Wiosna 2006: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Równoczesna chemio-radioterapia stanowi standardowe postępowanie w leczeniu radykalnym następujących nowotworów:
  1. raka przełyku, krtani, piersi.
  2. raka szyjki macicy, mięsaka kościopochodnego, raka odbytu.
  3. niedrobnokomórkowego raka płuca, raka pęcherza moczowego i ziarnicy.
  4. ...
  5. ...
U chorych po amputacji piersi metodą Patey’a kwalifikowanych do pooperacyjnej radioterapii:
  1. pole napromieniania zawsze powinno objąć ścianę klatki piersiowej.
  2. w przypadku zajęcia przerzutami pachowych węzłów chłonnych pole napromieniania musi objąć pachę.
  3. w przypadku zabrodawkowej lokalizacji guza konieczne jest objęcie polem napromieniania węzłów pachowych, nadobojczykowych i zamostkowych.
  4. ...
  5. ...
Radioterapia uzupełniająca doszczętną resekcję miąższu płucnego z powodu niedrobnokomórkowego raka płuca:
  1. zmniejsza ryzyko nawrotu miejscowego, ale nie ma wpływu na czas przeżycia.
  2. zmniejsza ryzyko nawrotu i wydłuża czas przeżycia.
  3. ma szczególne zastosowanie u chorych na raka płaskonabłonkowego.
  4. ...
  5. ...
U 60-letniej chorej po amputacji piersi metodą Patey’a doszło do nawrotu w postaci guzka skórnego średnicy 0,6 cm zlokalizowanego w obrębie ściany klatki piersiowej. Guz pierwotny zawierał receptory receptory estrogenowe i progesteronowe.
Postępowaniem z wyboru jest:
  1. wycięcie zmiany.
  2. wycięcie zmiany i radioterapia ściany klatki piersiowej i okolicznych węzłów chłonnych.
  3. wycięcie zmiany i hormonoterapia.
  4. ...
  5. ...
Skojarzenie chemioterapii i radioterapii w miejscowo zaawansowanym niedrobnokomórkowym raku płuca:
1) wydłuża czas do nawrotu, ale nie ma wpływu na czas przeżycia;
2) wydłuża czas do nawrotu i czas przeżycia;
3) leczenie równoczesne jest skuteczniejsze od sekwencyjnego;
4) najczęstszym powikłaniem w przypadku leczenia równoczesnego jest popromienne zapalenie przełyku;
5) najbardziej skutecznym preparatem promieniouczulającym jest karboplatyna.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3,5.
  2. 2,3,4.
  3. 2,4,5.
  4. ...
  5. ...
U 70-letniej chorej 7 lat po amputacji piersi z powodu raka doszło do rozsiewu nowotworu w postaci licznych ognisk zlokalizowanych w skórze i tkance podskórnej w obrębie ściany klatki piersiowej i powłok brzucha. Receptory steroidowe: ER++, PgR+++. Proponowane postępowanie to:
  1. próba chirurgicznego usunięcia wszystkich zmian nowotworowych i chemioterapia.
  2. wyłącznie chemioterapia.
  3. napromienianie wszystkich ognisk rozsiewu.
  4. ...
  5. ...
U 62-letniego mężczyzny rozpoznano drobnokomórkowego raka płuca. W badaniu radiologicznym klatki piersiowe guz obejmuje przywnękową część lewego płuca oraz węzły chłonne śródpiersia po stronie zmiany. W badaniach dodatkowych brak cech rozsiewu do innych narządów. Postępowaniem z wyboru jest:
  1. rozpoczęcie chemioterapii opartej na antracyklinach i równoczesnej radioterapii, a następnie elektywne napromienianie OUN.
  2. rozpoczęcie chemioterapii opartej na pochodnych platyny i równoczesnej radioterapii, a następnie elektywne napromienianie OUN.
  3. zastosowanie 5-6 cykli chemioterapii i podjęcie radioterapii klatki piersiowej i OUN wyłącznie w przypadku uzyskania regresji zmian w klatce piersiowej.
  4. ...
  5. ...
Promieniowanie fotonowe generowane przez akcelerator liniowy 6MV, stosowane z odległości ognisko-skóra (SSD) 100 cm, cechuje:
  1. maksymalna moc dawki na głębokości 1.5 cm pod napromienianą powierzchnią skóry.
  2. wyższa odsetkowa dawka w głębi w porównaniu z telegammaterapią 60Co.
  3. duży półcień.
  4. ...
  5. ...
W celu podania odpowiedniej dawki na powierzchni napromienianej w megawoltowej terapii fotonowej i elektronowej nakładamy na skórę materiał tkankopodobny (bolus), który powinien cechować się:
  1. gęstością odpowiadającą tkankom miękkim.
  2. efektywną liczbą atomową odpowiadającą tkankom miękkim.
  3. średnią gęstością elektronów odpowiadającą tkankom miękkim.
  4. ...
  5. ...
Jedno ze zdań dotyczących radioterapii chorych z założonym rozrusznikiem serca jest niezgodne obecnym stanem wiedzy. Wskaż, które:
  1. należy ocenić stan kardiologiczny chorego przed i po radioterapii.
  2. rozrusznik powinien znajdować się poza napromienianym terenem.
  3. całkowita dawka promieniowania rozproszonego na rozrusznik nie może przekroczyć 2 Gy.
  4. ...
  5. ...
Histogram dawka-objętość (dose-volume histogram, DVH) pozwala ocenić:
  1. wysokość i równomierność rozkładu dawki w obrębie zaplanowanego obszaru napromieniania (planning target volume, PTV).
  2. wysokość dawki w obrębie narządów krytycznych.
  3. wysokość dawki scałkowanej otrzymywanej przez całe ciało pacjenta.
  4. ...
  5. ...
Radioterapia z modulowaną mocą dawki (IMRT) jest stosowana w celu jednorodnego napromieniania wysoką dawką nieregularnego obszaru:
  1. guza (gross tumour volume, GTV).
  2. klinicznego obszaru napromieniania (clinical target volume, CTV).
  3. zaplanowanego obszaru napromieniania (planning target volume, PTV).
  4. ...
  5. ...
Do nowotworów charakteryzującym się na ogół niskim współczynnikiem α/β według modelu liniowo-kwadratowego zaliczamy:
  1. czerniaka skóry.
  2. raka stercza.
  3. raka skóry.
  4. ...
  5. ...
Jedno ze zdań dotyczących napromieniania połowy ciała jest niezgodne z obecnym stanem wiedzy. Wskaż, które:
  1. napromienianie połowy ciała jest stosowane u chorych na rozsiane nowotwory o niewielkiej podatności na leczenie chemiczne.
  2. wyróżnia się napromienianie górnej, środkowej oraz dolnej części („połowy”) ciała.
  3. najczęściej stosowana dawka w jednorazowej radioterapii górnej połowy ciała wynosi 6 Gy, środkowej i dolnej 8 Gy.
  4. ...
  5. ...
Przy napromienianiu całego mózgowia z zastosowaniem konwencjonalnej frakcjonacji nie należy przekraczać dawki całkowitej:
  1. 30 Gy.
  2. 40 Gy.
  3. 50 Gy.
  4. ...
  5. ...
W rozpoznaniu różnicowym popromiennego zapalenia płuca (pneumonitis radiologica) należy uwzględnić:
  1. nawrót nowotworu.
  2. przerzuty do płuc i/albo węzłów chłonnych śródpiersia.
  3. zapalenie płuca o innej etiologii.
  4. ...
  5. ...
Radioterapia jest wysoce zalecaną i często stosowaną metodą leczenia następujących nowotworów skóry:
  1. mięsaka Kaposiego.
  2. ziarniniaka grzybiastego.
  3. chłoniaków skóry.
  4. ...
  5. ...
Radioterapia raka skóry jest wskazana w następujących sytuacjach klinicznych:
  1. guz jest nieruchomy w stosunku do podłoża.
  2. wycięcie rozległego nacieku nowotworowego spowodowałoby znaczne okaleczenie chorego.
  3. stwierdza się przerzuty w okolicznych węzłach chłonnych.
  4. ...
  5. ...
U chorych na płaskonabłonkowego raka krtani w III stopniu zaawansowania klinicznego, zakwalifikowanych do radiochemioterapii, najlepsze wyniki uzyskujemy stosując cytostatyki:
  1. przed napromienianiem.
  2. podczas radioterapii.
  3. po zakończeniu napromieniania.
  4. ...
  5. ...
Hipofrakcjonacja znajduje zastosowanie w radioterapii:
  1. paliatywnej.
  2. nowotworów cechujących się niskim współczynnikiem α/β.
  3. nowotworów cechujących się wysokim współczynnikiem α/β.
  4. ...
  5. ...
Teleradioterapia raka wargi dolnej może być prowadzona:
  1. w warunkach radioterapii konwencjonalnej 100-200 kV.
  2. wiązką elektronów 6-9 MeV z bolusem.
  3. wiązką elektronów 2-4 MeV bez bolusa.
  4. ...
  5. ...
Powtórne napromienianie chorych ze wznową raka nosowej części gardła:
  1. pozwala na uzyskanie trwałej remisji raka u niektórych chorych, zwłaszcza u chorych napromienianych pierwotnie zbyt niską dawką i/albo u których pierwotnie napromieniano za mały obszar.
  2. należy ograniczyć obszar napromieniany, najlepiej poprzez zastosowanie radioterapii z modulowaną mocą dawki (IMRT).
  3. dawka całkowita powinna wynosić 40-60 Gy (frakcjonacja konwencjonalna), w zależności od objętości napromienianego bloku tkanek i dawki podanej podczas pierwszego leczenia.
  4. ...
  5. ...
Szczękościsk u chorych na raka ustnej części gardła świadczy o:
  1. uszkodzeniu drugiej gałązki nerwu trójdzielnego.
  2. naciekaniu mięśnia żwacza i/albo mięśni skrzydłowych.
  3. naciekaniu nosowej części gardła.
  4. ...
  5. ...
Optymalna dawka na guz u chorych na raka ustnej części gardła zależy od stopnia klinicznego zaawansowania nowotworu i wynosi:
  1. 65 Gy - stopień T1.
  2. 70 Gy - stopień T2.
  3. 70 - 75 stopień T3.
  4. ...
  5. ...
U chorych na raka krtaniowej części gardła przerzuty do węzłów chłonnych szyjnych występują najczęściej po stronie guza pierwotnego, w obrębie:
  1. I grupy węzłów.
  2. II grupy węzłów.
  3. III grupy węzłów.
  4. ...
  5. ...
Palenie tytoniu przez chorych po radioterapii raka krtani:
  1. zwiększa ryzyko nawrotu raka.
  2. zwiększa ryzyko rozwoju drugiego tytoniozależnego nowotworu, przede wszystkim w terenie dróg oddechowych.
  3. zwiększa ryzyko wystąpienia późnych powikłań popromiennych.
  4. ...
  5. ...
Radioterapia jest metodą leczenia z wyboru chorych na odosobniona postać szpiczaka plazmocytowego (plasmocytoma solitare) zlokalizowanego w obrębie błony śluzowej górnych dróg oddechowych:
  1. dawka na guz powinna wynosić 50-60 Gy (frakcjonacja konwencjonalna).
  2. dawka na guz powinna wynosić 30-40 Gy (frakcjonacja konwencjonalna).
  3. u około 20-30% chorych dochodzi do rozwoju szpiczaka mnogiego.
  4. ...
  5. ...
Pozytonowa tomografia emisyjna (PET) u chorych na raka płuca pozwala na dokładniejszą ocenę:
  1. wielkości pierwotnego guza (T).
  2. stanu regionalnych węzłów chłonnych (N).
  3. obecności ewentualnych przerzutów odległych.
  4. ...
  5. ...
Radykalne leczenie zachowawcze (radiochemioterapia z zastosowaniem wysokich dawek promieniowania) jako pierwotne leczenie niedrobnokomórkowego raka płuca należy rozważyć w następujących przypadkach:
  1. chory na niedrobnokomórkowego raka płuca nie zgadza się na proponowane leczenie chirurgiczne.
  2. chory na niedrobnokomórkowego raka płuca nie kwalifikuje się do leczenia chirurgicznego tylko ze względu na przeciwwskazania internistyczne.
  3. chory w dobrym stanie sprawności ustroju nie kwalifikuje się do leczenia chirurgicznego ze względu na lokoregionalne zaawansowanie raka.
  4. ...
  5. ...
Leczenie chorych na drobnokomórkowego raka płuca w stadium zlokalizowanym powinno składać się z następujących elementów:
  1. wielolekowej chemioterapii.
  2. napromieniania guza płuca wraz z regionalnymi węzłami chłonnymi.
  3. uzupełniającego (profilaktycznego) napromieniania mózgowia.
  4. ...
  5. ...
Najczęściej występujące objawy wczesnego odczynu popromiennego w toku radioterapii raka płuca to:
  1. dysfagia, będąca objawem popromiennego odczynu w obrębie przełyku.
  2. kaszel.
  3. popromienny odczyn zapalny w obrębie napromienianej skóry.
  4. ...
  5. ...
Jedno ze zdań dotyczących zachowawczego leczenia miejscowo zaawansowanego raka przełyku jest niezgodne z obecnym stanem wiedzy. Wskaż, które:
  1. radioterapia powinna być skojarzona z leczeniem chemicznym.
  2. u chorych na raka piersiowego odcinka przełyku dolny i górny margines tkanek zdrowych wokół guza powinien wynosić przynajmniej po 5 cm.
  3. u chorych na raka przełyku szyjnego planowany obszar napromieniania (przynajmniej w pierwszym etapie leczenia - PTV1) powinien obejmować teren od krtaniowej części gardła do poziomu ostrogi tchawicy.
  4. ...
  5. ...
Rokowanie u chorych na raka piersi:
  1. zależy od wielkości guza (T) i stanu regionalnych węzłów chłonnych (N).
  2. jest gorsze u chorych na raka przewodowego naciekającego aniżeli u chorych na raka zrazikowego naciekającego.
  3. nadekspresja białka p53 jest związana z gorszym rokowaniem.
  4. ...
  5. ...
Leczenie zachowawcze niezaawansowanego raka piersi, polegające na wycięciu guza i radioterapii pooperacyjnej jest obecnie zalecane, ponieważ:
  1. pozwala na uzyskanie lepszych przeżyć odległych w porównaniu z radykalnym odjęciem piersi.
  2. pozwala na przeprowadzenie leczenia bez chemio- i/albo hormonoterapii.
  3. pozwala na uzyskanie takich samych odległych wyników leczenia jak po radykalnym odjęciu piersi, z zachowaniem piersi.
  4. ...
  5. ...
Rutynowe badania kontrolne chorych po zachowawczym leczeniu raka piersi powinny uwzględniać następujące elementy:
  1. comiesięczne samobadanie piersi.
  2. okresowe fizykalne badanie lekarskie.
  3. okresowe wykonywanie obustronnej mammografii.
  4. ...
  5. ...
Pooperacyjna radioterapia chorych na raka piersi po radykalnym odjęciu piersi jest wskazana, jeżeli:
  1. średnica guza jest większa albo równa 5 cm.
  2. stwierdza się niski stopień histologicznego zróżnicowania raka.
  3. zabieg był mikro- albo makroskopowo niedoszczętny.
  4. ...
  5. ...
Rokowanie u chorych na raka odbytu bez przerzutów odległych zależy przede wszystkim od:
  1. stopnia zawansowania guza pierwotnego (T).
  2. stanu regionalnych węzłów chłonnych (N).
  3. wieku chorego.
  4. ...
  5. ...
U chorych na raka pęcherza moczowego o zaawansowaniu T2 - T4a dawka w zaplanowanym obszarze leczenia (PTV) powinna wynosić (w warunkach konwencjonalnej frakcjonacji):
  1. poniżej 55 Gy.
  2. 55-60 Gy.
  3. 65-70 Gy.
  4. ...
  5. ...
U chorych na raka pęcherza moczowego o zaawansowaniu T2-T4a zakwalifikowanych do leczenia zachowawczego, zaplanowany obszar napromieniania wysoką dawką (teren bez objęcia regionalnych węzłów chłonnych, często określany dopiero w drugim etapie leczenia jako PTV2, „boost”) powinien obejmować:
  1. guz pęcherza moczowego z marginesem tkanek zdrowych 2 cm.
  2. pęcherz moczowy z marginesem 2 cm wokół pęcherza.
  3. guz pęcherza bez marginesu tkanek zdrowych.
  4. ...
  5. ...
Pola płaszczowe („mantle”) u chorych na ziarnicę złośliwą powinny zaczynać i kończyć się na poziomie:
  1. żuchwy (przy głowie chorego odgiętej do tyłu) i przyczepu przepony do kręgosłupa.
  2. żuchwy (przy głowie chorego przygiętej do klatki piersiowej) i przyczepu przepony do kręgosłupa.
  3. kości gnykowej i przyczepu przepony do kręgosłupa.
  4. ...
  5. ...
Całkowita dawka w całym zaplanowanym obszarze napromieniania (PTV) u dorosłych chorych na ziarnicę złośliwą w radioterapii wielkopolowej (pola płaszczowe albo układ chłonny podprzeponowy) powinna wynosić:
  1. 35 Gy.
  2. 40 Gy.
  3. 44 Gy.
  4. ...
  5. ...
U chorych na ziarnicę złośliwą stosujemy obniżone dawki całkowite (poniżej 35 Gy) w zaplanowanym obszarze napromieniania:
  1. u dzieci.
  2. u chorych charakteryzujących się złym stanem sprawności ustroju.
  3. u chorych na AIDS.
  4. ...
  5. ...
U chorych na chłoniaki nieziarnicze w I i II stopniu zaawansowania klinicznego, o niższym stopniu złośliwości, leczenie (w zależności od sytuacji klinicznej) może polegać na:
  1. napromienianiu zajętych przez nowotwór węzłów chłonnych i/albo narządów („involved field”).
  2. radiochemioterapii.
  3. obserwacji chorego i wdrożeniu leczenia w razie progresji choroby.
  4. ...
  5. ...
Radioterapia jest wskazana u chorych na struniaka:
  1. nie zakwalifikowanych do leczenia chirurgicznego.
  2. u wszystkich chorych po leczeniu chirurgicznym.
  3. u chorych po mikro- albo makroskopowo niedoszczętnej operacji.
  4. ...
  5. ...
Jaka dawka na guz u w paliatywnej radioterapii pojedynczych przerzutów do kości pozwala na uzyskanie najlepszych wyników?
  1. 8 Gy jednorazowo.
  2. 20 Gy/ 5 frakcji.
  3. 30 Gy/10 frakcji.
  4. ...
  5. ...
Jaka jest względna skuteczność prędkich neutronów (WSB), jeżeli po dawce 8 Gy promieniowania gamma kobaltu 60 i po dawce 4 Gy uzyskuje się ten sam efekt biologiczny?
  1. 0.5.
  2. 1.0.
  3. 2.0.
  4. ...
  5. ...
Najczęstszą przyczyną wystąpienia zespołu żyły głównej górnej jest raka płuca, ale objawy tego zespołu mogą być spowodowane również przez:
  1. zajęcie węzłów chłonnych śródpiersia w przebiegu ziarnicy złośliwej.
  2. zajęcie węzłów chłonnych śródpiersia w przebiegu chłoniaka nieziarniczego.
  3. pierwotny zarodkowy nowotwór śródpiersia.
  4. ...
  5. ...
Zastosowanie staplerów jelitowych w chirurgii w chirurgii raka jelita grubego:
  1. poprawia wyniki przeżyć u chorych na raka odcinka esiczo-odbytniczego.
  2. zmniejsza ryzyko wznowy miejscowej.
  3. jest bardzo pomocne jeśli posiada się umiejętność także wykonania zespolenia ręcznego.
  4. ...
  5. ...
BBD (Benign breast disease) to:
  1. mastopatia fibroso-cystica.
  2. fibroadenoma.
  3. dysplasia adenoides.
  4. ...
  5. ...
U 82-letniego chorego operowanego przed 7 laty z powodu czerniaka złośliwego ramienia (op. m. Pringle) pojawiły się 3 ogniska przerzutowe (1-1,5 cm) w tkance podskórnej brzucha i tułowia. Prawidłowym postępowaniem terapeutycznym winno być:
  1. usunięcie zmian z marginesem 3 cm i uzupełniającą chemioterapią DTIC + IL-2.
  2. radioterapia wysokowoltażowa i melphalan.
  3. chemioterapia infuzyjna melphalanem z hypertermią.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij