Wiosna 2005: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
---|---|
Wskazaniem do leczenia operacyjnego w przypadku szpotawego biodra dziecięcego jest:
1) utykanie spowodowane niewydolnością mięśnia pośladkowego średniego; 2) zwiększony kąt antetorsji szyjki kości udowej; 3) kąt szyjkowo-trzonowy o wartości poniżej 105º; 4) postępująca martwica głowy kości udowej; 5) widoczny radiologicznie ubytek w obrębie dolnej części szyjki kości udowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
W przebiegu choroby Legg-Calve-Perthesa zmiany martwicze w stawach biodrowych zaliczanych do I grupy wg Catteralla są zlokalizowane w: |
|
Rokowanie w chorobie Legg-Calve-Perthesa jest zależne od następujących czynników:
1) zakresu ruchów w stawie biodrowym; 2) wielkości skrócenia kończyny; 3) wieku dziecka, w którym rozpoznano chorobę; 4) stopnia deformacji w zakresie bliższego końca kości udowej; 5) obecności wysięku w stawie biodrowym. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
Obszar złamania podchrzęstnego w nasadzie głowy kości udowej w przebiegu choroby Legg-Calve-Perthesa jest podstawą do klasyfikacji wg: |
|
Dodatni objaw Trendelenburga jest:
1) charakterystyczny dla dysplazji stawu biodrowego ze zwichnięciem u dzieci chodzących; 2) charakterystyczny dla choroby Legg-Calve-Perthesa; 3) związany z niewydolnością mięśnia pośladkowego wielkiego; 4) związany z niewydolnością mięśnia pośladkowego średniego; 5) związany z niewydolnością mięśnia biodrowo-lędźwiowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
Przy zwichnięciu przednim stawu ramiennego najmniej traumatyczną metodą nastawienia jest: |
|
U 4-letniego dziecka rozpoznano chorobę Perthesa z martwicą głowy kości udowej obejmującą jej 25% obszaru. Badanie kliniczne wykazało brak ograniczeń ruchów w stawie biodrowym w porównaniu z biodrem przeciwnym. Po zastosowaniu fizykoterapii uzyskano bezbolesny pełen zakres ruchów w stawie biodrowym. Obecnie lekarz powinien zastosować: |
|
Porażenie nerwu pachowego manifestuje się: |
|
Morfologia czteroodłamowego złamania głowy k.ramiennej wykazuje najsilniejszy związek z: |
|
Po anatomicznej repozycji zwichnięcia głowy k. ramiennej z oderwaniem guzka większego najlepszym ustawieniem kończyny do unieruchomienia jest: |
|
W złamaniu trzonu kości ramiennej najczęstszym powikłaniem nerwowym jest uszkodzenie nerwu: |
|
Przyczyną zespołu Volkmanna przy złamaniu nadkłykciowym kości ramiennej może być: |
|
Złamanie Monteggia to: |
|
Złamanie Galeazziego to: |
|
Złamanie Essex-Lopriestiego to: |
|
Złamanie Collesa charakteryzuje się przemieszczeniem odłamu obwodowego: |
|
Złamanie Smitha charakteryzuje się przemieszczeniem odłamu obwodowego: |
|
Złamanie Bartona opisują następujące cechy:
1) śródstawowe; 2) niestabilne; 3) zmęczeniowe. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
Powikłanie neurologiczne wygojonych złamań Collesa to najczęściej: |
|
Zwichnięcie barkowo-obojczykowe najsilniej związane jest z: |
|
Najczęściej spotykane zwichnięcie podkrucze stawu ramiennego jest spowodowane upadkiem na: |
|
W złamaniach poniżej przyczepu mięśnia nawrotnego obłego odłam bliższy ustawia się w: |
|
W zwichnięciu przednim stawu ramiennego najczęściej rozerwaniu ulega ścięgno mięśnia: |
|
Stosując dojście boczne do nerwu promieniowego w 1/3 dalszej ramienia nerw należy zidentyfikować pomiędzy mięśniami: |
|
W zwichnięciu przednim głowa kości ramiennej nie przemieszcza się: |
|
Złamanie nadkłykcia przyśrodkowego najczęściej występuje u dorosłych i nadkłykieć czasem przemieszcza się do stawu łokciowego. |
|
Nadkłykieć boczny przyrasta do kości ramiennej w 20 r.ż i złamania nadkłykcia bocznego dotyczą przeważnie dzieci. |
|
Test Allena służy do: |
|
Ocena siły mięśniowej jako M2 w skali Lovetta oznacza: |
|
Powszechnie stosowany w pokrywaniu ubytków skóry kończyny górnej płat pachwinowy oparty jest na tętnicy: |
|
W zależności od kierunku przemieszczenia, zwichnięcia stawu biodrowego można podzielić na:
1) biodrowe; 2) łonowe; 3) kulszowe; 4) kroczowe; 5) zasłonowe. Do zwichnięć przednich zaliczamy: |
|
Do wczesnych powikłań zwichnięcia stawu biodrowego nie należy: |
|
Na izbę przyjęć został przewieziony pacjent po urazie prawej kończyny dolnej. Pacjent sygnalizuje dolegliwości bólowe okolicy biodra. Ze względu na zmiany demencyjne nie można zebrać obiektywnego wywiadu dotyczącego mechanizmu urazu, W badaniu klinicznym stwierdzono: skrócenie kończyny, zgięcie, przywiedzenie i rotację wewnętrzną w stawie biodrowym, znaczne ograniczenie ruchomości kończyny w stawie biodrowym. Na podstawie badania fizykalnego najbardziej prawdopodobne wydaje się być następujące rozpoznanie: |
|
Wybierz prawdziwe stwierdzenia dotyczące tylnego zwichnięcia stawu biodrowego:
1) występuje rzadziej niż zwichnięcie przednie; 2) często jest następstwem wypadku komunikacyjnego tzw. „uraz typu deski rozdzielczej”; 3) często towarzyszy mu złamanie tylnej krawędzi panewki; 4) kończyna ustawia się w zgięciu, przywiedzeniu i rotacji zewnętrznej; 5) często opisywanym powikłaniem jest uszkodzenie nerwu kulszowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
W klasyfikacji złamań bliższego końca kości udowej nie stosujemy klasyfikacji: |
|
Leczenie operacyjne złamania szyjki kości udowej za pomocą endoprotezoplastyki połowiczej sposobem Austin-Moora stosuje się u pacjentów w wieku: |
|
Zespolenie stabilne (masywne) złamania szyjki kości udowej:
1) polega na zespoleniu odłamów wiązką drutów Kirschnera; 2) jest obarczone większym ryzykiem jałowej martwicy głowy kości udowej niż zespolenie minimalne; 3) jest preferowane u pacjentów powyżej 65 r.ż.; 4) jest preferowane u pacjentów ze złamaniem szyjki na tle nowotworowym; 5) umożliwia wczesne podjęcie usprawniania ruchowego pacjenta. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
Leczenie zachowawcze urazowego złamania szyjki kości udowej u dorosłych: |
|
Leczenie operacyjne złamania trzonu kości udowej za pomocą ryglowanego gwoździa śródszpikowego wprowadzanego metodą „na zamknięto” w porównaniu do zespolenia płytą i śrubami:
1) daje lepszą kontrolę nad ustawieniem odłamów; 2) jest obarczone mniejszym ryzykiem powikłań infekcyjnych; 3) w większym stopniu upośledza ukrwienie odłamów; 4) wiąże się z mniejszą śródoperacyjną utratą krwi. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
Klasyfikacja Lauge-Hansena jest wykorzystywana do oceny: |
|
Poniżej wymieniono klasyfikacje mające zastosowanie w traumatologii narządu ruchu:
1) Lauge-Hansena; 2) Neera; 3) Danisa-Webera; 4) AO; 5) Evansa. Spośród wymienionych klasyfikacji do oceny urazów okolicy stawu skokowego używamy: |
|
Złamanie typu Tillaux to: |
|
Wieloodłamowe „wybuchowe” złamanie kostek podudzia u dorosłych, spowodowane siłą działającą na staw skokowy w osi kończyny nosi nazwę złamania: |
|
Złamanie trzonu strzałki w 1/3 bliższej to inaczej złamanie: |
|
Na Izbę Przyjęć przewieziono pacjenta ze złamaniem otwartym lewego podudzia (po upadku z konia). W badaniu klinicznym widoczna rana tłuczona podudzia długości ok. 4,5cm, w dnie rany widoczne fragmenty kości. Kończyna chłodna, tętno na t. grzbietowej stopy i t. piszczelowej tylnej niewyczuwalne. Biorąc pod uwagę obraz kliniczny rozpoznajesz złamanie otwarte, które klasyfikujesz wg Gustilo-Andersona jako typ: |
|
Leczenie przewlekłej niestabilności stawu skokowego powstałej na skutek oderwania więzadeł pobocznych kostki bocznej polega na: |
|
Do oceny uszkodzenia więzozrostu piszczelowo-strzałkowego można wykorzystać zdjęcie rtg celowane, które wykonuje się w pozycji zbliżonej do rtg stawu skokowego AP, ale przy stopie zrotowanej: |
|
W ocenie urazów kości piętowej na zdjęciu rtg pomocne jest wyznaczenie kąta: |
|
Leczenie zachowawcze złamań stawowych kości piętowej obejmuje nastawienie złamania oraz unieruchomienie w opatrunku gipsowym przeciętnie przez okres: |
|
Poniżej podano szereg stwierdzeń dotyczących złamań kości śródstopia:
1) najczęściej powstają z urazu bezpośredniego; 2) zwykle dotyczą szyjek kości śródstopia; 3) wymagają zwykle leczenia operacyjnego; 4) zrost w nieprawidłowym położeniu powoduje dolegliwości bólowe stopy przy chodzeniu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|