Choroby zakaźne Wiosna 2009: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Kryterium elektrokardiograficznym świeżego zawału ściany dolnej serca jest: |
|
| U 40-letniego pacjenta z nawracającymi od 2 godzin bólami w klatce piersiowej wykonano badanie elektrokardiograficzne i stwierdzono świeże uniesienie odcinka ST w odprowadzeniach: I i aVL o 0,3mV w porównaniu z badaniem wykonanym przed miesiącem. W badaniu radiologicznym klatki piersiowej wykazano obecność płytek niedodmy u podstawy płuca lewego oraz zmian zwyrodnieniowych na powierzchni trzonów kręgów Th10-Th12. Oznaczenie poziomu troponiny I w surowicy krwi chorego mieści się w granicach normy. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u tego pacjenta? |
|
|
Wskaż wszystkie elementy leczenia, jakie należy zastosować u 50-letniego pacjenta, który został przyjęty do szpitala 2 godziny po bólu dławicowym, ze świeżym zawałem serca z uniesieniem ST (STEMI) i objawami wstrząsu kardiogennego?
1) zastosować morfinę i.v. jeśli nawracają u pacjenta bóle dławicowe; 2) podać niesterydowy lek p/zapalny i.v. jeśli nawracają bóle dławicowe; 3) zastosować leczenie fibrynolityczne (np. streptokinazę i.v.); 4) skierować chorego na koronarografię i wykonanie przezskórnej interwencji wieńcowej PCI. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Które z niżej podanych okoliczności stanowi bezwzględne przeciwwskazanie do zastosowania dializoterapii u pacjenta z ciężką ostrą niewydolnością nerek? |
|
| Jakie leczenie należy zastosować u 72-letniej kobiety z przewlekłą niewydolnością serca i migotaniem przedsionków z czynnością komór 120-130/min.? |
|
| U 30-letniej pacjentki ze stanami gorączkowymi, przewlekłym zapaleniem stawów, leukopenią i trombocytopenią, podejrzewasz toczeń rumieniowaty układowy. Które z niżej podanych badań serologicznych należy wykonać celem potwierdzenia rozpoznania? |
|
| 62-letnia kobieta z niedoczynnością tarczycy w trakcie substytucji hormonalnej (Euthyrox), skarży się na narastający od 3 dni silny ból i obrzęk stawu kolanowego prawego z zaczerwienieniem skóry nad stawem i gorączkę >38 st.C. Pacjentka leczona jest przewlekle niesterydowym lekiem p/zapalnym (diklofenak) w dużej dawce z powodu choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych, od 2 tygodni otrzymuje siarczan chondroityny w iniekcjach dostawowych jako leczenie chondroprotekcyjne. Przed 6 m-cami przebyła laparoskopową cholecytektomię, przed zabiegiem nie była szczepiona przeciwko wzw typu B. W badaniach dodatkowych stwierdza się: OB 80mm po 1 godz., leukocytoza 22tys/mcl z granulocytozą 88%, poziom kwasu moczowego w surowicy: 5,2mg/dl (norma do 6,5), ALAT 120j./ml (n:do 40j), AspAT-90j/ml (n;do49). Badanie ogólne płynu ze stawu kolanowego prawego: barwa żółto-szara, cytoza 140tys/ml z granulocytoza 85%, białko 62g/l. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u tej pacjentki? |
|
|
Które z niżej podanych objawów upoważniają do rozpoznania gorączki reumatycznej wg kryteriów Jonesa u pacjenta, który przebył zapalenie gardła przed 3 tygodniami i ma podwyższony poziom ASO w surowicy krwi do 600j.?
1) gorączka; 2) zapalenie wielostawowe; 3) zapalenie serca; 4) rumień brzeżny; 5) rumień wędrujący; 6) guzki podskórne; 7) przebyta w przeszłości gorączka reumatyczna; 8) pląsawica; 9) wydłużony odstęp PQ w zapisie EKG. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Jakie leczenie zastosujesz u 18-letniego pacjenta, u którego rozpoznano rzut gorączki reumatycznej wg kryteriów Jonesa, jeśli wiadomo, że nie jest on uczulony na penicillinę, ma objawy zapalenia stawów, ale nie ma objawów zapalenia serca?
1) penicillinę przez 6 dni; 2) penicillinę przez 10 dni; 3) kwas acetylosalicylowy 4-8g/dobę; 4) kwas acetylosalicylowy 0,5-1,5g/dobę; 5) prednizon 1-2 mg/kg/dobę; 6) klindamycynę 1200mg/dobę. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Jaką profilaktykę wtórną gorączki reumatycznej należy zastosować u 19-letniej kobiety po zakończeniu leczenia rzutu choroby, jeśli wiadomo, że pacjentka ta nie jest uczulona na penicillinę i nie ma wady zastawkowej serca? |
|
| Jakie leczenie należy zastosować w pierwszej kolejności u pacjenta z nagłym zatrzymaniem krążenia w mechanizmie migotania komór? |
|
|
70-letnia pacjentka z cukrzycą typu II i astmą oskrzelową od wielu lat, zgłosiła się do szpitala z powodu nagłej duszności, bólu w klatce piersiowej i suchego kaszlu. RR 110/70 mm Hg, temp 36,8 st.C, skóra blada, spocona. Osłuchiwaniem - bez objawów bronchospastycznych nad płucami. Radiogram klatki piersiowej wykazuje cechy zastoju w krążeniu płucnym. Badania krwi: glikemia 140mg%, Morfologia: erytrocyty-4,2mln/μl, Hb-12g/dl, leukocyty -7,5tys/μl. Wskaż wszystkie spośród podanych leków, które należy zastosować u tej pacjentki:
1) 500ml 10% glukozy i.v.; 2) morfinę i.v.; 3) nitroglicerynę i.v.; 4) hydrocortison i.v.; 5) antybiotyk i.v.; 6) diuretyk i.v. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Jaki lek należy podać 70-letniemu mężczyźnie z niewydolnością serca w przebiegu organicznej choroby serca, u którego wystąpił nagle napad migotania przedsionków? |
|
| Które z niżej podanych zmian w zapisie spoczynkowym EKG stanowią kryterium rozpoznania przerostu lewej komory serca? |
|
| 70-letni mężczyzna z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa, leczony przewlekle niesterydowym lekiem p/zapalnym, zgłosił się do Izby Przyjęć po zasłabnięciu bez utraty przytomności, bez bólów brzucha i bez gorączki. RR 115/70mm Hg, w badaniu EKG-rytm zatokowy miarowy 110/min, bez zmian ST-T. W badaniach krwi stwierdzono: OB.12mm po 1 godz., Morfologia: erytrocyty-2,3mln/μl (n:3,8-5,8mln), Hb-8,0g/dl, Ht-28%, MCV-65μm3 (n:80-94), płytki krwi-230 tys/μl (n: 130-340), leukocyty -10tys/μl, retikulocyty-4promille, Troponina I i fosfokinaza kreatynowa CPK w surowicy - w normie. Poziom Fe w surowicy - obniżony, całkowita zdolność wiązania żelaza TIBC podwyższona, poziom ferrytyny- obniżony. Badanie kału na krew utajoną: wynik ujemny. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u tego pacjenta? |
|
|
U 55-letniego mężczyzny z cukrzycą typu II leczonego przewlekle metforminą, występują od 3 dni następujące objawy: gorączka > 38,5 st. C, biegunka, nawracające wymioty. W badaniach krwi stwierdzono: mocznik 140mg/dl (norma:10-40 mg/dl) kreatynina 3,2 mg/dl (n: 0,6-1,0mg/dl), glukoza 5,7mmol/l, w gazometrii krwi żylnej: pH=7,2; Na 150mmol/l (n: 138-148 mEq/l),
K 3,2 mmol/l (n:3,8-5,0). Morfologia: Hb 15,5g/dl, Erytr. 5,2mln/µl , Ht 50%, Leukocyty 15tys./µl. Badanie ogólne moczu: ciężar wł.- 1.030 g/ml, pH 5,5, białko nb, cukier nb, ciała ketonowe nb, osad moczu w normie. Stężenie sodu w moczu obniżone < 20 mmol/l. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie? |
|
| Bezwzględnym wskazaniem do dializoterapii u pacjenta z ostrą niewydolnością nerek nie jest: |
|
| Który z niżej podanych markerów laboratoryjnych jest najbardziej czuły i swoisty dla rozpoznania martwicy mięśnia serca? |
|
| 16-letni pacjent skierowany został do szpitala z powodu krwistej biegunki, bólów brzucha, stanów podgorączkowych, artralgii (stawy skokowe i kolanowe) oraz plamistej wysypki na pośladkach i w okolicach podkolanowych. Trzy tygodnie wcześniej leczony był objawowo z powodu infekcji wirusowej górnych dróg oddechowych. W badaniach krwi stwierdzono: Leukocyty 15 tys/μl, Hb 12,8 g/dl, Erytrocyty 4,4 mln/μl, płytki krwi 220tys/μl, mocznik 88mg/dl (n: do 40), kreatynina 2,7mg/dl (n:do1,1), ASO 150j. Przeciwciała p/jądrowe ANA nieobecne, Posiewy krwi ujemne, wymazy z odbytu w kierunku SS ujemne. W badaniu ogólnym moczu: erytrocyty 20-30 wpw. bez innych zmian. Badanie histopatologiczne wycinka ze zmian skórnych metodą immunofluorescencji pośredniej wykazało obecność złogów IgA w ścianach małych naczyń krwionośnych. Jaką chorobę należy rozpoznać u tego pacjenta? |
|
| W której z podanych chorób nie stwierdza się podwyższonego poziomu d-dimeru we krwi? |
|
| Jaki lek należy podać i.v. pacjentowi z hemofilią B przed pilnym zabiegiem operacyjnym? |
|
| 65-letnia kobieta przyjęta została do oddziału celem diagnostyki stanów gorączkowych >38 st.C występujących od 4 tygodni, skarży się na osłabienie, ubytek masy ciała, uczucie bólu i sztywności mięśni karku, mięśni obręczy barkowej i biodrowej. W badaniach dodatkowych stwierdzono: OB.110mm po1 godz. Morfologia: erytrocyty 2,8mln/μl, Hb 9,2d/dl, leukocyty 5,6tys/μm3, płytki krwi 880tys./μl (n; 150-350tys.), CRP 80mg/l(n:0-10), mocznik, kreatynina, ALAT, AspAT, CPK i TSH w normie, hypergammaglobulinemia w proteinogramie, mocz badanie ogólne-bez zmian, posiewy krwi-brak wzrostu bakterii. Jakie leczenie należy zastosować u tej pacjentki? |
|
| Jaki lek hipotensyjny należy zalecić pacjentce z nadciśnieniem tętniczym w 24 tygodniu ciąży? |
|
| 72-letnia pacjentka, otyła, z cukrzycą typu II leczona dotychczas skutecznie metforminą, przyjęta została do szpitala z powodu rozsianego półpaśca z wysoką gorączką bez objawów oponowych. Glikemia na czczo 115mg%, 2 godz. po posiłku 289mg%,w badaniu ogólnym moczu glukoza 4mg/dl, ciała ketonowe(+). Jakie leczenie cukrzycy należy zastosować u tej pacjentki? |
|
| 20-letni mężczyzna, bez wywiadu w kierunku chorób układu krążenia, przyjęty do oddziału z powodu objawów ostrej infekcji jelitowej (wymioty, biegunka, gorączka) z cechami odwodnienia, skarży się na kołatanie serca, bez duszności i bez bólu w klatce piersiowej. RR 120/70mm Hg. Tętno 148/min. W badaniach biochemicznych: Na 140 mEq./l, K 2,9 mEq/l. W badaniu EKG częstoskurcz przedsionkowy z nieposzerzonymi zespołami QRS. Jakie leczenie w pierwszej kolejności należy zastosować u tego pacjenta? |
|
| 55-letni mężczyzna, palący papierosy, z chorobą wrzodową w wywiadach i kamicą pęcherzyka żółciowego, po appendektomii przez 3 m-cami, zgłosił się do Izby Przyjęć z powodu nawracających od ok. 5 godzin silnych bólów w nadbrzuszu z nudnościami i wymiotami treścią śluzową, bez biegunki i bez gorączki. W badaniach krwi: leukocytoza 11 tys/μl z przewagą granulocytów obojetnochłonnych, Na 140mEq/l, K 3,5mEq/l, bilirubina 1,0mg/dl (norma: do 1,2) amylaza w surowicy 30 U/l (n: 30-110), ALAT 35 U/l (n: 10-52), AspAT 70j.U/l (n:10-36), troponina I-0,9 ng/ ml (n: 0,00-0,08). W badaniu EKG uniesienie odcinka ST w odprowadzeniach II, III, aVF. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to: |
|
| W którym z niżej podanych przypadków można rozpoznać cukrzycę? |
|
| Jakie powinny być wyniki badań kontrolnych u 56-letniego pacjenta z cukrzycą typu II w trakcie terapii dietą i doustnym lekiem hypoglikemizującym, aby przyjąć, że jest on prawidłowo leczony i że cukrzyca jest wyrównana? |
|
|
28-letnia pacjentka z astmą oskrzelową, leczona przewlekle kortykosterydem wziewnie, została przyjęta do oddziału z powodu silnego zaostrzenia choroby (znaczna duszność spoczynkowa, pobudzenie, osłuchowo liczne świsty nad płucami osłuchowo). Wskaż wszystkie leki, które należy natychmiast zastosować u tej pacjentki:
1) beta-mimetyk szybko działający wziewnie; 2) tlenoterapię; 3) lek antyleukotrienowy; 4) diazepam (Relanium) i.v.; 5) glikokortykosteroid i.v. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| 23-letni pacjent, zgłosił się do szpitala z powodu utrzymujących się od 3 tygodni stanów gorączkowych do 38st.C, suchego kaszlu, zmian na podudziach o charakterze rumienia guzowatego oraz bólu i obrzęku stawów skokowych, bez biegunki i bez zaburzeń w oddawaniu moczu. W badaniach krwi stwierdza się OB.58mm po1 godz,CRP 70mg/l (n: do 10).Morfologia: Erytrocyty 4,2mln/μl, Hb 12,5μg/dl, Leukocyty 12tys/μl, płytki krwi 280tys/μl., czynnik reumatoidalny w surowicy RF IgM nieobecny, w radiogramie PA klatki piersiowej obustronne poszerzenie cieni wnęk, bez zmian ogniskowych w płucach. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie u tego pacjenta? |
|
|
Zgodnie z obowiązującym w 2009 r. Terapeutycznym Programem Zdrowotnym NFZ adefowir ma zastosowanie w leczeniu pacjentów z czynną replikacją HBV. Wskaż prawidłową odpowiedź:
1) adefowir stosuje się u pacjentów z potwierdzoną lekoopornością na lamiwudynę; 2) ma zastosowanie tylko u pacjentów HBeAg(+); 3) jest przeciwwskazany u chorych ze zdekompensowaną marskością wątroby; 4) dawka dobowa dla pacjentów z prawidłową czynnością nerek wynosi 10,0 mg; 5) ma zastosowanie u pacjentów powyżej 16 roku życia. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Pacjentka zakażona genotypem 4a/4c/4d HCV, z wynikiem biopsji wątroby G:1, S:1, leczona interferonem i rybawiryną uzyskała spadek wiremii o 0,8 log10 w 12 tygodniu terapii. Zostanie zaliczona do: |
|
|
Zgodnie z obowiązującym w 2009 r. Terapeutycznym Programem Zdrowotnym NFZ entekawir ma zastosowanie w leczeniu pacjentów z czynną replikacją HBV. Wskaż prawidłową odpowiedź:
1) entekawir nie ma zdolności hamowania inicjacji polimerazy HBV DNA; 2) dawka dobowa dla chorych nigdy nie leczonych jak i tych z lekoopornością na lamiwudynę wynosi 1,0 mg; 3) dawki nie trzeba modyfikować zgodnie z klirensem kreatyniny; 4) zgodnie ze wskazaniami rejestracyjnymi entekawir można stosować u dzieci powyżej 3 r.ż.; 5) entekawir należy przyjmować z posiłkiem. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Występowanie genotypów HBV jest zróżnicowane pod względem geograficznym. Które z poniższych stwierdzeń ich dotyczących jest również prawdziwe? |
|
| Pacjent z marskością wątroby w przebiegu zakażenia HBV, HBeAg (-), anty-HBe (+), nigdy nie leczony, z wiremią HBV DNA 2,0x10^2 IU/ml i prawidłową aktywnością aminotransferaz, zgodnie z Terapeutycznym Programem Zdrowotnym NFZ z 2008 r. otrzyma: |
|
|
Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do nefropatii związanej z zakażeniem HIV (HIV-AN) wskaż prawdziwe:
1) czynnikiem zwiększającym ryzyko wystąpienia HIV-AN jest rasa kaukaska; 2) czynnikiem zwiększającym ryzyko wystąpienia HIV-AN jest rasa czarna; 3) rozpoznanie HIV-AN jest wskazaniem do rozpoczęcia terapii ARV; 4) pewne rozpoznanie HIV-AN wymaga potwierdzenia biopsją nerki; 5) stosowanie kortykosteroidów jest przeciwwskazane; 6) w przypadku rozwoju schyłkowej niewydolności nerek należy rozpocząć leczenie nerkozastepcze (hemodializy lub dializy otrzewnowe). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
37-letni homoseksualny mężczyzna, ze świeżo wykrytym zakażeniem HIV został przyjęty do szpitala z powodu niedowładu połowiczego lewostronnego nasilającego się od 2 tygodni. W wywiadach: od roku postępujące osłabienie i utrata masy ciała ok. 10kg. Pali ponad 30 papierosów na dobę, nie nadużywa alkoholu, nie stosował środków psychoaktywnych. W badaniu neurologicznym z odchyleń: mowa cicha, zamazane, dość nisko ustawione łuki podniebienne, z zachowana ich ruchomością; język zbacza nieco w stronę prawą, asymetria twarzy. Niedowład lewej kończyny górnej z nieco żywszymi odruchami; porusza się samodzielnie. Obustronnie tendencja do obj. Babińskiego, silniej wyrażony po stronie lewej. Niewielka asymetria w próbie palec-nos obustronnie i ataksja przy próbie pięta-kolano po stronie lewej. Chwiejna próba Romberga. W badaniu rezonansu magnetycznego (MR): uwidoczniono mnogie zmiany ogniskowe o średnicy 5-10 mm w obu półkulach mózgu, z przewagą w półkuli prawej. Największe z nich zlokalizowane w półkuli prawej. Ogniska zlokalizowane są podkorowo, w moście i strukturach głębokich półkuli prawej; są hipointensywne w obrazach T1 zależnych, hiperintensywne w obrazach T2 zależnych i niejednorodnie hiperintesyne w obrazach w sekwencji tirm. Wszystkie wykazują ograniczenia dyfuzji w dodatkowo wykonanym badaniu dyfuzyjnym i nie ulegają wzmocnieniu kontrastowemu po podaniu gadoliny. Ponadto widoczne jest nieregularne ognisko ponad centymetrowe, o nieco innym kształcie, choć podobnej intensywności sygnału jak powyżej opisane, zlokalizowane w moście które przemawia za współistniejącą mieinolizą mostu. W płynie mózgowo-rdzeniowym cytoza prawidłowa, podwyższone stężenie białka i dodatnie odczyny globulinowe. Po oznaczeniu liczby limfocytów T CD4 141 kom/μl, i wiremii HIV >160000 kopii/ml włączono leczenie antyretrowirusowe wg schematu: tenofowir + emtrycytabina + efawirenz. Po kolejnych 3 tygodniach nasilenie niedowładu lewostronnego bez gorączki, bez bólów głowy, nudności i wymiotów. W badaniu MR: opisywane wcześniej zmiany wykazują cechy progresji. Nie wykazano ognisk pokrwotocznych w mózgowiu. Układ komorowy bez poszerzenia. Przestrzenie płynowe przymózgowe zachowane. Patologicznego wzmocnienia opon nie stwierdzono. Ze względu na głębokie położenie ognisk i ich niewielkie rozmiary pacjenta zdyskwalifikowano ze stereotaktycznej biopsji mózgu. W ciągu kolejnych 2 tygodni obserwacji: pacjent przytomny, dobrze zorientowany, ale niezdolny do samodzielnego poruszania się, z zaburzeniami połykania i zaburzeniami mowy uniemożliwiającymi artykulację. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku:
1) najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest pierwotny chłoniak mózgu; 2) najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest kryptokokoza ośrodkowego układu nerwowego; 3) najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia (PML); 4) w celu jednoznacznego ustalenia rozpoznania należało bezwzględnie wykonać biopsje mózgu, bez względu na ryzyko takiego postępowania; 5) wykazanie obecności wirusa JC w płynie mózgowo-rdzeniowym umożliwi uzyskanie pewnego rozpoznania. 6) włączenie leczenia antyretrowirusowego było błędem, obserwowane pogorszenie jest wyrazem zapalanego zespołu rekonstrukcji immunologicznej prawdziwe są: |
|
|
44-letni biseksualny mężczyzna z zakażeniem HIV wykrytym przed 15 laty, od tego czasu nie zgłaszał się do poradni specjalistycznej. Dotychczasowy wywiad chorobowy bez znaczenia poza operacją kłykcin kończystych przed 5 laty. Obecnie przyjęty do oddziału z powodu uogólnionej limfadenopatii i utraty masy ciała (17kg w ciągu 2 lat). Powiększanie węzłów chłonnych chory zauważył ok. 2 miesiące wcześniej, początkowo po stronie prawej, a po miesiącu również po lewej. Nie gorączkował, od ok. 3 miesięcy w nocy występuje obfite pocenie. Przy przyjęciu: stan ogólny dość dobry, chory gorączkujący do 38 st.C, ze znacznym niedoborem masy ciała (BMI 17), uogólnioną limfadenopatią i powiększeniem wątroby. Oznaczono liczbę limfocytów CD4 44 kom/μl i HIV RNA 1.920.000 kopii/ml. W badaniu radiologicznym klatki piersiowej: Okołooskrzelowe zmiany w dolnych płatach obu płuc, podejrzenie niewielkich zmian zapalnych. Opłucna bez cech płynu. Śródpiersie bez cech powiększonych węzłów chłonnych. W badaniu USG: Po prawej stronie szyi widoczny konglomerat powiększonych hipoechogenicznych węzłów chłonnych od 5 do 30mm, bez cech rozpadu. W dołku nadobojczykowym prawym powiększone hipoechogeniczne węzły chłonne do ok. 10mm. W obrębie obu ślinianek przyusznych oraz podżuchwowej prawej widoczne hyperechogeniczne obszary 10-16 mm o charakterze powiększonych węzłów chłonnych. W obrębie przyśrodkowej części ślinianki podżuchwowej lewej hypoechogeniczny obszar 33x17mm, o echogeniczności jak wyżej, najprawdopodobniej powiększony węzeł chłonny. Węzły chłonne szyi powiększone po stronie lewej do około 30 mm. Wątroba powiększona, o wzmożonej echogeniczności. W obrębie miąższu widoczne rozsiane, słabo odgraniczone obszary ubogoechowe 6-8 mm oraz pojedyncze większe do 9 mm. Pęcherzyk żółciowy prawidłowy. Drogi żółciowe nieposzerzone. Trzustka prawidłowej wielkości, bez wyraźnych zmian. Powiększone węzły chłonne nadbrzusza do 23 mm. Śledziona 135 mm, z obszarami ubogoechowymi jak w wątrobie, o średnicy do 9mm. Nerki prawidłowe. Aorta brzuszna prawidłowej średnicy. Przestrzeń zaotrzewnowa - pojedyncze węzły okołoaortalne do 14 mm. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku:
1) w rozpoznaniu różnicowym należy uwzględnić uogólnione mykobakteriozy, chłoniaki, uogólnioną toksoplazmozę; 2) w rozpoznaniu różnicowym należy uwzględnić uogólnione mykobakteriozy i chłoniaki; 3) chory powinien natychmiast otrzymać profilaktykę z zastosowaniem trimetoprimu/sulfametoksazolu, azytromycyny i flukonazolu; 4) chory natychmiast powinien otrzymać profilaktykę z zastosowaniem trimetoprimu/sulfametoksazolu i azytromycyny; 5) ze względu na bardzo wysoką wartość wiremii HIV, zastosowanie zestawu zawierającego inhibitor proteazy wzmacniany rytonawirem, będzie miało przewagę nad zestawem z nienukleozydowym inhibitorem odwrotnej transkryptazy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Spośród podanych poniżej stwierdzeń dotyczących koinfekcji HIV/HCV:
1) wśród chorych z konfekcją HIV/ HCV i u chorych zakażonych wyłącznie HCV przebieg zakażenia HCV i ryzyko rozwoju marskości wątroby są podobne; 2) każdy pacjent zakażony HIV/HCV, replikujący HCV, z liczbą limfocytów > 200kom/mm3 powinien być kwalifikowany do leczenia przyczynowego zakażenia HCV; 3) leczenie przyczynowe zakażenia HCV u chorych z zakażeniem HIV polega na stosowaniu pegylowanego interferonu alfa z rybawiryną; 4) nie należy stosować terapii przeciw HCV u pacjentów, którzy nie otrzymują leczenia antyretrowirusowego; 5) u chorych z koinfekcją HIV/HCV rozpoczęcie terapii antyretrowirusowej (ARV) należy rozważać wcześniej (przy wyższej liczbie limfocytów CD4) niż u chorych zakażonych wyłącznie HIV. prawdziwe są: |
|
|
Spośród podanych poniżej stwierdzeń:
1) u osoby zakażonej HIV objawy kliniczne - suchy, nieproduktywny kaszel, gorączka i duszność stanowią wystarczająca podstawę do rozpoczęcia leczenia przeciw PCP (Pneumocystis jiroveci pneumonia); 2) prawidłowy obraz klatki piersiowej w badaniu radiologicznym pozwala na przerwanie terapii i zmusza do poszukiwania innej przyczyny dolegliwości; 3) leczeniem z wyboru jest zastosowanie sulfadiazyny z pirymetaminą; 4) ze względu na ryzyko wystąpienia zapalnego zespołu rekonstrukcji immunologicznej (ZZRI), u chorych dotychczas nieleczonych antyretrowirusowo (ARV) należy odczekać z rozpoczęciem tej terapii ok. 6-8 tygodni; 5) ze względu na ryzyko wystąpienia ZZRI, u chorych dotychczas nieleczonych antyretrowirusowo (ARV) rozpoczęcie terapii ARV należy poprzedzić podaniem steroidów, które zaleca się podawać równolegle z lekami ARV przez 2 do 3 tygodni. prawdziwe są: |
|
| Spośród wymienionych poniżej dróg zakażenia HCV najmniejsze ryzyko przeniesienia zakażenia jest związane z: |
|
|
Włóknienie wątrobowe związane z przewlekłym zapaleniem wątroby typu B jest bezpośrednim następstwem:
1) aktywacji miofibroblastów; 2) apoptozy hepatocytów; 3) regeneracji hepatocytów; 4) transformacji komórek gwiaździstych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W przebiegu zakażenia HCV włóknienie wątrobowe postępuje najwolniej u osób, które uległy zakażeniu w wieku: |
|
| Zakażenie wirusem HBV w wieku noworodkowym różni się od zakażenia w wieku dorosłym: |
|
|
Szybkość włóknienia wątrobowego w przebiegu zakażenia HCV jest zależna od:
1) wieku; 2) płci; 3) masy ciała; 4) stanu odporności. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Mechanizm uszkodzenia wątroby w ostrym wirusowym zapaleniu wątroby typu B jest wynikiem: |
|
|
U chorego na przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu B, leczonego dotychczas lamiwudyną wystąpiła lekooporność związana z mutacją YMDD. Rozważane są następujące opcje dalszego postępowania polegające na:
1) zakończeniu terapii lamiwudyną i rozpoczęciu stosowania PegIFN alfa 2a; 2) zakończeniu terapii lamiwudyną i rozpoczęciu stosowania PegIFN alfa 2b; 3) dodaniu adefowiru do dotychczas stosowanej lamiwudyny; 4) dodaniu entekawiru do dotychczas stosowanej lamiwudyny; 5) dodaniu tenofowiru do dotychczas stosowanej lamiwudyny; 6) dodaniu telbiwudyny do dotychczas stosowanej lamiwudyny; 7) zastąpieniu lamiwudyny entekawirem; 8) zastąpieniu lamiwudyny adefowirem; 9) zastąpieniu lamiwudyny tenofowirem; 10) zastąpieniu lamiwudyny telbiwudyną; 11) dalszej terapii skojarzonej PegIFN alfa 2a lub 2b z lamiwudyną. W świetle współczesnej wiedzy optymalne leczenie uwzględni zarejestrowane opcje terapeutyczne zgrupowane w punkcie: |
|
| Leczenie przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C u pacjenta zakażonego genotypem 3 HCV powinno trwać: |
|
| Leczenie przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C u pacjenta zakażonego genotypem 1 HCV powinno trwać: |
|
| Spośród leków znajdujących się aktualnie w badaniach klinicznych najwięcej dowodów na wysoką skuteczność i bezpieczeństwo, wskazujących na możliwą w najbliższym czasie rejestrację w ramach terapii skojarzonej z interferonami pegylowanymi i rybawiryną w leczeniu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C, dostarczyły badania nad: |
|
