym;
3) biodrze spastycznym;
4) młodzieńczym złuszczeniu głowy kości udowej;
5) ostrej fazie ostrego krwiopochodnego zapalenia stawu biodrowego.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 1,4.
  3. 1,2,4.
  4. ...
  5. ...
Czynnikami, które pogarszają rokowanie w chorobie Legg-Calve-Perthesa są:
1) ograniczenie ruchów w stawie biodrowym;
2) otyłość;
3) płeć żeńska;
4) wiek powyżej 9 roku życia;
5) utrwalony przykurcz przywiedzeniowy w stawie biodrowym.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,4,5.
  2. 1,2,4,5.
  3. 3,5.
  4. ...
  5. ...
Dodatni objaw Trendelenburga jest:
1) charakterystyczny dla dysplazji stawu biodrowego ze zwichnięciem u dzieci chodzących;
2) charakterystyczny dla choroby Legg-Calve-Perthesa;
3) związany z niewydolnością mięśnia pośladkowego wielkiego;
4) związany z niewydolnością mięśnia pośladkowego średniego;
5) związany z niewydolnością mięśnia biodrowo-lędźwiowego.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,5.
  2. 2,5.
  3. 1,4,5.
  4. ...
  5. ...
Towarzyszące złamaniu C4 porażenie wiotkie kończyn górnych z zaburzeniami czucia o charakterze rozszczepiennym i znacznie mniejsze niedowłady kurczowe w kończynach dolnych z zachowanymi wszystkimi rodzajami czucia, są charakterystyczne dla:
  1. krwiaka wewnątrzkanałowego epidularnego.
  2. pourazowego zespołu Brown-Sequarda.
  3. zespołu przedniego uszkodzenia rdzenia.
  4. ...
  5. ...
Kompleksowe leczenie chirurgiczne niestabilnego kręgozmyku pourazowego I stopnia w odcinku L5-S1 polega na:
  1. wykonaniu spondylodezy międzyłukowej L5-S1.
  2. spondylodezy transpedikularnej L4-L5-S1 wraz z usztywnieniem międzytrzonowym w odcinku L5-S1.
  3. zastosowaniu usztywnienia międzytrzonowego z dostępu przedniego.
  4. ...
  5. ...
Złamanie wybuchowe trzonu Th4 jest często powikłane obwodowym deficytem neurologicznym z paraplegią włącznie, albowiem:
  1. struktury wewnątrzkanałowe szczelnie wypełniają kanał kręgowy i łatwo dochodzi do bezpośredniego ucisku rdzenia.
  2. dochodzi do biernego przekrwienia rdzenia z powodu zastoju żylnego.
  3. powstaje znacznych rozmiarów wodniak podtwardówkowy.
  4. ...
  5. ...
Chirurgicznym leczeniem z wyboru złamania wybuchowego trzonu L5 z wielokierunkowym przemieszczeniem trzech kolumn oraz złamaniem łuków powikłanych niedowładem kończyn dolnych jest:
  1. repozycja ułożeniowa i dalsze postępowanie zależne od rozwoju objawów pochodzących z ogona końskiego.
  2. laminektomia odbarczająca i sponylodeza transpedikularna.
  3. proteza (kosz) trzonu L5 z dodatkową stabilizacją przednią (L4-S1).
  4. ...
  5. ...
Wprowadzony w 1955 roku przez Ingrama podział mózgowego porażenia dziecięcego zawiera pojęcie obustronnego porażenia kurczowego (diplegii spastycznej). W praktyce klinicznej oznacza ono niedowład:
  1. spastyczny jednej połowy ciała.
  2. spastyczny obustronny z większym nasileniem w obrębie kończyn dolnych niż w obrębie kończyn górnych.
  3. jedynie kończyn dolnych.
  4. ...
  5. ...
Wystąpienie przykurczy mięśniowo-stawowych dynamicznych i/lub statycznych u dziecka z postacią spastyczną mózgowego porażenia jest wynikiem utrzymujących się tzw. „pozytywnych” i „negatywnych” objawów uszkodzenia „górnego neuronu ruchowego”. Do najważniejszych w patogenezie powstania przykurczy mięśniowo-stawowych zalicza się:
1) wygórowanie odruchów ścięgnistych;
2) wzmożony opór podczas wymuszonego ruchu;
3) aktywacja mięśni w odpowiedzi na bodźce nieswoiste;
4) osłabienie siły mięśniowej;
5) upośledzenie koordynacji i precyzji ruchów;
6) wzmożona męczliwość mięśni.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1.
  2. 1,5,6.
  3. 1,2,3,4,6.
  4. ...
  5. ...
U dzieci z niedowładami wiotkimi kończyn dolnych w przebiegu przepukliny oponowo-rdzeniowej dochodzi najczęściej do neurogennych zwichnięć stawów biodrowych w typie III porażeń wg podziału Sharrarda. Podstawami etiopatogenetycznymi tego objawu są:
1) niedowład dotyczy neurosegmentów położonych poniżej L1 i L2;
2) niedowład dotyczy neurosegmentów położonych poniżej L3 i/lub L4;
3) mięśnie zginacze i przywodziciele stawu biodrowego mają zachowaną pełną siłę;
4) mięśnie przywodziciele stawu biodrowego są niedowładne;
5) mięśnie odwodziciele i prostowniki stawu biodrowego są porażone;
6) mięśnie odwodziciele i prostowniki stawu biodrowego mają pełną siłę;
7) od urodzenia obecny jest przykurcz zgięciowo-przywiedzeniowy kończyn dolnych w stawach biodrowych;
8) od urodzenia obecny jest przykurcz zgięciowo-odwiedzeniowy kończyn dolnych w stawach biodrowych dodatkowo powodujący ich ustawienie w rotacji zewnętrznej.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,4,8.
  2. 1,4,6,8.
  3. 2,3,5,7.
  4. ...
  5. ...
Określ jednostkę chorobową charakteryzującą się następującym zespołem objawów:
- symetryczne deformacje kończyn polegające głównie na zgięciowych lub wyprostnych przykurczach stawów obserwowanych bezpośrednio po urodzeniu;
- deformacje występują w obrębie wszystkich kończyn lub jedynie kończyn dolnych;
- częstość i nasilenie deformacji zwiększa się w kierunku dystalnym kończyn;
- zakres ruchów w obrębie stawów nie przekracza kilku stopni;
- skóra w obrębie kończyn jest napięta i połyskliwa, pozbawiona bruzd na powierzchniach wyprostnych bądź zgięciowych stawów;
- w okolicy stawów łokciowych, kolanowych i nadgarstków obserwuje się niekiedy obecność „pępkowatych” wciągnięć skóry.
  1. dystrofia mięśniowa typu Bakera.
  2. mózgowe porażenie dziecięce - obustronne porażenie kurczowe.
  3. płodowe zbliznowacenie mięśni - arthrogryposis multiplex congenita.
  4. ...
  5. ...
Otyły 14-letni chłopiec upadł w czasie gry w piłkę nożną. Przez następne kilka tygodni utykał i skarżył się na bóle kolana. Zdjęcie radiologiczne kolana nie wykazało żadnych odchyleń od stanu prawidłowego. Jakie są następne kroki diagnostyczne?
  1. badania laboratoryjne: CRP, OB., leukocytoza.
  2. nakłucie stawu kolanowego i wysłanie materiału na badania bakteriologiczne.
  3. wykonanie ultrasonografii stawu kolanowego.
  4. ...
  5. ...
Wymień czynniki pozwalające określić rokowanie w złamaniach kostek u dzieci:
  1. typ według Saltera i Harrisa i anatomiczne nastawienie odłamów.
  2. stopień przemieszczenia i klasyfikacja Saltera i Harrisa.
  3. dojrzałość kostna.
  4. ...
  5. ...
Najistotniejszym powikłaniem złamania chrząstki nasadowej jest:
  1. opóźnienie zrostu złamania.
  2. brak zrostu złamania.
  3. martwica jałowa.
  4. ...
  5. ...
Dziecko, u którego stwierdzono złamanie kłykcia bocznego kości ramiennej bez przemieszczenia jest leczone gipsem ramiennym. Jakie postępowanie kontrolne zaproponujesz?
  1. złamanie jest stabilne i nie wymaga kontroli radiologicznej do czasu zdjęcia opatrunku gipsowego.
  2. złamanie wymaga kontroli przez kilka miesięcy dla oceny ostatecznego zrostu z uwagi na ryzyko braku zrostu.
  3. pierwsze badanie radiologiczne po urazie powinno nastąpić po 7 dniach o następne w odstępie 7 dni - bez opatrunku gipsowego z uwagi na ryzyko przemieszczenia odłamów.
  4. ...
  5. ...
W jakim mechanizmie i w jakiej lokalizacji występują złamania piszczeli i strzałki u dzieci?
  1. 50% złamań dotyczy dystalnych końców kości goleni. Występują częściej u starszych dzieci i są wywołane urazami pośrednimi.
  2. 35% złamań dotyczy środkowej części goleni i są one wywołane urazami bezpośrednimi lub pośrednimi skrętnymi.
  3. 15% złamań dotyczy bliższej części kości goleni i są najczęstsze u dzieci w wieku 3-6 lat.
  4. ...
  5. ...
Jak długo powinien być stosowany wyciąg poprzedzający założenie gipsu w przypadku złamania trzonu kości udowej u dziecka?
  1. czas stosowania wyciągu zależy jedynie od anatomii odłamów.
  2. wyciąg należy stosować do chwili rozciągnięcia odłamów na długość.
  3. czas stosowania wyciągu u młodszych dzieci wynosi 7-10 dni a dla młodzieży 3-4 tygodnie.
  4. ...
  5. ...
Najczęstszym powikłaniem po złamaniu kości udowej u dzieci jest:
  1. brak zrostu u chorych powyżej 8 roku życia.
  2. zagięcie osi kości udowej.
  3. skrócenie kości z zagięciem osi w płaszczyźnie czołowej u chorych do 10 roku życia.
  4. ...
  5. ...
Do izby przyjęć szpitala trafił chory w wieku 8 lat, u którego po upadku doszło do zniekształcenia przedramienia w części dystalnej. Jakie zdjęcie radiologiczne należy wykonać dla ustalenia rozpoznania?
  1. należy wykonać zdjęcie nadgarstka z ujęciem 1/3 dalszej przedramienia w projekcji przednio-tylnej i bocznej.
  2. należy wykonać zdjęcie obydwu nadgarstków z ujęciem 1/3 przedramienia w projekcji przednio-tylnej i bocznej.
  3. należy wykonać zdjęcie jak w punkcie B i dodatkowo zdjęcie stawu łokciowego w projekcji przednio-tylnej i bocznej.
  4. ...
  5. ...
Które ze stwierdzeń dotyczących złamań kości przedramienia jest nieprawidłowe?
  1. większość złamań kości przedramienia nie wymaga otwartej repozycji odłamków i stabilizacji wewnętrznej.
  2. otwarte złamanie nawet typu I (rana punktowa) wymaga tylko oczyszczenia rany w warunkach sali operacyjnej.
  3. w przypadku braku możliwości nastawienia odłamków lub niestabilności repozycji konieczna jest stabilizacja przezskórna drutami Kirschnera.
  4. ...
  5. ...
W przypadku świeżej głębokiej rany okolicy dłoniowej ręki sięgającej do kości śródręcza z wyrwaniem wszystkich struktur i z ubytkiem skóry ok. 3 x 4 cm, prawidłowe postępowanie polega na:
  1. zeszyciu rany z plastyką miejscową skóry płatem przesuniętym i ewentualną rekonstrukcją.
  2. pokryciu ubytku wolnym autogennym przeszczepem skóry + rekonstrukcja: wolne autogenne przeszczepy nerwu i wolny przeszczep ścięgien głębokiego zginacza.
  3. pokryciu ubytku przeszczepem uszypułowanym skóry bądź mikrochirurgicznym z jednoczesną rekonstrukcją nerwu i ścięgien.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta ze złamaniem spiralnym kości ramiennej po repozycji i założeniu opatrunku gipsowego obejmującego nadgarstek występuje brak wyprostu w stawach śródręczno-palcowych I-V przy zachowanym wyproście w stawach międzypaliczkowych. Wskazuje to na:
  1. uszkodzenie nerwu pośrodkowego.
  2. uszkodzenie nerwu promieniowego.
  3. uszkodzenie nerwu międzykostnego tylnego.
  4. ...
  5. ...
W przypadku złamania bliższej przynasady kości piszczelowej i strzałkowej - brak zginania grzbietowego stopy świadczy o:
  1. uszkodzeniu nerwu piszczelowego.
  2. oderwaniu przyczepu m. piszczelowego przedniego.
  3. uszkodzeniu nerwu kulszowego.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta z raną ciętą na dłoniowej stronie przedramienia powyżej nadgarstka stwierdza się brak zginania w stawach międzypaliczkowych I-V, w śródręczno-palcowym ruch zachowany. Prawidłowe współczesne postępowanie polega na:
  1. bezpośrednim szwie ścięgien głębokiego i powierzchownego zginacza i unieruchomieniu w opatrunku gipsowym w zgięciu nadgarstka, palców po około 45° na okres 6 tyg.
  2. założeniu opatrunku gipsowego w zgięciu palców i nadgarstka na okres 4-6 tyg. i rekonstrukcji ścięgien mięśni glistowatych.
  3. bezpośrednim szwie ścięgien i unieruchomieniu palców w wyproście gipsem lub na szpatułce na 21 dni.
  4. ...
  5. ...
Przed 3 laty usuwano płytę metalową zespalającą kość ramienną. Po operacji wystąpiły objawy ”ręki opadającej” z brakiem wyprostu wszystkich palców w stawach śródręczno-palcowych, a wyprost w stawach międzypaliczkowych bliższych i dalszych zachowany - leczenie zachowawcze bez efektu. Możliwości rekonstrukcji funkcji polegają m.in. na:
  1. przeniesieniu m. dwugłowego na prostownik wspólny palców.
  2. artrodezy nadgarstka i stawów śródręczno-palcowych w pozycji funkcjonalnej.
  3. przeszczepieniu prostownika nadgarstka promieniowego długiego na prostownik wspólny palców i m. ramienno-promieniowy na zginacz kciuka.
  4. ...
  5. ...
W przypadku wrodzonego braku kości promieniowej i kciuka postępowanie lecznicze polega na:
  1. etapowym „rozciąganiu” nadgarstka przy pomocy łusek korygujących i ćwiczeń rozpoczętych w kilka dni po urodzeniu i następowej centralizacji lub radializacji nadgarstka w I r.ż., a następnie - policyzacji palca promieniowego.
  2. korekcji gipsowej i ćwiczeniach po urodzeniu - artrodeza nadgarstka w wieku przedszkolnym.
  3. korekcji gipsowej i ćwiczeniach - artrodeza nadgarstka po ukończeniu wzrostu.
  4. ...
  5. ...
Pacjent doznał rany ciętej okolicy dłoniowej palców II - V na wysokości policzków podstawowych. Stwierdza się brak czynnego zginania w stawach międzypaliczkowych bliższych i dalszych oraz czucia na opuszkach palców. Współczesne postępowanie polega na:
  1. zeszyciu rany i rekonstrukcji odroczonej.
  2. rekonstrukcji nerwów palcowych właściwych i szwie ścięgna głębokiego i powierzchownego zginacza i następowym szynowaniu dynamicznym wg Kleinerta.
  3. szwie nerwów i wtórnej rekonstrukcji ścięgien.
  4. ...
  5. ...
Polski model rehabilitacji cechuje:
  1. powszechność.
  2. wczesne usprawnianie.
  3. kompleksowość.
  4. ...
  5. ...
Określenie fizjoterapia oznacza:
  1. to samo co fizykoterapia.
  2. fizykoterapię z balneologią.
  3. to samo co rehabilitacja.
  4. ...
  5. ...
Przedłużone unieruchomienie pacjenta powoduje:
  1. zmniejszenie produkcji hormonu antydiuretycznego i zwiększenie poziomu aldosteronu we krwi.
  2. zmniejszenie objętości krwi krążącej.
  3. zmniejszenie wydolności serca.
  4. ...
  5. ...
Ćwiczenia czynno-bierne to:
  1. rodzaj mechanoterapii ze wspomaganiem czynnym.
  2. wspomaganie ruchu biernego przez czynne rozluźnienie napiętych mięśni.
  3. ćwiczenia czynne z biernym oporowaniem.
  4. ...
  5. ...
Zwichnięcie kości księżycowatej najlepiej rozpoznać w projekcjach nadgarstka:
  1. a-p.
  2. skośnej prawej.
  3. skośnej lewej.
  4. ...
  5. ...
Index Barthel służy do oceny:
  1. ciężkości uszkodzenia mózgu.
  2. zakresu uszkodzenia rdzenia kręgowego.
  3. stopnia możliwości samoobsługi chorego.
  4. ...
  5. ...
Nauka chodzenia u pacjentów po urazie rdzenia w segmencie piersiowym:
  1. jest przeciwwskazana.
  2. jest możliwa w balkoniku z podpaszkami.
  3. jej znaczenie funkcjonalne jest ograniczone z uwagi na małą wydolność chodu przy wysokim wydatku energetycznym.
  4. ...
  5. ...
Lecznicze oddziaływanie energii ultradźwiękowej polega na:
  1. usprawnieniu odżywiania tkankowego.
  2. zmianie w strukturze koloidów tkankowych.
  3. powstawaniu związków aktywnych biologicznie.
  4. ...
  5. ...
Wpływ laseroterapii na tkanki wyraża się:
  1. poprawą mikrokrążenia.
  2. poprawą angiogenezy.
  3. oddziaływaniem immunomodulacyjnym.
  4. ...
  5. ...
Który rodzaj fizykoterapii może wywołać oparzenia i martwicę tkanek w okolicy płyty zespalającej?
  1. prąd krótkofalowy wysokiej częstotliwości.
  2. prąd galwaniczny.
  3. ultradźwięki.
  4. ...
  5. ...
Kość skokowa jest miejscem, w którym swoje przyczepy końcowe znajdują ścięgna mięśni:
1) piszczelowego przedniego;     
2) piszczelowego tylnego;     
3) strzałkowego długiego;
4) prostownika długiego palucha.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3.
  2. 2,4.
  3. 1,2,3.
  4. ...
  5. ...
Częstość występowania zniekształcenia płasko-koślawego stopy w populacji dziecięcej ocenia się na:
  1. 34%.
  2. 76%.
  3. 2%.
  4. ...
  5. ...
W przypadku nieleczenia stóp z deformacją płasko-koślawą statyczną, w większości przypadków należy się spodziewać:
  1. nasilenia deformacji wraz z dojrzewaniem dziecka.
  2. pojawienia się dolegliwości bólowych stóp i odcinka lędźwiowego kręgosłupa po 10 r.ż.
  3. wczesnych zmian zwyrodnieniowych stóp w drugiej, trzeciej dekadzie życia.
  4. ...
  5. ...
Którego z niżej wymienionych objawów nie obserwuje się w obrazie patomorfologicznym stopy płasko-koślawej statycznej:
  1. obniżenia I promienia stopy.
  2. koślawości stępu.
  3. odwiedzenia przodostopia.
  4. ...
  5. ...
Który z wymienionych elementów obrazu radiologicznego w projekcji grzbietowo-podeszwowej nie jest typowy dla idiopatycznej stopy końsko-szpotawej:
  1. równoległy przebieg osi długich kości piętowej i skokowej.
  2. przyśrodkowe przesunięcie kości sześciennej względem piętowej.
  3. przywiedzeniowe ustawienie kości śródstopia względem stępu.
  4. ...
  5. ...
W leczeniu wrodzonej stopy końsko-szpotawej kierujemy się następującymi zasadami:
1) rozpoczynamy je jak najwcześniej;
2) rozpoczynamy od leczenia nieoperacyjnego;
3) stosujemy manipulacje redresyjne;
4) jednocześnie korygujemy przywiedzenie przodostopia, szpotawość k. piętowej i jej obrót do wewnątrz w płaszczyźnie horyzontalnej oraz ustawienie końskie przez grzbietowe unoszenie przodostopia.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3.
  2. 2,4.
  3. 1,2,3.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij