Kardiologia Wiosna 2007: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
U chorego ze sztuczną zastawką serca leczonego doustnym antykoagulantem, u którego z powodu gruźlicy włączono do leczenia rifampicynę można się spodziewać:
  1. wzrostu wartości wskaźnika INR.
  2. obniżenia wartości wskaźnika INR.
  3. braku istotnego wpływu na wskaźnik INR.
  4. ...
  5. ...
Według rekomendacji Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego bezwzględnymi wskazaniami u chorego ze sztuczną zastawka serca do łączenia doustnego antykoagulantu z lekami przeciwpłytkowymi są:
  1. stan po wszczepieniu stentu wieńcowego.
  2. współistniejąca choroba tętnic.
  3. zakrzepica żył głębokich.
  4. ...
  5. ...
Do grupy dużego ryzyka sprzyjającego wystąpieniu infekcyjnego zapalenia wsierdzia (IZW) nie zalicza się chorego z:
  1. wadą siniczą serca.
  2. wszczepionym kardiowerterem-defibrylatorem.
  3. sztuczną zastawką.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta po zabiegu wszczepienie sztucznej zastawki w pozycję aortalną, bez cech krwawienia, z wynikiem badania INR = 6,4, należy zlecić:
  1. zmniejszenie dawki antagonisty witaminy K.
  2. odstawienie antagonisty witaminy K do czasu osiągnięcia wartości docelowej INR.
  3. podanie witaminy K doustnie.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta z idiopatycznym nadciśnieniem płucnym, saturacją krwi tętniczej 92%, prawokomorową niewydolnością serca w II klasie czynnościowej NYHA, z negatywnym wynikiem testu odwracalności nadciśnienia płucnego w leczeniu zastosujesz:
1) tlenoterapię;       
2) leczenie przeciwkrzepliwe;     
3) bosentan;
4) diuretyki;
5) bloker kanałów wapniowych.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,4.
  2. 1,4,5.
  3. 3,5.
  4. ...
  5. ...
U chorego z protezą zastawkową leczonego przeciwkrzepliwie antagonistą witaminy K, u którego wystąpiło krwawienie śródczaszkowe leczenie przeciwkrzepliwe należy kontynuować po tygodniowej przerwie ponieważ ryzyko zakrzepicy zastawki jest wtedy większe niż ryzyko nawrotu krwawienia.
  1. oba twierdzenia są prawdziwe i pozostają ze sobą w związku.
  2. oba twierdzenia są prawdziwe ale nie ma związku między nimi.
  3. pierwsze twierdzenie jest prawdziwe, drugie jest fałszywe.
  4. ...
  5. ...
Pomiar tzw. cząstkowej rezerwy przepływu (fractional flow reserve, FFR) służy do:
1) oceny granicznych zwężeń w tętnicach wieńcowych, w stanach, gdy istnieją przeciwwskazania do wykonania nieinwazyjnych prób obciążeniowych, dokumentujących wykładniki niedokrwienia mięśnia serca;
2) oceny krążenia obocznego w przypadku zamknięcia naczynia;
3) oceny zaburzeń przepływu wieńcowego, które zależą od zmian na poziomie mikrokrążenia;
4) wartość FFR poniżej 0,75 zawsze świadczy o niedokrwieniu indukowanym obciążeniem i jest wskazaniem do PCI;
5) czynnościowej oceny skuteczności przezskórnych zabiegów rewaskularyzacyjnych.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,4.
  2. 1,3,5.
  3. 1,2,4,5.
  4. ...
  5. ...
Które cechy kliniczne, diagnostyczne, terapeutyczne (wymienione niżej) dotyczące choroby wieńcowej różnicują populację kobiet i mężczyzn?
1) hipertrójglicerydemia jest silniejszym czynnikiem różnicującym niż hipercholesterolemia i małe stężenie cholesterolu HDL jest czynnikiem ryzyka choroby wieńcowej u kobiet;
2) u kobiet, częściej niż u mężczyzn, pierwszym objawem choroby wieńcowej jest dławica piersiowa, a nie zawał mięśnia serca;
3) w porównaniu z mężczyznami kobiety z NSTEMI są bardziej narażone na wystąpienie powikłań krwotocznych, niezależnie od tego czy były leczone blokerem receptora GP IIb/IIIa;
4) kobiety, częściej niż mężczyźni, są kierowane na badania diagnostyczne oceniające niedokrwienie (test wysiłkowy, koronarografię) oraz zabiegi rewaskularyzacyjne;
5) u kobiet częściej niż u mężczyzn spotyka się chorobę wieńcową wielonaczyniową.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 2,3,5.
  2. 2,4,5.
  3. 1,2,3.
  4. ...
  5. ...
W elektrokardiogramie pacjenta z jawnym zespołem WPW można stwierdzić:
1) odstęp PR w zakresie od 0,08 do 0,11 s i falę delta;
2) odstęp PR prawidłowy przy lewostronnej bocznej lokalizacji drogi dodatkowej;
3) odstęp PR prawidłowy przy prawostronnej przegrodowej lokalizacji drogi dodatkowej;
4) ujemną falę delta;
5) brak zaburzeń repolaryzacji przy preekscytacji o małym nasileniu.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. wszystkie wymienione.
  2. żadna z wymienionych.
  3. 1,2,4,5.
  4. ...
  5. ...
Do pozasercowych przyczyn wzrostu poziomu troponin sercowych zaliczamy:
1) schyłkową niewydolność nerek;   
2) zapalenie skórno-mięśniowe;     
3) krwawienie podpajęczynówkowe;
4) zapalenie wielomięśniowe;
5) posocznicę.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3,5.
  2. 1,3,4,5.
  3. 1,3,5.
  4. ...
  5. ...
Wskaż zdania prawdziwe dotyczące pierwotnej kardiomiopatii niescalenie mięśnia lewej komory serca:
1) jest to choroba wrodzona powstająca na etapie embriogenezy endomiokardium;
2) badanie echokardiograficzne uwidacznia obecność złożonego, nadmiernego beleczkowania mięśnia sercowego, głównie w obrębie koniuszka i wolnej ściany lewej komory;
3) stosunek grubości warstwy niescalonego do scalonego miokardium w najgrubszym miejscu ściany lewej komory przekracza 2 w końcowym okresie skurczu;
4) stosunek grubości warstwy niescalonego do scalonego miokardium w najgrubszym miejscu ściany lewej komory przekracza 2 w końcowym okresie rozkurczu;
5) rodzinne występowanie tej anomalii związane jest z dziedziczeniem autosomalnym recesywnym jak i sprzężonym z płcią.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 2,3,4.
  3. 1,2,4.
  4. ...
  5. ...
63-letnia chora z bólem zamostkowym od 4 godzin i uniesieniem odcinka ST w Ekg o 1,5 mm w odprowadzeniach II, III, aVF. Jakie leczenie przeciwpłytkowe wg standardów ESC zaproponujesz (przy braku przeciwwskazań) przed wykonaniem pierwotnej angioplastyki?
  1. ASA (kwas acetylosalicylowy) 300 mg p.o. i klopidogrel 300 mg p.o.
  2. ASA 150 mg p.o. i klopidogrel 600 mg p.o.
  3. ASA 500 mg p.o. i klopidogrel 300 mg p.o.
  4. ...
  5. ...
Która z poniższych sytuacji nie jest wskazaniem do podania abciksimabu (antagonisty GP IIb/IIIa) jako terapii uzupełniającej zabieg angioplastyki wieńcowej (PCI)?
  1. złożone zmiany i zagrażające zamknięcie naczynia w stabilnej chorobie wieńcowej.
  2. natychmiast przed PCI u pacjentów wysokiego ryzyka w NSTE-ACS.
  3. leczenie wstępne przed koronarografią i ewentualną PCI wykonaną w czasie do 48 godz. u pacjentów wysokiego ryzyka z NSTE-ACS.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta l. 65, z istotnym zwężeniem zastawki mitralnej oraz napadowym migotaniem przedsionków, kilkakrotnie w ciągu ostatnich kilku tygodni leczonego antybiotykiem (penicylina półsyntetyczna oraz cefalosporyna II generacji) z powodu nawracającej infekcji dróg oddechowych zaplanowano usunięcie zęba. W profilaktyce infekcyjnego zapalenia wsierdzia należy zastosować:
  1. ampicylinę lub amoksycylinę.
  2. wankomycynę.
  3. gentamycynę oraz ampicylinę lub amoksycylinę.
  4. ...
  5. ...
Lekarz rodzinny skierował do poradni kardiologicznej 65-letniego pacjenta z hipercholesterolemią oraz miażdżycą kończyn dolnych. Powodem skierowania było podejrzenie zwężenia zastawki aortalnej. Jedynym objawem w badaniu przedmiotowym, który pozwoli kardiologowi wykluczyć duże zwężenie zastawki aortalnej jest:
  1. pojedynczy II ton serca.
  2. paradoksalnie rozdwojony II ton serca.
  3. wdechowe rozdwojenie II tonu serca.
  4. ...
  5. ...
U sześćdziesięcioletniego pacjenta hospitalizowanego w oddziale Intensywnej opieki kardiologicznej z powodu zawału serca ściany przedniej, powikłanego niewydolnością lewej komory, wystąpił częstoskurcz komorowy, który szybko doprowadził do utraty przytomności pacjenta. Pacjent był leczony między innymi: furosemidem (iv), aspiryną (po), statyną (po) oraz dobutaminą w małej dawce (iv). Zastosowano również tlenoterapię (przez wąsy). Leczenia reperfuzyjnego w ostrej fazie nie zastosowano z powodu dużego opóźnienia (> 12 godzin). Prawidłowe postępowanie to:
  1. podanie amiodaronu iv. Przy braku skuteczności amiodaronu pilna kardiowersja.
  2. podanie lignokainy iv. Przy braku skuteczności lignokainy pilna kardiowersja.
  3. podanie prokainamidu iv. Przy braku skuteczności prokainamidu pilna kardiowersja.
  4. ...
  5. ...
Pacjentka l. 66, z nadciśnieniem tętniczym, cukrzycą t. 2 oraz nadwagą była przez 10 dni leczona m. in. aspiryną, klopidogrelem i heparyną z powodu ostrego zespołu wieńcowego bez uniesienia odcinka ST w szpitalu powiatowym nie dysponującym pracownią hemodynamiki. W dziesiątej dobie rozpoznano małopłytkowość indukowaną heparyną. W 11 dobie hospitalizacji z powodu wystąpienia nawracających, spoczynkowych dolegliwości stenokardialnych pacjentka została przetransportowana do pracowni hemodynamiki i poddana koronarografii, w wyniku której została zakwalifikowana do angioplastyki wieńcowej. Jaki lek przeciwkrzepliwy powinien być użyty w czasie zabiegu?
  1. heparyna.
  2. enoxaparyna.
  3. biwalirudyna.
  4. ...
  5. ...
Wskaż fałszywe stwierdzenia:
1) dla zespołu Brugadów charakterystyczne są zgony podczas wysiłku fizycznego;
2) dla zespołu długiego QT typu 1 charakterystyczne są zgony podczas odpoczynku lub snu;
3) dla zespołu długiego QT typu 2 charakterystyczne są zgony pod wpływem emocji i bodźców słuchowych;
4) leki z grupy ß-blokerów są w podobnym stopniu skuteczne w leczeniu pacjentów z zespołem długiego QT typu 1 jak w leczeniu osób z zespołem długiego QT typu 2.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 1,4.
  3. 1,2,4.
  4. ...
  5. ...
Pacjent l. 65, z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą oraz przewlekłą niewydolnością serca, leczony między innymi inhibitorem ACE, statyną i spironolaktonem, został hospitalizowany z powodu stwierdzenia hiperkaliemii (stężenie potasu 6,9 mmol/l, stężenie kreatyniny 310 umol/l). Pacjent zgłasza złe samopoczucie od 2 dni. W EKG stwierdzono rytm zatokowy miarowy około 65/min. Blok przedniej wiązki lewej odnogi pęczka Hisa. Zespoły QS w V1-V4. Prawidłowe postępowanie u opisanego chorego powinno między innymi polegać na podaniu:
1) Calcium Resonium (30 g po);
2) furosemidu (1 mg/kg), ewentualnie także sól fizjologiczna;
3) 10 j. krótkodziałającej insuliny oraz 50 mg glukozy (iv);
4) salbutamolu (5 mg w nebulizacji);
5) chlorku wapnia (10 ml 10% roztworu).
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. 1,2.
  3. 1,2,3.
  4. ...
  5. ...
Wskaż sytuacje, w których zgodnie z aktualnymi zaleceniami Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego istnieje wskazanie klasy I do implantacji stentu powlekanego lekiem antyproliferacyjnym.
1) ciasne zwężenie w naczyniu o szerokości około 2,5-3 mm;
2) restenoza w obrębie uprzednio implantowanego stentu niepowlekanego;
3) choroba wielonaczyniowa;
4) zwężenie w naczyniu o szerokości < 2,5 mm.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. 2,3.
  3. 2,4.
  4. ...
  5. ...
Pacjent l. 71, leczony od kilku lat z powodu cukrzycy oraz hipercholesterolemii, został hospitalizowany z powodu występujących od kilkunastu godzin nawracających, spoczynkowych dolegliwości stenokardialnych. W wykonanym przez zespół pogotowia ratunkowego EKG (w czasie bólu) stwierdzono rytm zatokowy ok. 68/min, normogram oraz obniżenie odcinków ST o 1-2 mm w II, III
i aVF. Wykonane przy przyjęciu do oddziału ratunkowego stężenie troponiny T wyniosło 0,7 ng/ml. Prawidłowym dalszym postępowaniem jest:
  1. aspiryna, klopidogrel (600 mg), heparyna, wczesna (do 48 godzin) koronarografia i ewentualnie zabieg angioplastyki wieńcowej z użyciem abciximabu/eptifibatidu.
  2. aspiryna, klopidogrel (600 mg), heparyna, tirofiban/eptifibatid, wczesna (do 48 godzin) koronarografia i ewentualnie zabieg angioplastyki wieńcowej.
  3. aspiryna, klopidogrel (600 mg), heparyna, wczesna (do 48 godzin) koronarografia i ewentualnie zabieg angioplastyki wieńcowej.
  4. ...
  5. ...
Wskazań do operacyjnego leczenia wady zastawki wskazań nie ma:
  1. mężczyzna l. 68, z niedomykalnością trójpłatkowej zastawki aortalnej (vena contracta 7 mm), frakcją wyrzutową lewej komory 53 %, końcowo-rozkurczowym wymiarem lewej komory 72 mm, końcowo-skurczowym wymiarem lewej komory 47 mm, średnicą aorty wstępującej 51 mm; bez objawów wady.
  2. kobieta l. 73, ze zwężeniem zastawki aortalnej (średni skurczowy gradient przez zastawkę aortalną 55 mmHg), z frakcją wyrzutową lewej komory 45-47%; bez objawów wady.
  3. mężczyzna l. 62, z niedomykalnością zastawki mitralnej (vena contracta 7 mm), frakcją wyrzutową lewej komory 66 %, końcowo-rozkurczowym wymiarem lewej komory 69 mm, końcowo-skurczowym wymiarem lewej komory 47 mm, średnicą aorty wstępującej 35 mm; bez objawów wady.
  4. ...
  5. ...
Do oddziału ratunkowego zgłosiła się 68-letnia, otyła (wskaźnik masy ciała 37 kg/m2) kobieta z kilkuletnim wywiadem dolegliwości bólowych w klatce piersiowej oraz kilkunastoletnim wywiadem nadciśnienia tętniczego i cukrzycy. Ponadto w wywiadzie: zawał serca przebyty przed rokiem oraz hospitalizacja z powodu duszności przed 3 laty - brak dokumentacji z tej hospitalizacji, a pacjentka nie pamięta rozpoznania końcowego. Powodem aktualnego zgłoszenia była trwająca od kilkunastu dni stopniowo narastająca duszność. Wykonano podstawowe badania: morfologia w normie, potas 4,1 mmol/l, sód 141 mmol/l, kreatynina 130 mmol/l, CK 176 U/l, CK-MB 21 U/L, troponina T < 0,1 ng/ml, D-dimery 120 mmol/l, BNP 90 mmol/l. Najbardziej prawdopodobną przyczyną dolegliwości pacjentki to:
  1. zatorowość tętnicy płucnej.
  2. przewlekła obturacyjna choroba płuc.
  3. niewydolność lewej komory serca.
  4. ...
  5. ...
Zgodnie z aktualnymi wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego zalecanymi lekami I rzutu (klasa I) do stosowania w celu farmakologicznego przerwania trwającego <7 dni napadu migotania przedsionków są:
  1. flekainid, dofetilid, propafenon.
  2. flekainid, propafenon, amiodaron.
  3. propafenon, amiodaron, chinidyna.
  4. ...
  5. ...
68-letnia kobieta, z dobrze kontrolowaną doustnymi lekami hipoglikemizującymi cukrzycą t. 2, została skierowana do poradni kardiologicznej z powodu typowej wysiłkowej stenokardii. Zlecono próbę wysiłkową, która była klinicznie i elektrokardiograficznie ujemna. Wykonano również lipidogram: stężenie cholesterolu całkowitego wyniosło 4,3 mmol/l (165 mg/dl), cholesterolu LDL 2,3 mmol/l, (88 mg/dl) cholesterolu HDL 1,3 mmol/l (50 mg/dl), a trójglicerydów 1,6 mmol/l (140 mg/dl). Zgodnie z aktualnymi zaleceniami Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego pacjentce należy zalecić:
  1. statynę, a celem leczenia hipolipemizującego powinno być stężenie cholesterolu LDL < 1,8 mmol/l (< 70 mg/dl).
  2. statynę, a celem leczenia hipolipemizującego powinno być obniżenie stężenia cholesterolu LDL o 30-40 %.
  3. statynę w dawce sprawdzonej w dużych, kontrolowanych badaniach klinicznych. Celu dotyczącego stężenia cholesterolu LDL nie określa się w tym przypadku gdyż jego stężenie wynosi < 2,5 mmol/l (< 100 mg/dl) przed włączeniem statyny.
  4. ...
  5. ...
55-pacjent z nadciśnieniem tętniczym i hiperlipidemią, palący od ponad 20 lat papierosy, leczący się z powodu padaczki, po przebyciu przed kilkoma miesiącami zabiegu angioplastyki wieńcowej, w czasie rutynowej konsultacji kardiologicznej poprosił lekarza o pomoc w rzuceniu palenia. Pacjent w ciągu kilku ostatnich miesięcy kilkakrotnie podejmował nieskuteczne próby zerwania z nałogiem, w tym raz stosował gumę do żucia z nikotyną. W teście Fagerströma pacjent uzyskał 8 punktów. Najlepszym sposobem terapii dla tego pacjenta będzie:
  1. bupropion w monoterapii.
  2. bupropion + nikotynowa terapia zastępcza.
  3. nikotynowa terapia zastępcza w monoterapii.
  4. ...
  5. ...
W czasie procesu ostrego odrzucania przeszczepionego serca, cechą charakterystyczną w obrazie echokardiograficznym nie jest:
  1. zmniejszenie masy lewej komory.
  2. zwiększenie gęstości tkanki.
  3. pojawienie się płynu w worku osierdziowym.
  4. ...
  5. ...
Bezwzględnym przeciwwskazaniem do wykonania koronarografii jest:
  1. rozwarstwienie aorty.
  2. ciąża.
  3. zespół Lericha.
  4. ...
  5. ...
Wskaż zdanie prawdziwe:
  1. koronarografia przed planowanym zabiegiem wymiany zastawki aortalnej jest wymagana u wszystkich chorych z dysfunkcją lewej komory.
  2. w trakcie koronarografii przed planowanym zabiegiem wymiany zastawki mitralnej wymagane jest cewnikowanie prawego serca.
  3. przy koronarografii przed planowanym zabiegiem wymiany zastawki mitralnej niezbędna jest profilaktyka infekcyjnego zapalenia wsierdzia.
  4. ...
  5. ...
Wskazaniem do wszczepienia kardiowertera-defibrylatora w przebiegu kardiomiopatii przerostowej jest:
1) przebyty incydent zatrzymania krążenia;
2) obecność jednego z wymienionych czynników ryzyka nagłego zgonu sercowego (SCD): obciążający wywiad rodzinny w kierunku SCD, omdlenia, grubość przegrody międzykomorowej powyżej 3 cm, obecność nieutrwalonych częstoskurczów komorowych, hypotensja podczas test wysiłkowego;
3) obecność co najmniej dwóch wymienionych w punkcie 2 czynników ryzyka SCD;
4) liczna ekstrasystolia komorowa;
5) brak skuteczności leczenia ekstrasystolii komorowej amiodaronem.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,5.
  2. 1,3.
  3. 2,4.
  4. ...
  5. ...
Wrodzony zespół wydłużonego QT jest spowodowany następującymi mutacjami genowymi, a jego leczenie polega na:
1) zespół LQT1 i LQT2 dotyczy mutacji genów kodujących kanały potasowe, a LQT3 genu kodującego kanał sodowy;
2) zespół LQT1 i LQT2 dotyczy mutacji genu kodującego kanały sodowe, a LQT3 genów kodujących kanały potasowe;
3) u chorych z omdleniami i epizodami torsade de pointes należy stosować leki beta-adrenolityczne;
4) po epizodzie zatrzymania krążenia należy implantować automatyczny kardiowerter-defibrylator (ICD);
5) w przypadku wystąpienia torsade de pointes stosuje się sotalol lub amiodaron.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3,5.
  2. 1,3,4.
  3. 2,3,5.
  4. ...
  5. ...
Mikrowoltowy alternans załamka T:
1) polega na występowaniu różnicy amplitudy załamków T o wartości mikrowoltów możliwym do ocenienia w trakcie próby wysiłkowej lub stymulacji wewnątrzsercowej;
2) jest to różnica czasu trwania repolaryzacji w różnych odprowadzeniach EKG;
3) jest zależny od częstości rytmu serca, a za nieprawidłowe uważa się jego wystąpienie przy zatokowym rytmie poniżej 120 uderzeń na minutę, co jest czynnikiem ryzyka wystąpienia groźnych arytmii komorowych i nagłego zgonu sercowego;
4) jest badaniem pomocnym w ustalaniu wskazań do wszczepienia kardiowertera-defibrylatora u chorych z wysokim ryzykiem nagłego zgonu sercowego (klasa IIa zaleceń według standardów);
5) w przypadku jego wykrycia u chorych z wysokim ryzykiem nagłego zgonu sercowego podaje się amiodarone.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,4.
  2. 1,3,4.
  3. 2,4,5.
  4. ...
  5. ...
U młodych pacjentów z kardiomiopatią przerostową i wysokim ryzykiem nagłego zgonu sercowego stwierdza się:
  1. mutację genu troponiny T.
  2. mutację genu troponiny C.
  3. wysokie stężenie CRP.
  4. ...
  5. ...
Jednostki chorobowe, których wspólną cechą jest genetycznie uwarunkowana skłonność do VT i ryzyka nagłego zgonu sercowego (SCD) przy braku widocznych strukturalnych nieprawidłowości w sercu, to:
1) wrodzony zespół długiego QT;   
2) kardiomiopatia przerostowa;   
3) zespół Marfana;       
4) zespół Brugadów;
5) wielokształtny częstoskurcz komorowy zależny od katecholamin.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 2,4,5.
  2. 1,3,4.
  3. 2,3,4.
  4. ...
  5. ...
U kobiety w ciąży z dodatnim wywiadem w kierunku zakrzepicy żylnej i stwierdzonymi przeciwciałami antyfosfolipidowymi, należy zastosować:
  1. kwas acetylosalicylowy w dawce 60-150 mg/dobę.
  2. doustny antykoagulant przez cały okres ciąży i po porodzie.
  3. heparynę drobnocząsteczkową w dawce leczniczej s.c. przez cały okres ciąży, po porodzie doustny antykoagulant.
  4. ...
  5. ...
Celem zwolnienia szybkiej akcji komór u chorego z migotaniem przedsionków i zdrowym strukturalnie sercem w sytuacji naglącej zaleca się w pierwszym rzucie:
  1. dożylne podanie beta-blokera.
  2. podanie niedihydropirydynowego blokera kanałów wapniowych.
  3. podanie dihydropirydynowego blokera kanałów wapniowych.
  4. ...
  5. ...
W celu przerwania napadu migotania przedsionków zaleca się:
  1. sotalol.
  2. digoxinę.
  3. w warunkach pozaszpitalnych chinidynę.
  4. ...
  5. ...
U chorych poddanych zabiegom kardiochirurgicznym należy:
  1. w celu zapobiegania napadom migotania przedsionków stosować beta-bloker doustny, o ile nie ma przeciwwskazań.
  2. podanie amiodaronu przed zabiegiem może zmniejszyć częstość występowania migotania przedsionków i jest właściwym sposobem profilaktyki u chorych z dużym ryzykiem wystąpienia migotania przedsionków.
  3. u chorych z częstymi lub opornymi na leczenie napadami migotania przedsionków po operacji nie jest uzasadnione podawanie leków antyarytmicznych.
  4. ...
  5. ...
U chorego z zespołem WPW i napadem migotania przedsionków:
  1. ablację zaleca się w pierwszym rzucie wyłącznie u chorych z utratami przytomności.
  2. u pacjentów z jawnym elektrokardiograficznie zespołem WPW w celu przerwania napadu migotania przedsionków zaleca się prokainamid lub ibutilid.
  3. można zastosować niedihydropirydynowe pochodne brokerów kanałów wapniowych wyłącznie u chorych z cechami preekscytacji w EKG.
  4. ...
  5. ...
Do uznanych przez ESC dużych kryteriów ryzyka powikłań zatorowo-zakrzepowych u chorych z niezastawkowym migotaniem przedsionków zalicza się:
  1. wiek powyżej 60 lat.
  2. nadciśnienie tętnicze.
  3. cukrzycę.
  4. ...
  5. ...
U pacjentki ciężarnej z migotaniem przedsionków zaleca się:
  1. w celu kontroli rytmu komór digoxinę lub niedihydropirydynowe pochodne blokerów kanałów wapniowych.
  2. w uzasadnionej sytuacji można wykonać kardiowersję elektryczną.
  3. można rozważyć zastosowanie heparyn drobnocząteczkowych we wstrzyknięciach podskórnych w pierwszym trymestrze i ostatnim miesiącu ciąży.
  4. ...
  5. ...
Inwazyjne badanie elektrofizjologiczne jest wskazane u pacjenta:
1) po przebytym odlegle zawale, u którego występują objawy sugerujące tachyarytmie komorowe (kołatania serca, zasłabnięcia, utrata przytomności);
2) z chorobą wieńcową, w przypadku wystąpienia częstoskurczu o szerokich zespołach QRS o nieznanym pochodzeniu;
3) z zespołem długiego QT i nieutrwalonym częstoskurczem komorowym w celu oceny zagrożenia nagłym zgonem sercowym;
4) z utratami przytomności o nieznanej etiologii i upośledzoną funkcją lewej komory lub strukturalną chorobą serca;
5) z chorobą wieńcową, w celu oceny skuteczności ablacji częstoskurczu komorowego prądem o częstotliwości radiowej.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. wszystkie wymienione.
  2. 1,2,3,4.
  3. 1,2,3,5.
  4. ...
  5. ...
Wskazaniami do terapii resynchronizującej serca u chorych z niewydolnością serca według obowiązujących obecnie standardów europejskich (ESC) są:
  1. klasa czynnościowa NYHA III/IV, poszerzenie zespołu QRS >130ms, upośledzona funkcja skurczowa LK z EF < 35%.
  2. klasa czynnościowa NYHA IV, upośledzona funkcja skurczowa LK EF < 20%, ciężka niedomykalność mitralna.
  3. objawowa niewydolność serca, mimo stosowanej optymalnej farmakoterapii, QRS >120 ms , EF < 35%.
  4. ...
  5. ...
Dyssynchronię śródkomorową u chorego z kardiomiopatią niedokrwienną i blokiem lewej odnogi pęczka Hisa mogą powodować:
  1. tylko zaburzenia przewodnictwa śródkomorowego.
  2. tylko obecność blizny pozawałowej.
  3. tylko niedokrwienie mięśnia sercowego.
  4. ...
  5. ...
Wskazaniami do chirurgicznej rekonstrukcji lewej komory (SVR) u chorego z objawową niewydolnością serca jest:
  1. kardiomiopatia rozstrzeniowa idiopatyczna ze zwiększeniem objętości skurczowo-rozkurczowej i poszerzeniem pierścienia mitralnego.
  2. kardiomiopatia niedokrwienna z dyskinetycznym tętniakiem koniuszka i skrzepliną w koniuszku lewej komory.
  3. kardiomiopatia restrykcyjna z cechami zaciskającego zapalenia osierdzia i zwapnieniami w obrębie worka osierdziowego obejmującego wolną ścianę lewej komory.
  4. ...
  5. ...
Wybierz prawidłowo sformułowane twierdzenia dotyczące chorego ze stenozą aortalną:
1) niski gradient przezzastawkowy może świadczyć o upośledzonej funkcji skurczowej lewej komory mimo obecności dużego stopnia zwężenia zastawki;
2) niski gradient przezzastawkowy może świadczyć o małego stopnia zwężeniu zastawki aortalnej;
3) niski gradient przezzastawkowy zawsze wiąże się z bardzo wysokim ryzykiem okołooperacyjnym i jest przeciwwskazaniem do zabiegu wymiany zastawki aortalnej;
4) wzrost gradientu przezzastawkowego po stymulacji dobutaminą nie jest dowodem na obecność rezerwy kurczliwej lewej komory z upośledzoną funkcją skurczową.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,4.
  2. 2,3.
  3. 1,2.
  4. ...
  5. ...
Zespół Eisenmengera najczęściej rozwija się w przebiegu:
  1. ubytku w przegrodzie międzyprzedsionkowej.
  2. drożnego przewodu tętniczego.
  3. ubytku w przegrodzie międzykomorowej.
  4. ...
  5. ...
U których z niżej wymienionych grup chorych należy dążyć do obniżenia ciśnienia tętniczego poniżej 130/80 mmHg?
1) po przebytym zawale mięśnia sercowego;
2) po krwotocznym udarze mózgu;
3) u kobiet w drugim trymestrze ciąży;
4) u osób z upośledzoną funkcją nerek;
5) u chorych na cukrzycę.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 4,5.
  2. 3,4,5.
  3. 2,3,4,5.
  4. ...
  5. ...
Wybierz zdanie fałszywe dotyczące pomiaru ciśnienia tętniczego:
  1. zastosowanie zbyt wąskiego mankietu ciśnieniomierza w stosunku do obwodu ramienia zawyża wynik pomiaru ciśnienia tętniczego.
  2. u osób z koarktacją aorty pomiar ciśnienia na lewym ramieniu zawsze dobrze odzwierciedla rzeczywiste ciśnienie w układzie tętniczym.
  3. 24-godzinne monitorowanie ciśnienia krwi może być przydatne w rozpoznaniu tzw. „nadciśnienia białego fartucha”.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta pięćdziesięcioletniego, niepalącego papierosów, z udokumentowaną chorobą niedokrwienną serca i stężeniem cholesterolu całkowitego 4,0 mmol/l rozpoznano nadciśnienie tętnicze łagodne. U tego pacjenta należy:
  1. rozpocząć leczenie hipotensyjne jeżeli ryzyko ogólne pacjenta oszacowane na podstawie tablic SCORE przekroczy 5%.
  2. rozpocząć leczenie hipotensyjne ze względu na duże ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych.
  3. zalecić zmianę stylu życia i odroczyć rozpoczęcie terapii na 12 miesięcy ponieważ ryzyko ogólne pacjenta oszacowane na podstawie tablic SCORE jest mniejsze niż 4%.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij