Ortopedia i traumatologia narządu ruchu Wiosna 2004: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Izolowane, stabilne złamanie kości promieniowej w jej 1/3 bliższej części należy unieruchomić w opatrunku gipsowym: |
|
| Postrzał przedramienia ze złamaniem trzonu kości łokciowej jest wskazaniem do leczenia: |
|
| Choroba Kienboecka rozwija się m. in. jako powikłanie złamania: |
|
| Kostniako-mięsak (osteosarcoma) wykazuje następujące objawy radiologiczne: |
|
| Który z wymienionych guzów kości rozwija się wyłącznie w trzonie kości długich? |
|
| Leczeniem z wyboru mięsaka kościopochodnego przynasady dalszej kości udowej IIA wg Ennekinga u 18-letniego mężczyzny jest: |
|
| Mięsak chrzęstnopochodny (chondrosarcoma) występuje w następującej lokalizacji: |
|
| U pacjenta ze zlokalizowanym, wewnątrzprzedziałowym mięsakiem kościopochodnym (stopień IIA wg Ennekinga) najważniejszym czynnikiem rokowniczym w odniesieniu do długości przeżycia bez nawrotu guza jest stopień martwicy guza po wstępnej chemioterapii. Najkorzystniejsze rokowanie istnieje jeśli stopień martwicy wynosi w preparatach: |
|
| Kąt Methy służy do: |
|
| Jaka jest najczęstsza lokalizacja w kolanie zmiany o nazwie „osteochondritis dissecans”? |
|
| Uszkodzenie Hilla-Sachsa w nawykowym zwichnięciu stawu łopatkowo-ramiennego to chrzęstno-kostne wgniecenie: |
|
| Według statystyk przedniemu zwichnięciu stawu ramiennego towarzyszą wymienione uszkodzenia, z wyjątkiem: |
|
| Przyczyną krwiaka kolana mogą być wymienione poniżej uszkodzenia, z wyjątkiem: |
|
| Całkowite przerwanie więzadła stawu kolanowego określane jest jako uszkodzenie więzadła: |
|
| W skład tzw. nieszczęśliwej triady O’Donoghue kolana wchodzą uszkodzenia: |
|
| Testem klinicznym świadczącym o niewydolności więzadła krzyżowego tylnego stawu kolanowego jest test: |
|
| Określenie „nawykowe zwichnięcie rzepki” oznacza: |
|
| Jaki typ protezy stawu kolanowego należy zastosować u pacjentki w wieku 70 lat z panartrozą i wydolnym więzadłem krzyżowym tylnym? |
|
| Rodzice 5-letniego chłopca zgłosili się do ortopedy z powodu zniekształcenia płasko-koślawego stóp. W badaniu klinicznym stwierdzono: obniżenie sklepienia obu stóp, które odtwarza się po odciążeniu i w trakcie chodzenia na palcach, niewielką koślawość stępów (<7 stopni), prawidłowy zakres ruchu zgięcia grzbietowego stopy. Chłopiec nie narzeka na dolegliwości bólowe. Jakie postępowanie uznałbyś za słuszne: |
|
