Endokrynologia Wiosna 2008: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Akromegalia może być konsekwencją:
1) guzów neuroendokrynnych oskrzeli i przewodu pokarmowego; 2) zespołu McCuna-Albrighta; 3) zespołu MEN-1; 4) zespołu Larona; 5) zespołu Von Hippel-Lindau. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Twierdzeniami nieprawdziwymi odnoszącymi się do diagnostyki, leczenia i monitorowania akromegalii są:
1) oznaczenie hormonu wzrostu (GH) jest testem przesiewowym przy podejrzeniu choroby; 2) w teście obciążenia glukozą (OGTT) oznaczamy zarówno stężenie GH, jak i IGF-1; 3) obecnie obowiązujące kryterium remisji hormonalnej GH w OGTT to supresja GH poniżej 0,1 ng/ml; 4) efekt leczenia radioterapią jest bardzo odległy i wymaga wspomagającego leczenia farmakologicznego; 5) analogi somatostatyny nie prowadzą to apoptozy komórek guza wydzielającego hormon wzrostu i nie dają trwałej remisji. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które z podanych stwierdzeń są prawdziwe?
1) doustne leki antykoncepcyjne mogą zmieniać morfologię jajnika, co utrudnia ultrasonograficzną diagnostykę zespołu PCO; 2) dla zespołu PCO charakterystyczny jest wysoki poziom LH i stosunek LH/FSH > 2; 3) cechy zespołu PCO ujawniają się po pokwitaniu i trwają aż do okresu przekwitania; 4) u chorych z zespołem PCO należy wykonywać diagnostykę w kierunku zespołu metabolicznego; 5) wielotorbielowatość jajników, bez zaburzeń owulacji i hiperandrogenizmu, nie wystarcza do rozpoznania zespołu PCO. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Pacjent z mikrogruczolakiem wydzielającym hormon wzrostu: |
|
|
Wrodzona niedoczynność przysadki związana z mutacją genu PROP-1:
1) jest dziedziczona autosomalnie dominująco; 2) jest dziedziczona autosomalnie recesywnie; 3) jest przyczyną niedoczynności przysadki w zakresie wydzielania GH, PRL i TSH; 4) nigdy nie towarzyszy jej niedoczynność przysadki w zakresie wydzielania gonadotropin; 5) może towarzyszyć jej niedoczynność przysadki w zakresie wydzielania ACTH. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
25-letni mężczyzna z postępującym spastycznym niedowładem oraz neuropatią obwodową, zgłasza się do lekarza z powodu ściemnienia powłok, osłabienia, hipotonii oraz występujących od tygodnia nudności oraz wymiotów. Ciśnienie krwi: 80/50 mm Hg, elektrolity: Na 125 mmol/l; K 5,6 mmol/l. Spośród poniższych stwierdzeń dotyczących pacjenta wskaż prawdziwe:
1) przyczyną aktualnych dolegliwości pacjenta jest pierwotna niedoczynność nadnerczy; 2) pacjent m.in. wymaga oznaczenia stężenia kwasów tłuszczowych o bardzo długim łańcuchu; 3) rokowanie jest złe; 4) 5-letnia córka pacjenta z dużym prawdopodobieństwem rozwinie w przyszłości podobne objawy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Które z poniższych stwierdzeń dotyczących diagnostyki guza chromochłonnego są prawdziwe? |
|
| Które stwierdzenie dotyczące scyntygrafii z zastosowaniem MIBG znakowanym 123I lub 131I w diagnostyce guza chromochłonnego jest fałszywe: |
|
| U 10-cio letniej dziewczynki stwierdzono podwyższony poziom wapnia, a następnie podwyższony poziom parathormonu. Jej matka była nieskutecznie operowana z powodu nadczynności przytarczyc w wieku 30 lat. Szczególnie przydatne w diagnostyce różnicowej będzie: |
|
| Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe? |
|
| Które ze stwierdzeń dotyczących guzów neuroendokrynnych przewodu pokarmowego wywodzących się z tylnego odcinka prajelita (Hingut GEP-NET) jest fałszywe? |
|
| Które stwierdzenie dotyczące działań nieporządanych leczenia tyreostatykami jest fałszywe? |
|
|
Które z poniższych stwierdzeń są nieprawdziwe w odniesieniu do zespołu MEN2?
1) MEN2 jest chorobą dziedziczoną jednogenowo autosomalnie dominująco związaną z mutacją genu supresorowego; 2) dla zespołu MEN2A najbardziej charakterystyczne jest współwystępowanie raka rdzeniastego tarczycy oraz guza chromochłonnego; 3) ryzyko rozwoju guza chromochłonnego u nosicieli mutacji genu RET wynosi 45%; 4) w każdym przypadku rozpoznania raka rdzeniastego tarczycy należy ocenić ryzyko rozwoju zespołu MEN2 badając DNA; 5) u chorych z zespołem MEN2B nadczynność przytarczyc pojawia się najczęściej w 4. dekadzie życia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które z poniższych stwierdzeń są nieprawdziwe w odniesieniu do zespołu MEN1?
1) zespół MEN1 jest związany z mutacją protoonkogenu RET; 2) wyspiaki trzustki typu gastrinoma występujące u pacjentów z zespołem MEN1 są zwykle guzami złośliwymi; 3) pierwotna nadczynność przytarczyc jest najczęściej pierwszym objawem zespołu MEN1; 4) guzy typu insulinoma u chorych z zespołem MEN1 są najczęściej pojedyncze i łagodne; 5) guzy przysadki u chorych z zespołem MEN1 to najczęściej, podobnie jak w przypadku sporadycznych guzów przysadki, guzy nieczynne hormonalnie. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Przyczynami czynnościowej hiperkortyzolemii mogą być:
1) depresja; 2) jadłowstręt psychiczny; 3) ciąża; 4) alkoholizm. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
62-letni mężczyzna od trzech lat cierpiący z powodu silnych dolegliwości bólowych kości, szczególnie nadgarstków i stóp. Ponadto w wywiadzie nadciśnienie tętnicze, przewlekła niewydolność nerek rozpoznana przed trzema laty. W badaniu fizykalnym zwraca uwagę nasilona kifoza w odcinku piersiowym kręgosłupa. Podczas diagnostyki w Oddziale Reumatologicznym stwierdzono u pacjenta nasiloną osteoporozę. W badaniach laboratoryjnych zwraca uwagę poziom Ca w surowicy 3,2 mmol/l (12,8 mg/dl). Aby potwierdzić najbardziej prawdopodobną przyczynę podawanych dolegliwości i zaburzeń oraz podjąć decyzję odnośnie dalszego postępowania należy wykonać:
1) oznaczenie fosfatemii; 2) oznaczenie stężenia kortyzolu w surowicy krwi z oceną dobowego rytmu wydzielania kortyzolu; 3) oznaczenie poziomu PTH w surowicy krwi (PTH intact); 4) oznaczenie aktywności izoenzymu kostnego fosfatazy zasadowej w surowicy krwi; 5) scyntygrafię z użyciem MIBI znakowanego technetem 99m. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Radiologicznymi cechami guzów nadnerczy sugerującymi obecność raka kory nadnercza, zmian przerzutowych do nadnerczy lub guzów chromochłonnych są: |
|
| Pacjentka 36-letnia z wtórnym brakiem miesiączki, niewielkim mlekotokiem oraz osłabieniem i apatią przyjęta do diagnostyki endokrynologicznej. W badaniach hormonalnych poziom prolaktyny 940 mj/ml (N: K 40-800, M 35-400mj/ml), TSH 9,6 mj/ml (N: 0,3-4,3mj/ml), FT4 12,0 pmol/l (N: 1-22pmol/l), FT3 4,1pmol/l (N: 3,9-6,8pmol/l). Chora podaje, że jest leczona od 2 lat lekami przeciwdepresyjnymi (Seroxat, Coaxil) z powodu depresji poporodowej. Podaj właściwe postępowanie: |
|
| Kobieta, lat 68, leczona od 10 lat z powodu nadciśnienia tętniczego skarży się na okresowo występujące kołatania serca. Poza tym bez dolegliwości. W 24-godz. zapisie EKG napadowe migotanie przedsionków. TSH- 0,01mj/ml, FT4- 22,1 pmol/l, FT3 4,5 pmol/l. W badaniu palpacyjnym pojedynczy guzek w prawym płacie tarczycy: |
|
| Kobieta lat 42 po 9 porodzie powikłanym pęknięciem macicy jest leczona z powodu zakażenia pooperacyjnego. 4 tygodnie po porodzie stwierdzono u niej nadczynność tarczycy, TSH 0,1mj/ml, FT4- 45 pmol/l, włączono do leczenia tyreostatyki. 8 tyg. po porodzie mimo leczenia 2 antybiotykami zgodnie z uzyskanym antybiogramem oraz Favistanem w dawce 80 mg/dobę, stan chorej stale pogarszał się, utrzymywała się hipotonia oraz narastające osłabienie siły mięśniowej. |
|
| 45-letni chirurg, zażywający z powodu zmian alergicznych na skórze rąk metypred a dawce 8 do 12 mg/dobę (własna decyzja) skarży się na depresję, osłabienie siły mięśniowej, spadek libido. W badaniach: TSH 0,1mj/ml, FT4- 18 pmol/l, K-4,1 mmol/l, Na- 145 mmol/l, ACTH - 5pmol/l, LH-0,1 pmol/l. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest: |
|
| Zahamowanie konwersji obwodowej tyroksyny do trójjodotyroniny osiągamy poprzez leczenie: |
|
| Scyntygrafia z użyciem znakowanych analogów somatostatyny w przypadku diagnostyki różnicowej w kierunku insulinoma jest: |
|
| Mężczyzna, lat 54, leczony z powodu zapalenia płuc, mimo cofania się objawów zapalnych skarży się na postępujące osłabienie, nudności i wymioty, narastające bóle mięśniowo-kostne. W badaniu stwierdza się hipotonię ortostatyczną i tachykardię. Ponieważ podejrzewasz rozpoczynający się przełom nadnerczowy: |
|
| Zastoinowa niewydolność krążenia może być przyczyną: |
|
|
Kobieta lat 17 przyjęta do szpitala z objawami osłabienia, odwodnienia, podsypiająca. Wyniki badań w osoczu krwi żylnej:
Glukoza 39 mmol/l, K - 3,7 mmol/l, Na - 149 mmol/l, mleczany 3 mmol/l, TSH 4,8mj/ml, FT4 16 pmol/l, FT3 - 2,3 pmol/l, pH w arterializowanej krwi żylnej - 7,1; w moczu: cukier - 9,1%, aceton ++++. Prawidłowe rozpoznanie to: |
|
|
Do typowych objawów zespołu nieadekwatnego wydzielania wazopresyny (SIADH) należą:
1) ból głowy, nudności i wymioty, apatia, zaburzenia świadomości; 2) uogólnione obrzęki; 3) osmolalność osocza > 280 mOsm/kg i wydalanie sodu z moczem < 10mmol/l; 4) hiponatremia (< 120mmol/l) i wydalanie sodu z moczem < 20 mmol/l; 5) hiponatremia (< 130mmol/l) i osmolalność osocza < 280 mOsm/kg. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które zdania odnoszące się do cukrzycy LADA są prawdziwe?
1) cukrzyca LADA ujawnia się powoli, zwykle między 35. a 45. r.ż., a nawet później; 2) LADA ma zasadnicze cechy cukrzycy typu 1, lecz przebiega pod „maską” cukrzycy typu 2; 3) podobnie jak cukrzyca typu 2, LADA występuje z reguły u osób otyłych, z nadciśnieniem tętniczym i hiperlipidemią; 4) obecność przeciwciał anty-GAD potwierdza rozpoznanie cukrzycy LADA; 5) warunkiem rozpoznania cukrzycy LADA jest wysokie stężenie peptydu C. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Cukrzyca MODY, ujawniająca się zwykle w 15-35 r.ż., ma charakter cukrzycy typu 2, ale maskę fenotypową cukrzycy typu 1. Jej przyczyną jest genetycznie uwarunkowane upośledzenie wydzielania insuliny, dziedziczone jako cecha autosomalna dominująca. |
|
|
Do czynników zmniejszających wydzielanie hormonu wzrostu należą:
1) wysiłek fizyczny, stres, bromokryptyna; 2) hiperaminoacydemia, hipoglikemia, wazopresyna; 3) poposiłkowa hiperglikemia, podwyższony poziom wolnych kwasów tłuszczowych, niedoczynność tarczycy; 4) ACTH, jadłowstręt psychiczny, propranolol; 5) somatostatyna, glukokortykoidy, progesteron. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W różnicowaniu przyczyn biegunki należy brać pod uwagę następujące choroby, z wyjątkiem: |
|
| Niedoczynność tarczycy u kobiet w ciąży: |
|
|
U pacjentów z guzem chromochłonnym napad uwalniania katecholamin może być sprowokowany przez:
1) niepokój; 2) zmianę pozycji ciała; 3) defekację; 4) hiperglikemię. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Podwyższone stężenie hormonu tyreotropowego TSH przy jednoczesnym obniżeniu stężenia FT4 wskazuje na: |
|
|
Interpretując wynik oznaczenia osoczowego stężenia ACTH należy wziąć pod uwagę, że ACTH:
1) może być w normie w chorobie Cushinga; 2) jest przy górnej granicy, ale w zakresie normy we wtórnej niedoczynności nadnerczy; 3) jest w przy dolnej granicy, ale w zakresie normy w zespole Nelsona; 4) jest wysokie w chorobie Addisona; 5) jest wyraźnie zahamowane w zespole Cushinga wywołanym gruczolakiem nadnercza. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Hiperinsulinizm jest przyczyną objawów niedocukrzenia w okresie głodzenia, w przypadku:
1) guza z komórek B trzustki; 2) przedawkowania pochodnych sulfonylomocznika; 3) przedawkowania pochodnych biguanidów; 4) zaotrzewnowego fibrosarcoma; 5) u alkoholików. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| U 65-letniej pacjentki, z 30-letnim wolem guzkowym, jeśli wynik BAC tarczycy wskazuje na raka brodawkowatego: |
|
|
Niektóre zaburzenia mogą prowadzić do złej interpretacji testów czynnościowych przysadki. Należy więc pamiętać że:
1) przy znacznej otyłości hipoglikemia poinsulinowa wywołuje nadmierne pobudzenie wydzielania GH; 2) odpowiedź GH na GHRH jest osłabiona u osób otyłych, a ulega poprawie wraz z utratą masy ciała; 3) w jadłowstręcie psychicznym może wystąpić hiperkortyzolemia nie ulegająca hamowaniu deksametazonem; 4) w jadłowstręcie psychicznym może wystąpić wzrost wydzielania GH po podaniu glukozy; 5) w stanie depresji może występować obniżenie FT4 i nadmierna odpowiedź TSH na TRH. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W rzekomej niedoczynności przytarczyc stwierdzamy stężenia: |
|
| U 19-letniej pacjentki z cukrzycą typu 1 leczoną od 3 lat, od 2 miesięcy zauważono wyraźne zmniejszenie się zapotrzebowania na insulinę. Siostra pacjentki ma chorobę Graves-Basedowa. Analizując przyczyny powtarzających się hipoglikemii należy przede wszystkim brak pod uwagę możliwość: |
|
| Dla 80-letniej otyłej pensjonariuszki domu opieki zamówiono konsultację specjalistyczną z powodu nasilonej depresji. Lekarz stwierdził ponadto m.in. bladożółtą skórą, anemię, rozkurczowe nadciśnienie tętnicze. W rozpoznaniu najbardziej prawdopodobne jest: |
|
|
Objawami prodromalnymi przełomu nadnerczowego są:
1) hipotonia, nudności; 2) zlewne poty, bezsenność; 3) gorączka, odwodnienie; 4) hipotonia, hipotermia; 5) bóle brzucha, wymioty. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Dla insulinoma prawidłowe jest stwierdzenie: |
|
| 20-letni pacjent został po raz drugi, w odstępie tygodnia, przywieziony do szpitala przez pogotowie z objawami głębokiej hipoglikemii. Babka i matka pacjenta chorują na cukrzycę. Ojciec zmarł z powodu guza trzustki. Wykonane u pacjenta badania wykazały niskie stężenie glukozy, wysokie stężenie insuliny i obniżone stężenie peptydu C, co przemawia za: |
|
| Można rozpoznać autoimmunologiczny zespół niedoczynności wielogruczołowej typu II u pacjenta jeśli jednocześnie występują: |
|
| Która z niżej wymienionych cech nie jest charakterystyczna dla raków kory nadnerczy? |
|
| Indywidualne pompy insulinowe mają zastosowanie: |
|
| Przy podawaniu krótkodziałających insulin analogowych obowiązują następujące zasady: |
|
| Metformina, podstawowa pochodna biguanidu, może być stosowana łącznie z innymi lekami przeciwcukrzycowymi. Zaznacz, które stwierdzenie nie jest prawdziwe: |
|
|
Wybierz określenia prawdziwe, dotyczące zaburzeń funkcji tarczycy po stosowaniu amiodaronu:
1) nadczynność tarczycy jest częstszym powikłaniem leczenia amiodaronem niż niedoczynność tarczycy; 2) poamiodoranowa nadczynność tarczycy typu II wynika z bezpośredniego toksycznego działania amiodaronu na tarczycę, która wcześniej była niezmieniona; 3) w poamiodoranowej nadczynności tarczycy typu I stosuje się duże dawki leków przeciwtarczycowych; 4) w poamiodoranowej nadczynności tarczycy typu I uzasadnione jest podawanie przez pierwsze 3-4 tygodnie nadchloranu sodu; 5) w poamiodoranowej nadczynności tarczycy typu II w leczeniu stosuje się glikokortykosteroidy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
