Choroby zakaźne Wiosna 2009: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
|
Najczęstsze przyczyny stłuszczenia wątroby:
1) otyłość i (lub), nadwaga; 2) nadużywanie alkoholu; 3) zakażenie HBV; 4) przewlekła terapia glikokortykosteroidami; 5) przewlekłe leczenie statynami. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Dla choroby Wilsona charakterystyczne są:
1) obniżony poziom ceruloplazminy w surowicy; 2) wiek powyżej 50 roku życia; 3) podwyższona aktywność GGTP; 4) wzmożone dobowe wydalanie miedzi z moczem; 5) pierścień Kaysera-Fleischera. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do czynników wpływających na progresję przewlekłego zapalenia wątroby typu C należą:
1) koinfekcja HBV; 2) wysoka aktywność ALT; 3) stłuszczenie wątroby; 4) koinfekcja HIV; 5) leczenie steroidami. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Pierwotny rak wątrobowo-komórkowy (HCC) rozwija się najczęściej u chorych z marskością o etiologii: |
|
| Najwcześniejszym wykładnikiem zakażenia HBV jest pojawienie się w surowicy: |
|
|
Diagnostykę w kierunku pierwotnie stwardniającego zapalenia dróg żółciowych (PSC) należy przeprowadzić u chorych z:
1) wzrostem aktywności GGTP i FA; 2) chorobą zapalną jelit; 3) kamicą dróg żółciowych; 4) po operacji na drogach żółciowych; 5) ze świądem skóry, żółtaczką i zapaleniem dróg żółciowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Dla ostrego wzw typu C charakterystyczne są:
1) przebieg bezżółtaczkowy; 2) wysoka aktywność ALT i AST; 3) wzrost poziomu gamma globulin; 4) obecność autoprzeciwciał przeciwjądrowych (ANA); 5) często przejście procesu w przewlekłe zapalenie wątroby. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Pierwotną żółciową marskość wątroby (PBC) należy podejrzewać u osób z:
1) kobiet w wieku 45 - 55 lat; 2) kamicą pęcherzyka żółciowego; 3) wysoką aktywnością GGTP; 4) obecnością autoprzeciwciał przeciwmitochondrialnych (AMA); 5) podwyższonym stężeniem IgG w surowicy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Spośród opisanych poniżej wskazań do rozpoczęcia leczenia anytretrowirusowego:
1) liczba limfocytów CD4 poniżej 500 kom./μl; 2) liczba limfocytów CD4 poniżej 250 kom./μl; 3) koinfekcja HBV/HIV niezależnie od liczby limfocytów CD4; 4) udowodnione nabycie zakażenia HIV w ciągu ostatnich 3 miesięcy; 5) nefropatia związana z zakażeniem HIV (HIV-AN) niezależnie od liczby komórek CD4; 6) ziarnica złośliwa u osoby zakażonej HIV niezależnie od liczby limfocytów CD4. zgodne z obowiązującymi zaleceniami są: |
|
|
Heteroseksualna para - 20-letnia kobieta i 24-letni mężczyzna - zgłosiła się w 2 godziny po odbyciu stosunku seksualnego, bez zabezpieczenia prezerwatywą. W trakcie stosunku kobieta stwierdziła na żołędzi prącia mężczyzny obecność niewielkich zmian nadżerkowych. Był to pierwszy stosunek tej pary po 3 miesięcznym wyjeździe mężczyzny do Wielkiej Brytanii w celach zarobkowych. Kobieta utrzymuje, że obecny partner jest jej jedynym partnerem seksualnym. Mężczyzna podaje, że obecna partnerka jest jego pierwszą partnerką seksualną, ale że w czasie pobytu w Wielkiej Brytanii kilkakrotnie miewał kontakty homo- i heteroseksualne z przygodnymi znajomymi, bez zabezpieczenia prezerwatywą. Bolesne zmiany na prąciu zauważył ok. 2 tygodnie wcześniej i za radą kolegi zastosował dostępny bez recepty krem z acyklowirem, uzyskując ustąpienie dolegliwości bólowych. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanej powyżej sytuacji wskaż prawdziwe:
1) kobieta powinna otrzymać trójlekową profilaktykę poekspozycyjną zakażenia HIV; 2) kobieta powinna otrzymać dwulekową profilaktykę poekspozycyjną zakażenia HIV; 3) nie ma wskazań do stosowania profilaktyki poekspozycyjnej zakażenia HIV u kobiety; 4) profilaktykę poekspozycyjną należy rozpocząć bezzwłocznie; 5) podanie pierwszej dawki leków kobiecie, należy odroczyć do czasu uzyskania dodatniego wyniku testu na obecność przeciwciał anty-HIV u mężczyzny; 6) można przerwać profilaktyczne podawanie leków u kobiety, po uzyskaniu ujemnego wyniku testu na obecność przeciwciał anty-HIV u mężczyzny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
36-letni pacjent przeniesiony został z oddziału chorób wewnętrznych z podejrzeniem gruźlicy i zakażenia HIV. Choroba rozpoczęła się 3 miesiące wcześniej uporczywym, produktywnym kaszlem i gorączką do 39°C. Z tego powodu pacjent był leczony ambulatoryjnie kilkoma antybiotykami, bez poprawy. W tym czasie stwierdzono utratę masy ciała ok. 10 kg. W tomografii komputerowej (TK) klatki piersiowej w obu płucach wykazano zmiany guzkowe, częściowo związane z opłucną, powiększone węzły śródpiersia. W TK jamy brzusznej stwierdzono liczne zmiany ogniskowe w obrębie śledziony. Po uzyskaniu dodatniego wyniku testu przesiewowego w kierunku zakażenia HIV, pacjenta przeniesiono do oddziału chorób zakaźnych, gdzie przy przyjęciu pacjent skarżył się na znaczne osłabienie, był w obniżonym nastroju, niechętnie nawiązywał kontakt. W badaniu fizykalnym nie stwierdzono istotnych nieprawidłowości. Metodą Western-blot potwierdzono zakażenie HIV, oznaczono liczbę komórek CD4 = 101 kom./mm3, HIV RNA 93300 kopii/ml. Badaniem mikroskopowym w preparacie bezpośrednim z plwociny nie stwierdzono obecności prątków kwasoopornych, ale wynik testu MTD był dodatni. Rozpoczęto leczenie przeciwprątkowe uzyskując ustąpienie gorączki.
Z powodu uporczywych bólów głowy i postępujących zmian w zachowaniu - chory apatyczny, niechętnie rozmawiał, nie wstawał z łóżka - wykonano MRI mózgowia uzyskując wynik: „Masywne zmiany, hyperintensywne w obrazach T2 zależnych, głównie o charakterze drobnotorbielowatym z przegrodami, w obrębie mostu, wzgórza, jąder soczewkowatych i ogoniastych. Niemal równomierne rozłożenie zmian w obu półkulach. Część z tych ognisk wzmacnia się nieznacznie brzeżnie po dożylnym podaniu środka kontrastowego. Wzmocnienie sygnału z opon mózgowo-rdzeniowych. Układ komorowy prawidłowej szerokości, nieprzemieszczony. Przestrzenie płynowe przymózgowe w normie. Okolica przysadki mózgowej i okolica nadsiodłowa w normie.” Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego powyżej przypadku wskaż prawdziwe: 1) należy wykonać nakłucie lędźwiowe i badanie płynu mózgowo rdzeniowego; 2) wykonywanie nakłucia lędźwiowego jest niecelowe, ponieważ w MRI stwierdzono wzmocnienie sygnału z opon mózgowo-rdzeniowych; 3) w celu uzyskania pełnego rozpoznania bezwzględnie należy dążyć do wykonania stereotaktycznej biopsji mózgu i badania histopatologicznego; 4) opisywany obraz jest najbardziej charakterystyczny dla chłoniaka OUN; 5) opisywany obraz jest wyrazem rozwoju zespołu rekonstrukcji immunologicznej (IRIS) w przebiegu gruźlicy, brak jest wskazań do rozszerzania diagnostyki zmian w OUN. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
47-letni mężczyzna, zakażony HIV, po leczeniu gruźlicy i grzybicy płuc (potwierdzonych bakteriologicznie) w 2004r., zakażony HBV i HCV. Od lutego do kwietnia 2008r. zgłaszał skargi na uczucie ogólnego osłabienia, brak łaknienia; zaobserwował utratę masy ciała z 70 do 62 kg . Od kwietnia 2008r. chory leczony antyretrowirusowo (ARV) zestawem: tenofowir + emtrycytabina + sakwinawir wzmacniany rytonawirem (TDF + FTC + SQV/r). W momencie rozpoczynania leczenia ARV: HIV RNA 5000 kopii/ ml, liczba CD4 = 678 kom/mm3, HBV DNA 4,32x 107 kopii/ml, HCV RNA 3,23 x104 IU/ml, ALT 135 U/l. Obecnie przyjęty do oddziału w lipcu 2008r. z powodu utrzymujących się od 2 tygodni stanów gorączkowych do 38°C i krwioplucia. W badaniu radiologicznym klatki piersiowej stwierdzano: W segmencie drugim górnego płata płuca prawego duży naciek z jamą. Poza tym, duże ogniska włóknisto-bliznowate w szczycie płuca lewego i poniżej prawego obojczyka oraz drobne, podobne zmiany w szczycie lewym. Kilka drobnych ognisk zwłóknienia w dolnych płatach obu płuc. Duże zrosty opłucnowo-przeponowe po stronie prawej. W tomografii komputerowej klatki piersiowej: Częściowa marskość górnego płata płuca prawego ze zmianami włóknistymi, rozstrzeniami oskrzeli oraz jamami. W jamie położonej przykręgosłupowo widoczna miękkotkankowa struktura. W lewym szczycie zmiany bliznowate oraz pęcherze rozedmy. Poza tym płuca bez zagęszczeń miąższowych, z objawami zaawansowanej mieszanej rozedmy i cechami przewlekłego zapalenia oskrzeli z rozstrzeniami oskrzeli. W badaniach z października 2007r. obraz był podobny, ale wówczas nie stwierdzano obecności jamy. W bronchoskopii bez istotnych nieprawidłowości, w materiale z płukania oskrzeli i 3- krotnie w próbkach plwociny nie wykazano obecności prątków kwasoodpornych, wynik badania metodą MTD był negatywny. Z posiewów nie uzyskano wzrostu bakterii, ani grzybów. W pozostałych badaniach laboratoryjnych z istotnych nieprawidłowości stwierdzono białkomocz ok. 2 g/dobę oraz stężenie kreatyniny na poziomie 185-200 μmol/l (GFR 33-38 ml/min), aktywność aminotransferaz pozostawała w normie, HBV DNA 2x102 kopii/ml. W trakcie 3 tygodniowej obserwacji w oddziale chory nie gorączkował, nie powtórzyły się epizody krwioplucia. Spośród podanych poniżej stwierdzeń wskaż prawdziwe:
1) brak było podstaw do rozpoczęcia leczenia ARV u tego pacjenta; 2) należy przerwać leczenie ARV i rozpocząć leczenie przeciwprątkowe; 3) należy rozważyć rozpoznanie reaktywacji gruźlicy i przywrócenie leczenia przeciwprątkowego przy kontynuacji leczenia ARV; 4) w przypadku przerwania terapii ARV należy się liczyć z zaostrzeniem przewlekłego zapalenia wątroby, z tego względu najkorzystniej będzie rozpocząć terapię lamiwudyną; 5) istnieją wskazania do zmiany zestawu leków ARV. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do chłoniaków nieziarniczych (chNZ) u chorych z zakażeniem HIV wskaż prawdziwe:
1) ponad 90% chNZ u osób zakażonych HIV wywodzi się z linii komórek B; 2) ponad 90% chNZ u osób zakażonych HIV wywodzi się z linii komórek T; 3) chNZ są najczęściej występującą pierwszą chorobą definiującą AIDS; 4) stosowanie skojarzonego leczenia antyretrowirusowego (cARV) spowodowało wydłużenie okresu przeżycia chorych zakażonych HIV z chNZ; 5) ze względu na toksyczność obu metod leczenia, rozpoczęcie stosowania cARV powinno być odroczone do czasu ukończeniu chemioterapii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
44-letni mężczyzna, ekonomista, zgłosił się do neurologa z powodu postępujących trudności w uczeniu się i zaburzeń mowy, które uniemożliwiły mu kontynuowanie studiów podyplomowych. Ze względu na wielomiesięczne pobyty w Wielkiej Brytanii w latach 1992-1997, chory i jego rodzina są zaniepokojeni możliwością rozwoju u pacjenta „choroby szalonych krów”.
W czasie 3 tygodniowego pobytu w oddziale neurologicznym stan chorego pogorszył się: nasilały się zaburzenia funkcji poznawczych, wystąpił niedowład połowiczy lewostronny. W badaniu MRI stwierdzono w istocie białej liczne, rozsiane obszary demielinizacji, hiperintensywne w obrazach T2-zależnych, hipointensywne w obrazach T1-zależnych, nie ulegające wzmocnieniu po podaniu kontrastu i nie wykazujące efektu masy. Badanie ogólne płynu mózgówo-rdzeniowego nie wykazało istotnych nieprawidłowości poza podwyższonym stężeniem białka do 0,7 g/dl. W czwartym tygodniu hospitalizacji wystąpiła odyno- i dysfagia, z powodu których wykonano badanie gastroskopowe, stwierdzając grzybicę przełyku. Uzyskano również pozytywny wynik badania na obecność przeciwciał anty-HIV, potwierdzony w teście Western-blot. Spośród poniżej przedstawionych stwierdzeń odnoszących się do tego przypadku wskaż prawdziwe: 1) patognomiczny obraz MRI pozwala na jednoznaczne rozpoznanie choroby Creutzfelda-Jakoba, niezależnie od zakażenia HIV; 2) postawienie właściwego rozpoznania umożliwi wykazanie obecności materiału genetycznego wirusa Epstein-Barr w płynie mózgowo-rdzeniowym; 3) postawienie właściwego rozpoznania umożliwi wykazanie obecności materiału genetycznego wirusa JC w płynie mózgowo-rdzeniowym; 4) bezzwłocznie należy rozpocząć terapię antyretrowirusową; 5) leczenie antyretrowirusowe może spowodować spowolnienie, a nawet regresję zmian neurologicznych; 6) leczenie antyretrowirusowe może spowodować progresję zaburzeń neurologicznych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
28-letnia kobieta rasy czarnej, zakażona HIV i HBV, dotychczas nieleczona przeciwwirusowo został a skierowana z Ośrodka dla Uchodźców w celu kwalifikacji do leczenia przeciwwirusowego. Dotychczas poważnie nie chorowała, obecnie nie podaje dolegliwości. Ma stałego (również zakażonego HIV) partnera seksualnego, który nie akceptuje stosowania prezerwatyw.
W badaniu przedmiotowym nie stwierdzano istotnych odchyleń od stanu prawidłowego. W badaniach laboratoryjnych liczba limfocytów CD4 = 185 kom/mm3, HIV RNA 4,35 x105 kopii/mL, HBV DNA 2 x105 kopii/mL, GFR 60 ml/min, glikemia na czczo 4,8 mmol/L, ALT 130 IU/L, AspAT 110 IU/L, hemoglobina 12,3 g/dl, liczba płytek krwi 234 G/l, INR = 0,99, białko całkowite 74,2 g/l, albuminy 34,6 g/l. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do tej pacjentki wskaż prawdziwe: 1) decyzje terapeutyczne należy odroczyć do czasu wykonania biopsji wątroby, która w takiej sytuacji jest obligatoryjna; 2) dobrym zestawem leków dla tej chorej będzie azydotymidyna + abacawir + lopinawir/rytonawir (AZT+ABC+LPV/r); 3) dobrym zestawem leków dla tej chorej będzie emtrycytabina + tenofowir + efawirenz (FTC+TDF+EFV); 4) w przypadku zastosowania tenofowiru konieczne jest comiesięczne oznaczanie klirensu kreatyniny; 5) w przypadku zastosowania tenofowiru konieczne jest comiesięczne oznaczanie białkomoczu. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Spośród przedstawionych poniżej stwierdzeń odnoszących się do odrębności w przebiegu zakażenia HIV i leczenia antyretrowirusowego (ARV) u kobiet wskaż prawdziwe:
1) antykoncepcja hormonalna nie powinna być stosowana u kobiet zakażonych HIV, ponieważ obniża ona skuteczność leczenia ARV; 2) doustna antykoncepcja hormonalna może być stosowana u kobiet zakażonych HIV; 3) ze względu na zwiększone ryzyko osteopenii i osteoporozy - hormonoterapia zastępcza powinna być stosowana u wszystkich kobiet zakażonych HIV w okresie menopauzy 4) częstość występowania działań niepożądanych terapii ARV u kobiet jest wyższa niż u mężczyzn; 5) częstość występowania działań niepożądanych terapii ARV u kobiet jest niższa niż u mężczyzn. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U 33-letniego chorego, ze świeżo wykrytym zakażeniem HIV, stwierdzono obecność przeciwciał anty-HCV. Oznaczono: liczbę limfocytów CD4 = 312 kom./μl, HIV RNA 12 000 kopii/mL, HCV RNA = 4,34 x 103 IU/mL, genotyp HCV 3, aktywność ALT = 22 U/l. W badaniu USG jamy brzusznej nie stwierdzono istotnych nieprawidłowości. Choremu zaproponowano leczenie antyretrowirusowe (ARV) oraz biopsję wątroby jako element kwalifikacji do leczenia przeciw HCV. Chory zaakceptował leczenie ARV, wyraził chęć podjęcia leczenia przeciw HCV, ale nie wyraził zgody na biopsję wątroby. Spośród przedstawionych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) wobec braku zgody chorego na biopsję wątroby, nie będzie możliwe zastosowanie leczenia zakażenia HCV; 2) brak jest wskazań do leczenia zakażenia HCV u chorego z prawidłową aktywnością ALT i niskim poziomem wiremii HCV; 3) w przypadku podjęcia decyzji o leczeniu zakażenia HCV, zgodnie z obowiązującymi zaleceniami, w opisanym przypadku wystarczy 24 tygodniowy okres leczenia; 4) ze względu na potencjalną hepatotoksyczność leków ARV należy najpierw przeprowadzić kurację zakażenia HCV, a dopiero po jej zakończeniu rozpocząć leczenie ARV; 5) ze względu na bardzo wysokie ryzyko rozwoju kwasicy mleczanowej w przypadku łącznego stosowania rybawiryny i nukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy, należy najpierw przeprowadzić kurację zakażenia HCV, a dopiero po jej zakończeniu rozpocząć leczenie ARV. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
30-letni homoseksualny mężczyzna został przyjęty do oddziału z powodu nietolerancji leków antyretrowirusowych (ARV) - wymioty po przyjęciu leków, brak apetytu oraz duszności wysiłkowej i kaszlu. Ponadto chory w ciągu 6 miesięcy schudł ok. 20 kg. Nie gorączkował. Od 3 tygodni zauważył pojawianie się zmian przedstawionych na zdjęciach. Liczba limfocytów CD4 8 kom/μL; CD8 181kom/μl. 18 miesięcy wcześniej pacjent rozpoczął leczenie ARV: tenofowirem + emtrycytabiną + sakwinawirem wzmacnianym rytonawirem i przerwał je po 8 miesiącach. Ten sam schemat przywrócono miesiąc przed obecną hospitalizacją, a 3 dni przed hospitalizacją pacjent odstawił leki. Ponadto otrzymuje trimetoprim/sulfametoksazol 960 1 x dziennie oraz azytromycynę 1g 1 x w tygodniu.
W badaniu USG jamy brzusznej z odchyleń od stanu prawidłowego stwierdzono obecność pojedynczych węzłów chłonnych nadbrzusza do 16mm i powiększenie śledziony do 130mm. W gastroskopii - gruby nalot grzybiczy pokrywający błonę śluzową całego przełyku, poza tym bez nieprawidłowości. W bronchoskopii - powyżej lewego fałdu głosowego ciemno czerwony twór guzowaty. Tchawica, prawe i lewe drzewo oskrzelowe prawidłowe. W badaniu tomograficznym klatki piersiowej - w obu płucach uwidoczniono zmiany guzkowe od 3 do 13 mm, o nieostrych obrysach, bez cech martwicy, otoczone rąbkiem zacienień typu matowej szyby. Poza tym płuca bez zagęszczeń miąższowych. Tchawica, oskrzela główne, płatowe i segmentowe bez cech zwężeń. Nie wykazano powiększonych węzłów chłonnych śródpiersia ani wnęk. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku: 1) przedstawione dane są wystarczające do postawienia rozpoznania i rozpoczę-cia leczenia cytostatycznego przed rozpoczęciem chemioterapii, konieczne jest uzyskanie wyników badań histopatologicznych; 2) przy obecnym zaawansowaniu zmian pacjent nie wymaga leczenia cytosta-tycznego, jedynie przywrócenia skutecznego leczenia ARV i leczenia przeciw-grzybiczego; 3) przywrócenie tego samego zestawu leków ARV po kilkumiesięcznej przerwie w ich stosowaniu było błędem, ze względu wysokie prawdopodobieństwo rozwoju oporności; 4) zmiany obserwowane na śluzówkach są przebarwieniami, które opisuje się u osób stosujących sakwinawir wzmacniany rytonawirem i nie maja związku ze zmianami w płucach odpowiadającymi najprawdopodobniej kandydozie płuc. prawdziwe są: |
|
|
U 42-letniej pacjentki zakażonej HIV, od 2 lat skutecznie leczonej antyretrowirusowo, w badaniu przedmiotowym stwierdzono obecność niebolesnych zmian, jak na załączonym zdjęciu.
Spośród poniżej podanych stwierdzeń: 1) dla ustalenia ostatecznego rozpoznania konieczne jest wykonanie badania histopatologicznego; 2) obserwowane zmiany najprawdopodobniej związane są z zakażeniem ludzkim wirusem brodawczaka (HPV); 3) obserwowane zmiany najprawdopodobniej związane są z zakażeniem ludzkim wirusem opryszczki typu 2 (HSV 2); 4) obserwowane zmiany odpowiadają keratosis hypertrophica; 5) nieodczuwanie bólu przy takiej lokalizacji zmian świadczy o obecności zmian w układzie nerwowym; 6) obserwowane zmiany są związane z zespołem rekonstrukcji immunologicznej w przebiegu leczenia ARV. prawdziwe w odniesieniu do prezentowanego przypadku są: |
|
|
38-letni homoseksualny mężczyzna, z zakażeniem HIV rozpoznanym 4 lata wcześniej, został przyjęty do oddziału z powodu progresji zmian skórnych. Pierwsza zmiana o charakterze płaskiego, brunatnego przebarwienia o średnicy ok. 2 cm pojawiła się na skórze podeszwy stopy lewej ok. rok przed obecną hospitalizacją (ryc.1). Chory otrzymał miejscowe leczenie przeciwgrzybicze, po którym nie uzyskano poprawy. Od ok. 2 miesięcy na skórze palców i przestrzeni międzypalcowych obu stóp i rąk pojawiły się drobne (o średnicy do 1 cm), brunatno-fioletowe zmiany, niewyniesione ponad poziom skóry, nieco tkliwe (ryc.2). W badaniu przedmiotowym poza opisywanymi zmianami skórnymi stwierdzono również nieregularne czerwono-fioletowe przebarwienie śluzówki lewego łuku podniebiennego i podniebienia twardego po tej samej stronie (ryc.3). W badaniach laboratoryjnych wykonanych 6 tygodni przed hospitalizacją stwierdzono CD 4= 255 kom./μl, CD8 =1920 kom/mm3, CD4:CD8 = 0,13; HIV RNA 10000 kopii/ml. Od miesiąca chory otrzymuje leki antyretrowirusowe w zestawie: tenofowir + emtrycytabina + lopinawir/rytonawir (TDF + FTC + LPV/r), po włączeniu których zaobserwował blednięcie niektórych zmian. Spośród podanych poniżej stwierdzeń odnoszących się do opisanego przypadku wskaż prawdziwe:
1) w celu ustalenia ostatecznego rozpoznania konieczne jest wykonanie badania histopatologicznego wycinka pochodzącego ze zmian skórnych; 2) charakterystyczny wygląd zmian skórnych pozwala na rozpoznanie mięsaka Kaposiego i nie wymaga weryfikacji histopatologicznej; 3) w celu ustalenia stopnia zaawansowani procesu chorobowego i podjęcia właściwej terapii wskazane jest wykonanie bronchoskopii i/lub tomografii komputerowej klatki piersiowej; 4) w celu ustalenia stopnia zaawansowani procesu chorobowego i podjęcia właściwej terapii, wskazane jest wykonanie badań endoskopowych przewodu pokarmowego; 5) dobra wstępna odpowiedź na leczenie antyretrowirusowe (blednięcie zmian), wskazuje, że jest to wystarczające postępowanie niezależnie od stopnia zaawansowania procesu chorobowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
